ดาบสองคม....
วันหนึ่งดิฉันไปโรงเรียนได้พบคุณครูที่เป็นเพื่อนๆกัน ได้นำโทรศัพท์มือถือมาให้ดูและบอกว่าเป็นของนักเรียนชั้น ม.๒ ครูยึดมาเพราะไปพบว่า ในโทรศัพท์เครื่องนี้ มีคลิปวีดิโอที่ไม่ใช่แค่โป๋ แต่เป็นคลิปเอ็กซ์แสดงลีลาการร่วมเพศวิตถาร ที่ครูคาดไม่ถึง ที่คาดไม่ถึงยิ่งขึ้น คือนักเรียนทั้งชายหญิงจับกลุ่มกันดูหัวเราะกันเฮฮา ...คุณครูถามว่าจะทำอย่างไรดีกับเรื่องนี้....
ดิฉันแนะนำให้ยึดโทรศัพท์ เชิญผู้ปกครอง หรือไม่ครูก็ไปพบผู้ปกครอง แล้วให้ดูคลิปต่างๆในโทรศัพท์ของลูกหลานนี้...และพูดคุยกันให้เข้าใจถึงอันตรายที่จะเกิดขึ้นกับตัวลูกหลานเขาเอง และที่จะเกิดกับเด็กๆคนอื่น....จากการให้ลูกใช้โทรศัพท์มือถือ คือดาบสองคม ที่คิดว่าเพื่อประโยชน์การติดต่อสื่อสาร ก็มีโทษเกิดขึ้นพร้อมๆกันด้วย...
หลังจากนั้นประมาณสองสัปดาห์ สอบถามเพื่อนครูว่า พบผู้ปกครองแล้วเป็นอย่างไรบ้าง... คำตอบคือ...ผู้ปกครองบอกว่า...ครูจะให้ทำอย่างไร... ผู้ปกครองไม่รู้จะสอนอย่างไรแล้ว เพราะต้องทำมาหากินไม่มีเวลาดูแลเรื่องนี้ และโทรศัพท์ก็ขออย่าให้ครูยึดเลย เพราะถ้าไม่มีโทรศัพท์จะยิ่งติดต่อลูกไม่ได้ เวลาเขาหายออกจากบ้านไปก็ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน ให้ลูกมีโทรศัพท์ยังพอติดต่อติดตามได้...
คุณครูบอกว่าหลังจากนั้นเด็กคนนี้ก็ยังเป็นแบบเดิมคือ ก้าวร้าว ไม่สนใจเรียนและทำตัวเป็นขาใหญ่ของห้อง ครูได้แต่คอยระวัง กลัวพฤติกรรมจะเป็นอันตรายต่อนักเรียนหญิง หรือนักเรียนคนอื่นๆจะเลียนแบบ...
จากเรื่องนี้...ดิฉันเป็นกังวล เพราะการเข้าถึงหนังเอ็กซ์ คลิปโป๊ของเด็กนักเรียนได้ง่ายๆ และการที่เด็กคิดว่าเป็นเรื่องปกติ ที่ไม่ใช่ความผิด กับการก่อให้เกิดอารมณ์หรือพฤติกรรมทางเพศที่กำลังเป็นปัญหารุนแรงในสังคม จะนำพาให้เกิดอันตรายต่อเด็กหญิง หรือต่อเด็กอื่นที่จะถูกชักจูงให้เห็นผิดเป็นชอบ...
แล้วผู้ใหญ่อย่างเราจะดูแลเรื่องนี้อย่างไรดี จะแก้ปัญหาจากสาเหตุ ตรงจุดไหนก่อน ใครจะเป็นผู้รับผิดชอบ...
-
พ่อแม่ผู้ปกครองต้องสั่งสอน สอดส่อง ดูแลพฤติกรรมลูกอย่างใกล้ชิด
-
ผู้ปกครองต้องระมัดระวัง การเสพสิ่งบันเทิงของตนเอง ที่อาจกลายเป็นตัวอย่างให้เด็กทำตาม(แอบดูหนังโป๋ตาม)
-
การโฆษณา การสื่อสาร เพื่อการเข้าถึงเรื่องโป๋เปลือยได้ง่ายๆ(โลกไร้พรหมแดน) ตรงส่วนนี้ใครควรต้องดูแล
-
ครู อาจารย์ สถานศึกษาต้องมีมาตรการดูแลเรื่องนี้อย่างจริงจัง
-
ตำรวจต้องเอาจริงกับการปราบปราม VCD หนังเอ็กซ์ คลิปโป๋
-
กระทรวงศึกษาจะต้องจัดหลักสูตรเพศศึกษา ที่มีการจัดการเรียนการสอนอย่างจริงจัง
-
ฯลฯ..........
-
(เพื่อนๆที่เข้ามาอ่าน กรุณาเข้าไปอ่านข้อคิดเห็นจากเพื่อนๆที่มาต่อท้ายบันทึกนี้ด้วยนะคะ เพราะทุกคำแนะนำมีประโยชน์มากจริงๆค่ะ ).... นำข้อความนี้มาแทรกเพราะเสียดายมากกับคำแนะนำดีๆที่เพื่อนๆมาช่วยกันเติมเต็มค่ะ....
มีวิธีการใดบ้างที่เพื่อนๆมองเห็นทางที่จะดูแลได้ หรือวิธีการทั้งหลายนั้นจะช่วยให้ปัญหาสำคัญที่เกิดขณะนี้เบาบางลงได้
ความเห็น (35)
วิธีการนึง น่าจะให้นักเรียนได้หันความสนใจไปทำกิจกรรมอื่นๆ เช่นกีฬา นะคะ
สวัสดีค่ะใบบุญ
"......น่าจะให้นักเรียนได้หันความสนใจไปทำกิจกรรมอื่นๆ เช่นกีฬา...."
ประเด็นนี้น่าจะได้ผลดีนะคะ
โดยโรงเรียนจะต้องหากิจกรรมที่ให้เขามีจุดเด่น
แทนการเป็นขาใหญ่นะคะ
ขอบคุณมากค่ะ
อยากเสนอความเห็นบ้าง
แต่ไม่แน่ใจว่าจะช่วยได้หรือไม่
อาจใช้วิธีดูว่าเขาชอบสิ่งใด
เช่นกีฬา การแสดง การนำฯลฯ
แล้วหาผู้ส่งเสริมอย่างจริงจังครับ
อาจดีได้เหมือนกัน
ก็หวังอย่างนั้น
สอนลูกค่ะ..เพราะลูกเข้าสู่วัยรุ่นเหมือนกัน
สอนว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องธรรมชาติ
แต่ไม่ใช่เรื่องจำเป็น ที่จะต้องดู หรือเกี่ยวข้อง
เรื่องเพศศึกษา..ต้องสอนตามสมควร
เบี่ยงเบนความสนใจไม่ให้หมกมุ่นกับเรื่องเช่นนี้ โดยจัดกิจกรรมนอกห้องเรียนให้มากขึ้นค่ะ
โจทย์ยากนะคะ
ยุคสมัยปัจจุบันทุกอย่างทุกเรื่องไปเร็วมาก ส่วนตัวคิดว่าน่าจะเรียกเด็กมาคุยและอธิบายให้ฟัง อาจต้องหาสื่อที่แสดงให้เห็นถึง "ผลเสีย" สุดท้าย (out come) ของการเรียนรู้ทางเพศอย่างผิด ๆ เช่นภาพ/ภาพยนตร์ของผู้ได้รับผลเสียจากพฤติกรรมผิด ๆ ทางเพศ
การให้ความรู้ทางเพศก็เป็นสิ่งจำเป็นที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ และการจัดกิจกรรมต่าง ๆ กีฬา โดยเฉพาะที่ส่งเสริมให้เกิดความภาคภูมิใจในตัวเอง น่าจะพอช่วยได้ค่ะ
คิดได้เร็ว ๆ แค่นี้ก่อนค่ะ
เป็นปัญหาที่เริ่มจะรุนแรงมากขึ้นตามความเจริญของเทคโนโลยี่
ทุกฝ่ายต้องร่วมมือกันไม่ใช่โยนให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง เห็นทีจะต้องเข้มงวดกับสื่อทั้งหลายให้มากขึ้น ผู้ปกครองต้องหาเวลาใกล้ชิดลูกจะมาอ้างว่าไม่มีเวลาไม่ได้
ทางโรงเรียนก็ใส่ใจคนที่มีปัญหา ( คงเหนื่อยเพิ่มขึ้น) และพยายามสอดส่องใกล้ชิดพูดคุยกับเขาให้มาก krugui ไม่เคยเจอเด็กโต
แต่สำหรับเด็กช่วงชั้นที่หนึ่งสอง จะให้ความรักและสนิทกับเขามากๆใช้ทั้งไม้อ่อนไม้แข็ง ชวนเขาพูดคุยแล้วเขาจะไว้ใจจนเล่าให้ฟังทุกอย่าง ตอนเย็นนัดไปออกกำลังแล้วเลี้ยงขนมบ้างตามสมควร หลังจากนั้นแล้วจะง่ายต่อการปกครองค่ะ เด็กโตอาจจะนำไปปรับใช้บ้างก็ได้นะคะ
โสภณ เปียสนิท สวัสดีค่ะ
คำแนะนำน่าสนใจมากค่ะ....
".....อาจใช้วิธีดูว่าเขาชอบสิ่งใด
เช่นกีฬา การแสดง การนำฯลฯ
แล้วหาผู้ส่งเสริมอย่างจริงจังครับ...."
ขอบคุณมากค่ะ
ครู ป.1 สวัสดีค่ะ
น้องมีลูกวัยรุ่นพอดีนะคะ
ถ้าพ่อแม่ใส่ใจใกล้ชิด เช่นนี้
จะช่วยให้เด็กมีที่พึ่งที่ไว้ใจในการขอคำปรึกษานะคะ
นาง นงนาท สนธิสุวรรณ สวัสดีค่ะ
"......เบี่ยงเบนความสนใจไม่ให้หมกมุ่นกับเรื่องเช่นนี้ โดยจัดกิจกรรมนอกห้องเรียนให้มากขึ้นค่ะ......"
ขอนำคำแนะนำนี้ไปแนะนำต่อค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
คนไม่มีราก สวัสดีค่ะ
คำแนะนำจากคุณยอดเยี่ยมมากค่ะ
"........การให้ความรู้ทางเพศก็เป็นสิ่งจำเป็นที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ และการจัดกิจกรรมต่าง ๆ กีฬา โดยเฉพาะที่ส่งเสริมให้เกิดความภาคภูมิใจในตัวเอง น่าจะพอช่วยได้ค่ะ...."
คงต้องขออนุญาตโค้ชข้อความจากคุณไปเป็นคำแนะนำต่อนะคะ
ขอบคุณมากจริงๆ
สวัสดีค่ะkrugui Chutima
ขอนำคำแนะนำดีๆนี้ไปใช้นะคะ....
".......ทุกฝ่ายต้องร่วมมือกันไม่ใช่โยนให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง เห็นทีจะต้องเข้มงวดกับสื่อทั้งหลายให้มากขึ้น ผู้ปกครองต้องหาเวลาใกล้ชิดลูกจะมาอ้างว่าไม่มีเวลาไม่ได้ ทางโรงเรียนก็ใส่ใจคนที่มีปัญหา ( คงเหนื่อยเพิ่มขึ้น) และพยายามสอดส่องใกล้ชิดพูดคุยกับเขาให้มาก ....."
ขอบคุณมากค่ะ
- ระบบอาจารย์ที่ปรึกษา... เรียกเขามาคุยอย่างเข้าใจกันและกัน ช่วงม.ต้น เด็กๆกำลังเปลี่ยนแปลงทางร่างกายเป็นอย่างมาก ความสงสัยและการเปลี่ยนแปลงบางครั้งก็ส่งผลต่ออามรมณ์ด้วย...คุณครูแนะแนวที่เชี่ยวชาญด้านจิตวิทยาอาจพอมีคำแนะนำทั้งกับครูที่จะไปคุยเรื่องนี้กับเด็ก หรืออาจให้ครูแนะแนวพูดับเขาโดยตรง...และอันที่จริง หลายคนได้เห็นสื่อพวกนี้ตั้งแต่ประถมด้วยซ้ำ
- กิจกรรมที่หลากหลาย...ดนตรี กีฬา และสำคัญคือ ทักษะชีวิต ตอนนี้มีกลุ่มเยาวชนหลายกลุ่มครับที่สามารถช่วยทำกิจกรรมให้ความรู้และแนะนำเรื่องต่างๆเหล่านี้ได้ การให้กลุ่มเด็กเสี่ยง หรือให้เด็กทั้งหมดเข้าร่วมกิจกรรมลักษณะนี้ ข้อดี คือ การพูดคุยจาก"ภาษาเด็ก"ด้วยกัน อาจสื่อสารได้เข้าใจมากกว่าผู้ใหญ่พูด...
- ไม่ยึดโทรศัพท์...เป็นสิ่งถูกต้องแล้วครับ เพราะมันเป็นปัญหาที่ปลายเหตุจริงๆ จากที่ฟังทางบ้านคงไม่มีเวลาให้กับเด็กเท่าไหร่ เงินหรือสิ่งของจึงกลายเป็นสายสัมพันธ์ที่เขาใช้ยึดโยงลูกไว้...แต่อย่างไรก็ตาม การพูดคุยและหาทางร่วมมือระหว่างกันก็ควรจะเกิดขึ้น...ในวันประชุมผู้ปกครอง ผมว่านี่เป็นประเด็นที่โรงเรียนควรได้มีการแจ้งเพื่อให้แต่ละครอบครัวได้ให้เวลากับเด็กๆของตนและพูดคุยกับเขาอย่าง"เข้าใจ"...
เป็นกำลังใจให้ทุกฝ่ายครับผม...และขอบคุณครูลำดวนมากครับที่แบ่งปันเรื่องน่าขบคิดนี้
- ไม่แปลกค่ะที่เด็กวัยนี้มีความสนใจเป็นพิเศษในเรื่องเพศ เพราะเป็นเรื่องธรรมชาติในวัยนี้ค่ะ อยากรู้อยากเห็น รวมถึงอยากลอง
- ยังไม่พูดในมุมของครอบครัว...ขอพูดในมุมของครูก่อนนะคะ
- ต้องดึงประเด็นนี้มีมาเรียนรู้ร่วมกันค่ะ ควรทำให้เด็กรู้สึกว่าเป็นเรื่องธรรมดา ๆ ไม่ได้เสียหายใหญ่โต เพื่อสร้างความไว้วางใจในการพูดคุย และเรียนรู้ร่วมกัน
- ชวนเด็กคิดในมุมดี มุมเสีย ครูต้องรับฟังเด็กค่ะ ว่าเขามีความเห็นอย่างไร แน่นอนว่าในมุมของเขา ๆ ต้องเห็นว่าเป็นเรื่องดี แต่ในมุมเสีย เขาอาจจะยังมองไม่ออก แม้ครูจะมีคำตอบอยู่ในใจว่าเสียอย่างไร ก็อย่าเพิ่งใจร้อน ลองป้อนคำถามให้เขาค่อย ๆ คิด พยายามสร้างการเรียนรู้แบบที่ทำให้เขาคิดได้ด้วยตัวเอง เพราะฉะนั้น ครูต้องใจเย็นพอ ไม่สรุปเองหรือใช้อำนาจตัดสินทันที
- การแก้ปัญหา คงไม่ใช่ครั้งเดียวจบ ต้องต่อเนื่อง และครูอาจต้องเตรียมตัว-สื่อ-ข้อมูล-กรณีศึกษา ฯลฯ เพื่อสร้างการเรียนรู้ที่ต่อเนื่อง (แบบนี้เหมาะมากในชั่วโมงแนะแนวค่ะ)
- อ่านบันทึกนี้แล้วคันไม้คันมือ คันหัวใจ อยากกลับไปทำงานได้เร็ว ๆ ค่ะหัวหน้า ครูยังไม่ค่อยเข้าใจ (บางส่วนไม่กล้า) ที่จะสอนเพศศึกษาในโรงเรียนอย่างจริงจัง ยังไม่รู้ท่ารู้ทาง ว่าจะสอนกันอย่างไร ถ้าจะต้องสอนก็คิดว่าเป็นหน้าที่ของครูสุขศึกษาคนเดียว แบบนี้ดีเลย ศน.มีงานทำอีกแล้ว
- ปัญหาพฤติกรรมของเด็กคนนี้ น่าจะซับซ้อนและสะสม ท้าทายสำหรับครูที่มีจิตวิญญาณแห่งความเป็นครู หากครูคนใดช่วยเหลือเขาได้ถือเป็นการสร้างบุญใหญ่หลวง...มีโอกาสสร้างคนให้เป็นคน (ความงดงามในอาชีพครู ก็อยู่ตรงจุดนี้ล่ะค่ะ)
- สุดท้ายนี้ขอแนะนำเว็บไซต์ สำหรับการศึกษาค้นคว้าข้อมูล สำหรับการสอนเพศศึกษาในโรงเรียนค่ะ เผื่อจะเป็นประโยชน์ http://www.teenpath.net
นึกว่าจะมีแต่เมืองกาญจนื...
ส่วนใหญ่ จะพบในโรงเรียนขยายโอกาส และโรงเรียนใหญ่
ร้อยละ ๙๐ กระมัง
วิธีแก้...เอาจริงเอาจัง ออกมาตรการขั้นเด็ดขาด
ตักเตือนก่อน จากนั้นลงโทษ...แบบไหน ก็วาไป
การเชือดไก่ให้ลิงดู ยังมีความสำคัญ
ปัจจุบัน โรงเรียนขนายโอกาส ครูที่สอน ประถมฯ
มักจะไม่สนใจ ม.ต้น โดยบ่นว่า มันดื้อ
นี่ก็คือ ปัญหาพื้นฐาน ที่เกิดจากครู เอาหูไปนาเอาตาไปไร่
หนานวัฒน์ สวัสดีค่ะ
อย่ากก็อปข้อความจากคุณไปไว้ในเรื่องเล่านี้เลยค่ะ
เพราะว่าถ้าเผื่อคุณครูได้เข้ามาอ่านจะได้เห็นคำแนะนำที่เป็นประโยชน์มากๆนี้
กลัวคุณครูจะไม่มาอ่านตรงข้อคิดเห็นนี้น่ะค่ะ
ขอบคุณมากๆค่ะ
ปวีณา ธิติวรนันท์ สวัสดีค่ะ
คำแนะนำดีๆนี้กุ้งนำไปเขียนเรื่องใหม่ได้เลย
เพราะพี่เสียดายกลัวว่าเพื่อนไม่ได้อ่านมาถึงข้อคิดเห็นนี้ค่ะ......
- สวัสดีค่ะ พฤติกรรมแบบนี้เจอะเจอกันมากในร.ร.ขนาดกลาง- ขนาดใหญ่
- ครู - ผู้ปกครองต้องช่วยกันเอาใจใส่ สอดส่อง พฤติกรรม
- หางานอื่นให้ทำ เล่นกีฬา ปลูกผัก ทำสวนครัว
- ปลูกฝังนิสัยให้รักการอ่าน
- อย่าให้เขามีเวลาว่าง น่าจะช่วยได้นะคะ
เอื้องแซะ สวัสดีค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
ปัญหานี้เป็นปัญหาสำคํญในโรงเรียนที่สอนระดับมัธยม รวมขยายโอกาสค่ะ
ครูเองก็กังวลมาก
คำแนะนำดีๆจากเอื้องแซะจะเป็นประโยชน์มากๆค่ะ
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์ สวัสดีค่ะ
โรงเรียนที่สอนเฉพาะระดับประถมดูจะไม่ค่อยมีปัญหานี้ค่ะ
แต่ก็ต้องระวังเช่นกันค่ะ
ครูผู้หญิงที่เป็นครูฝ่ายปกครองด้วย
ดูว่าจะลำบากใจมากกับการเข้าถึงจิดใจเด็กชายวัยรุ่นค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
เป็นดาบสองคมที่ต้องช่วยกันดูแลจริงๆๆด้วยครับ ขอให้พี่มีความสุขกับการทำงานครับ....
กระทรวงศึกษาจะต้องจัดหลักสูตรเพศศึกษา ที่มีการจัดการเรียนการสอนอย่างจริงจัง ?????
เพศศึกษาพาเด็กไทยเกิดใจแตก เป็นเรื่องแปลกส่งเสริมบ้าพาเหลวไหล
เด็กอยากรู้อยากลองของจริงไป สื่อทั้งหลายขยายโตโชว์หลงทาง
ทั้งรายการทีวี-วิทยุ โหมกันดุกุเรื่องมาว่าโผงผาง
ทั้งโรงเรียนสอนสั่งทางเลือนลาง พาผิดทางสังคมโสมมพลัน
ต้อง คิดเก่า-ทำเก่า เอาโบราณ คือสืบสานหลักธัมม์นำประหาร
ดับกิเลสตัณหาพญามาร อย่าผิดพาลหลงทางห่างศีลธัมม์
ขจิต ฝอยทอง สวัสดีค่ะ
ดาบสองคมของการสอนเพศศึกษาที่ต้องสอนอย่างถูกทางค่ะ
ตอนนี้ไม่ค่อยมีสุขค่ะ
ความดันสูงค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
นายวิโรจน์ พูลสุข สวัสดีค่ะ
ในความเห็นของคุณวิโรจน์น่าสนใจเช่นกันค่ะ......
".....ต้อง คิดเก่า-ทำเก่า เอาโบราณ คือสืบสานหลักธัมม์นำประหาร
ดับกิเลสตัณหาพญามาร อย่าผิดพาลหลงทางห่างศีลธัมม์ ...."
ขอบคุณค่ะ
ครอบครัวต้องมีส่วนช่วยแก้ไขและป้องกันเด็กวัยนี้...ควรมีพ่อหรือแม่สักคนที่เอาใจใส่
ตอนลูกยังเล็กไม่รู้ว่าอะไรดี ไม่ดี ตัวเองใช้วิธ๊ซื้อโทรศัพท์แบบที่ใช้โทรเข้าออกได้อย่างเดียว
ไม่มีออฟชั่นอื่นให้เด็กเข้าถึงสื่อลามกเหล่านั้นได้และต้องอธิบายให้ลูกเข้าใจว่าจริงๆเราใช้โทรศัพท์เพื่ออะไร
ตัวเองโชคดีที่ลูกไม่ดื้อ....แต่สำหรับคนที่มีลูกดื้อๆเราก็เห็นใจค่ะเลี้ยงลูกก็เป็นอะไรที่ยาก......แต่เอาใจช่วย
คุณพ่อคุณแม่ทั้งหลายค่ะ
สวัสดีค่ะ
ที่โรงเรียนครูดาหลามีกฎว่าห้ามนักเรียนพกมือถือมาโรงเรียนค่ะ ถ้ามีความจำเป็นต้องใช้ต้องนำมาฝากครูและมารับเมื่อเลิกกลับบ้าน เป็นการตัดปัญหาได้หลายอย่างค่ะ ครูจัดกิจกรรมให้นักเรียนได้แสดงออกทำให้เด็กเกิดความภูมิใจเรื่องที่จะสนใจนอกลู่นอกทางก็ไม่มีค่ะ ปัญหาความประพฤติที่ดื้อและซนตอนอยู่ประถม พอถึงชั้นมัธยมเขาจะเป็นผู้ใหญ่ขึ้น จะดูแลน้องๆและเป็นตัวอย่างให้น้องๆชั้นประถมได้ค่ะ ที่สำคัญคือคณะกรรมการนักเรียนจะเป็นตัวอย่างที่ดีมาก แม้จะเป็นโรงเรียนมัธยมขยายโอกาส และครูดาหลาสอนระดับประถมก็รู้สึกภูมิใจที่นักเรียนโรงเรียนเราไม่มีปัญหาทั้งประถมและมัธยมค่ะ
Oraphan สวัสดีค่ะ
"....ใช้วิธ๊ซื้อโทรศัพท์แบบที่ใช้โทรเข้าออกได้อย่างเดียว
ไม่มีออฟชั่นอื่นให้เด็กเข้าถึงสื่อลามกเหล่านั้นได้และต้องอธิบายให้ลูกเข้าใจว่าจริงๆเราใช้โทรศัพท์เพื่ออะไร...."
วิธีนี้น่าจะเป็ทางออกได้ทางหนึ่งนะคะ
และ....ครอบครัวต้องมีส่วนช่วยแก้ไขและป้องกันเด็กวัยนี้...ควรมีพ่อหรือแม่สักคนที่เอาใจใส่...."
เห็นด้วยอย่างยิ่งนะคะพ่อแม่ควรใส่ใจค่ะ
ขอบคุณค่ะ
KRUDALA สวัสดีค่ะ
โรงเรียนนี้ก็ห้ามพกมือถือมาเช่นกันค่ะ
แต่พ่อแม่บอกว่าติดต่อลูกยาก จึงให้มี
แต่ไม่ได้ดูแลลูกเท่าที่ควรค่ะ
เห็นใจคุณครูค่ะ
- สวัสดียามเย็นค่ะ ศน.ลำดวน
- "เหตุเกิดที่ใดดับที่นั่น"
- สังคมไทยในวันนี้มีปัญหาเรื่องสื่อที่ขาดคุณธรรม มุ่งเน้นผลประโยชน์
ครอบครัวแตกแยก เด็ก ๆ เป็นโรคหิวรัก - ดับที่เหตุได้ปัญหาทุกอย่างย่อมไม่มีนะคะ
- แวะมาอ่านคำตอบดี ๆ ที่น่าชื่นชมของทุกท่านค่ะ
สวัสดีค่ะธรรมทิพย์
".....สังคมไทยในวันนี้มีปัญหาเรื่องสื่อที่ขาดคุณธรรม มุ่งเน้นผลประโยชน์
ครอบครัวแตกแยก เด็ก ๆ เป็นโรคหิวรัก
ดับที่เหตุได้ปัญหาทุกอย่างย่อมไม่มีนะคะ ..."
คำแนะนำนี้เป็นเรื่องจริงมากๆค่ะ
เด็กที่มีปัญหามักเป็นโรคหิวรักจากครอบครัวจริงๆ
บางทีความรักจากครูก็ทดแทนได้บ้าง
แต่ทางที่ดีบ้านและโรงเรียนต้องร่วมมือกันนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ ท่าน ศน.ลำดวน
ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรงนะคะ
กฤษณา สวัสดีค่ะ
กราบขอบพระคุณมากค่ะ
สำหรบคำอวยพร
ณัฐมา ขันติธรรมกุล
เรื่องนี้เป็นเรื่องเดียวกับที่ดิฉันได้ไปบรรยายที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยเมื่อต้นเดือนกันยายน ดิฉันได้ให้นิสิตออกมาแสดงทรรศนะคติต่อสื่อ และการโชว์อวัยวะในเวปไซด์ว่าเขาคิดอย่างไร? ถ้า อ.สนใจก็เมล์คุยกับดิฉันได้ค่ะ เพราะคุยแบบนี้มันสาธารณะไปหน่อย เนื่องจากอ้างสถาบันด้วย แต่ก็ชื่นชมนิสิตของเขาที่มีมุมมองทางจริยธรรมค่อนข้างสูง ทำให้ดิฉันใจชื้นขึ้นมามากทีเดียวค่ะ
เมล์ของดิฉัน [email protected] อาจารย์ณัฐมา ขันติธรรมกุล นิสิตปริญญาเอกมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย สาขาพระพุทธศาสนาค่ะ
ณัฐมา
ณัฐมา ขันติธรรมกุล สวัสดีค่ะ
ขอบคุณที่มาแลกเปลี่ยนเรื่องที่เป็นปัญหาปัจจุบันนี้ค่ะ
แล้วจะเมล์ไปคุยเพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้ค่ะ
สวัสดีค่ะ
แวะมาขอบคุณค่ะที่แวะไปเยี่ยมในบันทึก
เด็กๆต้องมาจากการอบรมเลี้ยงดู
ครอบครัวเป็นสถาบันแรกที่ต้องดูแลอบรมลูกค่ะ