เอ็ดเวิร์ด ทูเลน ตามหาหัวใจไกลสุดฟ้า 2

ต่อจากบันทึกที่แล้ว ... เอ็ดเวิร์ด ทูเลน ตามหาหัวใจไกลสุดฟ้า 1

เอ็ดเวิร์ด ทำงานเป็นหุ่นไล่กา....

.....

ตอนเช้า ดวงตะวันขึ้นฟ้า

และเสียงร้องของจิ้งหรีดก็หลีกทางให้กับเสียงเพลงของนก หญิงชราคนหนึ่งเดินลงมาตามทางดินและสะดุดเอาเอ็ดเวิร์ดเข้า หญิงชรานำเอ็ดเวิร์ดไปใช้ประโยชน์ นางนำเอ็ดเวิร์ดไปแขวนไว้ที่เสาในสวนผัก ใช้ตะปูตอกหูตรึงกับเสาไม้และจับแขนให้กางออกเหมือนกำลังจะบิน...

..."ต้องทำงานนะ ไคลด์"...ไล่นกไปซะ" นางพูดเรียกชื่อใหม่แล้วก็เดินจากไป

วันต่อมานางมาพร้อมกับ ไบรซ์ ซึ่งรับจ้างงานในสวน และเป็นคนนำเอ็ดเวิร์ดลงมาจากเสาเพื่อมอบให้กับ ซาราห์ รูธ น้องสาวที่นอนป่วยอยู่ในบ้านหลังเล็กพอๆกับเล้าไก่ มี"เขา"พ่อขี้เมาที่นานๆจะมาดูสักครั้ง และ "เขา"เป็นคนทำลายตุ๊กตาตัวเก่าของซาราหฺ์ ..."เขา"ที่ว่าเป็นใครนั้นเอ็ดเวิร์ดไม่ค่อยเข้าใจ แต่ที่เข้าใจคือเอ็ดเวิร์ดกำลังถูกนำไปให้เด็กคนหนึ่งเพื่อทดแทนตุ๊กตาที่เสียไป ตุ๊กตา เแ็ดเวิร์ดเกลียดตุ๊กตาเหลือเกิน แล้วเมื่อคิดว่าจะต้องเป็นสิ่งทดแทนตุ๊กตาก็ทำให้เอ็ดเวิร์ดระคายใจ แต่ถึงอย่างนั้น เอ็ดเวิร์ดก็ต้องยอมรับว่าอยากจะเป็นทางเลือกที่น่าพิสมัยกว่าการถูกตรึงหูไว้ที่เสามากทีเดียว

..........

"โอ๋ โอ๋"เธอบอกเอ็ดเวิร์ดพลางเห่กล่อมในอ้อมแขน "แจงเกิ้ลส์" ซาราห์ รูธ เรียกชื่อใหม่ของเอ็ดเวิร์ด เสียงฟ้าร้องดังมาจากด้านนอกบ้านไม้ ตามมาด้วยเสียงฝนกระทบหลังคาสังกะสี ซาราห์ขยับเห่กล่อมเอ็ดเวิร์ดในอ้อมแขนไปมา และไบรซ์หยิบหีบเพลงปากมาเริ่มเล่นเป็นบทเพลงที่รับจังหวะกับสายฝน

........

เดือนที่หก ซาราห์อาการทรุดลง เธอไม่ยอมกินอาหารและไอออกมาเป็นเลือด ลมหายใจของเธอขาดห้วงและไม่เป็นจังหวะ "หายใจนะ น้องรัก"ไบรซ์ยืนข้างๆและบอกน้อง

หายใจซิ เอ็ดเวิร์ดคิดขณะอยู่ในอ้อมกอดของเธอ หายใจเถอะนะ เถอะนะ

แล้วเช้าวันหนึ่งซาราห็ก็หยุดหายใจ

เอ็ดเวิร์ดร่วงหล่นจากอ้อมกอดของซาราห็ รูธ.....

........

ไบรซ์ต้องพาเอ็ดเวิร์ด เดินทางเข้าเมืองแสดงกระต่ายเต้นรำแลกกับเงินประทังชีวิต

จะด้วยความลำบากแสนเข็ญอย่างไร

และสุดท้ายเอ็ดเวิร์ดจะถูกเปลี่ยนเจ้าของอีกกี่คน...

เอ็ดเวิร์ดจะยอมเปิดใจ รักใคร หรือเข้าใจในความรักหรือไม่

น่าติดตามยิ่งนัก

เอ็ดเวิร์ดถูกนำมาวางขายในร้านขายตุ๊กตา....

.........

ดังบทส่งท้ายที่ว่า

ครั้งหนึ่ง ยังมีกระต่ายกระเบื้องตัวหนึ่งที่เป็นที่รักของเด็กหญิงเล็กๆคนหนึ่ง กระต่ายเดินทางข้ามมหาสมุทรและพลัดตกเรือไป ชาวประมงคนหนึ่งช่วยมาได้ ต่อมาถูกฝังอยู่ใต้กองขยะและสุนัขตัวหนึ่งขุดขึ้นมา กระต่ายเดินทางเนิ่นนานกับคนพเนจรและทำงานเป็นหุ่นไล่กาอยู่ช่วงสั้นๆ

ครั้งหนึ่ง ยังมีกระต่ายตัวหนึ่งที่รักเด็กหญิงเล็กๆคนหนึ่งและเฝ้าดูเธอจนสิ้นลมหายใจ กระต่ายตัวนี้เต้นรำอยู่ข้างถนนในเมืองเมมฟิส หัวแตกแยกเป็นเสี่ยงในร้านอาหารและช่างซ่อมตุ๊กตาคนหนึ่งซ่อมให้คืนดังเดิม

แล้วกระต่ายตัวนี้ก็สาบานว่าจะไม่ทำผิดด้วยการรักใครอีก

ครั้งหนึ่ง ยังมีกระต่ายตัวหนึ่งเต้นรำอยู่ในสวนในฤดูใบไม้ผลิกับลูกสาวของผู้หญิงคนหนึ่งที่รักกระต่ายตัวนี้ตั้งแต่เริ่มการเดินทาง เด้กหญิงคนนี้เหวี่ยงกระต่ายยามที่เะอเต้นรำหมุนตัวเป็นวงกลม บางครั้งทั้งคู่เต้นรำเร้วมากจนเหมือนว่ากำลังโบยบินอยู่ บางครั้งเหมือนทั้งคู่มีปีก

ครั้งหนึ่ง ครั้งหนึ่งแสนวิเศษเจ้าเอย ยังมีกระต่ายตัวหนึ่งที่พบทางหวนกลับคืนสู่บ้าน

...........

ขอบคุณหนังสือ เอ็ดเวิร์ด ทูเลน ตามหาหัวใจไกลสุดฟ้า

เคท ดิคามิลโล เขียน

งามพรรณ เวชชาชีวะ แปลจากเรื่อง The Miraculous Journey of Edward Tulane

บักแกรม อิบาทูลลีน ภาพประกอบ

ขอบคุณน้องผึ้ง ที่ให้ยืมหนังสือเล่มนี้

.........

31 พฤษภาคม 2557

พ.แจ่มจำรัส

เขียนใน GotoKnow โดย พ.แจ่มจำรัส
ใน ลมหายใจแห่งหนังสือ

คำสำคัญ (Tags): #เอ็ดเวิร์ด ทูเลน#งามพรรณ เวชชาชีวะ#The Miraculous Journey of Edward Tulane#หนังสือเปลี่ยนชีวิต#ร้อยเล่มเกวียน

หมายเลขบันทึก: 569489เขียนเมื่อ 31 พฤษภาคม 2014 21:38 น. ()แก้ไขเมื่อ 1 มิถุนายน 2014 13:49 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน