คำอธิษฐานหน้าน้ำปีนี้
คำอธิษฐานหน้าน้ำปีนี้
ขอให้ "น้ำกลับไปอยู่ในท่า"
เจ้าพระยาของเราแต่เก่าก่อน
เป็นน้ำใสไหลกลางพระนคร
เอื้ออาทรต่อผู้ที่อยู่เคียง
ขอ "ถนนกลับเป็นเช่นถนน"
อย่าได้ปนกับน้ำบนความเสี่ยง
มีรถราแล่นไปตามรายเรียง
เลิกแล่นเคียง "รถ-เรือ" ดูเหลือทน
ขอให้มี "ผู้ใหญ่" ในเมืองนี้
ทำหน้าที่ให้เต็มอย่างเข้มข้น
วางแบบแปลนแผนจัดการงานสายชล
จากเบื้องต้นเบื้องกลางทางเบื้องปลาย
ขอ "เรือก-สวน-ไร่-นา-บ้าน-ป่า-เขา"
เป็นอย่างเก่าสงบงามความเรียบง่าย
ฝูงสัตว์เลี้ยงกลับบ้านผ่านความตาย
ญาติทั้งหลายรอดมาพร้อมหน้ากัน
ขอ "ให้ฝนหยุดตก" ยกไว้ก่อน
แล้วกลับย้อนให้เย็นเป็นของขวัญ
ขอความ "หนาวอย่าหนัก" นักนิรันดร์
ขอให้ฝันเอาไว้ได้เป็นจริง
ขอกราบองค์ทรงธรรมพระสัมพุทธ
บริสุทธิ์ร่มเย็นเป็นขวัญมิ่ง
บารมีคุ้มภัยได้พักพิง
ขอทุกสิ่งกลับเป็นดังเช่นเดิม
โสภณ เปียสนิท
39/3 เขาพิทักษ์ หัวหิน ประจวบคีรีขันธ์ 77110
ความเห็น (43)
สวัสดีค่ะอาจารย์
ร่วมอธิษฐานค่ะ "ขอทุกสิ่งกลับเป็นดังเช่นเดิม"ค่ะ
ร่วมอธิฐาน ส่งกำลังใจให้ทุกท่านอีกคนครับ
(คำคมนักการเมือง)
นายฉลอง เรี่ยวแรง ส.ส.นนทบุรี พรรคเพื่อไทย ให้สัมภาษณ์ถึงกรณีที่นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ ส.ส.บัญชีรายชื่อ พรรคเพื่อไทย และแกนนำ นปช.ออกมาระบุว่าคนเสื้อแดงไม่ใช้อภิสิทธิ์รับของบริจาคช่วยน้ำท่วมว่า เรื่องนี้ถ้าโปร่งใสจริงควรทำบัญชีแจกแจงการบริจาคให้ชัดเจนเพื่อให้เกิดความสบายใจต่อผู้บริจาคและเพื่อกระจายสิ่งของไปให้ถึงประชาชนอย่างทั่วถึง
เรียนคุณ
ครับ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
ขอบคุณค่ะ..และขอให้คนไทยยังรักกันทุกยาม ทั้งสุขและทุกข์ ไม่ทอดทิ้งกันค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
วันนี้หนูเดินทางจากบ้านสวน มาถึงบ้านที่หาดใหญ่ตอนบ่ายสองโมง
ได้รับหนังสือที่แล้ว ขอขอบคุณมากๆน่ะค่ะ
ปล.ด้วยความยินดีปรีดาเจ้าค่ะ ^__^
ขอร่วมใจอธิษฐานด้วยคนค่ะ
มาร่วมอธิษฐานด้วยอีกแรงครับ...
ขอ "เรือก-สวน-ไร่-นา-บ้าน-ป่า-เขา"
เป็นอย่างเก่าสงบงามความเรียบง่าย
ฝูงสัตว์เลี้ยงกลับบ้านผ่านความตาย
ญาติทั้งหลายรอดมาพร้อมหน้ากัน
เรียนคุณถาวรครับ
- ขอมวลมิตรพ้นภัยทั้งหลายเถิด
- ขอให้เกิดกำลังใจในทุกที่
- ผู้ประสบพิษภัยสายนที
- ขอให้มีความหวังอันยั่งยืน
เรียนคุณราชิตครับ
น้ำท่วมปีนี้หนักหนาจริง
สบายดีนะครับ
ขอร่วมมองไปข้างหน้าด้วยคนคะ
จะได้อยู่กับ "น้องน้ำ" อย่างมีความสุข
- ขอยกให้เป็น "คำอธิษฐานแห่งปี" ค่ะ ท่านโสภณ เพราะเป็นคำอธิษฐานเพื่อบ้านเมืองและมวลชนคนประสบอุทกภัยทั้งประเทศ จึงเป็นคำอธิษฐานที่กินใจ...ที่ใครๆ อยากร่วมอธิษฐาน...รวมดิฉันอีกคน
- ช่วง "ข่าว 3 มิติ" ดูข่าวคุณกิติออกไปช่วยสุนัขที่ติดน้ำท่วมในที่ต่างๆ เมื่อเช้าลูกชายของดิฉันก็ไปซื้อกรงให้พี่สาวใช้บรรทุกสุนัขหนีน้ำจากซอยสุขุมวิท 50 ที่น้ำทะลักจากท่อระบายน้ำพระโขนงแตก เพื่อขนย้ายกลับอุบลฯ ทางรถไฟ 20.30 น. วันนี้ ส่วนตัวเองก็ขับรถนำสุนัข 3 ตัว ออกจากที่พักซอยพัฒนาชุมชน ถ.ศรีนครินทร์ เดินทางไปอุดร เวลาประมาณบ่ายสี่โมง (สุนัข 2 เจ้านี้อยู่ร่วมชายคากันไม่ได้) โทรฯ ถามเป็นระยะ เมื่อกี๊ลูกโทรฯ บอกถึงอุดร (บ้านเพื่อนสนิทของลูกชาย) แล้ว (01.03 น.)
- ดิฉันชื่นชมในบทร้อยกรองในบันทึกนี้ของท่านโสภณ ที่อ่านแล้วได้สุนทรีย์รสทางภาษา กินใจในเนื้อหา และเข้ากับสถานการณ์ และประทับใจในอารมณ์ขันและความคิดสร้างสรรค์ของบันทึก "ถึง...น้ำ" มาก จึงขออนุญาตนำบทร้อยกรองและร้อยแก้วทั้งสอง ไปประกอบการจัดกิจกรรมพัฒนาทักษะการอ่านให้กับนักศึกษาในรายวิชา "พฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตน" นะคะ
- ไม่ทราบว่า ดิฉันจะใช้ประโยชน์จากงานของท่านมากไปไหมนะคะ เพราะก่อนนี้ก็ได้ขอใช้ภาพคนกับสุนัขที่อยู่กับน้ำ ซึ่งท่านได้ให้ไว้ในความเห็นต่อบันทึกเรื่อง "อยู่กับน้ำ...อยู่ให้เป็น...เช่นไม้น้ำ" เป็นภาพประกอบบันทึกและประกอบการทดสอบจินตนาการและการเขียนสื่อความ ก่อนเรียน ในรายวิชาดังกล่าวไปแล้ว แต่ก็เชื่อว่า ท่านคงจะอนุโมทนากับวิทยาทาน ในครั้งนี้ ขอบพระคุณมากนะคะ
- ท้ายนี้ขอฝากกำลังใจไปยังผู้ประสบอุทกภัยทุกท่าน...ขอจงเข้มแข็งในการมองโลก...จงมองว่า ปัญหาจะไม่อยู่กับเราตลอดไป...เมื่อปัญหาผ่านเข้ามา...ย่อมมีเวลาที่จะผ่านไป...ขอเพียงอยู่กับวันนี้ให้ได้...แล้ววันที่ฟ้าใสจะกลับมา
สวัสดีอาจารย์ มาอธิษฐาน มาร่วมขอ
อธิษฐานต่อจุดธูปขอสาบแช่ง
พวกยุงเหลือบพวกแอบอ้างพวกกาแร้ง
ที่มาแกล้งบริจาคอ้างเอาชอบ
ส่งใจอธิษฐานด้วยคนคะอาจารย์
ขอประเทศไทยกลับสู่ภาวะปกติ
ขอคนไทยรักกันดังเดิม
ขอนักการเมืองที่ฉวยโอกาสแอบอ้าง หายไปจากโลกนี้
ขอนักการเมืองมีความละอายใจมากกว่านี้
(ขอมากไปหรือเปล่าคะ)
เรียนพี่นงนาทครับ
ขอบคุณสำหรับภาพการกุศล
ที่พี่นำมามอบให้
ขอให้บุญที่พี่ทำดีแล้วคุ้มครอง
ให้พี่มีสุขภาพแข็งแรงอายุยืนนาน
ทำประโยชน์เพื่อสังคมต่อไปนะครับผม
เรียนคุณหนูรีครับ
ท่านอ.เจ้าสำนักวิวัฏฏะอยู่ที่วัดเขาสนามไชย
เป็นหญิงอายุน่าจะ 90 ปีเรียบร้อยแล้ว
เคยพบท่านสองครับ เรียบร้อยและสงบมาก
เรียนท่าน ผศ.
ครับ
อ่านคำชื่นชมย่อหน้าข้างล่างนี้แล้วต้องขอขอบคุณ
แต่ต้องขออภัยนิดหนึ่ง บันทึก "ถึงน้ำ" นั่นขอให้เป็นผลงานของ Kapook.com
ดั่งชื่อที่ปรากฏล่างสุดนะครับ
ส่วนคำกวีนั่นผมขออนุญาตด้วยความยินดียิ่ง
ที่ตัวเองเป็นประโยชน์ต่อสังคมได้บ้าง
ดิฉันชื่นชมในบทร้อยกรองในบันทึกนี้ของท่านโสภณ ที่อ่านแล้วได้สุนทรีย์รสทางภาษา กินใจในเนื้อหา และเข้ากับสถานการณ์ และประทับใจในอารมณ์ขันและความคิดสร้างสรรค์ของบันทึก "ถึง...น้ำ" มาก จึงขออนุญาตนำบทร้อยกรองและร้อยแก้วทั้งสอง ไปประกอบการจัดกิจกรรมพัฒนาทักษะการอ่านให้กับนักศึกษาในรายวิชา "พฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตน" นะคะ
เรียนครูป.1ครับ
ร่วมตั้งจิตด้วยอีกคนนะคะ
ชอบ ฮาดี น้องน้ำ...จาก Kapook.com
อาจารย์เผื่อแผ่ดีจังนะคะ
แม้นำท่วมร่วมนานวันนั้นคงลด
ผิดตามกฎธรรมชาติสุดคาดหมาย
แม้จะนานขอรอวันนั้นคืนคลาย
สงบกายสงบใจเมื่อภัยมา
พวกการเมืองเรื่องมากปากสกปรก
นำนรกมาหมกไหม้ใส้ปัญหา
ไร้สาระเพ้อพร่ำจำนรรจา
เวทนาผู้ใหญ่เมืองไทยเรา
น้ำ-ใจ ท่วมไทยทั่ว
หากน้ำจิตน้ำใจท่วมไทยทั่ว
อย่านึกกลัวน้ำท่วมล้นหลั่งไหล
ขอน้ำใจไมตรีมีทั่วไทย
ธารน้ำใจยิ่งธาราเชี่ยวชักเกลียววน
รวมน้ำจิตรวมน้ำใจใหญ่มหันต์
ใหญ่กว่ากันน้ำท่วมร่วมล้านหน
เพียงจิตนิ่งอย่าไปไหลตามชล
น้ำใจฅนเหนือน้ำท่วม "จงร่วมใจ"
ในหลวงทรงทอดพระเนตรน้ำท่วมทุกวัน
เพราะทรงห่วงใยพสกนิกรของพระองค์
เรียนคุณแผ่นดินครับ
ขอบคุณที่แวะมาช่วยกันอีกแรง
หลายล้านจิต หลายล้านคำอธิษฐาน
อย่างน้อยความเมตตาปรานีก็มีผลดีต่อโลกนี้
- สวัสดีครับอาจารย์
- ขอให้สถานการณ์มหาอุทกภัยครั้งนี้ยุติลงเร็่วๆ เช่นกันครับ
- วันนั้นไปบางบัวทองกับ อ.ขจิต มาเช่นกันครับ
- เห็นผู้ประสบภัยแล้วเศร้าแทนครับ แต่ก็ดีที่ได้เห็นน้ำใจอันบริสุทธิ์ของคนไทยในยามนี้ครับ
อาจารย์คะ
- คุณยายมาร่วมอธิษฐานด้วยค่ะ
- แล้วก็ขอให้ศูนย์รวมดวงใจของคนไทยทั้งประเทศเป็นร่มโพธิ์ปกเกศประเทศไทยตลอดไปชั่วนิรันดร์ด้วยเทอญ
ขอให้เราคนไทยเข้าใจน้ำ
รู้ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมหยุดทำร้าย
ไม่ขัดขวางทางไหลไม่ทำลาย
ไม่หวังเอาแต่ได้เพียงฝ่ายเดียว
เรียนอ.เอกชัยครับ
ขนาดต่างชาติยังช่วยเชียร์เลยนะครับ
คนไทยต้องมีกำลังใจไม่เครียด
ต่อสู้ต่อไป
หนุ่มเรือนแพ
กาเหว่า เสียงทอง
.>>>
บ้านพี่เป็น เรือนแพ สาว น้อย เขาไม่แล สาวแก่ เขาก็ไม่มอง.
โตอยู่ริมฝั่งคลอง เมื่อยามน้ำนอง ลอยล่อง เหมือนดังวิมาน.
เพราะมันไม่โก้ เหมือนตึกหลังโต ที่สูงตระหง่าน.
ไม่แลระริกโอฬาร แต่เป็นบ้าน เรือน แพ.
...ดนตรี..>>>
เดือนสิบสอง น้ำนองหลาก สองฝั่งฟาก น้ำปริ่มแปร้ อกพี่ร้าว หนาวดวงแด
เหมือนมีแผล ในดวงใจ ...มองเห็นน้ำ ชุ่มฉ่ำแท้ มองเรือแพ ดูขวักไขว่
หลับตามอง ครองหัวใจ โอ้เหตุ ไฉน แห้งแล้งตรม ...บางกอกน้อย ตลาดน้ำ
...เรือพายจ้ำ แจวกันขรม เสียงเรือหาง ครางระงม ดังเสียงขรม เหมือนพี่คราง
...ครวญหาน้อง มองหานุช ไม่สิ้นสุด จนฟ้าสาง มองข้างไหน ไม่พบนาง
อกอ้างว้าง โอ้อา วรณ์ เดือนสิบสอง น้ำนองหลาก สองฝั่งฟาก น้ำปริ่มแปร้
อกพี่ร้าว หนาวดวงแด เหมือนมีแผล ในดวงใจ ...มองเห็นน้ำ ชุ่มฉ่ำแท้
มองเรือแพ ดูขวักไขว่ หลับตามอง ครองหัวใจ โอ้เหตุ ไฉน แห้งแล้งตรม
...บางกอกน้อย... ตลาดน้ำ เรือพายจ้ำ แจวกันขรม เสียงเรือหาง ครางระงม
ดังเสียงขรม เหมือนพี่คราง ...ครวญหาน้อง มองหานุช
ไม่สิ้นสุด จนฟ้าสาง มองข้างไหน ไม่พบนาง อกอ้างว้าง โอ้อา วรณ์
บ้านพี่เป็น เรือน แพ สาว เอย เจ้าไม่แล น้องแม่ คงชอบบ้านดอน.
โอ้ แม่ขน ตา งอน พี่ฝาก สุนทร ลอยร่อน ทิ้งมาตามคลื่น.
พี่คงจะแย่ ขายบ้านทิ้งแพ ออกพเนจร ไม่เจอ แม่ขนตางอน
จะไม่ย้อน มาเรือนแพ
เรียนคุณหมอครับ
คนไทยเราอยู่กับน้องน้ำอย่างมีความสุข
แต่ปัจจุบันเจอน้องทราย (อุตสาหกรรม+บ้านใต้ถุนต่ำ+ถมคลองทำถนน)
เลยลืมน้องน้ำของเราเสียแล้ว
เรียนท่านผู้เฒ่าครับ
- มีมากมายก่ายกองของบริจาค
- มีคนอยากยื้อแย่งแข่งกันใหญ่
- แย่งความชอบเอาหน้ามาทำไม
- หากแย่งได้ "บาปหนา" ไม่น่าเลย
เรียนคุณธิรัมภาครับ
ตอนนี้กำลังเครียดกันมาก
เลยหาของขำนิดหน่อยมาฝากกัน
บางพวกก็รอน้ำจนเครียด
บางพวกก็จมน้ำจนเครียด
เรียนคุณประทีปครับ
ขอบคุณจริงๆ สำหรับคำกวี
ที่มาแบ่งปันกันเสมอ
แม้ยามน้ำท่วมนะครับ
เรียนน้องวศินครับ
พอดีเลยเพื่อนหลายคนอยู่ที่บางบัวทอง
แต่เจ้าของบ้านเผ่นหนีไปอยู่ที่เมืองกาญจน์ บ้านเกิดแล้ว
ตอนน้ำท่วมถึงท้ายรถเก๋ง
บอกทำใจไม่ได้ขอเอาชีวิตรอดไปก่อน
เรียนคุณยายครับ
ทีวีช่อง5 นำภาพเสียงของพระองค์ท่านที่พระราชทาน
วิธีแก้น้ำท่วมไว้ให้หมดแล้ว เกิดปัญหาก็กลับไปดูบันทึกเก่าๆ ได้เลย
พระองค์เป็นที่พึ่งของคนไทยได้จริงครับ
แม้น้ำมากหลากมาปัญหายุ่ง
ท่วมเมืองกรุงแก้ได้ไร้ปัญหา
คนดูแลแก้ไขไร้ปัญญา
เพิ่มปัญหาฝากไว้ไร้คนฟัง
ขอให้ "น้ำกลับไปอยู่ในท่า"
เจ้าพระยาของเราแต่เก่าก่อน
เป็นน้ำใสไหลกลางพระนคร
เอื้ออาทรต่อผู้ที่อยู่เคียง
- ดาวเด่นดวงนั้นบรรเจิด
- สวยงามล้ำเลิศสดใส
- งดงามยิ่งกว่าดาวใด
- อยู่หาวห้วงแห่งดวงดาว
น้ำท่วมบ้าน หนูจนจม ระทมทุกข์
หมดที่ซุก หัวนอน ต้องร่อนเร่
อาศัยริม ถนน อย่างปนเป
จะหันเห ไปทางไหน ไร้หนทาง
ฝากชีวิต ไว้ที่ ของบริจาค
แม้ไม่มาก ก็พอยัง ประทังบ้าง
หยาดน้ำใส เอ่อล้นตา จนฝ้าฟาง
ความอ้างว้าง เกาะทั่ว เนื้อหัวใจ
เห็นแต่น้ำ เจิ่งนอง เต็มท้องทุ่ง
เห็นโค้งรุ้ง ที่ปลายฟ้า อุราไหว
ฝนยังริน ฟ้ายังร้อง ก้องมาไกล
สั่นอยู่ใน ดวงฤดี ที่หวาดกลัว
วิปโยค โศกเศร้า เหงาชีวิต
เมื่อวิกฤต อุทกภัย ลามไปทั่ว
ต้องอยู่อย่าง พลัดพราก จากครอบครัว
ความมืดมัว ในหัวใจ ยังไม่จาง
กำลังกาย ล้าเต็มที ที่จะสู้
ที่ยืนอยู่ กำลังใจ ได้รับบ้าง
ชีวิตซึ่ง มืดมน ไร้หนทาง
จะก้าวย่าง ต่อไป อย่างไรดี
อยากกู้ซาก บ้านคืน จากผืนน้ำ
หยุดความช้ำ ที่ท่วมท้น จนล้นปรี่
“ช่วยหนูด้วย!” ท่านเจ้าขา ผู้อารี
หนูไม่มี สักคนเดียว คนเหลียวแล