คือความรู้...ความกล้า...ความฝัน และ...คือโกทูโน
พิ้นที่แห่งนี้ บ้านหลังนี้ แรกๆทีผู้เขียนเข้ามา รู้สึกเหมือนหลงเข้ามาอยู่ในดินแดนอันยิ่งใหญ่ กว้างขวางมหาศาลเกินกว่าจะเดินทั่วถึง
ภาษาวิชาการ ยิ่งเป็นสื่อที่ผู้เขียนเอง ต้องอ่านทบทวนไปมา กว่าจะจับประเด็นได้
กว่าจะเข้าใจในสื่อที่อาจารย์ผู้ทรงคุณวุฒิที่ท่านถ่ายทอดวิชาความรู้มาให้อ่าน ได้เรียน ได้รู้ ในสิ่งที่ไม่เคยรู้ ได้เห็นในสิ่งที่ไม่เคยเห็น(แม้จะเพียงเป็นภาพถ่าย)
ยิ่งคิดจะให้ความเห็น ก็ไม่รู้จะใช้คำพูดอย่างไร กลัวจะเป็นความคิดที่แสดงออกถึงความเขลา ไม่เข้าใจในสิ่งที่รับมา
บางครั้งก็เหมือนจะถือตนเสมอท่าน ด้วยความรู้น้อยนัก จึงเพียงชื่นชม ชื่นชอบ และแอบมอบดอกไม้ให้
ด้วยความนอบน้อม และยินดี...
.................
เวลาผ่านไป 3 ปีกว่า ความรู้สึกเช่นนั้นได้เปลี่ยนไป บ้านหลังนี้ ที่เต็มไปด้วยผู้ทรงคุณวุฒิ ผู้มีประสบการณ์ตรง หลากหลายในความเชี่ยวชาญแต่ละสาขาวิชาชีพ ที่ให้ความรอบรู้อย่างเป็นกันเอง
ทุกท่านยินดีให้ความรู้ วิชาการ ประสบการณ์ ที่มากพอที่ให้กล้าคิด กล้าเขียน เรียนรู้
การได้อ่านทุกวัน (แม้จะไม่ได้อ่านเสียทั้งหมดทุกเรื่อง) ได้ซึมซับให้ผู้เขียน ให้สืบสานฝันที่เคยมีมาก่อน เริ่มอ่านเข้าใจ เขียนได้เป็นเรื่องเป็นราว ขึ้นมาได้บ้าง
และกล้าพอจะให้ความเห็นกับท่านเหล่านั้น
กล้าพอที่จะบอกรวมๆว่าทุกท่านในบ้านหลังนี้คือ กัลยาณมิตร.......
.........................
พื้นที่แห่งนี้ยิ่งใหญ่มหาศาล ให้เราเดินท่องไป
มีทั้งป่าใหญ่ให้พลัดหลง เปลี่ยวเหงาในบางครา...
มีทั้งพิ้นหญ้ากว้างเขียวขจีให้ได้นอนเกลือกกลิ้ง...
มีขุนเขาทมึนเป็นแผ่นผาให้พึ่งพิง...
มีสายธารน้ำเย็นให้ชะล้างในยามอ่อนล้า เหนื่อยแรง...
มีดอกไม้นานาพันธ์ส่งกลิ่นขจรขจาย ให้หวนหา...
มีอะไรอีกมากมายเกินจะบรรยาย
...................
พื้นที่แห่งนี้ บ้านหลังนี้ จึงเหมือนดินแดนที่ให้เต็มไปด้วยสวนพฤกษชาติอันร่มเย็น ที่ให้ทั้ง
ความรู้ ...
ความกล้า...
ความฝัน...
และ.........
อยู่ที่ว่าเราเลือกจะหยุดพักตรงจุดไหนของดินแดนมหัศจรรย์แห่งนี้
......................
วันวันที่ยังมีฝัน จึงได้รำพึงรำพัน
27 พฤษภาคม 2556
พ.แจ่มจำรัส
น้องนนท์...กำลังขุดทรายค้นหาปูน้อย....
ความเห็น (14)
G2K นำพาให้มาพบ
เพิ่มประสบการณ์ที่มากหลาย
มีมวลมิตรมากยิ่งทั้งหญิงชาย
ร่วมจุดหมายแบ่งปัน..กันทุกคน
ครูอิงค์ ไม่ได้เป็นคนเก่งอะไรนัก
แต่ก็อ่านงานเขีัยนของคุณพิชัยมาตั้งแต่ต้น
ถึงวันนี้ ขออนุญาตบอกว่า "งานเขียนของคุณพิชัย พัฒนาขึ้นมาก" จริง ๆ
จนรู้สึกชอบอ่านค่ะ
กว้างใหญ่จริงๆ ครับ โลกแห่งการเรียนรู้
สู้ สู้ ครับ ;)...
ขอบคุณเรื่องเล่าดีๆและมิตรภาพอบอุ่นที่มีให้กันตลอดมา..ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
ตามมาอ่านหนึ่งในบล็อกเกอร์ที่ครูนกชื่นชอบค่ะ
เป็นแฟนคุณ พ.มานาน ติดตามอ่านเสมอมา ก็รู้ว่า ความรู้สึก ..มันเป็นเช่นนี้เหมือนกัน ในบ้านG2K ที่ก้าวข้ามา
มาอ่านบันทึกที่่จรรโลงใจค่ะท่าน
.... บันทึกให้ข้อคิด & ภาพบอกอะไรเ่อย??? .... ขอบคุณค่ะ
อิงจันทร์ ณ เรือนปั้นหยา ชอบอ่านค่ะ
บีเวอร์ กว้างใหญ่จริงๆ ครับ โลกแห่งการเรียนรู้
Wasawat Deemarn สู้ สู้ ครับ ;)...
นาง นงนาท สนธิสุวรรณ มิตรภาพอบอุ่นที่มีให้กันตลอดมา.
เป็นสมาชิกมานานกว่า เขียนบันทึกน้อยกว่า แต่ก็ยังเขียนได้ไม่ดีเท่าคุณพ.แจ่มจำรัสค่ะ
-สวัสดีครับ..
-พื้นที่อันกว้างใหญ่ไพศาล..
-รับความรู้และมิตรภาพดี ดี จากที่นี่มากมายจริง ๆ ครับ..
-HBD G2K ครับ
มาเชียร์ อิ อิ