น่าน....ขออยู่นานๆ อีกนิด ^-^
การเดินทางทุกครั้ง เป็นการเติมประสบการณ์ในกับชีวิต นิ่สินะเค้าถึงว่าอ่านหนังสือพันเล่มไม่เท่าการเดินทางพันลี้....
แข่งเรือลือเลื่อง
เมืองงาช้างดำ
จิตรกรรมวัดภูมินทร์
แดนดินส้มสีทอง
เรืองรองพระธาตุแช่แห้ง
พวกเราเดินทางจาก อำเภอบ่อเกลือ ผ่านอำเภอสันติสุข จนถึงตัวอำเภอเมืองน่าน ระหว่างทางไม่ค่อยมีรถรามากนัก พวกเราจึงค่อยๆ ขี่จักรยานยนต์มาเรื่อยๆ ตามเส้นทาง กว่าจะถึงตัวเมืองน่านก็บ่ายแก่ๆ พวกเราจึงรีบขึ้นไปชมพระธาตุแช่แห้ง ซึ่งเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์คู่เมืองน่านมานานกว่า 600 ปี
ตอนที่ขึ้นไปนมัสการพระธาตุแช่แห้งนั้น อากาศไม่ร้อนจัด แสงแดดเริ่มอ่อนลงเล็กน้อย ถึงกระนั้นก็ยังสาดส่อง ส่งให้พระธาตุแช่แห้งทอประกายเป็นสีทองอร่ามงดงาม เป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้ที่ได้พบเห็น บริเวณหน้าประตูทางเข้า มีผ้าซิ่นสำหรับผู้ที่แต่งกายไม่เหมาะสมไว้ผลัดเปลี่ยนก่อนจะเข้าไปสักการะพระบรมสารีริกธาตุที่บรรจุไว้ที่พระธาตุเจดีย์พระธาตุแช่แห้ง แม้ว่าข้าพเจ้าจะสวมกางเกงขายาวอยู่แล้ว แต่ก็ขอลองนุ่งซิ่นสักหน่อย รู้สึกว่าการนุ่งซิ่นนี้จะเข้ากับบรรยากาศวัดมากกว่าการสวมกางเกงขายาวเป็นไหนๆ 555
ข้าพเจ้าอดสงสัยไม่ได้ว่า
เหตุใดพระธาตุแห่งนี้จึงชื่อ “แช่แห้ง”
หรือเป็นภาษาท้องถิ่นที่มีความหมาย?
แล้วหมายความว่าอย่างไร? ภายหลังมาค้นดูจึงได้ทราบว่าพระธาตุแช่แห้งนี้ สื่อความหมายให้ทราบว่าเป็นพุทธสถานที่ชำระล้าง(แช่)ซึ่งกิเลส บาป ให้หมดหรือแห้งไป
สักการะองค์พระธาตุเสร็จก็เดินเล่นรอบๆ ข้าพเจ้าชอบวิหารหลวงที่ตั้งอยู่ข้างๆ พระธาตุ แม้ไม่ได้เป็นวิหารที่สร้างอย่างหรูหรา ไม่ได้มีกระจกสีประดับประดางดงาม แต่ทว่าเมื่อพิจารณาแล้วงดงามมาก แต่ละส่วนที่สร้างสรรค์มาล้วนแสดงถึงศรัทธาและความตั้งใจของศิลปินผู้สรรค์สร้างผลงาน ลวดลายละเอียด อ่อนช้อย แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานหลายร้อยปีแล้วก็ตาม สิ่งเหล่านี้ก็ยังคงคุณค่าในตัวเองอยู่เสมอ จนผู้มาเยือนอย่างข้าพเจ้ารู้สึกได้
ถัดจากวัดพระธาตุแช่แห้ง เป้าหมายต่อไปของพวกเราคือ วัดพระธาตุเขาน้อย ใครๆ มาเมืองน่านก็ต้องมีรูปภาพที่ถ่ายจากวัดพระธาตุเขาน้อย ต้องรีบเร่งหน่อยละ ไม่งั้นเดี๋ยวไม่ทันพระอาทิตย์ตกดิน….
ก่อนจะขึ้นเขาไปยังวัดพระธาตุเขาน้อยนั้นพวกเราแวะวัดพญาวัด ซึ่งเป็นวัดใหญ่แห่งหนึ่งของเมืองน่าน วัดพญาวัดนี้เป็นที่ตั้งของเจดีย์จามเทวี หรือพระธาตุวัดพญาวัด ซึ่งเป็นปูชนียสถานที่เก่าแก่แห่งหนี่งของเมืองน่าน ว่ากันว่าช่างได้นำรูปแบบเจดีย์มาจากลำพูนในยุคที่ล้านนารุ่งเรือง วัดนี้เป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปเก่าแก่ ชื่อว่าพระเจ้าสายฝนซึ่งชาวบ้านเคารพนับถีอ และมาขอฝน เมื่อเกิดความแห้งแล้งน่าเสียดายที่เรามีเวลาไม่มากนัก และเป็นช่วงเวลาเย็น ทำให้โบสถ์ปิด เราจึงได้ชมเฉพาะเจดีย์จามเทวีเท่านั้น
เดินดูสถานที่รอบๆ และถ่ายภาพที่วัดพญาวัดประมาณ 15 นาที พวกเราก็ต้องรีบขี่จักรยานยนต์ พาหนะคู่ใจตลอดการเดินทางเที่ยวน่าน ไปยัง “วัดพระธาตุเขาน้อย” พอเห็นพระพุทธรูปที่ประดิษฐานอยู่บนพระธาตุเขาน้อย แทบทุกคนจะต้องร้อง อ๋อ! เพราะเป็นภาพที่ปรากฏอยู่แทบทุกเว็บไซต์ของการท่องเที่ยวน่าน รวมทั้งใครไปใครมาเยี่ยมเยือนเมืองน่านแห่งนี้ย่อมพลาดไม่ได้ที่จะมาถ่ายรูปที่นี่ เนื่องจากเป็นจุดชมวิวทิวทัศน์ที่นับได้ว่าสวยที่สุดอีกมุมของเมืองน่านเลยก็ว่าได้
องค์พระธาตุนั้นตั้งอยู่บนยอดดอยเขาน้อย ซึ่งอยู่ด้านตะวันตกของตัวเมืองน่าน
สร้างเมื่อปี พ.ศ. 2030 เป็นศิลปะพม่าผสมล้านนา
ภายในบรรจุพระเกศาธาตุขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หลังจากสักการะพระธาตุเสร็จ
พวกเราก็มายังเป้าหมาย ซึ่งก็คือจุดชมวิวนั่นเอง จากวัดพระธาตุเขาน้อย
สามารถมองเห็นทิวทัศน์โดยรอบของตัวเมืองน่าน แลเห็นทิวเขาลิบๆ ไล่โทนสีสวยงามโดยเฉพาะยามอาทิตย์อัสดง สลับกับบ้านเรือน ลมเย็นๆ โชยมา ให้ความรู้สึกดีมากๆ
ณ บริเวณลานชมทิวทัศน์ ประดิษฐานพระพุทธมหาอุดมมงคลนันทบุรีศรีน่าน ซึ่งเป็นพระพุทธรูปปางประทานพร บนฐานดอกบัวสูง 9 เมตร ข้าพเจ้ารู้สึกทึ่งในความสามารผู้ที่ออกแบบมาก เพราะองค์พระพุทธรูปท่านหันพระพักตร์ไปยังเมืองน่านพร้อมยกพระหัตถ์ประธานพร ราวกับจะบอกว่า ท่านปกปักรักษาเมืองน่านและประทานพรให้กับผู้ที่มาเยี่ยมเยือน ณ ที่แห่งนี้ ดูโดดเด่นและลงตัวมากๆ
โอ้เอ้ ถ่ายภาพมุมนั้นบ้าง มุมนี้บ้างได้สักพัก จนกระทั่งตะวันลับฟ้า พวกเราจึงพากันกลับลงมายังตัวเมือง ขอเที่ยววัดต่ออีกนิดหน่อย ก่อนจะหาอะไรรับประทาน วัดเป้าหมายต่อมาก็คือ วัดสวนตาล
ครั้งนี้ข้าพเจ้าไม่สงสัยเลยว่าเหตุใดจึงชื่อว่าวัดสวนตาลเพราะมองไปปราดเดียวก็เห็นต้นตาลสูงเด่นตระหง่าน แม้ตอนนี้จะเห็นเพียงต้นตาลแต่ก็ยังพอให้คิดไปถึงในอดีตว่า บริเวณแห่งนี้น่าจะเป็นสวนตาลขนาดใหญ่มาก่อน (ข้าพเจ้าก็คิดไปตามเรื่องตามราว อาจจะผิดก็ได้ 555) วัดสวนตาลนี้อยู่ห่างจากศาลากลางจังหวัดประมาณ1กิโลเมตร ในวิหารประดิษฐานพระพุทธรูปทองทิพย์ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นทิพย์แห่งทอง พระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมืองน่าน เชื่อกันว่า
ผู้ใดได้มาสักการะจะประสบความเจริญรุ่งเรือง การงานอาชีพเจริญก้าวหน้า ยามเงยหน้ามองดูพระพุทธรูป พระพักตร์ท่านดูอิ่มเอม พร้อมมอมยิ้มน้อยๆ พระเนตรหลุบต่ำที่มองมายังคนที่มากราบไหว้นั้น ทำให้ผู้มาพึ่งพิงรู้สึกสบายใจได้ ข้าพเจ้าไม่ได้ขอพรใดๆ เพียงแค่ได้มากราบสักการะก็นับว่าเป็นโชคดีมากแล้ว
กลับเข้าที่พักอาบน้ำอาบท่าให้หายเหนียวตัวหลังจากเที่ยวมาทั้งวันแล้ว พวกเราก็พากันไปยังร้านขนมหวานที่ขึ้นชื่อของอำเภอเมืองน่านซึ่งอยู่ไม่ไกลจากที่พัก นั่นก็คือ ร้านของหวานป้านิ่ม หรือร้านขนมหวานป้านิ่ม ตอนแรกก็คิดสงสัยอยู่เหมือนกันว่า ทำไมร้านขนมหวานธรรมดาๆ ถึงกลายเป็นร้านขนมหวานขึ้นชื่อของจังหวัดน่านได้ แต่พอได้ตักเข้าปากเท่านั้น ถึงกับ “อื้ม... อร่อยมากกกก” เป็นขนมหวานธรรมดาที่ไม่ธรรมดา เมนูที่ข้าพเจ้าสั่งเป็นไอศกรีมบัวลอย คือเป็นการผสมผสานระหว่างไอศกรีมกะทิ และบัวลอยที่ลงตัวมากๆ ข้าพเจ้าไม่คิดว่าจะมีการนำไอศรีมและของหวานไทยๆ มาผสมกันได้อย่างลงตัวขนาดนี้ ข้าพเจ้าคงไม่สามารถบรรยายความอร่อยหอมหวานครบถ้วน หากใครได้มาเที่ยวเมืองน่านคงต้องมาลิ้มลองด้วยตนเอง… ณ จุดนี้ ไม่ควรพลาด 555
ไหนๆ ก็จะพักที่น่านเป็นคืนสุดท้ายแล้ว ขอขี่จักรยานยนต์ทัวร์รอบเมืองน่านเสียหน่อย...แม้จะยังไม่ดึกมาก ประมาณสามทุ่ม แต่ตัวเมืองน่านก็เริ่มเงียบแล้ว ขี่รถผ่านวัดมิ่งเมือง ซึ่งเป็นที่ประดิษฐานเสาหลักเมืองของจังหวัดน่าน เดิมทีเป็นวัดร้าง มีเสาหลักเมืองที่เป็นท่อนซุงขนาดใหญ่ พบประมาณปี 2400 ต่อมาเจ้าครองนครน่านสถาปนาวัดใหม่ ตั้งชื่อว่า “วัดมิ่งเมือง” (เค้าเรียกเสาหลักเมืองว่า “เสามิ่งเมือง” เลยตั้งชื่อวัดตามเสาหลักเมืองที่พบ ต่อมาในปี 2527 ได้มีการรื้อถอนและสร้างอุโบสถหลังใหม่เป็นแบบล้านนาร่วมสมัย ขนาดมองไกลๆ ยังเด่นสะดุดตาด้วยสีขาวบริสุทธิ์ของพระอุโบสถและลวดลายปูนปั้นที่วิจิตรบรรจง
วันสุดท้ายของการอยู่ที่เมืองน่านเป็นเช้าวันที่จะมีประเพณีแข่งเรือซึ่งเป็นประเพณีใหญ่ประจำเมืองน่านพอดี น่าเสียดายที่พวกเราต้องขึ้นเครื่องกลับตอน 9 โมงเช้า ไม่ทันได้ชมบรรยากาศงานแข่งเรือ แต่ก็ยังพอได้ชมการเตรียมงานในช่วงเช้าตรู่ หมอกจางๆ ริมน้ำตอนเช้าให้ความรู้สึกสดชื่น....ผู้คนเริ่มทยอยกันออกมากตั้งร้าน และประกอบหัวเรือเพิ่อเตรียมแข่งขัน....ตลาดยามเช้ายังคงให้สีสันแห่งวิถีชิวิตท้องถิ่น ข้าพเจ้าเดินผ่านร้านขายผลไม้ในที่สุดข้าพเจ้าก็ได้พบกับ ส้มสีทอง ของขึ้นชื่อของเมืองน่าน เย้!....อืม รสชาติดีจริงๆ ด้วยแฮะ ถึงแม้สีจะไม่สวยเท่าส้มแคลิฟอร์เนีย แต่รสชาติถูกปากคนไทยอย่างข้าพเจ้ามากกว่าเป็นไหนๆ
ก่อนกลับเมืองกรุงขอชมวัดสุดท้ายของการเยือนน่านครั้งนี้คือวัดอภัย ซึ่งเป็นวัดที่อยู่ใกล้สถานีขนส่ง แม้ไม่ใช่วัดเก่าแก่ แต่สถาปัตยกรรมของวัดก็คงความงดงาม วันที่เราไปนั้นตรงกับช่วงงานบุญกฐินของวัดพอดี จึงมีการประดับประดาวัดให้สวยงาม ประกอบกับลวดลายผสมระหว่างไทยและจีนอ่อนช้อย และสีทองของพระอุโบสถเปล่งประกายยามต้องแสงอาทิตย์ตอนเช้า
จบการเดินทางเที่ยวนี้ด้วยความประทับใจ
และสัญญากับตนเองว่า จะต้องหาโอกาสมาเยือนเมืองน่านแห่งนี้อีกเป็นแน่แท้
การเดินทางทุกครั้ง เป็นการเติมประสบการณ์ในกับชีวิต นิ่สินะเค้าถึงว่าอ่านหนังสือพันเล่มไม่เท่าการเดินทางพันลี้....
The end (^_^)
หมายเลขบันทึก: 515090เขียนเมื่อ 4 มกราคม 2013 12:20 น. ()แก้ไขเมื่อ 4 มกราคม 2013 15:54 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (27)
ขอบคุณ บทความดีดี และภาพสวยๆนี้ค่ะ
(ขอบคุณภาพจาก Internet)
* แวะมาเยี่ยมอ่านด้วยความคิดถึง..
* สุขสดใสตลอดปีและตลอดไปค่ะ
น่าน ... ในฝัน
สาวเมืองน่าน ... ในฝันกว่า ;)...
Dr.Ple
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านเช่นเดียวกันค่ะ ^_^
สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่ใหญ่
ดาวหายหน้าหายตาไปนาน พี่ใหญ่สบายดีนะคะ
@ อาจารย์จันทวรรณ ขอบคุณมากค่ะพี่มาเยี่ยมชมบันทึก ^-^
@ อาจารย์เสือ สาวเมืองน่านกับสาวเมืองเจียงใหม่ สาวใดงามกว่ากันเน้อ?
สวัสดีปีใหม่ครับ....ขอบคุณที่แวะไปทักทายครับ..
.ตอนเช้า ๓๑ ธ.ค.๕๕..หลวงพ่อกำลังเตรียมงานสวดมนต์ข้ามปีที่วัดโพธิ์ ...
สวยงามค่ะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะน้องดาว:)
น้องดาวงามขนาด
หมายถึงบาตรครับ 555
@คุณหนุ่ม กร...เห็นภาพบรรยากาศการประดับประดาวัดแล้ว น่าไปเที่ยวชมจริงๆค่ะ ขอบคุณนะคะที่นำภาพมาฝากกัน
สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่หนูรี ช่วงวันหยุดยาวได้ไปเที่ยวไหนหรือเปล่าคะ?
@พี่แอ๊ด ดาวว่าแล้วว่าพี่แอ๊ดต้องชอบบาตรยักษ์แน่ๆ
เดี๋ยวไปคราวหน้าจะถ่ายเฉพาะรูปบาตรมาฝากเป็นกรณีพิเศษนะคะ 555
โชคดีปีใหม่ค่ะ
ขอบคุณค่ะครูอ้อย...เช่นเดียวกันนะคะ โชคดีๆ ค่ะ
ตอนนี้ สาวน่านมาแรงครับ คุณหมอดาว blue_star ;)...
-
ภาพนี้ดูดีและสวยน๊ะ
คนหรือว่าบาตรคะที่ว่าดูดี 555
ขอบคุณที่นำเสนอสิ่งดีๆสวยๆงามๆนะครับ
ขอให้พบกับความสุขสวัสดีตลอดปีตลอดไปนะครับ
น้องดาวครับ แหมๆรู้ทัน ตอนนี้สงสัยจะได้ใส่เฝือกเท้า แงๆ
:) ชอบภาพน้องหมอ ในมุมเงาสะท้อนบาตร ด้วยจ้า สุดยอดมุมกล้อง
@พี่ไก่ ประกาย...สวัสดีปีใหม่เช่นกันค่ะ สุขสดใส ยิ้มได้ตลอดปีนะคะ ;-)
@ท่านเขียน ขอบพระคุณที่เข้ามาอ่านและให้พรค่า ^_^
@พี่แอ๊ด...เท้าหายบวมหรือยังคะ?
พี่ปูคะ บาตรยักษ์ใหญ่ขนาดคนเข้าไปนอนได้... เห็นแล้วสะดุดตามากค่ะ เลยขอเก็บซักภาพ อิอิ