พ่อค้า...แม่ค้าตลาดนัด...
วันเสาร์ถึงเป็นวันหยุด...วันอยู่บ้าน...แต่ผมต้องไปช่วยงานในหมู่บ้านถึง 3 งาน
หมู่บ้านหนึ่งจัดโครงการออกกำลังกาย เลยช่วยเรียนรู้การปรับเปลี่ยนพฤติกรรม 3 อ 2 ส (อาหาร ออกกำลัง อารมณ์ สุรา สูบหรี่)
หมู่บ้านสองจัดโครงการป้องกันไข้เลือดออก ช่วย อสม. บรรยาย สนุกสนานมาก
และสุดท้าย งานสุดท้าย อบต.จัดโครงการครอบครัวอบอุ่น ผมช่วยเกือบหมดวัน เพราะน้องจัดงาน เป็นพัฒนาชุมชน ช่วยงานกันไปมาเรื่อยๆ เลยอยากช่วยน้อง
กิจกรรมที่ผมทำ และทำให้ทุกคนสนุกสนาน หัวเราะเกือบกรามค้างกัน ด้วยเพราะผู้เข้าร่วมประชุมไม่เคยผ่านกิจกรรมนี้มาก่อน
“เกมส์พระราชินี” โดยเฉพาะพระราชินี ต้องการผมหงอก และขนหน้าแข้ง...
ตัดฉากมาที่บ้านผม...ภรรยา และลูกๆ ช่วยเอาเสื้อผ้า และสิ่งของที่พวกเราไม่ใช้แล้ว...
พบว่า มีมากเลยครับ ผมคุ้นเคยใส่เสื้อผ้าตัวที่ชอบใช้ ตัวที่อยู่หลืบตู้มากมายเลย
ผ้าต่างๆ สมุด ดินสอ กระเป๋า หุ่นยนต์ และตุ๊กตา ที่เราไม่ใช้ก็มากมายเช่นกัน
เราแบ่งของเป็นหลายส่วน เอาให้เพื่อน หลาน และชาวบ้านที่เราอยากให้
แต่ก็มีสิ่งของที่เหลืออีกหลายกอง...ภรรยาจึงชวนไปขายสินค้ามือสองที่ตลาดนัด...ตำบลที่ใกล้บ้าน
มีตลาดนัดทุกเย็นวันเสาร์ มีสิ่งของมากมายที่พ่อค้าแม่ค้าเอามาขาย
ผัก ผลไม้ อาหาร เสื้อผ้า ของใช้ต่างๆ ผมชอบเป็นพิเศษ คือ พืชผักพื้นบ้านสดๆ ครับ
ผมเคยมาขายสินค้ามือสองกับภรรยา และน้องๆ หลายครั้ง ประมาณ 6 เดือนครั้ง
ผมอายนะ...เพราะเอาเสื้อผ้ามือสองมาขาย...มีคนจำได้ว่า ผมทำงานที่อนามัย
แต่ตอนนี้ไม่อาย กลับสนุกและตื่นเต้น เพราะ...
แต่เมื่อวางขาย มีคนมาซื้อของผมมากมายมากๆ ตั้งแต่วางของไม่หมด
ส่วนใหญ่ผมไม่ได้ขายครับ ยกของ วางของ เก็บของ และเลี้ยงลูก
ภรรยาเป็นคนขาย ราคาสูงสุดไม่เกิน 30 บาท
และถ้ามีคนใดอยากได้จริงๆ หรือผู้แก่ผู้เฒ่าที่ต้องการ ภรรยาของผมเอาให้เป็นถุงๆ เลย
ผมว่าผมใจบุญแล้ว...ภรรยาของผมใจบุญกว่าผมอีก...
ผมได้บทเรียนว่า สิ่งของบางอย่างควรให้คนอื่นโดยไม่คิดมูลค่า
สิ่งของบางอย่างควรให้คนโดยคิดค่าเพื่อให้สิ่งของมีคุณค่า
ภรรยา และผมได้เงินวันนี้ เกือบหนึ่งพันบาท
ห้าร้อยแรก...พวกเราเอาไปทำบุญที่วัด...ช่วยค่าน้ำค่าไฟหลวงปู่ของทิมดาบ
ห้าร้อยสุดท้าย...เอาไปมอบทุนการศึกษาให้เด็กนักเรียนพื้นที่ที่ผมทำงานอยู่
โลกงดงามเสมอ...ถ้าเราทำให้งดงาม
ลูกสาวคนเล็ก...ตากแดดบางๆ ยามเย็นเล็กน้อย
อุ้มเดินอยู่ของตลาดนัด...คอพับคออ่อนพาดไหล่ของผม
ผมนำลูกมานอนหลังรถกะบะ...ลมเย็นๆ ข้างๆ เป็นวัด เบื้องหน้าคือตลาดนัด...
ลูกๆ ของผมเลี้ยงง่าย...
ผมภาวนาให้ลูกๆ ได้ทำอะไรให้คนอื่นๆ บ้าง...โดยที่ตนเองมีความสุขจากส่วนลึกของใจ
ณ บรรทัดนี้...ได้ยินเสียงหลวงปู่ของทิมดาบที่แว่วว่า....
“หน้านอกบอกความงาม ...หน้าในบอกความดี...หน้าที่บอกความสามารถ...”
ความเห็น (11)
ได้ทำสิ่งดีๆ ก็มีความสุขนะคะ
พี่อยากเอาเสื้อผ้ามือสองที่ล้นตู้ไปขายบ้าง แต่ยังอายๆ อ่านบันทึกของน้องแล้วเกิดแรงบันดาลใจ ขายแล้วเอาเงินไปทำบุญ ดีกว่าเก็บไว้ไม่ได้ใช้
พี่แก้วจะเก็บใส่ถุงไว้จนมีพอประมาณ
แล้วให้ฝ่ายสวัสดิการของหอผู้ป่วยมาเอาไปเปิดประมูล
เงินที่ได้เข้าสวัสดิการของที่ทำงานค่ะ
ไม่เคยเล่นเกมพระราชาถึงขนาดนี้
555
ต่อไปจะลองบ้าง 555
ชอบใจคำสอนหลวงปู่ครับ
“หน้านอกบอกความงาม ...หน้าในบอกความดี...หน้าที่บอกความสามารถ...”
ขอบคุณมากๆครับ
ทุกอาชีพถ้าทำด้วยความสุจริต...เป็นอาชีพที่น่าชื่นชมทั้งนั้นค่ะ...แต่ที่เป็นอยู่เป็นเพราะคนเรา...แยกแยะกันเองมากกว่าค่ะ...ชื่นชมค่ะ...สงสารน้องจัง คงเพลียแดดด้วยนะคะ...แต่จะทำให้เด็กแข็งแกร่งค่ะ...
เหนือฟ้ายังมีฟ้า (ว่าใจบุญแล้ว ภรรยายิ่งใจบุญกว่า) ชื่นชมค่ะท่าน
ดีจังเลยค่ะ สนับสนุนค่ะ
ครอบครัวใจบุญ ท่าทางลูกสาวจะร้อนนะคะ ^_,^
ชื่นชมค่ะ...เป็นครอบครัวที่อบอุ่น และน่ารักมากนะคะ...
เป็นวิธีการ 5 ส. ที่ได้บุญกุศลด้วย..ลูกสาวน่ารักมากค่ะ...
โลกงดงามเสมอ...ถ้าเราทำให้งดงาม
...
ผมได้มุมคิดอันเป็นพลังจากบรรทัดนี้
ขอบพระคุณครับ
น่ารักจริงๆ เลยทั้งเด็กและผู้ใหญ่ มีเกมน่าสนุกมากๆเลยนะครับผม ขอบคุณมากครับ