ลิ้นชักของ "หนุ่มเมืองจันท์"


วันอาทิตย์นี้ กลายเป็นวันอาทิตย์ที่ไม่ธรรมดา
เมื่อ 9 โมงเช้ามีโทรศัพท์สายหนึ่ง เป็นเสียงชายหนุ่มใจดีท่านหนึ่ง
"ขอสายคุณหมอบางเวลาครับ"
อึ่งไป 5 วินาที..
ท่านผู้อ่านคงเดาได้แล้วนะคะว่าท่านนี้คือใคร
เป็นบล็อกเกอร์ที่แทบทุกคนเห็นหลัง (ไม่ใช่หน้า)
เพราะท่านเขียนและแสดงความเห็นใน gotoknow ทุกวัน
"คือวันนี้ บ่ายสอง คุณหนุ่มเมืองจันท์จะมางาน CMU bookfair นะครับ"
"พอดีวันนี้ผมมีติดสอนทั้งวัน  แต่เห็นหมอชอบหนังสือคุณหนุ่มเมืองจันทร์เลยตัดสินใจโทรมา"
ตามด้วยเสียงหัวเราะอารมณ์ดี
.

และนั่นคือ เหตุให้ข้าพเจ้าตัดสินไป ออกจากถ้ำไปงาน CMU bookfair


ครั้งล่าสุด ที่ข้าพเจ้าไปคือ 5 ปีที่แล้ว
ความทรงจำเก่าของบรรยากาศ CMU bookfair ที่มีคนหนาแน่น ไม่มีที่จอดรถ

ทำให้ข้าพเจ้าเลี่ยงไปจอดบริเวณโรงอาหารใหญ่ของ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ 

ได้ย้อนอดีต เข้าไปนั่งทานอาหารที่เคยนั่งทานประจำเมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว

"อิ่ม อร่อยถูก ม.ช. มีที่เดียว" สาวสองคนคุยกันก่อนเก็บจานเปล่าลุกออกไป
ให้ข้าพเจ้าเข้ามานั่งแทน ปลื้มใจกับมื้อ 40 บาท (รวมน้ำ) ดังภาพข้างล่าง

ปรากฎว่า งานปีนี้มาไม่หนาแน่นนัก เดินสบายๆ
มีบูธหนังสือ จากค่ายดังอย่าง ซีเอ็ด  มติชน แต่ไม่มีของ อมรินทร์
ข้าพเจ้าเดินผ่านโซนหนังสือวิชาการเร็วๆ
ไม่เจอร้านขายหนังสือตำราแพทย์จากต่างประเทศที่เคยยิ่งใหญ่ สมัยตัวเองเป็นนักศึกษา..
หรือเพราะโลกเปลี่ยน คนติดตามวิชาการผ่าน tablet หมดแล้ว


และแล้ว บุคคลที่ข้าพเจ้ารอคอยก็มาถึง
คุณ "หนุ่มเมืองจันท์" หรือคุณตุ้ม - สรกล อดุลยานนท์
ก่อนขึ้นเวทีมีการแจกลายเซ็นต์ในหนังสือให้แฟนๆ
คุณป้าท่านหนึ่ง นั่งรถเข็นมา คนที่อยู่ด้านหน้ารวมทั้งข้าพเจ้า
หลีกให้ท่านเป็นคิวแรกด้วยความยินดี

มีแฟนหนังสือท่านหนึ่ง หอบหิ้วกองหนังสือ fastfood ธุรกิจ ทั้ง 19 เล่มมาให้เซ็น
คุณหนุ่มเมืองจันท์ก็ไม่ปฎิเสธ เซ็นไปหัวเราะไป อย่างอารมณ์ดี

เมื่อถึงเวลาบ่ายสองโมงเศษ คุณหนุ่มเมืองจันท์ขึ้นเวที 
เล่าที่มาของนามปากกา  วิธีคิด วิธีเขียนที่น่าสนใจ
ซึ่งข้าพเจ้าจดลงในพื้นที่กระดาษหน้าสอง ของหนังสือ "ความรู้สึก คือเหตุผลอย่างหนึ่ง"



พิธีกร :  อะไรทำให้คุณมีวัตถุดิบในการเขียนมากมาย
หนุ่มเมืองจันท์ :  ตอนที่ผมเป็นนักข่าวเศรษฐกิจ  เวลาไปสัมภาษณ์นักธุรกิจ
ผมจะใช้เวลา 70-80% ทำตามหน้าที่ สัมภาษณ์ "วิธีบริหาร" ที่มอบหมายมา
แต่อีก 20-30% ผมจะถาม "วิธีคิด"
นักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ ล้วนผ่านวิกฤติและความล้มเหลวมาทั้งนั้น
ยกตัวอย่าง นักธุรกิจท่านหนึ่ง เป็นหนี้ตอนวิกฤตต้มยำกุ้ง 9 หมื่นล้าน
ขณะที่ พนักงานในบริษัทบอก "ไม่มีอะไรเหลือแล้ว" นั่นคือยอมแพ้  
ท่านกลับบอก "ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว" นั่นคือ ต้องสู้เพราะหลังชนฝาแล้วต่างหาก  
เรื่องเหล่านี้ ผมเก็บใส่ลิ้นชักไว้ เมื่อถึงเวลาเหมาะสมจะเชื่อมโยงเป็นเรื่องราว ก็หยิบเอามาใช้

พิธีกร : จากที่เป็นเพื่อนร่วมงาน สังเกตว่าคุณหนุ่มเมืองจันท์ อารมณ์ดี ไม่ค่อยเครียด มีเคล็ดลับอย่างไร
หนุ่มเมืองจันท์ :  อาจเพราะผมไม่ค่อยโกรธ  คือผมจะมีลิ้นชักในใจ อยู่สามอัน คือ "ใช่, ไม่ใช่, ไม่แน่ใจ"
ลิ้นชัก "ไม่แนใจ" ใหญ่ที่สุด เพราะผมจะเก็บเหตุการณ์ที่ผ่านเข้ามา ไว้ในนี้ ไม่ด่วนตัดสินว่า 
จนกว่าจะมีหลักฐานมากพอ ถึงค่อยย้ายไปหมวดหมู่ ใช่ หรือ ไม่ใช่

...
หลายครั้ง ที่คนเราเสียเพื่อน เสียโอกาสดีๆ ในชีวิตไป เพราะด่วนตัดสินใจจากเหตุการณ์เดียว



ข้าพเจ้าเดินกลับ ตามทางเดินอันเงียบสงบ
สำรวจลิ้นชักภายในตัวเอง เป็นอย่างไร
ดูมันสับสนวุ่นวายจนหาอะไรไม่เจอ
.
" ความรู้สึก เป็นเหตุผล 'อย่างหนึ่ง' เท่านั้น ยังมีเหตุผลอื่นๆ อีกมากมายในชีวิต"
หนุ่มเมืองจันท์  2 ธ.ค. 2555


หมายเลขบันทึก: 510725เขียนเมื่อ 2 ธันวาคม 2012 17:00 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 ธันวาคม 2012 14:29 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (21)

เป็นลายเซ็นพร้อมคำคมมีความหมายมากค่ะ..

ปกติไม่ค่อยเห่อคนดัง แต่อยากไปฟังคุณหนุ่มเมืองจันท์มากเลยค่ะ

ดีใจกับคุณหมอด้วยค่ะ ที่มีวันอาทิตย์ที่ไม่ธรรมดา...

;))

เป็นวันอาทิตย์ที่ดีจัีงนะคะ

รื่นรมย์ไปกับภาพถ่ายจากงานไปด้วย

 

ต้องสารภาพว่า เคยชื่นชอบคุณหนุ่ม เมืองจันท์มาก

ช่วงนี้เป็นอะไรไม่ทราบ ย้ายคุณหนุ่ม เมืองจันท์และนักเขียนที่เคยชอบ ค่ายมติชน ไปอยู่ลิ้นชัก ไม่แน่ใจ..

จะค่อย ๆ พิจารณาใจตนค่ะ

ยินดีที่ "คุณหมอบางเวลา" ตอบรับบัตรเชิญใบนี้จากผม

ผมมักจะพลาดโอกาสดี ๆ เสมอ แต่ก็ไม่อยากให้กัลยาณมิตรที่ดีอย่างคุณหมอ
ต้องขาดโอกาสเช่นเดียวกับผม

แถมยังเก็บความรู้สึกดี ๆ จากสิ่งที่คุณหมอได้สัมผัสมาฝากอีก

อยากขอบคุณด้วยความจริงใจครับ

ป.ล. ผมต้องเหมือนพี่คนที่เอาหนังสือมาครบ ๑๙ เล่มแน่ ๆ เลยครับ ;)...

ดีใจจังที่คุณหมอได้ไปฟังนักเขียนท่านนี้นำมาเล่าสู่ที่นี่ พี่อยากไปแต่ไม่ทันเสียดายค่ะ อยากถามถึงอมรกับสมชายในมติชนสุดสัปดาห์อ่ะน่ะ อิอิ อารมณ์ขันมีมากเกิน....

เขียนชวนอ่านจังค่ะ "สมองมีรอยหยัก หัวใจมีรอยยิ้ม"

ป้าแดงกลับไปเยือน สถาบันเดิม ที่ไร หัวใจพองโตทุกที แล้วก็จะทำอะไรแบบที่เคยทำแล้วเป็นสุขเสมอๆๆค่ะ

ดีใจด้วยนะคะ......แฟน Blogger ของแฟนพันธุ์แท้ "หนุ่มเมืองจันท์"

คุ้น ๆ ...... รำลึกถึงบรรยากาศสมัยมติชนมาจัดงานที่ มข. (มหาวิทยาลัยขอนแก่น)

โอ้......ดูเหมือนเวลาผ่านมายาวนานมาก

หยุดเวลาไว้ที่ตรงนั้น เก็บความทรงจำดี ๆ ไว้ ณ ตรงนั้น จนปัจจุบัน

(ปีหลัง ๆ มานี้ ไม่ได้ซื้อหนังสือของหนุ่มฯ คนนั้นแล้ว รออ่านจากบันทึก อ. Was อิ อิ)

บางที พอจับทางได้บ้าง "ไม่แน่ใจ" อาจจะไม่ค่อยน่าตื่นเต้นแล้วก็เป็นได้ค่ะ

เข้ามาขอซึมซับข้อคิด วิธีคิดดีๆนะครับ

ขอบคุณครับ

สบายๆ จังครับ...วันที่ 12 ธ.ค. หนุ่มเมืองจันท์...มาห้องสมุดพ่อเสมครับ...เห่อเช่นกันครับ...หวังว่า...อาจารย์หมอคงสบายดีเช่นกันครับ....

กลับมาย้อนดูลิ้นชักของตัวเองบ้าง..

เริ่มจัดหมวดหมู่ให้เข้าที่เข้าทางบ้าง..

ใช่ ไม่ใช่ ไม่แน่ใจ .. โอ้ววว มันยากเหมือนกันนะคะ

ในลิ้นชักของผมมีแต่เรื่องวุ่นวาย....ต้องสู้จนกว่าจะหมดกรรม...

สวัสดีค่ะ คุณหมอ 

ขอบพระคุณที่แบ่งปันค่ะ

ผมก็ชอบหนุ่มเมืองจันทร์เหมือนกันครับ

ติดตามอ่านงานเขียนของแกมาแล้วประมาณ 20 ปี

แต่ช่วงหลังๆ ไม่ค่อยได้ซื้อหนังสือของแกอ่านเลยครับ

เพราะสามารถอ่านผ่านมติชนออนไลน์ได้ครับ คิคิคิ

ติดตามงานของนักเขียนท่านนี้มานานครับ ภรรยาผมก็สนใจมากๆ เพราะเธอบอกว่าอ่านแล้วดีๆ เปิดมุมมองใหม่ๆครับ

เรียนคุณหมอ ป. พรุ่งเดินทางเข้ากทม.อีกแล้ว ร่วมงาน สมัชชาสุภาพ ผมได้รับมอบหมายให้ดูมติเรื่อง"การปฎิรูปการศึกษาวิชาชีพ ด้านสุขภาพให้สอดคล้องกับความจำเป็นด้านสุขภาพ ในบริบมสังคมไทย และจะไปงาน SHA  ด้วย(ขึ้นมาแล้ว ให้คุ้มงปม.

ขอบคุณบันทึกดีๆที่นำมาแบ่งปันกัน และส่งความสุขปีใหม่ ๒๕๕๖ ค่ะ

  ภาพจากสายบริหารงานสื่อสารองค์กร SCB  

ขอบคุณทุกท่านคะ อ่านความเห็นแล้วจะค่อยๆ ทยอยตอบคะ เวลาผ่านไปรวดเร็ว ยังดีที่ได้กลับมา "New Year New You" ด้วยคนคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท