เก็บอารมณ์กลอนจากไลน์ บันทึกไว้เป็นความทรงจำ


บันทึกกลอนที่แต่งสด ๆ จากไลน์
ทีละบท ๆ แต่ไม่ต่อเนื่องกันเป็นอันเดียว
ตอบโต้กันไปมาเล่น ๆ

.............................................................................................................................

...

...

...

...

อย่ากลัวว่าฉันเปลี่ยนใจ
ถ้ารักใครแล้วไม่เปลี่ยนแปลง
แต่เวลาอาจเปลี่ยนถ้อยแถลง
จักสำแดงอย่างแรงเข้าสักวัน

...

...

เป็นคนอยู่ในศีลอยู่ในธรรม
ศีลข้อสามไม่ผิดเป็นแน่แท้
ยกเว้นใครบางคนอาจผันแปร
ความแน่แท้ก็ไม่แน่เข้าสักวัน

...

...

ชีวิตไม่มีอะไรที่แน่นอน
จิตมนุษย์นั้นซับซ้อนกว่าที่เห็น
ค่อยศึกษากันไปอย่างที่เป็น
เพียงสักวันอาจได้เห็นคือเป็นไป

...

...

เมื่อความรักเดินทางผ่านเข้ามา
คงต้องวันเวลามองหาฝัน
ฉันและเธอ เธอและฉัน ผูกพันกัน
คอยนับคืน นับวัน ฝันเป็นจริง

...

...

หากเธอคิดว่าใช่ ใครคนนั้น
ใครคนที่เธอผูกพัน ฝันที่ใช่
ใครคนที่เธอผูกพัน และพอใจ
ใครคนที่เธอห่วงใย และมั่นคง

...

...

อีกไม่นานฝันที่รอจะสำเร็จ
ด้วยใจเด็ดเดี่ยวมั่นไม่ท้อถอย
หากไม่รัก หากไม่รอ หากไม่คอย
ฝันน้อยน้อยที่เพียรฝันคงทลาย

...

...

แต่จะใช่หรือเปล่า เราไม่รู้
ให้เวลาพิสูจน์ดู ทางข้างหน้า
ดีหรือร้าย ยอมรับ โชคชะตา
อยู่ที่หวังและศรัทธาของเธอไง

...

...

กาลเวลาหรือจะสู้ความใส่ใจ
ไม่มีใครลบเลือนให้หายสูญ
อยู่ที่ว่าเรานั้นจะอาดูร
ให้มันสูญหายไปหรือใส่ใจ

...

...

ขอให้รอต่อไปให้สมหวัง
ความผิดพลั้งหายไปภายภาคหน้า
ขอให้ใจมั่นคงและศรัทธา
ด้วยหัวใจปรารถนาว่ารักจริง

...

...

ขอเป็นดั่งคำอวยพรให้สมหวัง
มีพลังแรงกายสู้ไม่ถอย
ขอให้รักสมประสงค์ดั่งใจคอย
นกตัวน้อยรอสร้างรังเคียงขวัญใจ

...

...

ทำอะไรให้เผื่อใจเอาไว้บ้าง
ระยะทางอีกไกลในกาลหน้า
อุปสรรคอาจขวางหนทางนา
ขอจงใช้ปัญญานั้นตรึกตรอง

...

...

อุปสรรคขวากหนามไม่ย่นย่อ
ใจไม่ท้อพร้อมฟันฝ่าไม่หน่ายหนี
แม้กี่วัน กี่เดือน หรือแรมปี
ใจฉันนี้มั่นคงไม่เสื่อมคลาย

...

...

คนที่เคยผิดหวังอยากจะสอน
สิ่งที่คิดว่าแน่นอนอาจไม่ใช่
คนทุกคนต่างก็มีหัวใจ
ย่อมจะต้องสั่นไหวได้ทุกครา

...

...

ขอขอบคุณทุกคำในคำสอน
น้องขอน้อมรับไว้ใช้ครวญคิด
เส้นทางเดินข้างหน้าแม้ต้องผิด
ก็ได้คิดพิจารณาจากใจตน

...

...

กว่ารู้จักใครสักคนนั้นแสนยาก
คงต้องผ่านความลำบากอีกมากโข
ให้รู้ซึ้งถึงใจใครเลโล
ไม่โกหกคำโต คือ โบว์แดง

...

...

ใจนี้เผื่อไว้แล้วอาจต้องเจ็บ
หากจะเข็ดก่อนจะรักจะดีหรือ
หากจะรักก็ต้องลองต้องเสี่ยงดู
ใครจะรู้ว่าจะร้ายหรือจะดี

(อันนี้ไม่คล้องจองกันอ่ะ คนแต่งง่วงก่อน)

...

...

อีกสิบปีดีไหมได้โดดเดี่ยว
ฝึกลับเขี้ยวให้คมกว่าตอนนี้
ให้หน้าแก่ต่อไปอีกหลายปี
กว่าจะเจอคนดีอีกสักคน

...

...

...............................................................................................................................

คุยกลอนสดตอบโต้กันอย่างสนุก
เลยจบแบบสะกิด ๆ ไปสักนิดหน่อย

เอาฮาเป็นหลัก

บุญรักษา ทุกท่านที่เข้ามาอ่านหนุก ๆ ครับ ;)...

.................................................................................................................................

...

...

หมายเลขบันทึก: 579497เขียนเมื่อ 30 ตุลาคม 2014 23:52 น. ()แก้ไขเมื่อ 31 ตุลาคม 2014 00:29 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (18)

ชอบมากค่ะ อ.เสือ ...มีเส้นมีสายไลน์น่ารักนะคะ 

อ่านแล้ว  ด๊ี ดี ค่ะ    เก่งจังเลยค่ะ  ขอบคุณค่ะ

สุดยอด ปล. ตุ๊กตา Ty ท่านได้แต่ใดมา ตัวนี้น่ารักจัง ที่บ้านจันมีเป็นร้อยตัวแต่ยังไม่มีตัวนี้เลย 

อิ อิ นิดนึงครับ คุณครูตุ่ม krutoom 555

ขอบคุณมากครับ พี่เปิ้น Dr. Ple คร้าบ

อ.จันจันทวรรณ คร้าบ

ผมไปถ่ายจาก "ร้านชาพะยอม" ใกล้มอมาครับ ;)...

อาจารย์สะสมหรือครับนี่ ;)...

เก็บเป็น collection มานานหลายสิบปีแล้วค่ะ วันหลังค่อยถ่ายรูปมาให้ดูค่ะ

ได้เลยครับ อาจารย์จัน ;)...

ชอบใจอันสุดท้าย

น้องแผ่นดินฝากแจ้งเด็กๆว่า

Phanat Preewatsanaปลายเดือนหน้า ให้โควต้ามาสารคามสองโควตา จะมากันมั๊ย

เป็นกิจกรรมอะไรครับ

ขอรายละเอียดให้ผมหลังไมค์นิดนึงครับอาจารย์ ;)...

ไม่ต้องถึงสิบปีก็โดดเดี่ยว
เพราะว่าเขี้ยวคลอนลั่นกันหลายซี่
ทั้งหัวล้านหน้าแก่แย่ทุกปี
คนดีดีคงไม่เจอเพ้อต่อไป

  • ผมลืมบอกไปว่า ผมด่าตัวผมเองนะครับ

เอ ไม่เป็นไรครับ แชร์กัน ;)...

เอาบุญมาฝากอาจารย์วัส เข่งใหญ่ ๆ เลยจ้ะ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท