สอนการพูดภาษาอังกฤษ(2)
ผู้เขียนเองพบว่าการสอนภาษาอังกฤษกับนิสิตที่ไม่ใช่วิชาเอกภาษาอังกฤษ เช่นนิสิตวิศวกรรมศาสตร์ หรือนิสิตทางด้านเกษตรศาสตร์นั้น นิสิตไม่ชอบภาษาอังกฤษเป็นพื้นฐาน เรื่องที่จะให้พูดสนทนานั้น แทบไม่อยากจะเปิดปากพูดภาษาอังกฤษเลย ยิ่งโอกาสในการพูดภาษาอังกฤษนอกชั้นเรียนมีน้อย
ผู้เขียนเลยให้นิสิตลองทำบทบาทสมมุติ( role play) สำหรับการพูดภาษาอังกฤษในสถานการณ์จริงเช่นการสั่งอาหาร การจองโรงแรม การจองตั๋วเป็นต้น(ที่มหาวิทยาลัยมีหนังสือชื่อ English Unlimited เป็นหนังสือเนื้อหาหลัก) นิสิตถูกบังคับด้วยเนื้อหาจากหนังสือ แต่ผู้เขียนเองปรับเนื้อหาจากหนังสือให้เหมาะสำหรับนิสิต
ก่อนที่นิสิตจะออกมาฝึกพูดบทบาทสมมุติ ผู้เขียนจะตรวจเนื้อหาที่นิสิตจะพูดในบทบาทสมมุติก่อน หลังจากนั้นนิสิตจะไปฝึกการพูดบทบาทสมมุติกับเพื่อนร่วมชั้น แล้วออกมานำเสนอให้เพื่อนร่วมชั้นฟัง
ผู้เขียนเองใช้ Video สำหรับการพัฒนาการพูดภาษาอังกฤษของนิสิต พยายามให้นิสิตดูว่า พูดผิดตรงไหนบ้าง อยากปรับปรุงการพูดอย่างไรบ้าง คาดว่าต่อไปจะลองพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษของนิสิตโดยพัฒนาเป็นงานวิจัยเล็กๆ
ผู้เขียนเองอยากรู้ว่าเมื่อนิสิตที่ไม่ใช่วิชาเอกภาษาอังกฤษพูดภาษาอังกฤษโดยใช้บทบาทสมมุติ นิสิตจะมีแรงจูงใจในการพูดภาษาอังกฤษและการเรียนภาษาอังกฤษมากน้อยเพียงใด
ผู้เขียนลองเอาการพัฒนานิสิตมาให้ดูเป็นตัวอย่าง นิสิตหลายกลุ่มสำเนียงดีทีเดียว ลองดู video ต่อข้างล่างนะครับ
ตอนนิสิตพยายามพูดภาษาอังกฤษ พยายามอธิบายเพื่อนเป็นภาษาอังกฤษโดยใช้คำภาษาอังกฤษไม่ยากเกินไปโดยเป็นระดับภาษาของนิสิตเอง นิสิตคนที่ฟังจะเข้าใจง่ายกว่า(สงสัยผู้เขียนใช้คำอธิบายยากเกินไป)
ขอนอกเรื่องหน่อย เมื่อไม่นานมานี้ ผู้เขียนเห็นนกกระติ๊ดขี้หมู สองตัว (ภาษาเหนือ ภาษาอีสาน ภาษาใต้เรียกว่านกอะไรครับ) อยู่หลังห้องสองตัว
พอผู้เขียนจะถ่ายรูปเหมือนนกเขารู้ หันหน้ามาให้ถ่ายรูป เหมือนกับโพสท่า… ฮามาก เลยได้ภาพนกสวยๆมาฝากสมาชิกด้วย ขอให้มีความสุขกับการทำงานครับ ขอบคุณครับ….
ดู video การพูด Speaking English 2 section 714 ได้ข้างล่างนี้ครับ
ผู้เขียนดูแล้ว พบว่านิสิตมีความตั้งใจมาก หลายคนกล้าพูดภาษาอังกฤษมากขึ้น...
ความเห็น (38)
ชื่นชมอาจารย์นักพัฒนาเทคนิคการสอนครับ...ดูจากภาพแรกแล้วท่าทางนักศึกษาสนใจมากเลยนะครับ...
ภาพนก (สุดท้าย)...ท่านอาจารย์ขจิตไปสั่งมันขวาหันหรือเปล่าครับ...๕๕๕
ชอบครับ อาจารย์จะว่า คนพูดเหมือนนกหรือเปล่าครับ หุหุ
สวัสดีค่ะ
แวะมาเยี่ยมค่ะ
กิจกรรมของอาจารย์สุดยอดเสมอค่ะ
* การประเมินตนเองจากวีดิโอช่วยได้มากค่ะ..
* ภาพนกคู่น่ารักมาก..เพิ่งเคยเห็นค่ะ..
- แวะมาหาข้อมูลครับ
- มีงานวิจัยเกี่ยวกับ E-Learning
- แนะนำกันบ้างนะครับท่านอาจารย์
- กำลังทำวิจัยด้านนี้ครับผม
มาเป็นคู่ Duo บ่อยนะคะพักนี้
ใกล้แล้วสิคะ
เวลาสอน speaking ก็ชอบให้เด็กแสดงบทบาทสมมุติเหมือนกัน
ขำๆ ดี มีหลากหลาย ตามบุคลิกเค้าแต่ละคน
บางทีเด็กก็แซวกลับ ว่า ครูแสดงให้พวกผมดูบ้าง สิ
ดีมากๆเลยค่ะอาจารย์ แต่อยู่ที่นี่ บีทำแบบนี้อยู่แล้ว เด็กๆไม่ค่อยกล้าหรอกค่ะ แต่ก็ให้ความร่วมมือดี ผลัดกันพูด แต่ออกเสียงได้ดีทีเดียว เด็กไทย เรียนภาษาอังกฤษแบบผิดแบบ คือเริ่มที่อ่าน เขียนมาก่อน ฟังพูด เราก็เลยต้องให้เขียน ได้แสดงความคิดเห็นของตัวเองลงบนกระดาษก่อน ก็ทำได้ล่ะค่ะ จากนั้น ให้สลับคนดี มันคนละเรื่อง จึงจะได้ตอบโต้แบบผ่านสมองเลย
- ลูกขจิตเชื่อไหมคะ ตอนที่อาจารย์แม่สั่งงานให้นักศึกษาไปสนทนากับชาวต่างชาติ ในช่วงงานประเพณีแห่เทียนนั้น อาจารย์แม่ไม่คิดเลยว่านักศึกษาจะกระตือรือร้นกันขนาดนั้น ยังคิดว่าพวกเขาจะแอนตี้โดยไม่ยอมทำ เพราะอาจารย์สั่งงานยากเกินไป เพราะเกือบทุกคนไม่ใช่สาขาภาษาอังกฤษ ไม่ชอบและไม่เคยพูดภาษาอังกฤษกับชาวต่างชาติกันมาก่อน
- แต่เมื่อดูจาก Video Clip ที่ให้แต่ละกลุ่มนำเสนอหน้าชั้นแล้ว อาจารย์แม่มีความสุขมาก ที่เห็นพวกเขาพยายามจะพูด หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส และเขียนอนุทินแสดงความพึงพอใจที่ได้ทำกิจกรรมนี้
- ขอบคุณคุณจัตุเศรษฐธรรม
- มากครับ
- พยายามให้นิสิตฝึกให้ได้มากที่สุดครับ
- ขอบคุณคุณณัฏฐวัฒน์
- ไม่ใช่พูดแบบนกครับ
- แต่นิสิตตั้งใจพูด
- ลองดู video นะครับ
- ขอบคุณพี่Bonnie
- น้องกำลังฝึกหัด
- อยากพัฒนานิสิตให้ดีที่สุดครับ
- ขอบคุณพี่ใหญ่
- การให้นิสิตดูตนเอง
- จากการพูด
- เขาจะได้สะท้อนตนเองว่าพูดผิดตรงไหน
- มีอะไรต้องการปรับปรุงบ้าง
- ในภาพเป็นนกกระติ๊ดขี้หมูครับ
- เขามาอยู่หลังห้องผม
- เลยมีนกดูทุกวัน
- ขอบคุณท่านอาจารย์โสภณ
- พยายามศึกษาเหมือนกัน
- พบเรื่องดีแล้วจะแบ่งปันครับ
- ขอบคุณคุณหมอธิรัมภา
- ใกล้อะไรครับ
- 555
- ขอบคุณคุณ Nok
- อยู่ที่ไหนครับ
- สอนเป็นอย่างไรบ้าง
- มาเล่าให้ฟังบ้าง
- ลองสมัครสมาชิกใน gotoknow ดูนะครับ
- เผื่อจะแลกเปลี่ยนวิธีสอนกันได้
- ขอบคุณอาจารย์Pawitra_BeeKKU
- มากครับ
- อาจารย์มาเล่าการสอนบ้างนะครับ
- เข้าใจว่าน่าสนใจมากๆ
- ขอบคุณอาจารย์แม่มากครับ
- ที่แบ่งปัน
- ผมไปอ่านแล้วพบว่านักศึกษาอาจารย์แม่ตั้งใจมาก
- เข้าใจว่าได้ฝึกภาษาจากสถานการณ์จริง
- ดูแล้วเป็นการเรียนรู้ที่เกิดประโยชน์มากครับ
- ขอบคุณมากๆครับ
- หวัดดีจ้ะท่านอาจารย์
- บ้านริมแควหลังนี้บ้านท่านหรือเปล่าจ๊ะ
แอบจิ๊ก ไปให้พี่สาวดูแล้วค่ะ (ทั้งเกมส์และกสนสอนพูด E ค่ะ) ขอบคุณอ.ขจิตมากๆค่ะ
น่าสนใจมาคะ
ตื่นเร็วเกินไป
เลยแอบมาดูเด็กๆหัดพูดภาษาอังกฤษ
ตัวพี่เอง ก็ยังฟังไม่ออก พูดไม่คล่องเหมือนเดิม 555
สวัสดีครับ ผมขอชื่นชมทั้งอาจารย์และนักศึกษาครับ ที่ร่วมกันเรียนรู้บทเรียนใหม่ๆ ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันครับ
- สวัสดีค่ะ
- ฝึกพูดบ่อยๆเดี๋ยวเขาก็เก่งเหมือนครูเขาค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่ชาย
ยังคงมีรอยยอิ้มและความสนุกสนานในการเป็นพ่อพิมพ์ของชาติเสมอนะคะ
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
^__^
ขอขอบคุณสำหรับหนังสือที่ส่งมาให้ค่ะ
ด้วยขอบคุณมากมาย น่ารักที่สุด :)
- ขอบคุณคุณมะเดื่อ
- ศาลาและ้บ้านนี้อยู่ริมน้ำ
- ผมมองทุกครั้งตอนไปล่องแพ
- บ้านใครไม่ทราบ
- น่าอยู่มากๆ
- ขอบคุณ Kunrapee
- มากครับ
- ที่นำไปเผยแพร่กับพี่สาว
- ขอบคุณคุณ steam
- ที่เข้ามาอ่านเสมอๆครับ
- ขอบคุณพี่เขี้ยว
- หายไปนาสบายดีไหมครับ
- ขอบคุณคุณครูบินหลาดง
- สบายดีไหม
- เข้าใจว่าโรงเรียนงานยุ่งๆนะครับ
- ขอบคุณพี่สุภัทรา
- ภาษาตองฝึกบ่อยๆ
- ได้แน่ๆครับ
- ขอบคุณน้องพิมพ์
- หายไปนาน
- สบายดีไหม
- ขอบคุณมากๆพี่หนูรี
- ที่แจ้งข่าว
- ขอบคุณมากๆครับ
เข้ามาบอกว่าขออนุญาตพาดพิงในบันทึกนี้ http://www.gotoknow.org/blogs/posts/502965
- ขอบคุณคุณพบ ชลัญธร
- จัดไป
เจริญพร อ.ขจิต ฝอยทอง
ก่อนอื่นขอชื่นชมอาจารย์นะที่พยายามทุกวิถีทางที่จะทำให้ภาษาอังกฤษเป็นสิ่งที่เข้าถึงได้ง่ายสำหรับคนไทยที่ไม่มีฉันทะในเรื่องนี้ ขอให้พยายามต่อไป อาตมาเห็นว่าแม้มหาชนกจะว่ายไปไม่ถึงฝั่งแต่ในที่สุดมหาชนกก็ได้ครองเมือง ที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะมีตัวช่วย คือนางเมขลา และการที่นางเมขลาช่วยก็เพราะเห็นว่ามหาชนกมีความพยายามแม้จะไม่สำเร็จก็ตาม เข้าทำนองว่า "ความพยายามอยู่ที่ไหนความพยายามก็อยู่ที่นั่น" มันมีตัวแปรต้นแต่ไม่มีตัวแปรตามน่ะอาจารย์
พูดก็พูดเถอะ การเรียนภาษาอังกฤษในบ้านเราตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันและจะต่อเนื่องไปถึงอนาคตเป็นการเรียนแบบฝืนธรรมชาติ เราจะจำศัพท์ภาษาอังกฤษได้ต้องท่องสถานเดียว ไม่งั้นก็ไม่จำ เรียนไปแล้วเอาไปใช้นอกห้องเรียนก็ไม่ได้เพราะไม่มีที่ใช้ ก็ได้แต่แสดงบทบาทสมมติ แต่บทบาทจริงแสดงได้ยาก เพราะเรามีข้อจำกัดด้านสภาพแวดล้อม ถ้าเด็กไทยไม่มีความสนใจเป็นกรณีเฉพาะตนก็ยากที่จะพัฒนาได้ แต่ที่ยกนิ้วให้อาจารย์ขจิตก็เพราะมีความพยายาม แต่นางเมขลาจะมาเมื่อไหร่นี่ซิ! ต้องลุ้นหน่อย
มันต้องจัดเสวนาเรื่องนี้อีกครั้งให้เป็นวาระแห่งชาติไปเลย เพราะอาเซียนกำหนดให้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาหลักในการสื่อสาร เราควรต้องหาสภาพบรรยากาศสิ่งแวดล้อมเป็นตัวรองรับหลังจากเดินหันหลังให้กับห้องเรียนภาษาอังกฤษแล้ว อาตมาอยู่อินเดียประมาณห้าปี เห็นว่าตามตลาดร้านรวง สถานที่ทั่วไป ถ้าคุณไม่สื่อด้วยภาษาอังกฤษก็ยากที่จะบรรลุภาระกิจได้ สถานการณ์ตรงนี้แหล่ะจะบีบบังคับให้เราสร้างสถานการณ์จริงขึ้นมาว่า ไม่รู้ก็ต้องรู้ ด้วยสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการใช้ภาษาอังกฤษนี่เอง เยอรมันถึงได้สั่งนำเข้าวิศวกรด้านคอมพิวเตอร์จากอินเดียปีหนึ่งหลายพันคน เพราะเรียนแล้วมีที่ใช้ บทบาทสมติสู่บทบาทจริง เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้ ................................ อย่างไรก็ตามขกยกนิ้วให้กับความพยายามของอาจารย์ขอให้อาจารย์ขจิตประสบความสำเร็จเหมือนมหาชนกด้วยเทอญ ฯ
สวัสดีค่ะท่าน 
อ.ขจิต ฝอยทอง หวังว่าท่านอาจารย์คงจะสบายดีนะคะ
มาชื่น ชม ให้กำลังใจท่านอาจารย์ ค่ะ
วิดีโอ บางอัน เสียงไม่ค่อยชัดเจน หากมี ไมโครโฟนแบบลอยตัว หรือ ไวร์เลส ติดที่นักศึกษา น่าจะทำให้เสียงชัดเจนขึ้นนะครับอาจารย์
สวัสดีค่ะ
ตามมาเป็นศิษย์ของอาจารย์ค่ะ
- คำว่า "นกรู้" คงมาจากอาการนก นี้นะครับ(ฮา)
- ขอบคุณประสบการณ์ดีๆครับ