Happy Ba ฝนมา พาคิดย้อนไป
ช่วงนี้ฝนมาถี่ ตกกันได้แทบทุกวัน และยังตกวันละหลายรอบ ดีหน่อยที่พอช่วงว่างฝน ก็ยังมีแดดออกมาให้สว่างไสว ได้มองเห็นใจ เห็นความคิดตัวเองที่เปลี่ยนแปลงโดยได้รับอิทธิพลจากดินฟ้าอากาศ เห็นความเคยชินของใจในทีเผลอซึ่งจะพาเราล่องลอยย้อนไปในอดีต พุ่งไปในอนาคต หรือล่องลอยแบบเนิบๆมัวๆ บางคนอาจชอบอารมณ์แบบนี้ที่เป็นอารมณ์ฝันๆเจือเศร้าที่ทำให้อยากอยู่เงียบๆคนเดียว
โดยลักษณ์(ตามนพลักษณ์)ของผู้เขียนนั้น ไม่ใช่คนมีอารมณ์ฝันโรแมนติก แต่เป็นคนที่ชอบเคลื่อนไหวลงมือทำ การอยู่นิ่งๆเฉยๆนานๆคือเข้าโหมดป่วย หรือเหนื่อยล้ากายและสมองจนต้องพักค่ะ ขนาดนั่งเล่นชิลล์ ชิลล์ ก็ยังถูกแรงผลักดันภายในให้คิดจะทำโน่นนี่อยู่ร่ำไป
ฝนกำลังพรำ ฝนมาถี่ๆอย่างนี้แน่นอนค่ะว่าไม่พ้นการคิดถึงเรื่องน้ำหลาก น้ำท่วม ว่าเราจะต้องเตรียมตัวรับมือกันอีกแล้ว เรื่องใหญ่ๆให้คนข้างกายเขาดูแลว่าการไป เรื่องเล็กๆอย่างต้นไม้แสนรักนานาชนิดเป็นเรื่องของเราที่ต้องวางแผน และทำใจกับข้อจำกัดที่เหนือความสามารถของตน
มองผ่านประตูกระจกออกไปเห็นโอ่งบัวที่เพิ่งย้ายมาไว้ที่ชานห้องเล็ก นึกชื่นชมความอดทนรอของบัวกอหนึ่ง เป็นเรื่องราวเล็กๆที่ให้ข้อคิดไม่น้อยค่ะ
เมื่อหน้าน้ำหลากปีที่แล้ว ก่อนน้ำมาเราก็ขนย้ายข้าวของ ต้นไม้ที่ขุดได้ ยกได้เราก็จัดการยกไว้ที่สูง ผู้เขียนเคยมีโอ่งปลูกบัวหลายชนิดทั้งบัวประเภท Water Lily ที่เอาภาพมาโชว์ดอกบานสวย หลากสี เป็นภาพอดีตทั้งสิ้นค่ะ รวมทั้ง Lotus ซึ่งเป็นประเภทบัวหลวงที่เราใช้ไหว้พระ ตอนยกย้ายข้าวของก็มีคนงานมาให้ขวักไขว่ ผู้เขียนก็ไม่ได้ไปจุกจิกกับคนงานว่าจะต้องเอาต้นไม้ต่างๆไว้ตรงไหนกันบ้าง เขาก็ยกขึ้นไว้บนหลังคาอุโมงค์ที่เป็นรั้วกำแพงของบ้าน ตั้งวางไว้รวมๆกับกระถางเปล่าและตุ่มน้ำ
พอน้ำลดก็โยกย้ายต้นไม้ ข้าวของลงมาตามสมควร ผู้เขียนก็ไม่ได้ไปใส่ใจนัก บนกำแพงนั้นผู้เขียนก็ชอบขึ้นไปเดินเล่นยามเย็น เคยเดินไปมองๆแถวๆกองข้าวของ เห็นโอ่งบัวเหลือใบเดียว เมื่อสามสี่เดือนก่อนตอนที่ร้อนและแล้งมาก โอ่งบัวอยู่ใต้ร่มเงาต้นมะขามก็มีแต่โคลนแห้งๆเหลือไม่มาก ทว่าเมื่อเดือนกว่าๆที่ผ่านมามีฝนตกหนักจากพายุเข้า ได้เห็นโอ่งบัวมีน้ำเต็มและมีใบบัวเขียวสดชื่นอยู่สองใบ แสนจะยินดีปรีดาค่ะ
ด้วยความปรารถนาดีแต่ไม่ค่อยฉลาด ก็เลยให้คนยกโอ่งบัวนี้ขยับขึ้นมาให้มองเห็นได้เวลามานั่งอ่านหนังสือ ดูทีวีคนเดียวที่ห้องเล็กชั้นบน เวลาผ่านไปแค่สองอาทิตย์ บัวก็แตกใบใหม่ออกมาอีกสองสามใบจนแผ่เต็มโอ่ง ทว่า...ขอบใบของมันถูกแดดบ่ายที่แรงมากเผาจนงอไหม้เกรียม ทำให้ผู้เขียนได้เห็นความโง่ของตนเอง จึงต้องรีบแก้ไข โดยขยับโอ่งบัวเข้ามาใกล้ชายคาให้หลบแดดบ่าย
แค่ไม่ถึงเจ็ดวันที่ย้ายมาอยู่ที่ใหม่ ไม่ร้อนโหดร้าย เธอก็มีดอกน้อยๆปริ่มน้ำให้มองเห็น
วันนี้เธอชูก้านเหนือน้ำ ดอกขาวนวลบานแย้มเล่นกับสายฝน
ผู้เขียนย้อนมองเส้นทางชีวิตของเจ้ากอบัวนี้ ได้ข้อคิดหลายประการเทียบกับชีวิตของมนุษย์เรา
- เจ้าบัวกอนี้เคยมีเพื่อนพ้องมากมาย เมื่อคราวิกฤต ช่วยเหลือตนเองไม่ได้ มนุษย์ได้ช่วยเจ้าไว้...กัลยาณมิตตา เราไม่ได้อยู่คนเดียวในโลก โลกนี้ไม่แล้งผู้มีน้ำใจ
- สภาวะวิกฤต เจ้าไปอยู่ในที่ที่มนุษย์มองไม่เห็น ไม่ได้รับน้ำหล่อเลี้ยง ชีวิตลำเค็ญ แต่เจ้าก็ยังรักษาชีวิตไว้อย่างสงบเงียบ... ขันติ อดทนรอได้ด้วยใจดี
- เมื่อวงจรธรรมชาติผันมาอีกครั้ง ฝนที่ชุ่มฉ่ำกับร่มเงาต้นมะขาม เจ้าก็ฟื้นพลังชีวิตขึ้นมาใหม่...มีเหตุปัจจัยที่เหมาะสม มีความเกื้อกูลกันของผู้คนรอบข้าง
- มนุษย์เห็นเจ้าฟื้นแสนยินดี พาเจ้าสู่นิเวศใหม่ ...ช่างไม่เหมาะเลย เขาอยากช่วย แต่ช่วยไม่ถูกวิธีแทบปลิดชีวีเจ้าเชียวนะ ...เรามักคิดแทนคนอื่น ไม่เข้าใจในความเป็นตัวเขาแล้วช่วยโดยเอาตัวเราเป็นที่ตั้ง อาจผิดพลาดได้ เหมือนที่ใครๆชอบพูดเล่นๆว่า หวังดี ประสงค์ร้าย
- เมื่อได้อยู่ในที่เหมาะสมอีกครั้ง เจ้าก็ออกดอกให้ชื่นชม ...เราต้องพยายามทำความเข้าใจอีกฝ่าย ช่วยอย่างถูกวิธี แล้วผู้ที่ได้รับความช่วยเหลือก็จะยืนได้บนขาของตนเอง พึ่งตนเองได้ ยืนหยัดอย่างมีศักดิ์ศรี นำพาชีวิตตนเองไปสู่ความสำเร็จให้ปรากฏ
- นึกถึงบัวอื่นๆที่เคยมี เป็นความทรงจำที่งดงาม...ไม่นึกเสียใจ เสียดายที่หมดสิ้นไป สุขได้กับปัจจุบันขณะ นี่แหละชีวิต เคยมี...ก็สูญสิ้นไปได้ แล้วก็มีได้อีก ไม่ควรยึดมั่นถือมั่นกับทรัพย์ สิ่งของนอกกาย หรือแม้แต่ความรู้สึกว่านั่น นี่ เป็นของของเรา พระท่านสอนไว้ว่าให้ “พอใจเท่าที่มี รู้สึกดีเท่าที่ได้” เมื่อเราทำเต็มความสามารถแล้ว ให้พอใจ ชื่นชมชีวิตตัวเองได้...สุขอยู่แค่ปลายจมูก
อ่านมาถึงตรงนี้ท่านคงเห็นด้วยกับผู้เขียนใช่ไหมคะว่า นี่เป็นพื้นที่ชีวิตร่วมกัน เป็นพื้นที่ความสุขร่วมกัน ที่เราใส่พลังแห่งความรู้และหัวใจเมตตา-กรุณากับสิ่งรอบข้าง สร้างเหตุปัจจัยแห่งความสุข ผลที่เกิดขึ้นย่อมเป็นความสุข Happy Ba ค่ะ
ความเห็น (25)
สวัสดีครับ..พี่นุช
Happa Ba สุขสงบเย็น เป็นประโยชน์... เอาเพลง บัว มาฝากครับ
Happy Ba ครับ พี่นุช ;)...
"... โดยลักษณ์ (ตามนพลักษณ์) ของผู้เขียนนั้น ไม่ใช่คนมีอารมณ์ฝันโรแมนติก แต่เป็นคนที่ชอบเคลื่อนไหวลงมือทำ การอยู่นิ่งๆเฉยๆนานๆคือเข้าโหมดป่วย หรือเหนื่อยล้ากายและสมองจนต้องพักค่ะ ขนาดนั่งเล่นชิลล์ ชิลล์ ก็ยังถูกแรงผลักดันภายในให้คิดจะทำโน่นนี่อยู่ร่ำไป ..."
เราเรียกว่า Hyper ได้ไหมครับพี่นุช ;)...
"มองบัว" แล้วเห็นตัวเองกำลังอยู่ "ใต้เลน" โผล่พ้นเลนยังลำบาก ไม่ได้พูดถึงการโผล่พ้นน้ำ อีกแสนกัปกัลป์หรือเปล่าน้า ;)...
และบางทีก็มีหินทับเอาไว้อีก อิ อิ โผล่ลำบากเจง ๆ
บัว ๕ เหล่า (ผมเพิ่มมา ๑ เหล่า คือ บัวใต้ขี้เลน ครับพี่) ;)...
สวัสดีค่ะพี่นุช
อีกหนึ่งความสุขจากการสังเกต เรียนรู้ พิจารณาใคร่ครวญและแบ่งปันนะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดี..เจ้าค่ะ.คุณนุช...มาเยี่ยมมองหา..ความสุข..บนที่เล็กๆในหัวใจ...แค่ปลายจมูก..ก็ไปให้ถึงได้..ยาก....เย็น..จึง.เป็นได้แค่บัวปริ่มน้ำ..รอฝน....ฤ...บางทีก็เป็นได้แค่โคลนแห้งๆที่..รอฝนหยาด..กักน้ำไว้ให้บัว..บาน....(โอ้ว่า..หัวใจ..ทำไมหนอ."น้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน...โอ้ ห้วจายยยอ่อนน..นั้นทำด้วยสิ่งใด..."..(แอบกระซิกๆ..ถามตัวเองบ่อยๆเจ้าค่ะ.)......มาถึงวันนี้..อากาศในเดือนนี้.(ที่นี่).น่าจะดีกว่าปรกติ..เสียดาย..ที่แปลนกันไว้ต้องเลื่อนไป..อ้ะ....ก็ได้แต่ภาวนา..ไม่ให้..ฝนหล่น..ลงเกิน..พอดี..จ้ะ...ปีนี้..ยายธี..เลย..ปั้น.ดินเป็น."วาฬ..หัวทิ่มดินไว้ให้เด็กๆ(ฝรั่ง)ที่นี่..ดู.."..เพราะแอบคิดถึง..ความรักที่อับปาง...อิอิ...คิดถึงเจ้าค่ะ..ขอให้มีความสุขสงบสว่างว่างและสบายๆๆ..นะเจ้าคะ...ยายธี...(Happy Ba )
ขอบคุณค่ะอาจารย์อ.นุ เข้ากันกับเรื่องและภาพเลยค่ะ
Happy Ba ค่ะอาจารย์Wasawat Deemarn พี่คงจะเป็นคน hyper อยู่มาก คนแบบนี้หากไม่รู้ตัวก็จะทำให้คนรอบข้างลิ้นห้อย หอบแฮ่กๆไปด้วยกัน อิ อิ ตอนนี้เจียมสังขาร รู้ตัวที่จะได้ไม่เว่อร์ วางให้ได้เยอะๆ เหนื่อยน้อยดี
การที่อาจารย์มองเห็นว่าตัวเองอยู่ใต้เลน นั่นคือการรู้ตัวระดับหนึ่งแล้วนะคะ เขาเรียกว่ามีศักยภาพในการพัฒนาได้จริงๆนา...ทำเป็นเล่นไป แกล้งๆพูดว่าอยู่ใต้เลน มีหินทับ ใครจะไปเชื่อ
สวัสดีค่ะคุณปริม...ปริม pirimarj... เป็นเช่นนั้นจริงๆ ทำจนเป็นนิสัยไปแล้วค่ะ
ขอบคุณที่มาเยี่ยม มาเยือนให้กำลังใจกันเสมอค่ะ
พี่กำลังคิดว่าเดือนธันวาคมนี้ก่อนคริสต์มาสจะพาหลานสาวไปสิงคโปร์ หากชัดเจนเมื่อไหร่จะบอก อยากได้มีโอกาสพบกันค่ะ
สวัสดีเจ้าค่ะคุณยายธี กำลังว่าจะไปทักที่บล็อกคุณยายธี ใจตรงกันจริงนะคะ
เป็นกำลังใจให้คุณยายธีเพียรฝึกตนจนพบความสุขที่ปลายจมูกนะคะ
บางทีการไม่ได้ไปเยอรมันก็เป็นธรรมะจัดสรรเช่นกันค่ะ เพราะหากไป งานสำคัญชิ้นหนึ่งคงไม่สามารถทำให้เครือข่ายเบาหวานได้เสร็จทันใช้ในเดือนพฤศจิกายน ตอนนี้เลยหาทริปใกล้ๆค่ะ ว่าเขียนหนังสือเสร็จจะไปจีน ที่ จางเจี่ยเจี้ย ที่เขาเอาไปทำฉากหนังเรื่องอวตารค่ะ ที่จริงนุชก็เดินทางไม่ได้หยุด
คุณยายธีรักษาใจให้อยู่กับปัจจุบันนะคะ บุญรักษาค่ะ
มาร่วม Happy Ba ภาพบัวงามทุกยามที่ได้ยลค่ะ..
Amazing Happy Ba...
โชคดีที่แวะมาเยือน ไม่อย่างนั้น คงไม่ได้อ่านhappy ba จากดอกบัว เพียงดอกเดียว ทีเดียว แล้วให้แง่คิด ที่ดี ๆ แก่ชีวิต จรรโลงใจ มาก...สวัสดีครับ
Happy Baค่ะ พี่นุช ไม่มีดอกบัวสวยๆมาฝาก... มีเพียงฝักบัวที่เหนือดอกบัวทุกเหล่า...มาฝากค่ะ... ^^
ดาขอนำบันทึกนี้ไปไว้ที่สบายใจกับต้นไม้นะคะ ขอบคุณมากค่ะ
สวนหย่อมของพี่ใหญ่นาง นงนาท สนธิสุวรรณเป็นยิ่งกว่าส่วนหย่อมอีกนะคะ ต้นไม้เจริญงอกงามสะพรั่งจนสร้างสิ่งแวดล้อมที่ร่มรื่น ดอกบานบุรีสีเหลืองที่ดกบานทำให้นึกถึงวัยเด็กที่อยู่บ้านคุณปู่คุณย่าริมคลองบางกอกน้อย มีต้นบานบุรีตรงซุ้มประตูใหญ่ ดอกดกมาก คนชอบมาขอไปร้อยมาลัยเวลามีงานบุญ ปัจจุบันไม่เห็นมีการนำกลีบดอกบานบุรีไปประกอบการร้อยมาลัยกันแล้ว
ขอบคุณพี่ใหญ่ที่มาให้กำลังใจนุชเสมอค่ะ
ค่ะน้องหมอเล็กภูสุภา Amazing Happy Ba...จริงๆ มันสำคัญที่มุมมองของเราที่มีต่อชีวิตที่ไม่ใช่มีเพียงเราแต่ผู้เดียว
ขอบคุณคุณแว่นธรรมทอง ที่มาแวะเยี่ยมและฝากคำชมที่เป็นกำลังใจกันค่ะ
ขอบคุณคุณดากานดาน้ำมันมะพร้าว ค่ะ เป็นภาพความสุข Happy Ba ครามวลมิตรได้พบกัน
เห็นเมล็ดบัวที่แกะมาฝากน่ากินมากนะคะ ช่างคิดภาชนะนำเสนอได้ง่ายงามตามธรรมชาติ
อ่านบันทึกแบบสบายๆ และทุกความเห็นครบถ้วนแล้วค่ะ
ถึงบ้านหรือยังค่ะ ดาทำน้ำทับทิมมาฝากค่ะ
http://www.gotoknow.org/blogs/posts/502859
พี่ของพี่นุชที่เอ่ยไว้ไม่ทราบมีหนังสือเล่มนี้หรือยังค่ะ ถ้ายังดาแนะนำให้หามาอ่านนะคะดีมากๆ ดูที่ร้านหนังสือก่อน ถ้าไม่มีลองติดต่อสอบถามที่บ.อมรินทร์ บุ๊ค เซ็นเตอร์ จำกัด เป็นผู้จัดจำหน่าย ดาจะบอกเบอร์โทรศัพท์ให้ไว้สอบถาม โทร. 02-4239999 โทรสาร 02-4499561-3
ขอบคุณคุณดากานดาน้ำมันมะพร้าวมากเลยค่ะ น้ำอัญชันใบเตยที่ให้มาพี่ยังได้นำไปให้คุณแม่ดื่มด้วยค่ะ
ได้ไปอ่านบันทึกคุณดาที่ลงเรื่องทริปบ้านแม่ตาด คุณดาเรียบเรียงได้ยอดเยี่ยมเห็นแล้วมีความสุขจริงๆค่ะ แต่ยังไม่ได้ลงความเห็นฝากร่องรอยเลย กลับมาถึงอยุธยาวันอังคารดึก แล้วก็มีแต่เรื่องออกนอกบ้านทุกวัน วันนี้ก็ไปแต่เช้ากลับมาบ่ายได้ลงบันทึกใหม่ที่เตรียมไว้ก่อนออกทริปด้วยซ้ำค่ะ
ขอบคุณอย่างยิ่งสำหรับหนังสือโรคไตที่แนะนำมาจะรีบบอกข่าวไปยังพี่สาวค่ะ
- มาขอบคุณที่ไปทักทายกันจ้ะ
- ฝนกำลังตกจั้ก ๆ เลยด้วยจ้ะ
ขอบคุณที่แวะไปเยือนค่ะท่าน
