เป้าหมายที่เปลี่ยนแปลงตามฤดูกาล...
อากาศเมื่อคืน...เริ่มเย็นมาก จนไม่ต้องใช้เครื่องปรับอากาศ และพัดลม
ผมห่อตัวในผ้าห่มหนา ๆ และนอนขดตัวเหมือนยัดในเปลือกหอยโข่ง
ได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกตอนตีสาม ที่กระตุ้นให้ตื่นเพื่อมาทำงานสำคัญให้เสร็จ
ผมลุกขึ้น แต่กลับมาดับเสียงปลุกนั้น แล้วนอนต่อจนถึงหกโมงเช้า
ไม่ใช่เป็นเพียงวันแรกที่เป็นแบบนี้...แต่เป็นหลายวันแล้วในสัปดาห์ที่ผ่านมา
รู้สึกไม่ดีเลยที่เป็นแบบนี้ และทำให้ผมหัวเสียไปกับเรื่องอื่นด้วย
ตื่นนอน เข้าห้องน้ำ จิบกาแฟ อ่านหนังสือ
ปลุกลูกชาย เขาก็เริ่มอ่านหนังสือเช่นกัน
ผมทำไข้เจียวให้ลูกชาย รีดเสื้อผ้า และขับรถมอเตอร์ไซด์ไปส่งเขาที่โรงเรียน
อากาศเริ่มเย็นแล้ว แต่ก็มีแสงแดดอุ่น ๆ เช่นเดียวกัน
ปลายภูเขามีหมอกขาวเบาลอยตัวอย่างงดงามและเยือกเย็น
มีหอยตามถนนลาดยางเข้าสู่หมู่บ้านหลายตัว...(เจ้าจะไปไหนนะ...ทำให้มัสติเพื่อขับรถไม่ชน)
ถึงบ้าน...มารดน้ำต้นไม้ มีต้นไม้ ดอกไม้บางอย่างงดงามและสะพรั่งขึ้น
แต่ก็มีต้นไม้ ดอกไม้ บางอย่างที่เริ่มทิ้งใบ เหี่ยวแห้ง
อดคิดถึงคำพูดของพระอาจารย์ไพศาล วิลาโล ที่เตือนใจอย่างดี
"ยิ่งไป ยึดมั่น ถือมั่น
ว่าสิ่งใดเป็นของเรา
เราจะตกเป็นของสิ่งนั้นทันที"
ผมยังศึกษาธรรมะในชั้นอนุบาล
ความไม่ยึดมั่นเป็นสิ่งไม่น่าคิด และปฏิบัติเท่าไรนัก
แต่การมีสติ ณ ปัจจุบัน ต่างหาก ซึ่งสำคัญ
ตามจริงชีวิตของผมมีสิ่งที่ดี และไม่ดี เกิดขึ้นเสมอ ๆ
ทำให้ผมชอบมองว่า สิ่งที่เกิดขึ้นกับชีวิต เราจะปรับปรุงชีวิตอย่างไร ?
วันนี้...ผมจึงตั้งเป้าหมายที่เปลี่ยนแปลงตามฤดูกาล...
ผลอาจจะดีหรือไม่ดี ไม่สำคัญ
ความสำคัญอยู่ที่ เราได้ทบทวนชีวิตของเราอีกครั้ง...
(ภาพจากอาจารย์หนุ่ย กัลยาณมิตรของผม
ผู้ที่ชอบหนังสือ กาแฟ ท่องเที่ยว ชมพิพิธภัณฑ์ และเสื้อลายสก๊อต
แต่มีสิ่งหนึ่ง ที่ไม่เหมือนผม และเก่งกว่าผม คือ การวางแผนด้านการเงิน
ที่มา : https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1015331617...)
ความเห็น (5)
-สวัสดีครับท่านทิมดาบ
-การได้ทบทวนชีวิต...ผมได้ทบทวนจากที่นี่มากทีเดียวครับ
-เห็นแผนที่ตั้งเอาไว้แล้ว...ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ
-ขอบคุณครับ..
การทบทวนชีวิตแต่ละวัน...เป็นสิ่งที่ดีมากๆ ค่ะ
ชีวิตที่เปลี่ยนไปทุกวันตามสภาพแวดล้อม แต่แก่นหลักแห่งความดีงามยังคงอยู่ในจิตตราบสิ้นลมหายใจนะคะ...
สาธุกับการปฏิบัติธรรมนะครับ
ดีจัง น่าสนใจมากค่ะ