งานเสวนา “ชุมชนควรมีส่วนร่วมในการดูแลสุขภาพ (กระดูก) อย่างไร 2557

โรคกระดูกพรุนเป็นภัยเงียบที่น่าเป็นห่วงของสังคมไทย ทำอย่างไรให้ประชาชนตระหนักถึงปัญหานี้

เนื่องจากมีกิจกรรมรัดตัวเลยเขียนบันทึกนี้ช้า 555 ผู้เขียนเข้าร่วมกิจกรรมงานเสวนา “ชุมชนควรมีส่วนร่วมในการดูแลสุขภาพ (กระดูก) อย่างไรในวันที่ 1 พค. 2557 กับคุณหมอสุขจันทร์ พงษ์ประไพ มีอาจารย์ดร.รพีพร ขวัญเชื้อ หรืออาจารย์หนึ่งจากม.วลัยลักษณ์ กล้วยไข่ บังวอญ่า พี่อ้อมนักกายภาพบำบัดและสมาชิกอีกหลายท่าน

พี่อ้อมและสาวสวยยืมภาพมาจากบังวอญ่า ทำไมบังถ่ายได้ภาพแต่คนสวยๆ 5555

นอกจากนี้ยังมีคุณดวงใจ อดิเรกสาร คุณพัชระ จ่าเจริญ ได้เล่าเรื่องการดูแลคุณแม่หกล้มกระดูกสะโพกหัก นอกจากนี้ยังมีต้นแขนหักอีกด้วย ตอนที่คุณแม่คุณพัชระ หกล้มคุณพัชระเล่าว่า การเคลื่อนย้ายผู้ป่วยสำคัญ นอกจากนี้ยังไม่ได้พาแม่ไปหาคุณหมอทันทีเพราะคิดว่าคุณแม่เป็นไม่มาก รออยู่หลายวัน จึงไปหาคุณหมอพบว่ากระดูกที่สะโพกหัก คุณพัชระเล่าได้ละเอียดมาก แถมให้ข้อคิดดีๆหลายอย่าง

ก่อนทำกิจกรรมนั้น ผู้เขียน กล้วยไข่และอาจารย์หนึ่ง คิดว่าคนมาไม่มากเท่าไร เลยจัดทีนั่งเป็นแบบครึ่งวงกลม แต่ผิดคาด มีสมาชิกมาเรื่อยๆ จนล้นห้องประชุม สมาชิกส่วนใหญ่มาจากสมาชิกชมรมผู้สูงอายุจาก สมาคมแพทย์สตรีฯ และ จากศูนย์บริการสาธารณสุขที่ 16 สวนลุมพินี ชมรมผู้สูงอายุ บ่อนไก่ เป็นต้น

เนื่องจากมีผู้สูงอายุเป็นจำนวนมากบางคนไม่ถนัดกับการนั่งพื้น ต้องนั่งเก้าอี้แทนด้วย

คุณหมอสุขจันทร์ นำประเด็นโดยเล่าเรื่องที่มาที่ไปของโครงการ นอกจากนี้ยังเล่าเรื่องสาเหตุของการเกิดโรคกระดูกพรุน การป้องกันแก้ไข ยังให้คุณดวงใจและคุณพัชระเล่าเรื่องประสบการณ์จากเหตุการณ์จริงให้ฟังด้วย

อาจารย์หนึ่งเล่าเรื่องการทำโครงการของมหาวิทยาลัยและทำโครงการป้องกันโรคกระดูกพรุนกับพนักงาน รวมลงไปถึงการป้องกันโรคกระดูกพรุนกับโรงเรียนโดยให้โรงเรียนและนักเรียนคิดโครงการต่างๆ เพื่อป้องกันโรคกระดูกพรุน อ่านที่นี่นะครับ (ในภาพอาจารย์หนึ่งช่วยดูแลกิจกรรมกลุ่ม)

ผู้เขียนเองเล่าเรื่องการทำกิจกรรมกับนักเรียนและชุมชนเรื่องการปลูกผักเพื่อป้องกันโรคกระดูกพรุน เช่นกวางตุ้ง คะน้า ได้ลองถามผู้ที่เข้าร่วมเสวนาว่าผัดชนิดใดมีแคลเซียมสูง ใครตอบได้จะได้เมล็ดผักเช่น ดอกชมจันทร์ แค ถั่วพูและฟักข้าวเป็นของรางวัล ได้ผลผู้เข้าร่วมเสวนายกมือกันเต็มห้องประชุม

ส่วนบังวอญ่าเล่าเรื่องการทำงานที่โรงพยาบาลกับเรื่องโรคกระดูกพรุน การเลิกดื่มกาแฟ มาดื่มน้ำธัญพืชแทน นอกจากนี้ยังเล่าเรื่องการละหมาดที่ได้ออกกำลังกายลงน้ำหนักเท้า น่าจะช่วยป้องกันโรคกระดูกพรุนได้(น่าทำวิจัยนะครับ)

ในช่วงท้ายๆ ดูเหมือนว่าเวลาผ่านไปไวมาก คุณหมอสุขจันทร์ให้แบ่งกล่มแล้วระดมความคิดกันว่า “ชุมชนควรมีส่วนร่วมในการดูแลสุขภาพ (กระดูก) อย่างไร ได้ประเด็นออกมาครบเลย

สมาชิกช่วยกันสรุปกิจกรรม

นอกจากนี้ยังมีการทดสอบพื้นฐานว่า เสี่ยงต่อการหกล้มหรือไม่ ให้ดำเนิการโดยการให้ 1.ลุกนั่ง 10 ครั้ง 2.ยืนขาเดียว และ3.การเดินต่อปลายเท้า ซึ่งผู้สนใจสามารถตรวจสอบและทำได้เอง อยากให้สมาชิกลองทดสอบพื้นฐานดูว่าตนเองเเสี่ยงต่อการหกล้มหรือไม่ครับ... ขอบคุณมากครับที่เข้ามาอ่าน...

ปล.ขอบคุณคุณหมอสุขจันทร์ที่เชิญเข้าร่วมกิจกรรม ได้ความรู้ดีๆเพิ่มขึ้น ตั้งใจว่าจะนำเอาความรู้ไปช่วยผู้อื่นป้องกันโรคกระดูกพรุนต่อไปครับ...