เส้นทางสู่อาเซียน


         ตั้งชื่อบันทึก เหมือนจะนำเสนอบทความทางวิชาการ หรือแนะนำประเทศต่างๆ ในประชาคมอาเซียน แท้จริงหาเป็นเช่นนั้นไม่ ผมเองยังไม่ค่อยสันทัดเรื่องดังกล่าวเท่าไรนัก ยังต้องเรียนรู้อีกมาก เพื่อจะได้จัดการเรียนการสอนให้เด็กวัยประถมศึกษา ให้ทันโลกทันเหตุการณ์ มีความรู้ที่ทันสมัยบ้าง

         เท่าที่ศึกษา ทราบว่า ประเทศไทยอาจเป็นศูนย์กลางด้านการท่องเที่ยว การค้า และการคมนาคมขนส่ง แต่ก็ยังงงๆ จะเป็นไปได้มากน้อยแค่ไหนกัน ในเมื่อคนต่างชาติ ยังถูกทำร้ายในประเทศไทย คดีอาชญากรรมเต็มบ้านเต็มเมือง เด็กอ่านเขียนภาษาไทยไม่คล่อง ระบาดหนัก พอๆกับยาบ้า รถติดวินาศสันตะโร  โอ้โฮ..อืดอาดยืดยาดจัง อินเตอร์เน็ตไทย ติดอันดับโลกไปแล้ว

         ด้วยความที่ไม่อยากตกยุค "อาเซียน" เทอมที่แล้ว ได้สร้างห้องเรียนอาเซียน ทำเป็นแหล่งเรียนรู้โดยเฉพาะ ประกอบด้วย รูปภาพ แผนที่ แผนภูมิ เอกสารและแผ่นพับ แนะนำประเทศในแถบอาเซียนอย่างครบถ้วน นักเรียนทุกชั้น สามารถไปศึกษาค้นคว้าได้เลย ห้องเรียนเป็นแบบเปิดโล่ง อากาศถ่ายเท เย็นสบาย

         อาทิตย์ที่แล้ว ผมเกิดแนวคิดใหม่ๆ ขึ้นมา ระหว่างอาคารเรียน กับห้องอาเซียน เป็นสนามหญ้าและต้นไม้ใหญ่ให้ร่มเงา มีโต๊ะและเก้าอี้พร้อม ซึ่งเดิมๆจัดเป็นห้องเรียนธรรมชาติ เพื่อให้ครูพานักเรียนออกมาเรียนนอกห้อง(เจตนาจริงๆต้องการประหยัดค่าไฟฟ้า) ผมวางแผนด้วยการวาดรูป เป็นถนนเล็กๆ คดเคี้ยว วกไปวนมา นำไปเสนอครูในที่ประชุม คณะครูเห็นด้วย พอไปให้ช่างปูนดูแบบ ช่างบอกทำได้ไม่ยาก ก็เลยลงมือทำ

         บอกครูและนักเรียนว่า นี่คือเส้นทางสู่อาเซียน..ถ้าถนนสายนี้ทำสำเร็จ ต่อไปครูจะปลูกไม้ดอกไม้ประดับ ให้มีสีสันสดใสและหลากหลาย ตรงหัวมุมถนน ครูก็จะปักหมุดหรือทำจุดให้น่าสนใจ เป็นฐานเรียนรู้ประเทศต่างๆ เป็นข้อมูลสั้นๆง่ายๆ  รวมทั้งเอกลักษณ์และสัญลักษณ์ของประเทศนั้นๆ

         คุณครูฝ่ายอนามัยฯเสนอว่า ถนนสู่อาเซียน น่าจะบูรณาการให้เป็นสวนสุขภาพด้วยเลย ผมเห็นด้วยและให้ครูออกแบบเอง ผลงานที่ออกมา โดนใจผมมาก โดยครูให้ช่างนำก้อนหินขนาดเล็ก กลาง ใหญ่ วางเรียงไว้บนปูน ในรูปลักษณ์ต่างๆกันไป บางจุดของถนนก็เป็นแผ่นไม้ ตัดสั้นๆ วางบนปูน มองดูแล้วเป็นระเบียบ เรียบร้อย และสวยงาม ปรากฎว่า เส้นทางสู่อาเซียนของผม กลายเป็นสวนสุขภาพโดยปริยาย

         สองวันแล้ว ผมเห็นครูนิรุต ซึ่งเป็นครูที่ผ่านการอบรมคุณธรรมมาหมาดๆ มาโรงเรียนแต่เช้า ผมแอบดู เห็นครูนิรุตเดินจงกลม โดยไม่ใส่รองเท้า ส่วนครูอนามัย ซึ่งมีปัญหาเกี่ยวกับไตและหัวใจ ก็มาแต่เช้าเหมือนกัน พอครูจอดมอร์เตอร์ไซค์คู่ชีพแล้ว ก็ไปดินให้เท้าสัมผัสปุ่มหินน้อยใหญ่ เดินกลับไปกลับมา อย่างมีความสุข

         ผมถามครูทั้งสองท่านว่า เป็นอย่างไรบ้าง..ทั้งสองตอบเหมือนกันว่า ชาวาบเข้าไปถึงตับไตไส้พุง เลือดลมไหลเวียน สูบฉีดไปทั่วกาย...ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อ เส้นทางสู่อาเซียน ประโยชน์มากมายจริงๆเชียว

www.bannongphue.com


         









หมายเลขบันทึก: 516114เขียนเมื่อ 13 มกราคม 2013 19:06 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 กันยายน 2013 21:28 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (18)

ชอบแนวคิดนี้มากค่ะ ได้ประโยชน์สำหรับสุขภาพด้วย   :)

ไอเดียกระฉูด....ตรงที่จะปลูกดอกไม้ ขอเสนอว่า ปลูกดอกไม้ประจำชาติในอาเซียนไปเลยจ้ะ

ชอบแนวความคิด ท่านผอ, มากค่ะ  จะนำเสนอแนวคิดนี้ที่โรงเรียนบ้างคงไม่หวงนะคะ

มาร่วมสุขใจแบบสุขภาพดีกับการเดินสัมผัสหินค่ะ

เราอยู่ในสังคม บางครั้งก็ต้องไปตามกระแส นะคะ การเตรียมความพร้อม เตรียมความรู้ให้เด็กๆ ในฐานนะ ผู้อำนวยการ "ต้องอำนวยการจริงๆ" นะคะ เปรียบเสมือนเป็น "หัวลูกศร" (Arrow) ขององค์กร เป็นผู้นำ .... นำความเจริญ นำการพัฒนา มาสู่บุุคลากร นะคะ......

  • สร้างสรรค์มากครับ 
  • ผมไปเห็นหลายที่ มีการเตรียม "ห้อง" อาเซียนอย่างเต็มศักย์ ส่วนใหญ่เน้น "เนื้อหาความรู้" ต่างเกี่ยวกับประเทศในอาเซียน แต่ยังขาดกระบวนการสร้าง "ความตระหนัก" ให้เกิดแรงบันดาลใจในการเตรียมตัวสู่อาเซียน ยังขาดการพัฒนาทักษะในศตวรรษที่ 21 ซึ่งจำเป็นสำหรับชีวิตในยุคใหม่  โครงการ "ถนนสู่อาเซียน" ที่ท่าน ผอ. ทำ หากถอดบทเรียนหลักกิจกรรม (PBL ตัวที่ 2 ของหลักสูตร 3PBL) ผมเดาว่าจะเกิด ความตระหนักออกมาจากเบื้องลึกของใจเด็กทีเดียว 
  • เราสามารถพัฒนาทักษะการคิด เพื่อเตรียมตัวสู่อาเซียนด้วยการตั้งคำถามแบบไม่มีคำตอบ เช่น  ท่านจะเตรียมอะไร อย่างไร สำหรับการเปิดประชาคมอาเซียน หากท่านเป็น นายกรัฐมนตรี เป็น ผอ. เป็นครู เป็นนักเรียน ฯลฯ โดยให้เรียงลำดับความสำคัญที่สุดมาก 3 ประการ เป็นต้น 

สร้างสรรค์ น่ารัก มีประโยชน์มากๆค่ะ ท่าน ผอ.

ยินดีด้วยค่ะท่าน ได้ทั้งองค์ความรู้ ได้ทั้งบุญกุศล

ผู้ที่เดินบนเส้นทางนี้ล้วนสุขกายสบายใจ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ มีป้ายบอกทางก็จะทำให้ผู้เดินรู้สึกตื่นตัวมืน้อยนะคะ ไปทางนี้ไม่หลง มีแต่จะเจริญและเป็นมงคล  ชื่นชมความคิดดี ๆ มีคุณค่าเช่นนี้อย่างมากค่ะ 

ชื่นใจจัง ทุกความคิดถึง และทุกความคิดเห็น ผมซาบซึ้ง และมีกำลังใจในการทำงานให้ครูและนักเรียน ขอบคุณมากครับ

สวัสดีค่ะ ผอ   ชยันต์  เพชรศรีจันทร์        ถนนเยี่ยมมากๆ ค่ะ

       บอกครูและนักเรียนว่า นี่คือเส้นทางสู่อาเซียน..ถ้าถนนสายนี้ทำสำเร็จ ต่อไปครูจะปลูกไม้ดอกไม้ประดับ ให้มีสีสันสดใสและหลากหลาย ตรงหัวมุมถนน ครูก็จะปักหมุดหรือทำจุดให้น่าสนใจ เป็นฐานเรียนรู้ประเทศต่างๆ เป็นข้อมูลสั้นๆง่ายๆ รวมทั้งเอกลักษณ์และสัญลักษณ์ของประเทศนั้นๆ

ถ้าจำไม่ผิดทางอีสานใช้พุทธกะลา  ขอไปหาภาพก่อนนะครับ

เจอแล้วครับ



จากที่นี่ครับ

http://www.gotoknow.org/posts/257615

  • สวัสดีค่ะ ท่าน ผอ.
  • เป็นแนวคิดที่ดีมากเลยค่ะ สนใจจะทำเกี่ยวกับอาเซียนเหมือนกันติดตรงงบประมาณค่ะ

ศิษย์เก่ากลับมาเยี่ยม คงงงไปพักใหญ่ จำโรงเรียนเดิมไม่ได้

กลางคืนหนาว กลางวันร้อนมาก ทีนี่เมืองกาญจน์ พอเข้ามาอ่านโกทูโนว์ เห็นพี่เพื่อนน้อง เข้ามาทักทาย คลายร้อนดีจริงเชียว

... วันครู  ...  วันนี้สำคัญ มากๆ นะคะ  ขอให้ท่าน ผอ. ชยันต์...   "สุขภาพดีดี & มีรอยยิ้ม"  มากๆนะคะ


  " กล้วยไม้มีดอกช้า ฉันใด
การศึกษาเป็นไป เช่นนั้น
แต่ออกดอกคราวใด งานเด่น
งานสั่งสอนปลูกปั่น เสร็จแล้วแสนงาม "


               



เส้นทางที่แสนงดงามในด้านความนึกคิด ความหวังดี และความเมตตาจากใจท่านผู้อำนวยการ น่าชื่นชมค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท