ดร.ป๊อปหายไปไหน - สองเดือนจาก G2K


ขอขอบพระคุณพี่ขจิต ดร.จันทวรรณ ดร.ธวัชชัย และกัลยาณมิตรทุกท่านที่ให้กำลังใจและช่วยเหลือให้ดร.ป๊อปกลับมาบันทึกได้อย่างสุขใจ

ดร.ป๊อปหายไปกับภารกิจมากมายที่ย้ายไปลงบันทึกผ่าน Facebook แทนเพราะมีปัญหากับระบบคอมพิวเตอร์ที่ทำงานและที่บ้านที่ Block My Blog และมองไม่เห็นภาพไฟล์ต่างๆ และรู้สึกบันทึกได้ยากกว่าเดิม เมื่อพี่ขจิตถามถึงก็ริเริ่มหาทางกลับเข้ามาบันทึกใหม่และโทรขอความช่วยเหลือจากดร.จันทวรรณกับดร.ธวัชชัยในการเห็นภาพในบล๊อกได้ดีอีกครั้ง ขอบพระคุณทุกท่านมากครับผม

คราวนี้จึงขอนำข้อมูลภาพจาก Facebook มาเก็บความทรงจำและความรู้สึกที่ดีมีสุขภาวะในบล๊อก "กิจกรรมบำบัดชีวิต" เช่นเดิมด้วยความรักและคิดถึงกัลยาณมิตรทุกๆท่านอย่างจริงใจครับ

ภารกิจแรกได้รับทุนเครือข่ายการพัฒนาศักยภาพผู้นำสุขภาวะใหม่ หรือ คศน. ตามโมเดลการพัฒนาพลเมืองดีของศ.นพ.ประเวศ วะสี ในการไปศึกษาดูระบบการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ที่มีความบกพร่องทางร่างกายและ/หรือจิตสังคมในระดับรพ.เฉพาะทาง รพ.ทั่วไป รพ.ชุมชน และระบบการประกันสุขภาพเพื่อดูแลผู้สูงอายุระยะยาวในศูนย์ช่วยเหลือในรูปแบบต่างๆ รวมทั้งได้เป็นวิทยากรบรรยายนศ.หลังปริญญาที่ Nagoya University พร้อมลปรร.ระบบกิจกรรมบำบัดศึกษา และเรียนรู้การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ที่มีสุขภาวะตลอดทุกช่วงวัยที่แท้จริงและจับใจ ไว้มีโอกาสคงได้นำมาบันทึกลปรร.กัน

ภารกิจต่อมาคือ การเผยแพร่ประสบการณ์กิจกรรมบำบัดจิตสังคมและกิจกรรมบำบัดชีวิตของดร.ป๊อป ผ่านสื่อสาธารณะต่างๆ


หมายเลขบันทึก: 579987เขียนเมื่อ 9 พฤศจิกายน 2014 07:41 น. ()แก้ไขเมื่อ 9 พฤศจิกายน 2014 07:41 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (11)

ดีใจค่ะที่ป๊อปได้กลับมาเขียนที่ GotoKnow ให้พี่ๆ น้องๆ ได้อ่านกันอีกครั้งนะคะ และได้เก็บเป็นชุดความรู้ของเราอีกด้วย

หากพบปัญหาในการใช้งานลองอ่านคู่มือ http://help.gotoknow.org หรือถามมาที่พี่ได้โดยตรงหรือที่ support (@) gotoknow.org ก็ได้นะคะ

ขอบพระคุณมากครับดร.จันทวรรณและดร.ธวัชชัยที่ผมเคารพรักครอบครัวนี้เสมอครับผม

ขอบพระคุณมากครับอ.นุและคุณอักขณิช

ไม่ได้หายไปไหนจริงๆด้วย

ทำงานมากกว่าเดิม

ขอให้มีความสุขกับการทำงานนะครับ

ดีใจจังเลย ...คิดถึงตั้งนาน ค่ะ .... มอบดอกไม้ให้ ... ด้วยความคิดถึง นะคะ


ขอบพระคุณมากครับพี่ขจิตและพี่ดร.เปิ้น รักและคิดถึงพี่ๆเสมอครับผม

ขอบพระคุณมากครับพี่โอ๋ที่เคารพรักเสมอครับ

รออ่านบันทึกดีๆ นะคะ

เราแก่แล้วยังสู้ไหว

ฝากความหวังกับคนรุ่นใหม่ที่ไฟแรงเจิดจ้า จรัสแสง


ขอบพระคุณมากๆครับสำหรับแรงบันดาลใจจากคุณครูหยิน

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท