กังวล
วันนี้คุยเรื่อง “ความกังวล” … วันหยุดนี้ ได้อ่าน หนังสือของท่าน ประสาร มฤคพิทักษ์ ..ชื่อ หนังสือชื่อ -- “ความดี ความงาม ความสามารถ” ในหนังสือเล่มนี้ ท่านได้เขียนเป็น หัวข้อย่อยๆ อีก 63 ข้อย่อย อ่านแล้วในข้อย่อย แต่ละหัวข้อ ดีๆ ทุกเรื่องนะคะ...เช่น
- ไม่ต้องเป็นเลิศ...จะได้ไหม?
- น้ำใจ... เสียสละ
- มุมมอง...ของใคร
- ผู้นำ....ต้องแสดงความปรารถนา
- ลับมีดไปนานๆ ถึงไม่คม...มันก็ขาวเอง
- วิธีจ้อง... จับถูก
- เปลี่ยนแปลง ... คือได้มา
- ความคิด 2 ด้าน
- ไม่เป็นไร
- ตั้งเป้าหมาย....ที่ปฏิบัติได้
- กุลแจสำคัญคือ ความมุ่งมั่น
- อย่าเพียงแต่รู้...ควรเข้าใจด้วย
- มองให้ไกล...กว่างานประจำ
- ความจริง...เป็นสิ่งที่เห็น
- มือ...ไม่ถึง
- อย่าใช้แต่ "ชนะ-ชนะ”
- ถ้อยคำ "ฆ่าความคิด"
- ว่าด้วย "การใช้คำพูด"
- อย่าเดา
- กลับหัว...กลับหาง
- ชื้อสังคม....ให้ลูก
- ขาดทุน....ท่ามกลาง “คุณธรรม” ฯลฯ
แล้ววันนี้ ที่ P’Ple จะนำมาเล่าวันนี้คือ “ลดความกังวล” ท่านได้เล่าว่า มีคนมาปรับทุกข์มี "ความกังวล" สามารถแบ่ง “ความกังวลออกเป็น ๔ ประเภท” ดังนี้
๑. เรื่องที่ คาดว่าจะเกิดขึ้น -- เป็นเรื่อง วิตก ว่าเหตุการณ์ ในอนาคตจะ “ปรากฏโฉม ทางร้าย” ต่อตนเอง
๒. เรื่องที่ ผ่านไปแล้วและไม่สามรถควบคุมมันได้ .... นั้นเป็นการอาลัยอาวรณ์ที่ผ่านไปแล้วและเรียกกลับคืนไม่ได้
๓. เรื่อง สัพเพเหระ .... เรื่องที่ไม่เป็นเรื่องก็เก็บเอามาเป็นทุกข์... เรื่องเหล่านี้ ไม่ได้มีความสลักสำคัญอะไรเลยต่อชีวิตและงานของตนเอง
๔. เรื่องที่ มีอยู่จริง ... คิดไว้ว่าทำไม่ได้...ในที่สุดก็เป็นจริงๆๆ ค่ะ (ทวงเงินที่เพื่อนยืมไป)
P’Ple คิดว่าถ้าเรา .... "ลดเรื่องกังวลทั้ง ๔ แบบ ได้....“ชีวิตคงเป็นสุขได้” เรื่องย่อยๆข้างบนนั้นถ้า "เพื่อนๆ สนใจจะให้เล่า" เรื่องอะไรก็ สามารถขอมาได้ นะคะ มีกลอนมาฝากบทหนึ่ง
“วันพรุ่งนี้ อยู่ไกลยัง ไม่เกิด
ช่างมันเถิด อย่าร้อน ไปก่อนไข้
วันวานนี้ ผ่านแล้ว ให้แล้วไป
อย่าเอาใจ ไปข้อง ทั้งสองวัน
ถ้าวันนี้ สดชื่น ระรื่นจิต
อย่าไปคิด หน้าหลัง มาคลั่งฝัน
สิ่งที่แล้ว แล้วไป ให้แล้วกัน
สิ่งที่ฝัน ไม่มา อย่าอาวรณ์”
ขอบคุณนะคะที่ให้เกียรติอ่านบทความ
ความเห็น (19)
ขอบคุณบันทึกดี ๆ ค่ะ
อ่านด้วยความเบาสบายคลายกังวล..ภาพนางแบบเก๋จังค่ะ
เรื่องการเดานี่.. ทำให้เกิดผลเสียมากมายจริงๆค่ะ.. โดยเฉพาะ ถ้าเราไม่ตามหาความจริงและยึดเอาสิ่งที่เดา มาไว้ในใจ
รูปภาพดูสดชื่นมากครับ พูดถึงความกังวลผมเคยอ่านหนังสือเล่มหนึ่งเมื่อนานมาแล้วเขาสวดมนต์ขอพรไว้อย่างนี้ครับ
1.ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า โปรดประะธานจิตใจอันกล้าแข็งให้กับข้าพเจ้าเพื่อเป็นพลังที่จะได้เปลี่ยนแปลงในสิ่งที่ข้าพเจ้าเปลี่ยนแปลงได้ 2.ขอพระองค์ทรงได้ประธานความเข้าใจในเหตุและผลให้แก่จิตใจข้าพเจ้าเพื่อที่จะสามารถยอมรับในสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้ และข้อ 3.ขอพระองค์ได้ทรงประธานสติปัญญาให้แก่ข้าพเจ้าในการที่แยกแยะได้ว่าอะไรคือสิ่งที่เปลี่ยนแปลงได้และอะไรคือสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้
ผมเป็นพุทธศาสนิกชนครับแต่เห็นว่าดีก็เลยนำมาแบ่งปันกัน ภาษาอาจจะไม่ตรงกับต้นฉบับเท่าไรนะครับแต่ก็คงมีเนื้อหาประมาณนี้
แต่ละเรื่องน่าอ่านทั้งนั้น ...ขอบคุณครับนำสิ่งดี ๆ มาแบ่งปั้น ...แว่นธรรมทอง โดนใจ "วิธีจ้องจับถูก" เพราะโดยมาก มีแต่จ้องจับผิด แต่ วิธีจ้องจับถูก ไม่เคยได้ยินครับ จึงน่าสนใจ ...สวัสดีครับ
สวัสดีค่ะ P'Ple กิ่งไผ่จำคำพูดใส่ใจไว้ 1 ประโยคค่ะ เขาพูดไว้ว่า "ไม่มีคำว่าพรุ่งนี้ เพราะทุกครั้งที่คุณลืมตา มันจะมีแต่วันนี้เท่านั้น" ขอบคุณ P'Ple มากค่ะ ที่นำเรื่องราวดีๆ มาฝากกัน
สวัสดีครับ พี่เปิ้ล
ชอบบทร้อยกรองนี้มาก
ปีที่แล้ว ผมผ่าตัดใหญ่ 3 เดือนต่อมาหมอนัดตรวจสุขภาพ
หมอเห็นผมสภาพดูทรุดโทรม เพราะกรำงานหนัก( เป็นปกติ)
หมอโรงพยาบาลกรุงเทพฯ จึงเตือนสติว่า....ไม่ต้องเป็นที่หนึ่งก็ได้
ขอบคุณคุณหมอ...ขอบคุณพี่เปิ้ล ครับ หมดกังวลได้เสียที
เป็นคำแนะนำดี ๆ ข้อคิดดี ๆ ครับ ในช่วงเช้า และก็พี่ยิ้มสดใสมาก อาจารย์ผมท่านหนึ่งที่ มช.เคยเล่าให้ฟังว่า ท่านเป็นลูกศิษย์ท่านอาจารย์จีระ ด้วยท่านเก่งมาก ๆ ลูกศิษย์ท่านก็เก่งด้วย ฉันนี้ ) มีอีกอย่างที่ขอทราบความเห็นจากพี่ ผมคิดเอาเองน่ะ ว่าคนที่ทำหน้าที่เป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยส่วนใหญ่ (มักไม่ค่อยรับฟังความคิดเห็นของคนอื่น แม้แต่อาจารย์กันเอง (ฮา)พี่คิดเห็นอย่างไรครับ
เป็นความโชคดีอย่างหนึ่งคือเป็นคนไม่ค่อยกังวลเกี่ยวกับอะไรมากมายจนเกิน
เหตุ เพียงแค่ใส่ใจบ้างแล้วมันก็จะดีเองค่ะ
เรียนท่านด็อกเตอร์ ท่านมีอะไรดี ๆ ผมติดตามประจำ แต่ไม่ค่อยได้คุย
ผมก็เป็นโรค "ชอบกังวล"....ใจเลยกังวาน..วุ่นวายไปบ้าง...ต้องฝึกอีกบ่อบๆ และนานครับ...ขอบคุณมากครับ
ขอบพระคุณ เพื่อน พ้อง น้อง พี่ ที่ให้กำลังใจ P'Ple อย่างสูงนะึคะและท่าน
kanawan100
 |
|
| |
|
| |
|
| |
|
 |
ทิมดาบ |
 |
tuknarak |
 |
krugui |
 |
kunrapee |
 |
ภูสุภา |
 |
kanawan100 |
 |
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์ |
 |
หนุ่ม กร |
 |
นาง นงนาท สนธิสุวรรณ |
 |
ปริม pirimarj... |
- พี่ครับ
- อยากเห็นภาพตอนพี่นำเสนอ
- ความกังวลขจัดไม่อยาก
- เพียงรู้ว่ากังวลก็ตัดมันทิ้งไปครับ
ขอบคุณมากค่ะ :)
ไปงานนี้ (วิจัยแห่งชาติ) มาเหมือนกัน
เป็นครั้งแรกที่ได้ไปสัมผัส-เรียนรู้
เหมือนคลังความรู้ เหมือนตู้วรรณกรรม
ที่สัญจรมาให้เราได้เรียนรู้ร่วมกัน...
...
ปัญหาใหญ่คือ..
บางที เราก็ไม่รู้ว่าเรามีปัญหา
บางทีก็ไม่รู้ว่าเรากำลังกังวล...กับ "สิ่งใด"
...
ขอบคุณครับ
๑. เรื่องที่ คาดว่าจะเกิดขึ้น
๒. เรื่องที่ ผ่านไปแล้วและไม่สามรถควบคุมมันได้
๓. เรื่อง สัพเพเหระ
๔. เรื่องที่ มีอยู่จริง
อยากอ่านทั้ง ๔ เรื่องข้างต้นครับ ท่าน Dr.
ขอบคุณ 
ท่าน ขจิต ... ที่น่ารัก
ตอบคำถามก่อน "ตอนที่ P'Ple .... นำเสนอDissertation ... "ไม่กังวลหลอกค่ะ...แต่...ไม่นอนทั้งคืน....เลยค่ะ".....แล้วหายกังวลเป็น 0 % เพราะคะแนนที่สอบได้ 94.62 % ===> Excellent ขอบคุณที่เย้าแย่เล่น น่ารักจริงๆๆ นะคะ
ขอบคุณ 
ท่านหยั่งราก ฝากใบมากนะคะ
ขอบคุณกำลังใจนะคะ
ขอบคุณ 
ท่าน อนันต์มากค่ะ
ขอบคุณกำลังใจ....ที่มอบให้นะคะ