สุขในกุศลบุญ...สุขที่ข้าพเจ้าสัมผัส....สุขจากบุญที่สร้างร่วมกัน
เที่ยงวันนี้ เป็นอีกวันหนึ่งที่ข้าพเจ้ารับรู้ถึงความสุขทางใจที่เกิดขึ้น
..
ภาพถ่าย : พี่เอ(คุณภาสินี นิ่มเจริญวรรณและครอบครัวเดินทางมาจากกรุงเทพฯ เพื่่่อมอบเงินทาสีองค์มหาวิทยะเจดีย์(เจดีย์ไทย-พม่า) วัดโมกขธรรมาราม จังหวัดสุราษฎร์ธานี
..
ด้วยการเป็นพยานรับเงินบริจาคของผู้มีจิตใจเป็นบุญกุศลร่วมกัน ระหว่างนายวิ้น ทุ่น อู้ กับครอบครัวของพี่เอ
พี่เอบอกกับข้าพเจ้าว่า...."พี่ตั้งใจร่วมทำบุญด้วย ไม่จำเป็นต้องเก็บภาพ ไว้เป็นที่ระลึกก็ได้"
จนข้าพเจ้าต้องบอกเหตุผลที่ขัาพเจ้าตั้งใจทำเช่นนี้ .. เนื่องจากว่า...ข้าพเจ้ากำลังเขียนหนังสือประวัติการสร้างเจดีย์ไทย-พม่านี้ไว้เป็นข้อมูลเชิงประวัติศาสตร์อีกหน้าหนึ่งของเมืองไทย เพื่อเก็บไว้ให้เป็นมรดกแก่อนุชนคนรุ่นหลัง เพื่อพวกเขาจะได้รับรู้... ที่มาและความเป็นไปของเจดีย์ไทย-พม่าที่สร้างขึ้นที่วัดโมกขธรรมารามแห่งนี้
ที่..... ครั้งหนึ่งนั้น ได้มีคนไทยและกลุ่มคนพม่าที่พวกเขาได้เข้ามาพึ่ง.."ร่มพระบรมโพธิสมภาร" พวกเขาได้เข้ามาพำนักอาศัยหากินเลี้ยงชีพอยู่ในเมืองไทย จนกระทั่งวันหนึ่ง พวกเขาได้รับรู้ถึง..."ความสุขทางใจ" ที่เกิดขึ้น
ความสุขทางใจที่พวกเขาได้รับนี้เอง... มันสามารถทดแทนความเปลี่ยวเหงาของชีวิต ในยามที่พวกเขาคิดถึงบ้าน คิดถึงคนที่พวกเขารัก และคิดถึงครอบครัวที่ตนเองต้องจากบ้านเกิดเมืองนอนมาไกลแสนไกล.....
สิ่งนี้กระมัง!!ที่ .. ทำให้พวกเขาได้รวมตัวกันสร้างถาวรวัตถุทางพระพุทธศาสนานี้ขึ้นมา ..เพื่อตอบแทนสิ่งที่พวกเขาได้รับและสิ่งนี้เองที่มันสามารถเชื่อมโยงและหลอมรวมหัวใจต่างสายพันธุ์ระหว่างกันได้อย่างลงตัว
"ความรักและความศรัทธาต่อพระพุทธศาสนา ที่พวกเขาต่างก็มี มันเฉกเช่นเดียวกันกับคนไทย" ที่เราต่างมีพระบรมศาสดาองค์เดียวกัน สิ่งนี้คือ.. ความเคารพสักการะที่สามารถแทนตัวของพระองค์ท่านได้ ......แค่นี้หัวใจก็เปี่ยมสุขแล้ว มิใช่หรือ?.....
และนี่คือสิ่งหนึ่ง!!นะ.........ที่ข้าพเจ้าสามารถคิดแทนพวกเขา... กลุ่มคนพม่ากลุ่มนี้... ณ ห้วงเวลานี้
..
ภาพถ่าย : ใบอนุโมทนาบุญภาษาพม่า ที่เขียนขึ้นเพื่อให้ตอบแทนบุญกุศลที่ได้สร้างเจดีย์ร่วมกัน
..
ทุกครั้งที่ข้าพเจ้าได้เห็นบุญกุศลที่ทั้งคนไทยและคนพม่าได้ร่วมอนุโมทนาบุญกุศลร่วมกัน... มันทำให้หัวใจของข้าพเจ้านั้นสัมผัสถึงความสุขและความอิ่มเอมใจ.... มันเป็นความสุขที่เหนือจากความสุขทั่วไปที่ข้าพเจ้าเคยสัมผัสมา.... สะพานบุญที่ข้าพเจ้าได้เชื่อมโยงหัวใจของพระพุทธศาสนา ระหว่างกลุ่มคนไทยและกลุ่มคนพม่านี่นให้สามารถเดินไปด้วยกันได้อย่างสนิทใจ....มันเป็นเช่นนี้เอง และสิ่งนี้คือสิ่งหนึ่งนะ...ที่สามารถโน้มน้าวหัวใจและความศรัทธาต่อพุทธศาสนาที่เราต่างคนต่างมีเหมือนกัน .....ให้มาหลอมรวมกันได้
ปรากฏหารณ์เช่นนี้ ...เป็นสิ่งหนึ่งที่ข้าพเจ้าไม่เคยคิด หรือคาดหวังมาก่อนเลยทั้งชีวิตของข้าพเจ้า... จนกระทั่งมาถึงวันนี้.....วันที่ข้าพเจ้าได้ค้นพบความสุขทางใจที่มากกว่าความสุขเดิม ๆ ที่ข้าพเจ้าเคยสัมผัสมา ...
..
สุดท้ายนี้....ข้าพเจ้าขอขอบคุณภาพถ่ายของหลวงปู่มั่น ภูริทัตโตและหนังสือ "ระลึกถึงวันวาน" หนังสือเกร็ดประวัติของหลวงปู่มั่น .. ที่พี่เอ มอบให้ข้าพเจ้าไว้เป็นที่ระลึก
..
ภาพถ่าย : หนังสือ "ระลึกถึงวันวาน" หนังสือเกร็ดประวัติของหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
..
ข้าพเจ้าได้ตั้งรูปหลวงปู่มั่นไว้คู่กับ ใบเกียรติบัตร "รางวัลสุดคะนึง" ที่ข้าพเจ้าได้รับจากบ้านหลังนี้.... บ้านที่เปี่ยมไปด้วยภูมิความรู้ และภูมิความสุข..... ที่มันหาได้ไม่ง่ายนักหรอกนะ!!..ในโลกของสังคมเสมือน...ปัจจุบัน
..
ภาพถ่าย : หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ที่พี่เอ มอบให้ตั้งไว้ที่ห้องทำงานบ้านสวน คู่กับเกียรติบัตร รางวัลสุดคะนึงที่ได้รับ
..
ข้าพเจ้าขออนุโมทนาสาธุ..ในบุญกุศลที่พี่เอและครอบครัวได้ร่วมสร้าง ณ วันนี้
และขอขอบคุณ... เว็ปไซด์ด้านการศึกษาอับดับหนึ่งของเมืองไทย ที่มอบเกียรติบัตรใบนี้ให้แก่ข้าพเจ้า
ทำให้ข้าพเจ้าคิดการใหญ่.... เขียนหนังสือการสร้าง มหาวิทยะเจดีย์(เจดีย์ไทย-พม่า) โดยใช้นามปากกา " แสงแห่งความดี" ... เป็นใบเบิกทางสำหรับงานขียนหนังสือในครั้งนี้
นี่จึงเป็นอีกหนึ่งความสุขที่ตัวข้าพเจ้าเอง...รู้สึกเช่นนั้น จริง ๆ
ความเห็น (6)
เป็นภาษาพม่า .... ดูดีมากเลย ค่ะ ..... พี่เปิ้น อยากไปเรียนภาษา นี้บ้งจังเลย .... มีอีมากมาย ที่อยากเรีบนรู้ นะคะ
ขอบคุณน้องแสงค่ะ
ขอบคุณพี่เปิ้ลมากนะครับ
ด้วยความระลึกถึงนะครับพี่
อนุโมทนาบุญนะคะ
ต่อไปพม่าไทยจะปรองดองเป็นน้องพี่กันมากขึ้นค่ะ
ขออนุโมทนาด้วยครับ
ชอบใจใบอนุโมทนาเป็นภาษาพม่าครับ
ขอให้มีความสุขกับการเขียนหนังสือครับ
ขออนุโมทนาในผลบุญด้วยจ้ะ สุขในบุญ สุขใจ สุขแท้จ้ะ
อนุโมทนาบุญด้วยครับ