หากให้สะท้อนตัวเราเองผ่านภาพวาดภายในเวลา 10 นาที แว็บแรกที่นึกถึงคือภาพเด็กนักเรียนครับ เพราะว่าน่าจะเป็นภาพที่สะท้อนตัวเราได้ดีที่สุดในเวลานี้ หรือแม้แต่จะมองตัวเราย้อนไปในอดีต หรือให้มองภาพตัวเราต่อไปในอนาคต ภาพนี้ก็น่าจะยังคงชัดเจนอยู่ในแต่ละช่วงเวลา แม้อาจจะชัดมากชัดน้อยต่างกันบ้างครับ...
สำหรับผมแล้วสิ่งหนึ่งที่มักทำให้ผมมีความสุขได้เสมอคือ "การเรียนรู้" ครับ ไม่เฉพาะการเรียนรู้ในระบบเท่านั้นนะครับ แต่เป็นการเรียนรู้สิ่งต่างๆ รอบๆ ตัวเรา ไม่ว่าจะเป็นการเรียนรู้ผ่านผู้คนรอบข้าง เรียนรู้ผ่านเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน เรียนรู้ผ่านการได้ยิน ได้เห็น ได้ฟัง และได้อ่านผ่านสื่อต่างๆ ที่มีมากมายในปัจจุบันครับ...
และการเรียนรู้อีกอย่างที่ผมชอบ สนุก และรู้สึกท้าทายกับมันเสมอคือ การเรียนรู้จากการเดินทางครับ เพราะการเดินทางแต่ละครั้งมักสร้างประสบการณ์ใหม่ๆ ให้เกิดขึ้นได้เสมอ ได้พบผู้คนต่างๆ สถานที่แปลกใหม่ วิถีชีวิตและวัฒนธรรมที่เป็นแบบฉบับเฉพาะในพื้นที่นั้นๆ และที่สำคัญเรามักเจอสถานการณ์ที่ไม่คาดคิดระหว่างการเดินทาง ทีท้าทายให้เราได้แก้ไขปัญหาเพื่อให้สถานการณ์เหล่านั้นคลี่คลายไปได้นะครับ...
ทุกๆ การเรียนรู้สร้างบทเรียนที่สำคัญให้เกิดขึ้นกับเราในแต่ละช่วงเวลานะครับ และที่สำคัญบทเรียนเหล่านั้นย่อมช่วยให้เราเข้าใจตัวเรา เข้าใจบุคคลอื่น รวมถึงเข้าใจสรรพสิ่งต่างๆ ที่อยู่แวดล้อมตัวเราได้มากขึ้นด้วยนะครับ ถือเป็นบทเรียนที่สอนกันไม่ได้แต่ต้องอาศัยการเรียนรู้ด้วยตัวเองนะครับ เป็น "บทเรียนชีวิต" ของใครของมันนะครับ...
สำหรับผมแล้วการเรียนรู้ที่ยิ่งใหญ่อีกอย่างที่จำเป็นสำหรับทุกคนคือการเรียนรู้ "ภายในตัวเอง" นะครับ เรียนรู้ที่จะยกระดับความคิด จิตใจของเรา เรียนรู้ที่จะทำความเข้าใจตัวเราในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ เรียนรู้ถึงความสัมพันธ์เกี่ยวข้องของสรรพสิ่งต่างๆ รอบๆ ตัวเราครับ เพื่อให้เราสามารถที่จะดำรงชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ร่วมกับผู้อื่นอย่างมีความสุขครับ...
ดังตัวอย่างบทเรียนต่างๆ ที่ผมสะท้อนผ่านบันทึกใน gotoknow ที่ผ่านมาครับ...
ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่สะท้อนตัวผมผ่านภาพวาด "นักเรียนรู้ตัวน้อยแห่งมหาลัยชีวิต" ครับ...
ดีใจจังที่ได้อ่าน
ดีใจมากกว่าที่มาเมนต์คร้าบพี่แก้ว...^_____^
ดีใจที่ได้รู้จักครับ...
ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ...พ.แจ่มจำรัส ^_____^
ขอบคุณมากครับ...คุณมะเดื่อ ^_____^
15 ยังอยู่ กทม.จะอยู่ต่อ แต่ติดงาน
โอกาสหน้าครับบังหีม...(Y)
ขอบคุณมากครับ...สมาชิกกลุ่มเรามีเด็กญี่ปุ่นด้วย...(Y)
...ถึงไม่ได้ไปร่วมกิจกรรม ก็ได้อ่านมุมมองดีๆของ "นักเรียนรู้ตัวน้อยแห่งมหาลัยชีวิต" นะคะ
ขอบคุณมากครับ...^_____^ ดร. พจนา แย้มนัยนา
ระลึกถึงเช่นกันครับผม...^____^
ใช่ครับ...Dr. Ple นอกจากนั้นยังสร้างแรงบันดาลใจให้มาเียนบันทึกด้วยครับ...^____^
ขอบคุณม่กครับพี่ใหญ่.... '_____'
เป็นการแนะนำตัวที่น่ารักมากคะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
มาติดตามอ่านครับ
ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ...คุณ นงรัตน์ ขอบคุณมากครับ... พ่อ จอมขวัญ