10 บันทึกแห่งปี(บันทึกที่ 3) ....ตำลึงส่วนตัว...สะท้อนสัจธรรมบางอย่างของชีวิต

ตำลึงเป็นผักไม่มีค่าแต่มีคุณค่าอาหารมากมาย เราทำงานมีตำแหน่งใหญ่โตมีชื่อเสียงเงินทองมากมายอยู่บ้านหลังใหญ่ติดแอร์ทั้งหลัง เราภาคภูมิใจที่มีเงินมากพอที่จะซื้อตำลึงเยอะแค่ไหนก็ได้ในตลาด

หรือเราเป็นคนธรรมดาไม่มีใครรู้จักไม่มีใครรู้เห็น

อยู่บ้านหลังเล็กรับลมจากท้องทุ่งไม่มีเงินมากนัก แต่มีตำลึงขึ้นอยู่เต็มบ้านจะกินเยอะแค่ไหนก็ได้

สุดท้ายเราก็มาที่แกงจืดตำลึงหมูสับเหมือนกัน

https://www.gotoknow.org/posts/565901

เป็นบันทึกที่อ่านแล้ว... ได้แง่คิดมากมาย

จึงตั้งคำถามถามกับตัวเอง ครับว่า..ทำไมถึงนึกไม่ได้..ในมุมนี้นะ... ทุกครั้งที่กินแกงจืดตำลึง ที่เก็บมาจากหลังบ้าน

คิดแต่เพียงว่า...อึม!! มันขึ้นง่ายและหาง่ายดีนะ.. ทำแกงจืดก็อร่อย ได้คุณค่าทางอาหารหลายอย่าง กินจนอิ่ม พุงกาง..... แล้วมันก็ผ่านเลยไป...

แต่มาวันนี้...บันทึกนี้ของอาจารย์ ....ทำให้ต้องหันกลับมาคิดต่อครับว่า...

คนเรานั้น...กว่าจะได้เกิดมามัน...ก็แสนยากแล้ว

และการได้เกิดมาแสนยากเช่นนี้...

การที่จะทำอะไรสักอย่างหนึ่งให้มันยาก.. ชีวิตมันก็มองจะยากขึ้นไปอีก!!....

จะดีกว่ามั้ย!!.. ที่เราจะทำสิ่งใดในชีวิตของเราก็ตาม... ให้มันง่าย

หากแต่ว่า.... ทำแล้ว..ให้มันมองมีคุณค่าในตัวของมัน ....มิใช่มองแค่เพียงฉาบฉวย..ด้วยสิ่งของล่อใจ โดยกว่าจะเห็นค่าของมัน..ว่าแท้จริงแล้ว....มันก็ไม่ต่างอะไรกับความเรียบง่ายนั้น

บ้านหลังเล็ก..ที่ปลูกรับลมอยู่กลางทุ่ง..ตัวเจ้าของบ้านอาจมีเงินไม่มากมายนัก แต่ว่ามีตำลึงขึ้นอยู่เต็มบ้าน จะเก็บกินเยอะแค่ไหน ก็ย่อมได้...

หากตำลึง.. คือสิ่งที่ทำแล้วเป็นความดีงามที่ไม่จำเป็นต้องแลกซื้อด้วยอำนาจของเงินกองโต ตำลึงจึงหยิบฉวยได้ง่ายตามใจปรารถนา...บ้านหลังเล็กนี้จึงมีสิ่งดี ๆ เจืออยู่รายรอบ... เมื่อจะไปวัดก็ได้เจอพระ เมื่อจะทำบุญแม้เพียงบุญเล็ก ๆ ก็สุขใจที่ได้ทำทุกครั้ง จะมองหาที่พึ่งเพื่อกล่อมเกลาจิตใจ.. ก็ไม่ขัดสน....จะไขว่คว้าหาแง่งามของชีวิต.. ก็มีแต่กัลยาณมิตรคอยเกื้อกูล

และอาจารย์พูดตบท้ายว่า....สุดท้ายทุกคนก็ต้องมาลงที่แกงจืดตำลึง(หมูสับ)

สุดท้าย...ชีวิตของคนเราก็เช่นกัน สิ่งที่ติดตัวเราไปได้นั้น คือ คุณงามความดีนั่นเอง(ตำลึง)

ส่วนหมูสับนั้น.. คือส่วนประกอบที่อาจหมายถึง.. ต้นทุนของชีวิต(ที่มีมาแตกต่างกัน)ที่ได้เกิดมาบนโลกใบนี้...

..คงจะประมาณนี้ใช่มั้ยครับอาจารย์..

ขอบพระคุณ.. แง่คิดดี ดี.. ที่ทำให้ผมคิดได้

เขียนใน GotoKnow โดย แสงแห่งความดี...
ใน นักเขียนในดวงใจ

คำสำคัญ (Tags): #ชีวิต#แกงจืดตำลึง#ธวัชชัย ปิยะวัฒน์#ความดีงาม#สัจธรรมของชีวิต#มุมมองของชีวิต

หมายเลขบันทึก: 598297เขียนเมื่อ 10 ธันวาคม 2015 21:43 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 ธันวาคม 2015 20:09 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (8)

ดร. ธวัชชัย ปิยะวัฒน์

เขียนเมื่อ 10 ธันวาคม 2015 21:50 น. ()

ขอบคุณคุณแสงแห่งความดีมากครับ คุณแสงฯ ตีความบันทึกผมได้ความหมายลึกซึ้งกว่าตัวบันทึกของผมเองอีกครับ เปรียบเหมือนบันทึกผมเหมือนใบตำลึงแล้วคุณแสงหยิบมาทำแกงจืดหมูสับครับ ใบตำลึงจะไม่มีทางอร่อยถ้าไม่มีคนหยิบมาปรุงครับ