วัย ความคิด และการเปลี่ยนแปลง
คำพูดเท่ๆสมัยวัยรุ่นเกี่ยวกับเพื่อน อาจดูเชยเมื่อถึงวัยนี้ เพื่อนคือคนที่เจ็บตัวหรือตายแทนกันได้ หรือนิสัยอย่างนี้เป็นเพื่อนได้อย่างไร อย่างดีก็แค่คนรู้จัก ย้อนมองตัวเอง ความคิดและการกระทำสมัยวัยรุ่น ไม่ได้ต่างจากคนอื่นเลย วัยที่เริ่มเรียนรู้และทดลองความเป็นผู้ใหญ่ วัยที่มุทะลุดุดัน วัยที่เห็นว่าเพื่อนสำคัญกว่าใครทั้งหมด
เมื่อสองสามอาทิตย์ที่ผ่านมา ผมขับรถไปหาเพื่อนสมัยเรียนคนหนึ่ง ทั้งๆแค่อยู่ต่างอำเภอ ห่างกันสัก 30 กิโลเห็นจะได้ ช่วงที่เรียนสนิทกันมาก ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด แต่พอเรียนจบ ต่างคนต่างแยกย้ายไปในวิถีของตน จะว่าไปนอกจากวันเวลาแล้ว คงมีอีกหลายปัจจัยที่ทำให้เพื่อนห่างเหินกัน จนบางครั้งเมื่อมีใครถามถึง ผมมักตอบไปว่าเราเจอกันน้อยมาก หรือแทบไม่ได้เจอกันเลยในรอบหลายปีมานี้
เคยสรุปความคิดที่เปลี่ยนแปลงไปของตัวเอง ระหว่างช่วงวัยเด็กกับวัยที่คืบคลานเข้าสู่ความเป็น ส.ว.(ฮา) เมื่อก่อนเราไม่เคยสังเกต ไม่ชอบหรือ? กับการที่ได้อยู่เงียบๆ ดื่มด่ำ ท่ามกลางธรรมชาติ ค่อยละเลียดชมดอกไม้ใบหญ้า เงี่ยหูฟังเสียงลม เสียงนก เคล้ากับแดดอ่อนๆ อย่างไม่มีเวลาหรือใครมาคอยเร่งรัด ความไร้เดียงสาของเด็กน้อยอีก รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ร้องไห้กระจองอแง ความซุกซนจนพ่อแม่ต้องคอยต้อนหน้าต้อนหลังด้วยความห่วงหวง บางหนผมเพลินเผลอชื่นชมภาพเหล่านั้นเนิ่นนาน ความรู้สึกหรืออารมณ์อย่างนี้ แน่ใจว่าเมื่อก่อนไม่มี หรือถ้าพอมีบ้างก็น้อยมาก
สองสามอาทิตย์ที่ผ่านมา ด้วยความคิดถึง ผมขับรถไปหาเพื่อนสมัยเรียนคนหนึ่ง ที่ไม่ได้เจอกันมาหลายปีดีดัก ทั้งๆแค่อยู่ต่างอำเภอ ชีวิตเพื่อนวันนี้มีความสุขอยู่กับภรรยาและลูกชาย ซึ่งโตเป็นหนุ่มแล้วทั้งสองคน
บ้านสองชั้นชินตาเมื่อก่อน เปลี่ยนเป็นบ้านเรือนไทยใต้ถุนสูง กลางแมกไม้ หน้าบ้านพาดผ่านด้วยคลองเก่าแก่ของตำบล เพื่อนเล่า วันหยุดมักหมกตัวอยู่ในไร่สวน ที่บุกเบิกปลูกพรวนต้นไม้ทุกต้น ด้วยมือตนเองมากว่า 10 ปี พร้อมชี้ให้ดูแถวยางนายาวเหยียด เป็นแนวอาณาเขต พรรณไม้นานาพันธุ์ โดยเฉพาะไม้ไทยและไม้หายาก บนที่ดินกว่า 5 ไร่ ดูหลากหลาย ร่มรื่น “ว่าจะเขียนชื่อวิทยาศาสตร์ติดให้ทุกต้นเลย เด็กๆแถวนี้จะได้มาเรียนรู้” เพื่อนเอ่ยถึงแผนการจะทำต่อไปอย่างภาคภูมิใจ
บ้านซึ่งประดับด้วยไม้ใหญ่น้อย ให้ร่มเงาและความงาม ที่ดินเล็กๆสักผืน ขุดบ่อเลี้ยงปลาท้ายที่ ขอบบ่อปลูกมะละกอ กล้วยน้ำว้า ชะอม ฯลฯ เป็นภาพความฝันของตัวเอง ซึ่งเพิ่งเกิดขึ้นในระยะหลังๆมานี้ ยังบอกเลยว่า “ฝันอยากได้ชีวิตคล้ายๆเพื่อนเหมือนกัน แต่ก็ยังทำได้แค่อยาก”
หลังจากวันนั้น ผมลงมือปรับปรุง ตกแต่ง สวนหย่อมข้างบ้านเป็นการใหญ่ อย่างไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อย
หวนนึกถึงสมัยเรียน “เวลาเปลียน คนเปลี่ยน” ท่าจะจริง
ความเห็น (24)
เริ่มย้อนอดีตแล้วนะคะ
ด้วยภาระหน้าที่ที่รับผิดชอบทำให้ลืมความสุขที่ว่าไปช่วงหนึ่งค่ะ
การได้พูดคุยกับเพื่อนเก่าสมัยเรียนเป็นความสุข ที่สามารถคุยได้ทุกเรื่องใช่ไหมคะ
ดีใจด้วยค่ะ
เห็นด้วยค่ะครูธนิตย์....หาก สว.ในแต่ละชุมชนหันมาจัดการชุมชนเพื่อเด็กๆ แบบนี้บ้างดีจังค่ะ เขียนชื่อวิทยาศาสตร์ที่ต้นไม้ ดูแลสิ่งแวดล้อมเพื่ออนาคตของชาติ
ฝันให้ไกลไปให้ถึง
แค่ปลูกผัก ปลูกต้นไม้ธรรมดาให้ร่มรื่น
ฟังนกร้อง ก็มีความสุขแล้วครับพี่ครู
ดีใจที่มีความคิดเหมือนๆกัน
สงสัยผมก็ สว แล้ว 555
ภัคจิรา วันเสริม
อาจารย์ยังเหมือนเดิมเลยนะคะ
- สงสัยอารมณ์ส.ว.ขึ้นครับ ฮาๆๆ
- ขอบคุณพี่KRUDALAครับ
- เพื่อนเรียนชีววิทยา แต่ไม่ได้มีอาชีพครูเหมือนเราครับอาจารย์
- ขอบคุณครูnoktalayครับ
- สงสัยว่า เมื่อก่อนไม่เห็นตัวเองจะสนใจหรือชอบเรื่องเหล่านี้เลยครับ
- ถ้าอย่างนั้น อ.ขจิต ก็ ส.ว.มานานแล้วครับ ฮาๆๆ
- ขอบคุณอ.ขจิตครับ
สบายดีนะภัคจิรา..
เป็นเหมือนกันค่ะ ท่านอาจารย์ ความสุขแต่ละวัย เปลี่ยนไปตามกาลเวลา สถานะ และบริบทแต่ละคนนะคะ พออายุมาก ก็อยากอยู่อย่างสงบๆ เงียบๆ อยากหนีความวุ้นวาย เพราะหมอเปิ้น อยู่ รพ. มานาน เห็นการเปลี่ยนแปลงของสังขาร เกิดก็ในรพ. ตายส่วนใหญ่ ก็ใน รพ. ค่ะท่านอาจารย์ และในรพ. ก็มีอีกหลายๆ เรื่องราว ของชีวิตมนุษย์ นะคะ คงสรุปได้ว่า เมื่อเวลาเปลี่ยนไป วิธีคิดของเราก็เปลี่ยนไปนะคะ ขอบคุณบันทึกดีดีนี้ค่ะ
- หลายเรื่องเรียนรู้ได้จากการปฏิบัติเท่านั้น ประสบการณ์เราทำให้เข้าใจชีวิตและการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นนะครับ
- ขอบคุณDr.Pleมากครับ
คนเปลี่ยนวัย วัยเปลี่ยนคนนะคะอาจารย์
วิธีคิดจะลุ่มลึกขึ้นตามวัย ถ้าเรามีพื้นฐานรักชอบอยู่เดิมนะคะ
พี่เป็นเด็กบ้านนอก โตมากับต้นไม้ ไร่นา มาเป็นคนเมือง
แต่เมื่อใดได้ไปอยู่ใกล้ธรรมชาติ ก็จะมีความสุขดื่มด่ำไปกับความงามละเมียดของธรรมชาติได้นานๆ
ทั้งที่ตอนอายุน้อยความรู้สึกแบบนี้ไม่มี เป็นความรู้สึกที่นุ่มนวลขึ้น สุขุมขึ้น
ไม่แน่ใจนะคะว่า เด็กที่โตในเมือง เมื่อวัยสูงขึ้นจะซาบซึ้งกับธรรมชาติได้หรือเปล่า
เรื่องนี้น่าสนใจค่ะ
ชอบไอเดีย โต๊ะหินเป็นก้อนๆ จังคะ จะแตกบิ่นไปบ้างก็ยังงาม ต่างจากโต๊ะหินขัดทั่วไป
เห็นด้วย อย่างยิ่งค่ะ " วัยเปลี่ยน ... ความคิดเปลี่ยน".....
เห็น "คุณครูธนิตย์" นำ "รักแรกพบสีส้ม" มาเป็นส่วนประกอบของสวนหย่อม ถ้าได้ปลูกหลายๆ สีจะเพิ่มสีสันให้กับสวนได้มากเลยนะคะ...เป็นไม้ที่ให้ความสุขแก่ผู้ปลูกทั้งปี เพราะออกดอกตลอดปีค่ะ
- จริงๆครับอาจารย์ วัย ประสบการณ์ ทำให้คนเปลี่ยน..
- ขอบคุณอ.ธรรมทิพย์ครับ
- น่าคิดครับ เพราะชีวิตตัวเองเด็กๆ ก็โตมาจากบ้านนอก ท้องไร่ ท้องนา ถึงแม่และพ่อแม่จะเป็นข้าราชการครู แต่ตายายก็เป็นชาวนา ความรู้สึก อารมณ์ ที่อาจฝังหรือบันทึกไว้ในหัว จากการที่ได้เรียนรู้สิ่งต่างๆเมื่อเด็กๆ อาจทำให้วันนี้เราถวิลหาแบบไม่รู้ตัว เพราะหลายเรื่องก็เป็นอย่างนี้ อยากย้อนวันวาน อยากไปสู่บรรยากาศเดิมๆ ฟังเพลงเก่าๆที่เราเคยฟัง แปลกเหมือนกันนะครับพี่ คนเรา..
- ขอบคุณพี่Nuiมากๆครับ
- โต๊ะหินอ่อนไปซื้อมาจากร้านขายอุปกรณ์จัดสวนครับ จริงๆชอบมานาน เล็งมาตลอด แต่กลัวจะขนเข้าบ้านไม่ได้ พื้นอาจแตก เนื่องมาจากน้ำหนักของหินที่หนักมากๆ แต่ครั้งนี้ตัดสินใจเสี่ยงเลยครับ ถ้าพื้นแตกหรือพัง ก็จะซ่อมเอา ปรากฏว่าโชคดีไม่ต้องจ่ายเพิ่มครับ (ฮา)
- ขอบคุณอาจารย์หมอ ป.ครับ
- รู้สึกว่าตัวเองก็เป็นอย่างนั้นครับ
- ขอบคุณคุณJoyครับ
- ไปหาซื้อมาจากร้านใกล้ๆบ้านครับ ตัวเองไม่ค่อยมีความรู้เรื่องพรรณไม้ ชอบเพราะเห็นว่าดอกสวยและแปลกตาดี เพิ่งรู้จากท่านอาจารย์นี่แหละครับว่ามีหลายสี และออกดอกตลอด..
- ขอบคุณความรู้ครับท่านอาจารย์ไอดิน-กลิ่นไม้
“เวลาเปลียน คนเปลี่ยน” ...อาจมีบางอย่าง..หลงเหลือไว้เป็นความทรงจำดีๆนะคะ
- เราเรียนรู้อะไรมากมายกับชีวิตที่ผ่านมานะครับ
- ขอบคุณพี่ใหญ่ นงนาทครับ
เพื่อนเราไม่ว่าวันเวลาจะเปลี่ยนไปอย่างไรความทรงจำที่ดีๆต่อกันมักไม่เปลี่ยนแปลง...
ชอบบันทึกที่อาจารย์เขียน..อ่านแล้วสบายใจดีมากๆค่ะ...ขอบคุณที่ระลึกถึงกันนะคะ
- เพื่อนหลายคนหายไปเลย ตั้งแต่เรียนจบ ไม่มีโอกาสเจอกัน..
- เพื่อนสมัยเด็กๆหรือในช่วงวัยที่มีประโยชน์เข้ามาเกี่ยวข้องน้อยมาก บ่มเพาะให้เกิดความทรงจำที่ดีระหว่างกันนะครับ
- ขอบคุณอ.Preedaครับ