ขำ...ซ้าย + ร้องไห้...ขวา ... (ตำแหน่งการยืนของครูผู้สอนส่งผลต่อการเรียนรู้ของเด็ก)
หนังสือ "รู้ทันทุกความคิด ด้วยเทคนิคภาษากาย" ที่เขียนโดย Allan & Barbara Pease และแปลโดย พลอยแสง เอกญาติ เล่าไว้ให้ฟังในหน้า ๓๖๖ - ๓๖๗ เกี่ยวกับเรื่องนี้ไว้ว่า ...
ทำอย่างไรให้ผู้ฟังร้องไห้
หนังสือ ชื่อ The Book of Lists ซึ่งเป็นหนังสือที่มีรายการข้อมูลทุกประเภทเกี่ยวกับพฤติกรรมมนุษย์ในแต่ละปี ระบุว่า สิ่งที่มนุษย์กลัวเป็นอันดับ ๑ คือ การพูดในที่สาธารณะ ขณะที่ความตายได้แค่อันดับ ๗ โดยเฉลี่ย นี่หมายความว่า หากคุณไปงานศพ คุณก็คงเลือกอยู่ในโลงเสียมากกว่าต้องขึ้นพูดสรรเสริญผู้ตายใช่ไหม
หากคุณได้รับเชิญให้ขึ้นพูดบนเวที่ไม่ว่าตอนไหน นับเป็นเรื่องสำคัญที่ต้องเข้าใจว่า ผู้ฟังรับรู้และจดจำข้อมูลอย่างไร อันดับแรก ห้ามบอกผู้ฟังเด็ดขาดว่า คุณรู้สึกกังวลหรือประหม่า เพราะพวกเขาจะเริ่มมองหาภาษากายที่แสดงความกังวลและจะเห็นมันอย่างแน่นอน พวกเขาจะไม่มีวันรู้เลยหากคุณไม่บอก
อันดับ ๒ ใช้ท่าทางแสดงความมั่นใจขณะพูด ต่อให้รู้สึกกลัวแทบตายก็ตาม ใช้ท่าประกบปลายนิ้ว แบและกำมือ ชูนิ้วโป้งบ่อย ๆ และอย่ากอดอก หลีกเลี่ยงการชี้นิ้วไปที่ผู้ฟัง อย่าไขว้แขน แตะใบหน้า หรือ ยึดแท่นปาฐกถาไว้แน่น
งานค้นคว้าเผยว่า คนที่นั่งแถวหน้า เรียนรู้และจดจำได้ดีกว่าคนอื่น ๆ ในกลุ่มผู้ฟัง ส่วนหนึ่งเป็นเพราะผู้อยู่แถวหน้าตั้งใจเรียนรู้มากกว่า และพวกเขาก็แสดงท่าทีสนใจผู้พูดมากกว่าด้วย เพื่อจะได้ไม่ถูกตำหนิ
ผู้ที่นั่งตอนกลาง มีความสนใจและถามคำถามมากเป็นลำดับถัดมา เพราะบริเวณตอนกลางถือเป็นพื้นที่ปลอดภัย มีคนอื่นล้อมรอบ
คนที่นั่งด้านข้างและด้านหลัง จะตอบสนองและสนใจน้อยที่สุด
เมื่อคุณยืนอยู่ด้านซ้ายมือของผู้ฟัง (ขวามือของเวที) ข้อมูลของคุณจะมีผลกระทบต่อสมองซีกขวาของผู้ฟังมากขึ้น ซึ่งก็คือ สมองด้านที่สื่ออารมณ์ความรู้สึกสำหรับคนส่วนใหญ่
หากคุณยืนอยู่ด้านขวามือของผู้ฟัง (ซ้ายมือของเวที) ก็จะกระทบต่อสมองซีกซ้ายของผู้ฟัง นี่คือสาเหตุที่ผู้ฟังจะหัวเราะมากขึ้นและนานขึ้น เมื่อคุณพูดเรื่องตลกขณะยืนด้านซ้ายของเวที
และพวกเขาจะอ่อนไหวไปกับคำวิงวอนขอร้องและเรื่องเล่าอันเป็นเรื่องเปี่ยมอารมณ์ เมื่อคุณเล่าจากด้านขวาของเวที
นักแสดงตลกรู้เรื่องนี้มาหลายสิบปีแล้ว พูดให้ขำทางซ้าย และทำให้ร้องไห้ทางขวา
...............................................................................................................................................
ในฐานะเราเป็นครูผู้สอน ...
"ตำแหน่งการนั่ง" ของนักเรียน มีผลต่อความสนใจเรียนของเขา เราใช้เป็นข้อสังเกตพฤติกรรมได้
"ตำแหน่งการยืน" ของครู มีผลต่อความรู้สึกของนักเรียนที่เรากำลังจะสอนเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การเล่าเรื่องความซาบซึ้งตรึงใจจนกระทั่งน้ำตาไหลพราก หรือ เล่าเรื่องตลกให้เขามีโอกาสหัวเราะออกมา
ขำ ... ซ้าย + ร้องไห้ ... ขวา
ลองนำไปใช้ดูนะครับ
สำหรับผม เน้นซาบซึ้งเป็นหลัก "ขวาเท่านั้น" อิ อิ
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...
...............................................................................................................................................
ขอบคุณหนังสือดี ๆ
พีส, อัลเลน. (พลอยแสง เอกญาติ, แปล) รู้ทันความคิด ด้วยเทคนิคภาษากาย The Definitive Book of Body Language. กรุงเทพฯ: มติชน, 2552.
ความเห็น (27)
หากคุณยืนอยู่ด้านขวามือของผู้ฟัง (ซ้ายมือของเวที) ก็จะกระทบต่อสมองซีกซ้ายของผู้ฟัง นี่คือสาเหตุที่ผู้ฟังจะหัวเราะมากขึ้นและนานขึ้น เมื่อคุณพูดเรื่องตลกขณะยืนด้านซ้ายของเวที
..
น่าสนใจมากค่ะอาจารย์
สงสัยนิดหนึ่งที่สมองซีกซ้ายทำให้ขำ เพราะอะไรหนอ (หัก logic?)
ขอบคุณค่ะ และหากสร้างความมีส่วนร่วมของผู้ฟังด้วย จะช่วยผ่อนคลายได้มากค่ะ..
ขำแต่เช้าเลยน๊า....
แล้วถ้ายืนตรงกลางล่ะคะอาจารย์เทวดา....
ขอบคุณมากครับ พี่ นงนาท สนธิสุวรรณ ;)...
ถ้ายืนตรงกลาง หัวเราะ และ น้ำตาไหล พร้อมกัน 555
ตอบดี ๆ ก็น่าจะเกิดความสมดุลไงครับ แต่ในความเป็นจริงแล้ว ผู้พูดก็จะมีเรื่องในหลายหลากอารมณ์ เรื่องออกแนวไหน ก็ใช้การยืนให้เป็นประโยชน์เท่านั้นเองแหละ
แหม นางฟ้า ชาดา ร้ายนะครับเนี่ย 555
อิ อิ อ๋อ อ.เสือโหดฯ ยืนขวาตลอดนี่เอง วีรกรรมจึงมีทั้ง น้ำ(ตา)ท่วม แถมเก้าอี้หัก (เพราะพื้นทรุดรับน้ำหนักเกิน) ... ขอบคุณค่ะ
- สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๕ ครับอาจารย์
- ศาสตร์และศิลปะการสอน เป็นเรื่องสนุกและมีบทเรียนชีวิตที่นำมาแบ่งปันกันให้ได้เห็นความคิดความริเริ่มดีๆอยู่ไม่รู้หมดสิ้นเลยนะครับ
- ได้ตกปากรับคำบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่ ของอาจารย์ ไปเป็นประธานสอบวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาเรื่องหนึ่ง เห็นว่าเป็นงาน Intervention และ Impacts Assessment Research ในทาง distance learning ที่นำเอามิติชุมชน เครือข่าย และกระบวนการเรียนรู้อย่างมีส่วนร่วมแบบ Active Participation เข้าไปในโมเดลการวิจัย ก็เลยดูให้ได้ครับ
- การคุมและสอบวิทยานิพนธ์ นอกจากได้ร่วมสร้างคนแล้ว ก็เป็นกระบวนการเรียนรู้กับชุมชนวิชาการที่ดี และเป็นงานหนึ่งที่ผมเองก็ชอบ เลยคิดว่าดีและนึกขอบคุณทางท่านคณบดีที่ติดต่อประสานงานไปให้
- ยิ่งพอได้เห็นรายละเอียดแล้ว ก็พบว่าเป็นสาขาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษาด้วย เป็นนักศึกษาของอาจารย์นี่นา เลยยิ่งมีความยินดีนะครับที่การงาน ได้ทำให้มีโอกาสได้ร่วมทำงานดีๆด้วยกัน ดีใจครับ
สวัสดีปีใหม่ครับ ท่านพี่ วิรัตน์ คำศรีจันทร์ ;)...
ก็รู้สึก "สนุก" แหละครับ จึงหิวกระหายวิธีการหนุก ๆ มาก ;)...
คณบดีบัณฑิตฯ ก็เป็นท่านพี่ของผมอีกคน เพิ่งขึ้นตำแหน่งนี้พอดี โอกาสดูเหมือนจะไปไกลลิบแล้วครับ
หากมีโอกาสคงได้พบกันครับ
ขอบคุณมากครับ ;)...
เอ้า คุณ Poo แฟนพันธุ์แทะของผมมากับเค้าด้วย 555
ข้ามไปได้ยังไงเนี่ย ;)...
ยืนขวา + เก้าอี้หัก + เด็กเป็นลม 555
ครบองค์ประกอบ
- ยังไม่ได้ทดลองเลยครับ
- ทางซ้ายมือหรือ
- ปกติโต๊ะที่ผมพูดมักอยู่ซ้าย
- มิน่านิสิตขำ 555
- มาอวยพรปีใหม่
- ขอให้อาจารย์มีความสุขมากๆครับ
สวัสดีปีใหม่เช่นกันครับ อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง ;)...
- ขอบคุณค่ะอาจารย์
- จะลองเอาไปใช้ดู ค่ะ
- แต่เวลาคุยกับผู้ป่วยคงต้องอยู่ตรงกลางสิคะ
- จะได้ไม่เศร้าหรือขำเกินไปเดี่ยวลืมที่บอกไป
ทดลองดูแล้วมาเล่าให้ฟังด้วยนะครับ พี่พยาบาล สุภัทรา - เจติโคตร ;)...
- เป็นอาจารย์มาหลายปี ก็เพิ่งรู้นะครับ ต้องขอบคุณมากเลย
- มองกลับมาดูตัวเอง ชอบยืนตรงไหนเวลาสอน
- สมัยนี้มีไมค์ลอย ผมชอบเดินไปเดินมาเข้าไปในกลุ่มนักศึกษา เพื่อตั้งคำถาม เขกและกินหัวพวกนั่งหลับ โดยสรุปก็คือ ขำ-ซ้าย ร้องไห้-ขวา ผวา-เดินไปเดินมา
พูดให้คนหัวเราะหรือร้องให้ ...ไม่รู้อันใหนจะยากกว่ากันนะครับ
- อยากบออกว่าวันนี้ไปซื้อ "ความรักเท่าที่รู้" ของนิ้วกลมมาอ่านแล้วนะคะ..เล่มนี้ได้อยากอ่านเพราะอาจารย์เลยนะเนี่ย ^^
- สุขกายสบายใจรับปี 55 ค่ะ
อาจารย์หมอเต็ม นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี ;)...
เอาซะผมลงไปนอนฮากลิ้งเลย
ขำ-ซ้าย ร้องไห้-ขวา ผวา-เดินไปเดินมา
สโลแกนเด็ด 555
ผมเคยอาจารย์อาวุโสผู้มีประสบการณ์มาก ๆ เขาจะเดินเหมือนอาจารย์หมอเต็มครับ เด็ก ๆ จะตื้นเต้นเร้าใจทุกชั่วโมง หัวใจจะวายได้ให้ได้ (อาจารย์ท่านนี้เคยสอนอยู่เอกจิตวิทยา มอชอ)
ผมว่า ลูกศิษย์ที่ถูกเขกหัว ตามีไม้จิ้มฟันขวางตาอยู่หรือเปล่าครับ 555 เพราะกลัวถูกเขกหัวอีก ;)...
นมัสการพระคุณเจ้า Phra Anuwat ครับ
ผมว่า หากเราเป็นคนอารมณ์ดี พูดให้หัวเราะน่าจะไม่ยาก แต่พูดให้ร้องไห้นี่ ผมว่ายากกว่านะ กว่าจะ Build อารมณ์ผู้ฟังได้ ผู้พูดร้องไห้นำไปแล้ว ;)...
ขอบพระคุณมากครับท่าน ;)...
ว้าว รู้สึกยินดีที่น้องอาจารย์ พิชชา ดำเนินตามรอยพี่ อิ อิ
พี่อาจจบแล้วแหละ มีความสุขดีครับ
ขอบคุณสำหรับคำอำนวยพรนะครับ ;)...
ขอบคุณมากครับ ขออนุญาตตามไปอ่านนะครับ
ยินดีและขอบคุณเช่นกันครับ คุณ ประกิจ สวนงาม ;)...
อ่านแล้วย้อนดูตนเลย
ครูนกเดินไปทั่วเลย แต่ทุกครั้งที่จะเทศนาสานุศิษย์ ก็มักจะยืนตำแหน่งขวา แต่คนพูดมักจะทำท่าน้ำตาไหลก่อนศิษย์ทุกทีเลย
แสดงว่า ตำแหน่งนี้ถูกต้องแล้ว อิ อิ
ขอบคุณมากครับ คุณครู noktalay ;)...
..ขำ ซ้าย..ร้องไห้ ..ขวา...(ยายว่า..ยืนตรงกลางให้ดีๆ..ไม่ยินดี..ไม่ยินร้าย..คง พอมั้ง..เอาแค่..อิอิ..อ้ะๆ)....ยายธี
ขอบคุณครับ คุณ ยายธี ;)...