นู๋ฟ้า
นางสาว วริษฐา ครูฟ้า ชูสังข์

10 ปีที่ผ่านไป กับ 1 วันข้างหน้าของชีวิตใหม่


10 ปีที่ผ่านไป กับ 1 วันข้างหน้าของชีวิตใหม่

ความทรงจำเป็นสิ่งที่มีค่ามากสำหรับคนบางคน โดยเฉพาะคนที่มีเวลาดีดี ที่ใช้กับคนรัก ยิ่งเป็นช่วงเวลาที่หลายคนหวงแหน หลายคนจึงไม่อาจตัดใจจากวันเก่า ๆ เพราะว่ามีความสุขกับการได้คิดถึงอะไรดี ๆ ที่ผ่านไป โดยลืมนึกไปว่า สิ่งที่ผ้านไปแล้วจะไม่มีวันย้อนกลับคืนมาได้อีก หากเราจะให้เค้าตัดใจก็ึคงจะอยาก เพราะเหตุผลที่ว่า "เสียดายเวลา" ที่คบกันมา

บางคนคบกันมานานมากจนแทบจะจำไม่ได้ว่า เคยยิ้มให้กันและกัน ครั้งสุดท้ายคือเมื่อไหร่ เพราะทุก ๆ วันนี้ต้องทนอยู่กับความทุกข์ จนนึกภาพความสุขไม่ออกแต่ก็ไม่กล้าเลิกเพราะยังคิดถึงวันเก่า ๆ หรืออาจจะเสียดายเวลาที่คบกันมาเนิ่นนาน โดยไม่คิดเลยว่า ทุก ๆ วันของวันนี้ พรุ่งนี้ และวันต่อ ๆ ไป จะกลายเป็นวันเก่า ๆ ที่หน้าเสียดาย

เพราะจริง ๆ แล้ว วันคืนในอดีต ไม่ได้สร้างประโยชน์อะไรให้กับเราเลย นอกจากจะมีไว้ให้ นึ ก ถึ ง 

      # หากจะเสียดายเวลานะ ไม่ต้องเสียดายเวลาที่คบกันมาหรอก ให้เสียดายเวลาในวันข้างหน้า ที่จะอดทนคบไปทั้งที่ไม่มีอะไรแล้วจะดีกว่า แล้วยังจะมาเสียดายอดีต... นึกดูดี ๆ ว่าเสียดายอนาคตดีกว่าไหม..? 

หมายเลขบันทึก: 487507เขียนเมื่อ 9 พฤษภาคม 2012 14:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 9 มิถุนายน 2012 19:14 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)
  • ในภาพอดีตที่เจ็บปวดก็ยังมีภาพความสุขปะปนกันไปนะคะ
  • อดีตที่ปวดร้าวไม่อาจลืมได้ แต่เราก็จะพยายามจำมัน
  • เป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ

ความทุกข์ใครว่าไม่มีประโยชน์...หากวันใดเราก้าวพ้นมันไป ... ความทุกข์ก็จะกลายมาเป็นภูมิต้านทานของเรา

หนูฟ้า วันนี้นั่งรถผ่านทุ่งสง มาประชุมที่สุราษฎร์.......นึกถึงเจ้าที่(คนทุ่งสง)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท