ข้อคิดที่ได้จาก ภาพยนตร์ Amazing Grace

ข้อคิดที่ได้จาก ภาพยนตร์ Amazing Grace

ข้าพเจ้าได้ดูภาพยนตร์มามากมายจนไม่สามารถนับจำนวนได้ไม่ว่าจะมีเนื้อหาบันเทิง โศกเศร้า สัตว์ประหลาด เรื่องเหนือธรรมชาติ หรือแม้แต่ภาพยนตร์ที่ไม่ได้ให้ข้อคิดหรือสาระข้าพเจ้าแม้แต่นิดเดียว รวมไปถึงบางเรื่องที่ข้าพเจ้าไม่แม้แต่จะคิดหาประโยชน์ภายหลังจากการได้ชมภาพยนตร์เรื่องนั้น แต่เมื่อข้าพเจ้าได้ดู Amazing Grace ตั้งแต่ต้นจนจบ ซึ่งเป็นเรื่องที่ข้าพเจ้าได้คิดตามและสนใจตัวละครแต่ละตัวในท้องเรื่องมากกว่าหลายๆเรื่องที่ข้าพเจ้าได้ดูมา

หัวใจหลักของเรื่องก็คือความต้องการของตัวละครที่ต้องการเลิกทาส ยกเลิกการค้ามนุษย์ โดยผู้ที่ดำเนินเรื่องอย่างโดดเด่นและน่าประทับใจก็คือ William Wilberforce นักการเมืองซึ่งมีความโดดเด่นอย่างมากในการโต้ตอบด้วยวาจาฉะฉานอย่างชาญฉลาด โดยตลอดท้องเรื่องนั้น William Wilberforce ได้นำเสนอการต่อสู้ของเขากับความคิดของสังคมในยุคสมัยนั้น ซึ่งแน่นอนว่าคนหมู่มากหรือแทบจะทั้งหมดของคนในยุคสมัยนั้นยังไม่มีมุมมองแง่คิดเกี่ยวกับการค้าทาสลึกซึ่งหรือให้ความสำคัญกับความเป็นมนุษย์และสิทธิในการเป็นเจ้าของชีวิตของแต่ละคนนัก จึงกล่าวได้ว่าการต่อสู้ของ William Wilberforce และกลุ่มผู้มีความคิดเช่นเดียวกันและให้ความสนับสนุนเขานั้นนั้นยังห่างไกลกับคำว่าราบรื่นนัก แต่อย่างไรก็ตาม แม้ว่าการต่อสู้ของกลุ่มคนเล็กๆที่ต้องเผชิญกับคนทั้งสังคมไม่เพียงแต่คนในสภานั้นจะเต็มไปด้วยอุปสรรค แต่สุดท้าย William Wilberforce ก็สามารถทำให้ทุกคนได้เห็นถึงความโหดร้ายของการค้าทาส และความเป็นมนุษย์ที่ทุกคนพึงได้รับซึ่งความเท่าเทียม ไม่มีใครเป็นทาสใคร และไม่มีใครมีสถานะเป็นสิ่งของ หรือสัตว์เลี้ยงให้กับใคร ในเมื่อทุกคนต่างเป็นมนุษย์ไม่ต่างกัน 

ในยุคสมัยที่มนุษย์มองมนุษย์ด้วยกันว่าเป็นเพียงสิ่งของไม่ต่างจากสัตว์ที่สามารถชี้เป็นชี้ตายได้เพียงเพราะความแตกต่างกันของสีผิว การเปลี่ยนความคิดในเรื่องของทาสนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเอาเสียเลย เมื่อคนกลุ่มหนึ่งได้รับความสะดวกสบายและประโยชน์มากมายทั้งในด้านบริการ และการใช้แรงงานเพื่อการเกษตรกรรม อีกทั้งในสมัยนั้นยังไม่มีการปลูกฝังถึงเรื่องสิทธิมนุษยชน ผู้ซึ่งได้ประโยชน์จากการค้าทาสนั้นย่อมไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเปลี่ยนแปลงเพื่อสูญเสียความสบายของเขาไป ซึ่งความคิดดังกล่าวนั้นแทบจะสามารถทำลายสิทธิมนุษยชนให้เป็นเพียงคำที่ประกอบไปด้วยตัวอักษรให้สิ้นความหมายลงได้ในทันที ข้าพเจ้ามีความเห็นว่าความคิดดังกล่าวยุคสมัยนั้นๆไม่ว่าจะเป็นที่ใดไม่ต่างกับปีศาจที่เต็มไปด้วยความโหดร้าย ด้วยความที่ข้าพเจ้านั้นอยู่ในยุคสมัยที่การค้าทาสในลักษณะที่ปรากฎในภาพยนตร์นั้นได้หมดไปแล้ว ข้าพเจ้าจึงสงสัยเป็นอย่างยิ่งว่าคนเราจะสามารถกระทำต่อใครอีกคนหนึ่งเหมือนว่าเขาไม่ใช่มนุษย์ เขาไม่มีความรู้สึก หรือเขาไม่สามารถกรีดร้องได้ถึงเพียงนั้นได้อย่างไร แม้ว่าข้าพเจ้าจะรู้ดีว่าแม้แต่ในยุคสมัยที่ข้าพเจ้าอยู่นี้เอง ก็ยังมีการปฏิบัติต่อกันอย่างไม่เท่าเทียม หรือแม้แต่การค้ามนุษย์ การล่ามโซ่มนุษย์ ข้าพเจ้าก็ยังเชื่อว่าสิ่งเหล่านี้ยังคงมีอยู่ในสังคม

ฉากที่ประทับใจข้าพเจ้าในฐานะนักกฎหมายนั่นคือการต่อสู้ของ William Wilberforce และนักการเมืองคนอื่นๆในสภาไม่ว่าจะเป็นการกล้าเห็นต่างของฝ่ายค้าน การยกเลิกพระราชบัญญัติการค้าทาสโดยการล่าชื่อผู้ที่สนับสนุนและเห็นด้วย รวมไปถึงการโต้ตอบของ William Wilberforce ที่ในที่สุดก็สามารถทำให้คนในสภาได้เห็นถึงความพยายามและจุดประสงค์ที่เขาต้องการยกเลิกทาสได้อย่างขาวสะอาด และที่ไม่อาจมองข้ามได้คือความคิดที่เสนอร่างกฎหมายการใช้ธงสำหรับเรือเดินสินค้าเพื่อกำจัดการค้าทาส แสดงให้เห็นถึงความหลักแหลมของผู้สนับสนุนได้อย่างโดดเด่นและมีประสิทธิภาพอย่าแท้จริง 

ภาพยนตร์เรื่องนี้มิได้สอนข้าพเจ้าโดยตรงด้วยสำนวนหรือคำพูดสวยหรู แต่แสดงให้ข้าพเจ้าได้ตระหนักถึงความพยายามเพื่อความถูกต้อง ไม่ว่าอย่างไรเราย่อมต้องพบกับอุปสรรคและความยากลำบากระหว่างทางที่กำลังเดินไป แต่หากเรามั่นใจถึงสิ่งที่ทำว่านั่นคือสิ่งถูกต้องที่สมควรเกิดขึ้น ความพยายามอย่างที่สุดไม่ว่าจะล้มแล้วสักกี่ครั้งย่อมพาเราไปสู่ความสำเร็จได้ และความสำเร็จนั้นอาจไม่ใช่เพื่อตัวเรา หากสิ่งนั้นก่อให้เกิดความสุขและความถูกต้องแก่ผู้คนที่ต้องการและสมควรได้รับ แม้จะลำบากแต่ข้าพเจ้าเห็นว่านั่นก็คือความสำเร็จที่คุ้มค่าเช่นเดียวกัน