นั่งคิดงานวิจัยไม่ออก ตอนนี้ขอผ่อนคลายมานั่งเขียนบันทึกแล้วกันนะค่ะ
มีหลายเรื่องที่อยากจะเขียน แต่ตอนนี้ผู้เขียนอยากเล่าเรื่องราวกับการได้รู้จักสังคมออนไลน์แห่งนี้
มีอยู่วันหนึ่ง ผู้เขียนอยากได้หนังสือเราจะข้ามเวลามาพบกันก็เลยserch เข้าไปในgoogle
ตอนนั้นเห็นบันทึกของอาจารย์วัต Wasawat Deemarn บันทึกเล่มนั้นก็คือบันทึกนี้
"เราจะข้ามเวลามาพบกัน" มหัศจรรย์กับการค้นพบหนังสือเล่มนี้อีกครั้งในรอบ ๑๘ ปี..... อ่านต่อได้ที่: https://www.gotoknow.org/posts/510406
มันเป็นบันทึกที่น่ารักดี และผู้เขียนกำลังหาเว็บออนไลน์สำหรับบันทึกไดอารี่ตนเอง
ก็เลยสมัครเป็นสมาชิก ตอนนั้นไม่ได้คิดว่าจะเขียนเป็นจริงเป็นจังดังนั้นบันทึกเล่มนี้ก็เลยออกมาในลักษณะนี้ https://www.gotoknow.org/dashboard/home#/posts/584911
แล้วก็เป็นเรื่องบังเอิญที่อาจารย์วัตเป็นคนแรกที่มาถูกใจในบันทึกเล่มนั้น
ฟ้าไม่เคยอ่านหนังสือเล่มนี้ในรูปแบบหนังสือ แต่ฟ้าเคยอ่านทางออนไลน์
สิ่งเดียวที่ทำให้ฟ้ารู้สึกตื่นเต้นกับหนังสือเล่มนี้่คือ ทั้งหมดที่ผู้เขียนเขียนมันคือเรื่องที่เกิดขึ้นจริง
แม้กระทั่งตัวละครในหนังสือ และมันทำให้ฟ้ารู้จักรอใครบางคนที่ฟ้าอาจจะยังไม่เจอ
หลังจากนั้นฟ้าก็ไปนั่งอ่านบันทึกของอาจารย์วัต เพราะเป็นเพื่อนคนแรกที่ติดตาม
บางบันทึกก็ทำให้อมยิ้มได้ ช่วยผ่อนคลายและก็นั่งไล่ไปอ่านบันทึกของคนอื่นๆ
และอีกคนที่ฟ้าชอบอ่านก็คือบันทึกของผู้เขียนท่านนี้ ...ปริม ทัดบุปผา...
ก่อนจะถึงวันที่บอกว่า... ลาก่อนที่รัก..... อ่านต่อได้ที่: https://www.gotoknow.org/posts/494081
หนึ่งในบันทึกที่ฟ้าชอบ เพราะมันทำให้รู้ว่าในสังคมแห่งนี้ยังมีอีกหลายๆคนที่คิดคล้ายๆเรา
นอกจากนี้ยังมีอีกหลายๆคนที่่ฟ้าชอบอ่าน
บางวันเหนื่อยๆคำพูดบางคำพูด ในบันทึกบางบันทึก
ก็สะกิดใจเรามากมาย และทำให้ยิ้มต่อสู้อีกครั้ง
ขอบคุณคนที่พัฒนาเว็บไซต์นี้ขึ้นมานะค่ะ
ขอบคุณที่เปิดโอกาสให้เขียนบันทึกเพื่อเก็บไว้ในความทรงจำ
ขอบคุณสมาชิกทุกคนที่แบ่งปันเรื่องราวดีๆให้กันนะค่ะ
ขอบคุณมิตรภาพดีๆ ขอบคุณค่ะ
ยินดีครับ ;)...
ขอบคุณนะค่ะอาจารย์ เขียนบ่อยๆนะค่ะฟ้าจาตามอ่าน
Pojana Yeamnaiyana Ed.D. ขอบคุณสำหรับบันทึกและรูปสวยๆนะค่ะ
รออ่านบันทึกน้องอีกครับ
ชอบใจๆๆ
ขอบคุณนะค่ะ ที่ติดตามอ่านทั้งๆที่ฟ้าเพ้อทุกวันฮ่าา