วัฒนธรรมการเรียนรู้ : เรื่องความคิดที่หมุนไปตามวัน


ธารชีวิตเป็นกระแสที่ไหลไปตามกาลเวลา

ธารชีวิตเป็นกระแสที่ไหลไปตามกาลเวลา...

เมฆฝนสามารถแบ่งฟ้ากว้างให้เห็นความมืดครื้ม...และหมอกจาง ๆ...

เป็นการแบ่งเพียงชั่วขณะหนึ่งเท่านั้น...

ยามเช้าฝนตกเพียงเบาบาง...แต่ตกตลอดมาตั้งแต่ก่อนรุ่งสางจนมาถึงขณะนี้...

วิถีชีวิตมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดทุกช่วงขณะจิตของเรา...

เมื่อดวงจิตของเราสว่างไสวทุกสิ่งก็ดูสว่างไสวตามมา...

ดังนั้น...ผู้ใดจักระวังจิตให้ดีอยู่เสมอ...ผู้นั้นจักพ้นจากบ่วงแห่งมาร...

วิสัยของจอมยุทธ์...ย่อมไร้กระบวนท่าเสมอ...จริงหรือ...

หมายเลขบันทึก: 56528เขียนเมื่อ 31 ตุลาคม 2006 09:27 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 มิถุนายน 2012 16:51 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

ขอบคุณคะท่าน umi..

"เมื่อดวงจิตของเราสว่างไสว...ทุกสิ่งก็ดูสว่างไสวตามมา..."

และที่สุด...คือ ความรู้สึกที่หลุดออกจากบ่วงที่เราสร้างขึ้น...แห่งพันธการ หากแต่สามารถดำรงอยู่อย่างรู้ตัวทั่วพร้อมมากขึ้น

มองดู และมองดู...แห่งสิ่งที่เกิดด้วยความเข้าใจมากขึ้น...

(^__^)

กะปุ๋ม

 

วันนี้ขณะ umi  นั่งทำงาน มีฝ่ายประชาสัมพันธ์...มาขอถ่ายรูป...เพื่อการสื่อสาร...ข่าว...งานของสถาบันทักษิณคดีศึกษา...ผมเลยนำมาลงที่นี่ซะเลย...ฮา ๆ เอิก ๆ...

แถมอีกรูป ฮา ๆ เอิก ๆ  ด้านหลังเป็นทะเลสาบสงขลา ณ วันนี้...

มีฝนปรอย ๆ เบาบาง...อยู่ระเบียงตึกที่ทำงานของ

umi  เอง...อยู่บนเขาเกาะยอครับ...

สวัสดีครับ  คุณ กะปุ๋ม

เป็นคมความคิดที่น่าชื่นชมมากครับ...

เป็นธรรมดาว่า...เรียนผูกก็ต้องเรียนแก้ด้วยนะครับ

ยกเว้นสิ่งของบางอย่าง...เช่น ผงเข้าตาก็ต้องร้องขอผู้อื่นช่วยนำออกให้นะครับ...

ขอบคุณครับ

จาก...umi

"กระแสธารแห่งกาลเวลา...อาจย่อมไหลวนอยู่ในห่วงธารา..."

...........

หากบาง.....อย่างที่แล้ว ๆ มาได้นำมาปรับปรุงเปลี่ยนแปลงเชื่อว่า คงอีกไม่นานจะเป็นจริงและคงทนถาวร..... เชื่อว่า 2551 จะเป็นปีทองของคนไทยทั้งประเทศครับ.................

รูปหล่อมากครับ (ผมล้อเล่นครับ)

สวัสดีครับ  คุณ น.เมืองสรวง

วังน้ำวนมีแนนอนครับ...กาลเวลาอาจเป็นไปได้...

ความเชื่อ...ขอให้เป็นเช่นนั้น...ครับ

ขอบคุณครับ

จาก...umi

สวัสดีครับ คุณขจิต ฝอยทอง

ขอบคุณครับที่ชม แต่ไม่มีอะไรจะให้นะครับ ฮา ๆ เอิก ๆ ( การล้อเล่นกันบ้างทำให้โลกนี้น่าอยู่...ผ่อนคลาย...สบายอารมครับ...)

ขอบคุณครับ

จาก...umi

รุ่งอรุณสวัสดิ์..วันใหม่นี้คะท่าน umi

...

บางครั้ง...ผงเข้าตา...หากเราลืมตาในน้ำ..เราก็สามารถเขี่ยผงในตาเราได้...ด้วยตัวเรา...นั้นไซร์...

หากแต่เมื่อใด...เมื่อไร้...การแก้ไขด้วยตัวตนเราแล้ว...จริง..จริง..เมื่อนั้นการร้องขอ...ก็ย่อมไม่ทำให้เสียหายใดใด..ทั้งสิ้น

....

ด้วยจิตปรารถนาดีคะ

(^____^)

แวะมาคุยด้วยคะ...ภาพท่านอาจารย์หน้าตาเบิกบานมากเลยคะ...ภาพที่สองมองไม่เห็นทะเลสาปสงขลาเลยคะ...(แอบแซว)

กะปุ๋ม

สวัสดีครับ  คุณกะปุ๋ม

ถูกต้องนะครับ...ทำให้ผมนึกถึงช้างตกหลุมโคลน...

มันจะช่วยตนเองโดยเอางวงจับต้นไม้ใกล้ ๆแล้วดึงตัวขึ้น...ถ้าไม่สามารถขึ้นมาได้ก็จะส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือต่อไปครับ...

อ้อ...ผมเอาตัวบังทะเลสาบไว้ครับ...ฮา ๆ เอิก ๆ...

ขอบคุณครับ

จาก...umi

เห็นอาจารย์ยิ้มเลยอยากยิ้มตามด้วยค่ะ

ในทะเลสาบมีอะไรเป็นจุดๆดำๆเต็มไปหมดคะ...เดาไม่ถูก..เรือ?

สวัสดีครับ  คุณจันทรรัตน์

ก็ยิ้มตามได้เลยครับคุณ...ฮา ๆ เอิก ๆ...

ผมพึ่งออกมาจากที่ประชุม...แอร์เย็นฉ่ำเลย...ครับ...

อ้อ...ในทะเลสาบที่เห็น...ชาวประมงปักไม้ไว้...ดักปลา...

บ้าง...หอย...บ้าง...สรุปเกี่ยวกับการประมงครับ...

ขอบคุณครับ

จาก...umi

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท