พี่หนานเกียรติครับ เป็นเกียรติของเดย์ที่ได้รู้จักกับพี่นะครับ
พี่หนานเกียรติครับ
พี่หนานกับเดย์ เราไม่สนิทกันเท่าไหร่ เพราะผมเป็นน้องคนหนึ่งใน G2K แห่งนี้ที่ได้อ่านบันทึก และชอบพอในตัวหนังสือจากบล็อกของพี่หนานเท่านั้น แต่ก็แอบอยากเขยิบเข้าไปมักจี่กับพี่นะครับ ประทับใจความรักที่พี่มีต่อน้องเฌวา ลูกสาวที่น่ารักของพี่ ผมชอบชื่อนี้มากครับแม้ไม่รู้ความหมาย อ่านบันทึกเฌวาทีไรต้องมีเรื่องยิ้มกลับมาทุกครั้ง
ผมได้ร่วมงานกับพี่ 3 ครั้ง จากที่พี่เอกชวนเข้าก๊วนถอดบทเรียน ครั้งแรกที่อุดรฯเมื่อประมาณปีที่แล้ว ครั้งที่ 2 ที่กระบี่ และสุดท้ายครั้งที่ 3 ก็ที่อุดรฯนี่แหละ ผมประทับใจพี่มากมายหลายอย่างครับ โดยเฉพาะความคิด และทัศนคติต่อสังคมและมวลชน ผมชอบฟังพี่พูดครับ...ชอบมาก รู้เลยว่าปัญญาชนคนดีเป็นแบบนี้
เรื่องทั่วๆไปพี่ก็เล่าได้สนุกนะครับ ตอนไปกระบี่ พี่หนานเล่าเรื่องไปเที่ยวยุโรปให้ฟัง เพลินมากเลยครับพี่ ^^
.................................................................
เมื่อรู้ข่าวว่าพี่จากไปใน Facebook ผมรู้สึกมึนในหัว ตามมาด้วยอาการคลื่นไส้ ผมโทรหาพี่เอกทันทีครับ เพื่ออะไรไม่รู้ แต่อยู่เฉยไม่ได้ บ้าจริง ผมไม่เคยรู้สึกอย่างนี้มาก่อนในชีวิต ผมไม่เคยสูญเสียคนในครอบครัว แม้แต่เพื่อนที่เคยเรียนมาด้วยกันที่จากไป ผมก็เศร้า สำหรับพี่หนาน ผมที่ไม่ถือว่าสนิท แต่กลับมากไปด้วยความรู้สึกโศกเศร้า
เพราะพี่หนานเป็นพี่ชายคนดีเพียงไม่กี่คนอันน้อยนิดบนโลกที่ผมเลือกรู้จัก พี่ไม่ควรจากไปเร็วขนาดนี้ครับ ไร้เหตุผลที่สุด ไม่ใช่เวลานี้ ไม่ใกล้เลยด้วยซ้ำ สังคมยังต้องการคนดีอย่างพี่ มีงานอีกเยอะแยะที่พี่หนานต้องทำ พี่ต้องเดินทางอีกไกล และพี่เอกก็ต้องการพี่ด้วยครับ ผมมองไม่เห็นใครที่เหมาะจะเคียงข้างพี่เอกได้เท่าพี่หนานอีกแล้ว เหนือสิ่งอื่นใด เฌวาเค้าต้องโต และพี่ก็ต้องเป็นผู้อยู่รอดูลูกประสบความสำเร็จเมื่อเติบใหญ่ และมีความสุขไปด้วยกัน...
พี่หนานครับ ขอให้ที่ที่พี่อยู่ตอนนี้ คือที่ที่สงบสุข ไร้ซึ่งทุกข์ใดๆ เป็นสถานที่ที่พวกเราเชื่อจริงๆ ว่าใครไปอยู่ต้องสบาย มันเป็นอย่างนั้นใช่มั้ยครับผม
เดย์ขอขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้พี่หนานผ่านเข้ามาในชีวิต ผมจะขยันทำดี และเป็นคนดี โดยมีพี่เป็นเยี่ยงอย่างที่ผมจะดำเนินชีวิตทุกวันอย่างมีคุณค่านะครับ
พี่หนานเกียรติครับ เป็นเกียรติของเดย์ที่ได้รู้จักกับพี่นะครับ
ด้วยความรักและคิดถึงพี่
น้องเดย์ครับ
ความเห็น
น้องเดย์..พี่ก็ประทับใจและอยากบอกว่า..ขอเก็บความดีงามทั้งหมดที่ได้รับรู้จากประสบการณ์ที่..ท่านหนานเกียรติถ่ายทอดออกมาไว้ตราบนานเท่านานค่ะ
สวัสดีครับเดย์
วันก่อนที่เดย์โทรมาคุย ผมก็สังเกตว่า เดย์เองก็คุยสับสน วนเวียนไปมา ด้วยความที่ตกใจในเรื่องที่เกิดขึ้น ผมเองก็ไม่ต่างกัน เเต่ต้องทำภารกิจที่อยู่ข้างหน้าต่อ
เวลา๑ปีที่ทำงานร่วมกับพี่เกียรติ ทำให้สัมผัสเเละเรียนรู้ตัวตนระหว่างกันมากขึ้น ความเป็นนักเคลื่อนไหว รวมถึงผู้ผดุงความถูกต้องอยู่ในตัวพี่เกียรติครับ
ล่าสุด พี่เกียรติไปทำงานจิตอาสาแถวภาคใต้...งานนี้ยังไม่เสร็จสิ้น ต้องการสานต่อ กัลยาณมิตรท่านไหนที่สนใจช่วยกัน บอกมาได้ครับ
ขอบคุณน้องเดย์ครับ... เราอาลัยคนดีที่จากไป คนอยู่ข้างหลังแบบเราก็คงต้องทำให้ดีที่สุดนะครับ เป็นกำลังใจให้ทุกท่าน คิดถึงเดย์ครับ>อีกสักเดือนหน้าเจอกันที่อุดรครับ
สวัสดีค่ะ
พี่คิมขออนุญาต
นำบันทึกไปรวมกันที่บล็อกของพี่คิมนะคะ
ผมก็เชื่อเช่นเดย์ นะครับ
ขอให้ที่ที่คุณหนานเกียรติอยู่ตอนนี้ คือที่ที่สงบสุข ไร้ซึ่งทุกข์ใดๆ เป็นสถานที่ที่พวกเราเชื่อจริงๆ ว่าใครไปอยู่ต้องสบาย
สังคมยังต้องการคนดีดีแบบพี่หนานค่ะ แต่เพราะเหตุอันใดก็ไม่ทราบได้ที่พรากพี่หนานไปเช่นนี้
พี่เดย์ค่ะ...เราจะเฝ้ามองการเติบโตของน้องเฌวา ให้เธอเป็นเด็กที่เข้มแข็งและเป็นดั่งที่พี่หนานตั้งใจไว้
พี่หนานจะเป็นแบบอย่าง เป็นพลังให้กับคนรุ่นต่อไปได้ทำความดีเพื่อสังคมค่ะ
เสียใจจริงๆค่ะ อยากเจออาจารย์กวาง น้องเฌวา อยากให้กำลังใจค่ะ
อีกมุมหนึ่งก็ไม่เคยคิดว่า จะมีสังคมที่อบอุ่นแบบนี้ ในบล็อกนี้คะ
น้องเดย์ ค่ะ
อ้ายหนานเกียรติ เป็นแบบอย่าง ที่ดี มาก สำหรับพี่ในการเลี้ยงดูน้องเฌวา แบบ อิงธรรมชาติ และ พึ่งพาตัวเองได้อย่างยั่งยืน เป็นแบบอย่างที่ดีมาก ทีพ่อ คนนึงเลี้ยงดูลูก
อ่านจบแล้วพี่น้ำตาคลอ ค่ะ
ฟ้ากว้าง ทางไกล
อ่านแล้วน้ำตาไหล..เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะค่ะ...บางทีทางกลับบ้านของอ้ายหนานเกียรติ อาจเป็นเส้นทางเดินต่อของเพื่อนร่วมอุดมการณ์อีกมากมาย..เชื่อว่า การลาจากครั้งนี้ต้องสร้างพลังที่ยิ่งใหญ่ แม้ตัวพี่เขาไม่อยู่แล้ว แต่กลับมอบพลังรักมากมายให้แก่คนทำงานด้านสังคมได้เชื่อมั่นบนหนทางที่ดีงามต่อไป..ด้วยมิตรภาพ..
ที่นี่..เราไม่ทอดทิ้งกันนะคะ..ขอบคุณค่ะ..
ตกแต่งจากไฟล์ภาพ คุณสิงห์ ป่าสัก
สวัสดีครับทุกท่าน
พี่ Rinda, พี่เอก, พี่คิม, พี่แสงศรี, น้องอาร์ม, คุณลูกหว้า, ครูใหม่, คุณฟ้ากว้าง และพี่นงนาท
นี่ก็ครบ 1 สัปดาห์ที่พี่หนานจากไปแล้ว คิดถึงพี่หนานเนาะ :)
ในความทรงจำของแต่ละคน ก็จะมีภาพที่แตกต่างกันไป ของเดย์นั้น ตอนนี้นึกถึงภาพพี่หนานเดินมากับพี่เอก เข้ามาในสนามบินอุดรธานีเพื่อรอขึ้นเครื่องครับ
พี่ทั้งสองจะมาในอริยาบทสบายๆสะพายกระเป๋าเป้คนละใบสองใบ พี่หนานจะเดินยิ้มแฉ่ง ทักทายผมอย่างเป็นกันเอง ดูผ่อนคลายต่างจากตอนทำงาน เสียงพี่หนานยังก้องอยู่ในหัวผมเลยครับ ^^
น้องอาร์มครับเดย์เห็นตรงกันว่า พวกเราจะเฝ้าดูน้องเฌวาเติบโตไปข้างหน้า น้องต้องเป็นผู้ใหญ่ที่เจ๋งมากแน่ๆเลยผมเชื่ออย่างนั้นครับ
พี่ครูใหม่พูดตรงใจผมมากครับ เลี้ยงลูกอย่างแนวทางพี่หนานนั้นผมประทับใจที่สุด แกรักลูกแกม๊ากมากใครๆก็รู้สึกใช่มั้ยครับ เป็นพ่อตัวอย่างคลาสสิกตลอดกาล ;)
สุดท้ายการจากลาของพี่หนานเกียรติ ในมุมนึงจะเป็นแรงสั่นสะเทือน และปล่อยพลังบางอย่างที่ขับเคลื่อนพวกเราไปในทิศทางที่ดี ช่วยกันพัฒนาสังคมต่อไป
ถ้าพี่หนานรู้แกต้องดีใจมากๆแน่เลยครับ ^^
อบอุ่นใจทุกครั้งในบ้าน G2K หลังนี้ครับ
สวัสดีน้องเดย์ กลับมาอ่านบันทึกนี้ แล้วย้อนกลับไปอ่านงานที่ร่วมทำกันมากับน้องหนานเกียรติ
ยังมีหลายเรื่องหลายโครงการที่วาดหวังและจะสานต่อ แต่ยังไม่ได้ไม่ได้ทำ
แต่ทุกเรื่องที่ร่วมคิด ยังติดอยู่ในใจไม่ลืมเลือน
ผมสบายดี ผ่านอุดรจะแวะเยี่ยม...บังหีม
สวัสดีครับบังหีม
ดีใจมากๆที่บังให้เกียรติเข้ามาทักทายกันวันนี้ ผมก็คิดถึงทุกครั้งที่เคยร่วมงานกันที่กระบี่ครานั้นครับ ยังระลึกถึงบังเสมอเลย ผมไปเฉียดแดนใต้เมื่อไหร่ผมจะแวะไปไหว้ท่านนะครับ
ดีใจที่บังบอกว่าสบายดี นั่นคือข่าวดีของคนห่างไกลเลยล่ะครับ ผมก็สนุกสนานกับชีวิตที่สุด มีความสุขมากๆครับ ^_^
หวังว่าเราจะได้พบกันอีกครับบัง :)
น้องเด วันที่ 8 กย.55 มีโอกาสเข้าอุดร อยากโทรหา แต่ว่าไม่มีเบอร์ ไปประชุมที่ รรอุดรแอร์พอร์ท.....บังหีมทะเลสาบ
น้องเดย์ ร่วมรำลึกถึงคนที่เรารักกันที่นี้ครับhttp://www.gotoknow.org/blogs/posts/495147
สวัสดีครับบังหีม ^^
ว้าวว ในที่สุดบังก็ได้มาเยือนถิ่นเฉียงเหนือ ดีใจมากเลยครับไม่ได้เจอกันนานแต่ครั้งกระโน้น ^_^
เบอร์โทรเดย์นะครับ 086-2216225 ประชุมอยู่ใกล้ที่ทำงานเดย์มากๆ โทรมาเลยผมจะแวะไปหาภายใน 10 นาทีเลยครับ 555
แล้วเจอกันนะครับบัง ^^