"เสือ" ในโลกสี่เหลี่ยม
"หล่อน" กลับมา..นั่ง ละเมอไปกับโลกสี่เหลี่ยม..อย่างเคย..หลับๆตื่นๆเพราะยังไม่คุ้นกับเวลาและความหนาวเย็น...และความเดียวดาย..ในห้องสี่เหลี่ยมกับหน้าจอ..
..ทุ่งกว้าง..แมกไม้..ใบหญ้า..กับ ครอบครัว เสือแม่และลูกๆสองสามตัว..มันกำลังเป็นเสือลายพาดกลอนรุ่นกระทง..ภาพบันทึกนี้คงจะถ่ายทำในอินเดีย..กล้องถูกซ่อนอยู่ในกล่องที่ทำให้ดูเหมือนเป็นท่อนไม้..ช้างเป็นผู้ถือ.....อุปกรณ์นี้ด้วย "งวง"คณะผู้ถ่ายทำเดินตามรอยเสือ..ด้วยการขี่ "ช้าง"
"หล่อนทึ่ง"..กับสิ่งที่เห็น..แม่เสือไล่ล่า..เหยื่อ..ให้ลูก.."มันไม่ได้แตะต้องเหยื่อนั้น..หากทิ้งเหยื่อนั้นให้ลูกจัดการกันตามลำพัง..ใครเข้าจัดการก่อนก็กินกันไปตามระบบ..ระเบียบของเสือ.."มันเข้าใจกัน..ถ้าไม่เข้าใจ..การแยกเขี้ยว.ใส่กัน..เป็นสัญลักษณ์หนึ่ง..ที่ได้เห็น..มันเคารพ.ซึ่งกันและกัน.การแยกเขี้ยวนั้น..
..ครั้งหนึ่ง..แม่เสือ..ได้รับบาดเจ็บจากการ..ล่า..มัน..หายไปจากฝูง..แอบนอนเลียบาดแผล..อย่างเดียวดาย..และหลับไป..ด้วยความเหนื่อยอ่อน..
ฝูงเสือผู้ลูก..สองสามตัวเดินท่องลำน้ำกลบกลิ่นตัว..เพื่อเลี่ยง..เสือเพศผู้ที่กำลังหาถิ่น..ที่กิน...บางครั้งก็ขึ้นมาวิ่งเล่น..ไล่ตะปบ.กัน..ด้วยความระวัง..ในป่า..ทุ่งกว้าง..ธรรมชาติ.(ดูอิสระ).ของเสือที่เห็นในโลกสี่เหลี่ยม...
ในโลกที่เห็นและเขาว่า..จริง..เสือกับพระในวัด
ความเห็น (6)
* อยู่แต่ในเมืองไม่ได้เห็นเสือเลย..ขอบคุณที่ทำให้ได้ทราบระเบียบในหมู่เสือค่ะ
* ได้เห็นแต่เจ้ากระแตที่บ้าน กินเนื้อมะพร้าวที่แบ่งให้ทุกเช้า..ไม่มีใครมาแย่ง
ยุคนี้คนไม่ใช่เหยื่อของเสือ แต่เสือกลายเหยื่อที่เหลือน้อยลงทุกที เสือไม่ใช่แมวที่จะเอามาเลี้ยงให้เคล้าแข้งเคล้าขา เราน่าจะช่วยกันดูแลให้มันอยู่ในที่ในทางของมัน (อย่างมีอิสระ)
- ความหนาวเย็น...และความเดียวดาย..... เกิดขึ้น...กับ ยายธี .....ด้วยเปล่าค่ะ????....หมอเปิ้นอยากรู้จังค่ะ??
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ...คุณนงนาท..."ยายธีคิดว่า..เป็นสัตว์เมืองแบบกระรอกกระแต..น่ะ..คง..ง่ายกว่าเป็นเสือที่..จำเป็นต้องมาอยู่ในเมืองหรือวัด..นะเจ้าคะ..(ยุ่งๆตรงที่คนไม่เคารพกฏ..ธรรมชาติ..)และ เบียดเบียนเพื่อนสัตว์ด้วยกัน..เพราะเดิน..ได้แค่..สอง(ตีน)..แอบคิด อิอิ
สวัสดีค่ะ..คุณหมอเปิ้น..ในโลกนี้มีสองสิ่งเสมอ..ในโลกของความจริง..และโลกของ..มายา...ยายธี..ตอนเดินอยู่กับเสือและหลวงตาจัน..นั้น..คงไม่เหงาและเดียวดาย..อ้ะ...เพราะมันคงเป็นโลกของความจริง..ที่สัมผัสได้..ในสังคมและสิ่งแวดล้อมในบ้านเรา..(ยายธี)
สวัสดีคุณ ศานติสุข.."ใช่ค่ะ"..เราควรจะกลับค่า..ระหว่าง..คนกับสัตว์..ให้เท่ากัน...ตราบใดที่สัตว์ชนิดนี้ยังถูกมองว่าเป็นยาทำให้(ชาย)มีพลังเหมือนจับเสือใส่ถัง..ชำแหละแล้ว..ราคาขายในเมืองจีน..ตัวละห้า หกล้าน บาท..และป่าถูกทำลายเพราะเงิน..ตัวเดียว...ปัญหาที่เราหวังว่าจะช่วย..เหลือสัตว์..คงเป็นไปได้ยาก..อย่างที่เห็นๆกันอยู่ในปัจจุบัน..เจ้าค่ะ..(ยายธี)