I started today with a question of "how long would I live" and after a few hours of thinking while going through chore and routine I arrived at another question "how long would I die". I can say without fear of lying I know how long I would live but I can't say how long I would die.
Funny that I should see another life ends in here and now I wonder how long it dies ;-)
คิดถึงนะคะ ...
มรณานุสติ สาธุ สาธุ
เป็นผึ้งหรือแมลงวันครับคุณยาย แต่ทั้งสองอย่างไม่เหมือนที่เมืองไทย ความตายที่นั้นกับความตายที่นี้คงแตกต่างกันด้วยนะครับ
เมื่อวานไปงานศพ คุยกันในรถกับหมอๆ ที่บ้านประเด็นว่า
เทคโนโลยีการแพทยก้าวหน้าไปมากที่จะ "ยื้อ และ ยืด" ลมหายใจมนุษย์
แล้วจุด "พอดี" อยู่ที่ตรงไหน "ใคร" ตัดสิน
ไม่มีคำตอบสำเร็จรูปหรอกค่ะ
ความตาย สั้นจริงๆ
บันทึกสั้นๆ บอกความไม่จีรัง
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะคุณเพชรน้ำหนึ่ง..ที่ให้กำลังใจกัน..(ก่อนตาย..)..มีเรื่องรบกวนนิดๆ..ว่าจะ..ไปให้ใช้ใบพลับพลึง ประคบ ความปวด ที่มีตอนนี้..เจ้าค่ะอยากลองมานานแล้วเห็นผู้ใหญ่ทำกัน..เมื่อตอนเด็กๆ..เจ้าค่ะ..
สวัสดีค่ะคุณหมอ nui..(สบายดีนะเจ้าคะ)..อยากคุยเรื่องตำตอบสำเร็จรูป.เจ้าค่ะ(.ที่สวิส..มีการจัดการความตาย.(น่าจะเรียกได้ว่า..เป็นโปรแกรมสำเร็จรูป..ที่ในประเทศนี้ถือว่าไม่ผิดกฏ.บัตรแต่อย่างไร..ราคาก็..เป็นหมื่น€..(ใครสนใจหาข้อมูลกันเอาเองแล้วกัน..5555...)..
ตายแบบไหนๆคนโบราณก็บอกไว้ว่า..สุดสิ้นที่เดียวกัน..บ้านเราเรียก..เชิงตระกอน..สุดท้ายคือกลับสู่..ดินน้ำลมไฟ..ที่เปลี่ยน..สังขารนี้..หมดความเป็น "ตัวตน"..ไม่ว่าจะยึดกันไว้ในรูปแบบใดๆ..55555..
ถ้าจะดัดจริต..เรียกกัน..ให้ขลังๆหน่อย..ก็คือ..อนิจังวัฏรสังขารา...(ว่าเข้าไปนั่น)...ขอโทษเรียนมาน้อย..มากๆภาษาโบราณ..ใช้ไม่เป็นค่ะ..เอาแค่ธรรมดาๆธรรมชาติ..แล้วกัน.."ตาย"...สมัยใหม่..มีการตาย..ผ่อนส่งเจ้าค่ะ..รูปแบบนี้ก็เป็นตายสำเร็จรูปแบบหนึ่ง...55555...
ขอบคุณเจ้าค่ะ..ที่ทำให้ยายธีมีเรื่องฝอยๆต่อกันมันส์ๆเจ้าค่ะ..."ตายก่อนตาย"..นี้ก็ดีเหมือนกัน...ใครสอนไว้..จำชื่อไม่ได้..ค่ะ...เป็นบทสำเร็จรูปแบบหนึ่งที่น่าคิด..นะเจ้าคะ...สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะ..คุณ..ทิมดาบ..(ยายธีคิดว่า..ความตายนั้น..เหมือนกันหมด..)..ไม่ว่า..จะเป็นอะไรอยู่ที่ไหน...ที่ว่าไม่เหมือน..คือความนึกคิด..กับสิ่งนี้..."เป็นต้นว่า..ผึ้งไปกิน..ดอกไม้ที่มนุษย์พ่นยาพิษไว้"..ตายเป็นเบือ...คนก็คิดแต่เพียง..ว่า..ผึ้งตาย..หมด..."เอ..แล้ว..จะมีกินกันต่อไปไหมเนี่ยะ"..อิอิ...
สวัสดีค่ะคุณหมอเปิ้ล..สบายดีนะเจ้าคะ..คิดถึง..เหมือนกันค่ะ..จะพาไปกินไข่มดแดงอีกเมื่อไรคะ...
สวัสดีค่ะ คุณ พ.แจ่มจำรัส...อยากทราบบางสิ่งบางอย่าง..กับ..ความจริงตรงนี้.."ความจริงที่..ไม่ตาย..คือความตาย"...ความตายมีต่อเนื่อง.(.บันทึกไม่หมด)...มันจึงจรังยั่งยืน..ไปกับอสงไขยแห่งเวลา...เที่ยงแท้แน่นอน.....