บอก​เล่า"ชีวิต"


ความอยาก ความฝัน ที่มีมานาน เพิ่งจะเริ่มเป็นจริง เมื่อเดือนที่ผ่านมานี้เอง ตอนเป็นเด็กไม่เคยคิด จนเป็นครู มีครอบครัวแล้ว ก็ยังเฉยๆ แต่พอเข้าสู่ ส.ว. สังเกตตัวเอง เอ! ทำไมชอบธรรมชาติ ชอบต้นไม้..

เคยนึกที่มาที่ไป แรกคิดว่าเพราะได้ไปเข้าค่ายวิทยาศาสตร์กับเด็กๆทุกปี ค่ายวิทย์ที่โรงเรียนเน้นพานักเรียนไปเรียนรู้ต้นไม้ ป่า และธรรมชาติ ตามอุทยานแห่งชาติต่างๆ โดยเฉพาะละแวกใกล้ๆ เมื่อได้ไปนอนในป่า ได้ฟังเสียงนกเสียงกา เสียงลม ความเงียบสงบ หรือเราชอบ เพราะทุกครั้งรู้สึกเพลิน ยังนึก..ครูชอบได้ เด็กๆก็ย่อมจะชอบได้เหมือนครู

อีกครั้งที่ชัดเจน ไปเยี่ยมเพื่อนสมัยเรียน ซึ่งลงทุนลงแรงทำสวน ด้วยน้ำพักน้ำเหงื่อของตนเองทั้งหมด หลายปีผ่านไปเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง หลังได้ไปเห็น เฝ้าแต่ถามตัวเอง มัวแต่คิดแต่ฝัน ก็แค่นั้น เพ้อเจ้อไปวันๆ ดูนี่สิ! ทั้งคิดและทำ ร่มครึ้มแล้ว บางอย่างออกดอกออกผล มะปรางเอย มะพร้าวน้ำหอมเอย ยางนาสูงจนต้องแหงนหน้าขึ้นมอง

ช่วงเข้าพรรษาปีที่แล้ว เริ่มจากการปรับปรุงต้นไม้ดอกไม้รอบบ้าน ทำสวนเล็กๆที่พอจะมีพื้นที่ บางคืนหลับเป็นตาย เหมือนตัวจมติดอยู่บนที่นอน เช้าลุกแทบไม่ไหว แต่ก็ทำไม่หยุด สองคนตายาย อาการไม่ต่างกัน(ฮา) วันนี้ผ่านมาปีแล้ว พอเข้าฝนเท่านั้น ต้นไม้สูงขึ้นผิดหูผิดตา โกสนที่สีซีดจาง จนนึกจะไม่รอด กลับมางามสะพรั่งด้วยสีสัน สร้างบรรยากาศให้บ้าน สร้างความสดชื่นได้มากมาย โดยเฉพาะคนลงแรงลงใจอย่างเรา

อีกครั้งสำหรับเข้าพรรษาปีนี้ ที่ดินแปลงเล็กๆที่ซื้อไว้ด้วยราคาถูกๆ ตั้งแต่ย้ายมาเป็นครูอยู่ที่นี่เริ่มเปลี่ยนแปลง ว่าจะๆอยู่หลายปีดีดัก ว่าจะถม จะขุดสระ จะปลูกต้นไม้ ได้ฤกษ์เสียที ความฝัน ความเพ้อเจ้อถึงจุดพลิกผัน(ฮา)

เริ่มจากถมที่ดินซึ่งเป็นนาข้าว หมดเงินไปพอดู ครูคู่กับสหกรณ์อยู่แล้วทำให้พอมีทาง(ฮา) จ้างทำรั้วรวดหนามอีก รอบที่ราคาค่าแรงค่าของก็เอาเรื่อง ที่ดินแคบแต่ลึกยาว ใช้เสาใช้รวดหนามมากกว่าปกติ เดิมทีจะยังไม่ทำ กะจะปล่อยไว้อย่างนี้ พร้อมกับปลูกต้นไม้เพิ่มขึ้นเรื่อย อยู่มาวันหนึ่งชะอมถูกเหยียบหัก ก่อนถมชาวบ้านแถวนั้นเคยเดินตามคันนา ก็เปลี่ยนมาเดินบนที่ที่ถม สบายกว่ากันเยอะ..ยังพอทน แต่ถึงกับต้นไม้ที่เพียรปลูก ต้องถูกทำลายเสียหาย สุดท้ายจึงตัดสินใจ แม้จะต้องใช้เงินอีกหลายบาท

รั้วลวดหนามเสร็จช่วงปิดเทอมพอดี พอมีรั้วจึงลุยปลูกต้นไม้กันแบบไม่ฟังเสียง ก่อนหน้าที่มีไว้รอบๆแล้ว เป็นยางนา สัก พะยูง ประดู่ กันเกรา ชะอม ฯลฯ มารู้ภายหลัง ทั้งสัก พะยูง และกันเกรา เป็นไม้มงคลเสียด้วย โชคดี! ขนาดปลูกแบบไม่รู้ ยังได้ความเป็นมงคลมาตั้งสองสามยี่ห้อแน่ะ!

ด้านในวางแผนจะปลูกผลไม้ จึงเริ่มจากมะม่วงทั้งกินสุกกินดิบ มะนาว มะยงชิต ไผ่หวาน มะพร้าวน้ำหอม ขนุน มะขาม ที่กำลังมองหาที่ปลูกเพิ่ม เพราะที่เริ่มเต็ม ได้แก่ ส้มโอ แค มะนาวเกษตร ฯลฯ จากนั้นว่าจะปลูกผักสวนครัวต่อ เตรียมแปลงไว้แล้วสี่แปลงยาวๆ ยาวกว่าที่เคยทำสมัยเรียนชั้นมัธยมสัก 3-4 เท่า มองเห็นความเหนื่อยไว้ล่วงหน้าแล้ว(ฮา)

จากเมื่อยเนื้อเมื่อยตัว มาเป็นเมื่อยแขน เมื่อยมือ ปวดแขน ปวดมือ เจ็บนิ้ว โดยเฉพาะตามข้อ เช้าตื่นขึ้นมาต้องแช่น้ำอุ่นช่วย หน้าตาเนื้อตัวแดดเผาจากแดงจนดำ เกือบครบเดือนแล้วที่ลุยปลูกต้นไม้มา เช้าไป เย็นไป เปิดเทอมมาเหลือช่วงเย็น เหนื่อยอย่างที่ไม่เคยเหนื่อยขนาดนี้มาก่อน แต่กลับรู้สึกดี อาจเพราะมีความหวัง อีกปีสองปีต้นไม้จะสูงท่วมหัว ความร่มรื่นบนที่แปลงนี้จะเกิด อย่างที่เราเคยนึกมาตลอด

เกษียณหรือก่อนเกษียณ อยากอยู่ในสภาพแวดล้อมอย่างนี้ ร่มเงาต้นไม้มีทั่วไปทุกหนแห่ง มีผักผลไม้ไร้มลพิษ ปลอดซึ่งสารเคมี ผลผลิตจะดีไม่ดี จะมากจะน้อย ลูกจะสวยหรือกระดำกระด่างไม่ใช่ปัญหา แค่มีกิน เหลือกินจะไปวางขายหน้าร้านที่เตรียมไว้แล้ว(ฮา)

ขายได้ขายไม่ได้ก็ไม่ใช่ปัญหาอีก เป้าหมายไม่ใช่เงิน ไม่ใช่กำไร แต่ถ้ามีให้เหลือเก็บด้วย ก็จะยิ่งทำให้เพลิดเพลินเจริญใจ(ฮา)

นับเป็นอีกช่วงเวลาหนึ่งที่สำคัญ การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของชีวิต กำลังเกิดขึ้นอีกหน

(ครูกาญจนา สุวรรณเจริญ : ภาพ)

หมายเลขบันทึก: 580628เขียนเมื่อ 17 พฤศจิกายน 2014 12:09 น. ()แก้ไขเมื่อ 1 มกราคม 2015 12:26 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (17)

พื้นที่กว้างมากเลยครับพี่ครู

แนะนำหาไผ่มาปลูกด้วย

กันลมแรงแถมได้กินหน่อไม้

เผื่อจะได้เป่าขลุ่ยฟังเสียงใบไผ่สีกัน 555

ดีใจที่มีคนคิดเหมือนกัน

ปล ปลูกผักมากๆนะครับ

ชอบใจจัง..ขอให้มีความสุขสมหวัง..และมีสุขภาพกายใจที่ดีๆๆๆๆ..เจ้าค่ะ...

มีรั้ว..ปลูกด้วยต้นไม้...เสียเงินไม่มาก..ไม่ผุพังไปกับเวลา..แถมแข็งแรงใหญ่โตขึ้นๆ...ต้นไม้คือ..ชีวิต..ชิมิๆ...สวัสดีค่ะ

คุณธนิตย์ สุวรรณเจริญ...

อยากทำแบบคุณครูบ้าง แต่ไม่มีแรงมากพอ เลยได้แต่อาศัยให้พี่ๆ น้องๆ ช่วยกันปลูกต้นไม้

* ขยันขันแข็งด้วยใจรักและศรัทธาบนผืนแผ่นดินของเราเอง เพื่อทำฝันให้เป็นจริง...คงมีแหล่งน้ำอุดมสมบูรณ์ดี...เป็นกำลังใจให้ค่ะ

* พี่ใหญ่เคยปลูกผักบ้างเหมือนกัน พอควรแก่กำลังและเวลา...อย่างต้นถั่พูที่เกำลังมีดอก..จากเมล็ดพันธุ์ของน้องชายขจิตค่ะ

เป็นระเบียบมากค่ะ สวยสะอาดตา หญ้าคงกลัวคุณครูคนขยันนะคะ

เดี๋ยวจะแวะไปซื้อแผงขายผลไม้นะค้า ^_,^

...แวะมาอ่านด้วยความชื่นชมค่ะ

  • มาชื่นมาชม มาเป็นกำลังใจครับ

ดีใจด้วยนะคะที่ได้มีโอกาสทำความฝันให้เป็นจริง

ปลูกผักกินเอง ได้ทั้งสุขภาพ ความปลอดภัย และมีความสุขเพลิดเพลินจากการเห็นต้นผักเติบโต

อาจารย์กาญจนาสบายแน่ไม่ต้องไปตลาด

  • ปลูกไผ่ไว้บ้างแล้วครับ ไผ่เลี้ยง ไผ่ตงหวาน ไผ่บงหวาน..ส่วนผักกำลังครับอาจารย์
  • ขอบคุณอาจารย์ขจิตครับ
  • ไม่ใช่ชะอม กระถิน เหมือนบ้านเรา แปลกตาดีจังครับรั้วธรรมชาติ รั้วมีชีวิต..
  • ขอบคุณยายธีมากครับ
  • ได้ปลูก ได้อยู่กับต้นไม้ สดชื่นดีนะครับพี่ใหญ่
  • ขอบคุณพี่ใหญ่ นงนาทมากครับ
  • ฮาๆๆ เพิ่งจะเริ่มปลูกแต่คุยโม้เรื่องขายผลผลิตแล้ว..
  • ขอบคุณทพญ.ธิรัมภาครับ
  • ชีวิตที่กำลังเปลี่ยนแปลงครับ..
  • ขอบคุณดร.พจนาครับ
  • เตรียมตัวเองไว้ในวันที่เราไม่ได้สอนเด็กๆแล้วด้วยครับพี่Nui..
  • ขอบคุณพี่Nuiครับ
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท