ประวัติย่อ

จากเด็กบนดอย  ที่มีเชื้อสายกะเหรี่ยง (ปวาเกอญอ) เต็ม 100 เติบโตมาในครอบครัวอบอุ่น (มีพี่น้องเจ็ดคน) ซึ่งมีถิ่นฐานอยู่ ณ มุมหนึ่งของเชียงใหม่

จากความฝัน  (อยากเป็นครู) จึงฝากตัวเป็นศิษย์พระตถาคต แต่ชีวิตก็พลิกผัน (ไปไม่ถึงฝั่งฝัน) เมื่อสึกก่อนเวลาอันควร เลยต้องหันมาเป็นกุลี (รับจ้างทั่วราชอาณาจักร - ไม่ทำสิ่งผิดกฏหมาย)

จากใจที่ใฝ่ดี  จึงลิขิตชีวิตอีกครั้ง ด้วยการเรียนต่อ กศน.ม.ปลาย ณ อ.สันกำแพง และนำพาชีวิตสู่รั้วของชาติ (สมหวังในระดับหนึ่ง) ด้วยการเป็นข้าราชการชั้นผู้น้อย.. (แต่มิได้น้อยใจนะ)

จากความมุ่งมั้น  จึงไขว่คว้าจนได้รับปริญญาทางรัฐศาสตร์ มาจากโรงเรียนวัด (หากแต่ก็เพียงกระดาษแผ่นเดียว) แต่ก็ยังด้อยความรู้อยู่ดี เลยเป็นเพียงผู้น้อยต่อไป

จากไปโน่น - นี่ แสนนาน  ชีวิตก็ยังป้วนเปีัยนอยู่กับวัด และวัด แม้อนาคตก็คงหนีไม่พ้นวัด.... ตราบที่เป็นพุทธเมื่อสิ้นลมก็เข้าวัด (เพราะข้ามากับพระแต่แรกเริ่ม) อยากบอกว่าในวัยเด็ก ด้วยความเป็นเด็กดอยด้อยโอกาส จึงมีทางให้เลือกแค่ไปอยู่กับพระ (ร่ำเรียนธรรมะควบคู่กับทางโลก) กับไปอยู่กับอาจารย์ (เพื่อเลี้ยงหมูและเรียน กศน.) สิ่งที่เลือกคือพระ และพระเรื่อยมา

จากนี้สู่จุดสูงสุดในชีวิต คิดง่าย ๆ สร้างง่าย ๆ อยู่ง่าย ๆ ไม่ซับซ้อน ร่ำรวยไม่ใช่เรื่องใหญ่ เพียงใจไม่มีทุกข์ ไร้หนี้สินให้ปวดหัว แม้จะเหลือแค่ตัวกับใจ กับปัจจัยสี่เพียงเล็กน้อย ฉันก็ว่าสบาย..................ยึดมั่นใน"ทฤษฎีเศรษฐกิจพอเพียง" ของพ่อหลวง ...ขอพระองค์ทรงพระเจริญ...

นกน้อย ๆ ในรังนั้นเฝ้าฝัน

ว่าสักวันได้โผบินสู่เวหา

กบปูปลามิหวังอยู่เพียงกะลา

สัตว์นานาล้วนมุ่งสู่โลกกว้างไกล

เกิดเป็นคนควรหวังความก้าวหน้า

มุ่งค้นหาวิชาความรู้ใหม่

เสริมแนวคิดประสบการณ์ไว้ในใจ

จะสบายด้วยความคิดเหนือกรอบใน