.
.
ปลาวาฬใหญ่ เช่น ปลาวาฬสเปิร์ม ฯลฯ กลั้นหายใจตอนดำน้ำได้ 88 นาที = 1 ชั่วโมง 28 นาที หรือเกือบ 1.5 ชั่วโมง
ผลการศึกษาพบว่า ปัจจัยสำคัญ คือ การทำให้กล้ามเนื้อสะสมออกซิเจนได้มากกว่าสัตว์บกทั่วไป
.
กล้ามเนื้อมีสารไมโอโกลบิน (myoglobin; myo- = กล้ามเนื้อ; -globin = โปรตีนรูปกลม; globe = โลก ทรงกลม) ทำหน้าที่ดักจับออกซิเจนจากเลือด
สารนี้ทำให้กล้ามเนื้อทำงานหนักได้มากในเวลาสั้นๆ หรือทำให้กล้ามเนื้อทนต่อภาวะขาดออกซิเจนได้
.
กล้ามเนื้อของงูมีสารนี้มาก ทำให้กล้ามเนื้อของงูมีความอดทน หรือความ "อึด" สูง
งูจะออกแรงรัดเหยื่อเพิ่มขึ้น ตอนเหยื่อหายใจออก เป็นหลัก
.
หลังจากนั้นจะ "เกร็ง" อยู่นิ่งๆ นานๆ ทำให้เหยื่อหายใจเข้าไม่ได้
ทำอย่างนี้หลายๆ รอบ... เหยื่อจะหมดแรงจากการขาดออกซิเจน
.
งูเป็นสัตว์เลือดเย็น ทนต่อการขาดออกซิเจนได้นานกว่าเหยื่อ
ซึ่งส่วนใหญ่เป็นสัตว์เลือดอุ่น (สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม) ทำให้งูเป็นสัตว์นักล่าที่น่ากลัว
.
กล้ามเนื้อของสัตว์บกขนาดใหญ่ เช่น หมู แพะ แกะ วัว ฯลฯ มีสารไมโอโกลบินมากกว่าสัตว์เล็ก เช่น สัตว์ปีก (ไก่ เป็ด ฯลฯ), สัตว์น้ำส่วนใหญ่ (ปลา ปลาหมึก) ฯลฯ
ทำให้เนื้อสัตว์บกขนาดใหญ่มีสีแดง (read meat = เนื้อสีแดง), สัตว์บกขนาดเล็กและสัตว์น้ำส่วนใหญ่มีสีแดงจางๆ หรือที่เรียกว่า เนื้อขาว (white meat = เนื้อขาว)
.
ทีมวิจัยจากมหาวิทยาลัยลิเวอร์พูล (เมืองนี้ไม่ได้เก่งแต่บอลกับพนันบอล มหาวิทยาลัยก็ดังสุดๆ เช่นกัน), อังกฤษ (UK) พบว่า ปลาวาฬมีการปรับตัว เพิ่มสารไมโอโกลบินมากขึ้น
เนื้อปลาวาฬมีสารไมโอโกลบินมากจนมีสีแดงคล้่ำ ดูคล้ายสีแดงปนดำ เมื่อเทียบกับเนื้อวัว
.
ทีมวิจัยยังคงศึกษาเพิ่มเติมต่อไปว่า ปลาวาฬมีการปรับตัวอย่างไร ถึงได้ทนต่อแรงดัน-อุณหภูมิที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วในการเปลี่ยนระดับความลึก เช่น ดำไปกินปลาหมึกยักษ์ฯลฯ ได้โดยไม่ป่วย
การศึกษานี้อาจนำไปสู่การรักษาโรคในคนได้ในอนาคต
ไม่มีความเห็น