ถอดบทเรียน:Happy Ba 7 หมออนามัย
ทิมดาบ ตันติราพันธ์
ทิมดาบ หมออนามัยที่นำชื่อและรูปลูกชาย อันเป็นที่รักยิ่ง (ทิมดาบ) เป็นนามแฝงในการเขียนบันทึก หลายๆบันทึกของคุณหมอได้สะท้อนให้เห็นถึงความสุขที่ได้ทำงานท่ามกลางวิถีชาวบ้าน ที่เต็มไปกลิ่นไอวัฒนธรรมท้องถิ่นอันเป็นเอกลักษณ์ของคนอีสาน และธรรมชาติอันร่มรื่น
ดั่งบันทึกนี้ บุญข้าวสาก...จะได้ไม่ลืม "ความรัก" ที่มีต่อกัน http://www.gotoknow.org/posts/504520
ทิมดาบ ได้บรรยายให้เห็นธรรมชาติอันงดงามว่า
"สายน้ำไหลเรื่อยๆ..ที่มาจากท่อส่งน้ำของเขื่อน...ทำให้ต้นข้าวเขียวชอุ่ม ...ใบของต้นข้าวโพดปลิวไสว…
ความงามของธรรมชาติ...และอากาศที่บริสุทธิ์...หลังจากฝนตกหนักเมื่อคืน...ทำให้ผมรู้สึกสบายและหายเหนื่อยจากงานที่เร่งรีบตลอดทั้งสัปดาห์"
นั่นคือเสน่ห์ของชีวิตที่สร้างความผูกพันที่ไม่อาจแยกเขาออกมาจากชาวบ้านได้ เป็นความสุขที่เขาได้เดินในเส้นทางสายนี้ เช่นบันทึกนี้ http://www.gotoknow.org/posts/504304 ผม...แม่ชี...วิถีโคจร...
"ผมขอทำบุญกับคุณป้าเพื่อค่ารถแม่ชี...แม่ชีรับและท่องคาถาให้ศีลให้พรกับ
เงินเพียง 100 บาท แบงก์สีแดง... ที่เหลือติดตัวผมครั้งนี้....ผมรู้สึกน้อยค่าลงทันที
เมื่อเห็นแม่ชีที่ท่านให้พร....ทั้งที่นอนเข้ายา..."
"ความสุขที่เกิดจากความเบ่งบาน...ความอุ่นอิ่มในใจ...สามารถสร้างพลังให้ผมอย่างประหลาด
แม้ในยามที่ชีวิตของผม...แบกรับกับหน้าที่การงาน....และการวิ่งไล่ล่าตามเก็บผลงาน
ก็ตาม..."
หรือหากคุณท้อหมดแรงจะต่อสู้ในภาระการงานที่ยุ่งยาก ลองอ่านบันทึกนี้ดู http://www.gotoknow.org/posts/536142 เมื่อทุกข์ท้อทรมาร...ให้กลับมามองผู้ป่วย
“ป้าลำดวน”
...ครอบครัวมีทั้งหมด 7 คน และใน 3 คน รวมกับป้าลำดวน ที่อายุ 55 ปี เป็นพิการ...(ผมรับความทุกข์มาอีกข้อ)...
ป้าดวน...เป็นแม่ของลูก 4 คน ส่งเสียลูกๆ ให้เรียนจบอย่างน้อยมอหก...ด้วยอาชีพแม่ค้าขายอาหารถุงในหมู่บ้าน...(ผมเริ่มมีความสุขในใจขึ้นมาบ้าง)
ด้วยความขยัน เพราะสามีตายไปนานแล้ว ป้าดวนดูแลแม่ที่พิการตามองไม่เห็น และพี่ชายที่พิการขาข้างหนึ่งเดินไม่ได้
ตนเองต้องทำงานคนเดียว...เลี้ยงทั้ง 7 ชีวิต..
ป้าดวนเกิดอุบัติเหตุตกรถ และรถชน ถึง 4 ครั้ง
เมื่อ 3 ปีที่แล้ว เดินไม่ได้ และปัสสาวะด้วยตนเองไม่ได้...
นับแต่นั้นมา ป้าดวนต้องไปโรงพยาบาลที่ห่างจากบ้านร้อยกิโลเมตรทุกเดือน...ทุกหกเดือนต้องไปนอนโรงพยาบาลเพื่อตรวจระบบทุกอย่างเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์อย่างน้อย...
ทุกๆ วัน...ป้าดวน...ต้องสวนปัสสาวะด้วยตนเอง...โดยการสอดท่อพลาสติกเข้าในรูปัสสาวะ
ทำทุกๆ 4 ชั่วโมง และต้องทำความสะอาดเครื่องมือ..
...ผมถามว่า...ทุกข์ทรมานไหม...กับชีวิตและความเจ็บป่วย?
ป้าดวลยิ้มและตอบอย่างไม่รีรอว่า “ไม่เคยท้อ พยายามทำอะไรด้วยตนเอง รบกวนคนอื่นน้อยที่สุด
ไม่อยากเป็นภาระของคนอื่น...ทำวันนี้ให้ดีที่สุด...มีความสุขที่ได้อยู่กับแม่...พี่ และลูกๆ
ความสุขคือเห็นทุคนในบ้านมีความสุข...”
ผมกับพี่นักศึกษาลาป้าดวลกลับอนามัย
เมื่อนั่งบนรถ...ผมยิ้มให้พี่...พี่ยิ้มให้ผม
และเราต่างบอกความรู้สึกจากชีวิตป้าดวลว่า
“ชีวิตของเราขี้ปะติ๋วเลย เมื่อเทียบกับชีวิตของป้าดวล”
เป็นบันทึกที่ผู้อ่านอ่านแล้วเกิดแรงบันดาลใจอย่างหน้าประหลาด เพื่อที่จะอยู่สู้ต่อไปในโลกใบนี้ ที่มีสิ่งงดงามให้ค้นหา อยู่ที่เราจะมองเห็นความงามหรือไม่...
..............
หมออนามัยคนที่สอง คุณหมอ ตันติราพันธ์
ชีวิตหมออนามัยรู้สึกจะมีความสุขในการใช้ชีวิตที่อยู่ท่ามกลาง ความเป็นไปของชาวบ้านที่พานพบอยู่เสมอในหลายๆบันทึกที่เราได้อ่านกัน อย่างบันทึกนี้ http://www.gotoknow.org/posts/533708 ผมไม่ได้มีปัญหาที่ขา(ขาด)
"ขาเทียมของบัญจบนั้น เหมือนยางรถที่เริ่มสึกกร่อน มีความเห็นว่าสมควรต้องขอขาใหม่เสียแล้ว ผู้เขียนนึกไปถึงแหล่งที่จะต้องไปขอขาเทียมมาให้..."
...บัญจบนั่งฟังเงียบๆสักพัก ก็บอกพวกเราอย่างเกรงใจว่า ขาเทียมของผมยังใช้ได้อยู่ ไม่ได้มีปัญหาอะไรมาก เพราะไม่ค่อยได้ใช้หรอก ผมไม่ได้มีปัญหาเรื่องขาขาดครับ"
... อ้าว! แล้วอะไรล่ะที่บัญจบรู้สึกว่าเป็นปัญหา เขาบอกว่า หมอรู้ไหม ตาผมสองข้าง กำลังจะมองไม่เห็น..."
เป็นเรื่องราวหักมุมที่ไม่คนอ่านขำไม่ออก นอกจากความเห็นใจ และชื่นชมต่อความเมตตาสำหรับการทำงานของหมออนามัยและอสม.
เหมือนความหวังตั้งใจลึกๆของคุณหมอที่จะ "เปลี่ยนโลก" นี้ http://www.gotoknow.org/posts/534014 ตามบทกวีที่บันทึกไว้วรรคหนึ่งว่า
" ให้สำนึกถึงแต่แผ่ความดี
จนโลกนี้สีชมพูดูสดใส
รวมพลังกลั่นสุขทุกดวงใจ
โอบโลกาเอาไว้ให้เนิ่นนาน "
...................
ขอบคุณที่ติดตามอ่านมาถึงตรงนี้
ในคืนที่ฝนหยุดโปรยปราย
14 มิถุนายน 2556
พ.แจ่มจำรัส
ความเห็น (13)
ขอชื่นชมตัวบุคคลในบันทึกนี้ ผ่านมายัง คุณ พ. นะครับ
มารับความสุขจากคนทำงาน
ในบันทึกที่ถอดบทเรียน...ที่บ่งบอกถึงความสุขของคนทำงาน
สวัสดียามเช้า มารับความสุขจากบันทึกแห่งความสุขจ้ะคุณพิชัย
มาเยี่ยมการถอดบทเรียน คะ พี่ยังไม่ได้ทำการบ้านถอดบทเรียนเลยคะ บ่าย ๆ จะนั่งทำแล้วส่ง อ่านแล้วชื่นชมคะ
ขอบคุณทุกความเห็นและดอกไม้ทุกช่อครับ
ขอบคุณครับคุณ ประกาย~natachoei ที่~natadee
จะรออ่านผลงานการถอดครับ
ขอบคุณค่ะ เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะ ดิฉันประทับใจท่านมากค่ะ
เคยยื่นคำร้องขอดูรูปท่านตอนสาวๆ ด้วยค่ะ 555
ขอบคุณมากค่ะคุณพิชัยที่สรุปนำเรื่องดีๆของสมาชิกที่เขียนแบบความสุขหลากหลายด้านมาให้ได้มีความสุขไปด้วย
ขอบคุณที่แนะนำอีก2คุณหมอครับ ขอเดินตามคุณพิชัยไปเรื่อยๆนะครับ
เมื่อวันที่ 16 มิ.ย.ที่ผ่านมา ผมได้พบกับพี่บุญรุ่ง ตันติราพันธ์ ที่ชลบุรี
พี่บุญร่งน่ารักและใจดีมากๆ เลยครับ.... ขอบอกๆ
มาร่วมชื่นชมด้วยค่ะ
มาให้กำลังใจค่ะ
ขอบคุณคุณ พ.แจ่มจำรัสมากค่ะที่กรุณานำบันทึกมาถอดบทเรียน
ชีวิตของหมออนามัยมีเสน่ห์และชวนให้อยากทำงานเพื่อคนอื่นยิ่งๆขึ้นไป
ขอชื่นชมน้องทิมดาบ ที่แสดงให้เห็นถึงความเป็นหมออนามัยในสายเลือด
ที่แม้จะกี่ยุคกี่สมัยก็ยังเหมือนเดิม