KM ในบ้าน...2) พอลงมือทำก็พบว่า "ไม่ง่ายอย่างที่คิด"
ฝั่งมนุษย์ก็คอยลุ้นว่าเจ้าสองตัวจะผ่านมาได้ไหม ฝั่งสุนัขก็พยาย้าม..พยายาม
ต่อจากบันทึกที่แล้ว....คุณพ่อบ้านเริ่มต้นทำงานทันที ด้วยการเดินสำรวจบริเวณบ้านเพื่อหาส่วนที่เป็นช่องแคบ เพื่อให้สามารถกั้นรั้วแบ่งเขตได้ แบบของรั้วที่จะทำก็คิดว่าจะไม่ทำให้ถาวรค่ะ เราเน้นให้สามารถรื้อถอนได้ แลดูสวยงามไม่ขัดหูขัดตาเราและคนที่ผ่านไปมาด้วย ที่สำคัญ...ต้องไม่ทำให้เราลำบากในการเดินผ่านเข้าออกด้วยค่ะ
ได้บริเวณที่เหมาะๆ หน้าบ้านหนึ่งที่ หลังบ้านอีกหนึ่งที่ พี่เม่ยกับคุณพ่อบ้านช่วยกันพิจารณาแล้วว่า "ใช้ได้"
คุณพ่อบ้านออกแบบรั้วไว้ในใจเสร็จก็ไปหาซื้อ "ไม้" มาลงมือดำเนินงานทันที เลือกได้ไม้สน มาใช้ทำรั้วค่ะ ไม้สนนี้มีจุดเด่นอยู่ที่เป็นไม้เนื้อแข็ง ราคาถูก ลำตรง ทนทานและดูสวยงามเป็นธรรมชาติแบบดิบๆ
แต่ข้อเสียก็คือ จะเลื่อยตัดหรือตอกตะปูแต่ละที ต้องใช้แรงมากกว่าไม้ชนิดอื่นค่ะ ก็เพราะความ"เนื้อแข็ง"นั่นเอง
หน้าตาของไม้สน เป็นแบบนี้ค่ะ
เรา...(ความจริงเป็นคุณพ่อบ้านซะมากกว่าค่ะ ส่วนพี่เม่ยเป็นกองเชียร์ คอยเสนอความเห็นที่ไม่เข้าท่าอยู่เรื่อยๆอย่างสม่ำเสมอ) ใช้เวลาสองสัปดาห์สำหรับการสร้างรั้วแบ่งเขตแดนค่ะ แล้วก็ได้ผลงานออกมาเป็นเช่นนี้
หน้าบ้าน
หลังบ้าน
ฝั่งมนุษย์ดูจะตื่นเต้นกับรั้วใหม่นี้มาก ทุกเย็นกลับจากทำงาน เราก็จะลุ้นกันแต่ไกลว่าเจ้าตัวแสบทั้งสองจะ "เล็ดลอด" รั้วนี้มาได้ไหมหนอ...
ส่วนฝั่งสุนัข ท่าทางไม่ค่อยมีความสุขนักค่ะ วันๆก็เอาแต่หาวิธีและช่องทางที่จะผ่าน รั้ว นี้มาให้ได้ จนไม่เป็นอันกินอันนอนกันเลย...แบบนี้....
ปีน
มุด..
เซ็ง...
เริ่มต้นก็ดูเหมือนว่าวิธีการแก้ปัญหาของเราจะประสบความสำเร็จนะคะ แต่เมื่อเวลาผ่านไปสองสามวัน....
เจ้าสองตัวก็สามารถหาช่องทางเล็ดลอดเข้ามาหาของเล่นได้เช่นเคย เราจึงต้องมาปรับปรุงแก้ไขรั้วบ้านกันต่ออีกเล็กน้อยค่ะ
เจ้าหอยโข่งโย่งเย่งของบ้าน มีหน้าที่สืบเสาะหาช่องทางที่สุนัขใช้เป็นทางเล็ดลอดเข้ามาค่ะ ด้วยการแอบดูบ้าง ไปหลอกล่อเรียกให้มาหาบ้าง จนได้เห็นว่ามีช่องโหว่ของรั้วสองตัวมุดเข้ามาจนได้ แล้วมารายงานคุณพ่อบ้าน ท่านก็เอาไม้ไปอุดช่องโหว่ของรั้วไว้ค่ะ
...ได้ผลอีกประมาณสองสามวัน ก่อนที่เจ้าสองตัวจะสามารถผ่านเข้ามาได้อีกครั้ง คราวนี้พี่เม่ยเห็นเองกับตาเลยค่ะว่า มันกระโดดขึ้นเกาะขอบรั้ว แล้วตะเกียกตะกายกระโดดผลุงข้ามมาจนได้...(น่าเสียดายที่คว้ากล้องมาถ่ายรูปไม่ทัน...)
คราวนี้เราสรุปว่าเป็นเพราะ รั้วที่ทำขึ้นมานี้ เตี้ย ไปหน่อย แถมยังมีคานให้กระโดดเกาะได้ง่ายอีกด้วย
ไม่จบง่ายๆค่ะ...แบบนี้ต้องเพิ่มเติมความสูงของแนวรั้วขึ้นไปอีก!
พร้อมๆกับเกิดปัญหาใหม่ขึ้นมาอีกเรื่องหนึ่งค่ะ....
คำสำคัญ (Tags): #kmในบ้าน
หมายเลขบันทึก: 54599เขียนเมื่อ 14 ตุลาคม 2006 21:43 น. ()ความเห็น (2)
เรื่องของหมา ก็น่าเห็นใจนะคะ ... เห็นใจทั้งหมา ทั้งคนนะคะ
ก็มันักนี่คะ รักกันก็อยากอยู่ใกล้กัน พลังรักยิ่งมรอนุภาพด้วย งานนี้พี่เม่ยขัดขวางพลังรัก น่าจะลำบากซักหน่อย