๑. หนานเกียรติลายแทงสู่ Gotoknow
หลายคนอาจรู้จัก และเข้าถึง GotoKnow ด้วยเหตุผลหลากหลายประการ บ้างมาเพราะเพื่อนแนะนำ บ้างมาด้วยค้นพบเอง และบ้างมาด้วยบังเอิญให้ต้องมา ฯลฯ แต่สำหรับผมแล้ว ผมกล้าพูดได้เต็มปากว่าผมรู้จักและเข้าถึง GotoKnow ได้เพราะ อาจารย์ (ขออนุญาตเรียกอาจารย์) เกียรติศักดิ์ ม่วงมิตร "หนานเกียรติ"
ถึงตอนนี้หลายคนอาจเกิดคำถามในใจ และนึกสงสัยว่าเอ้าแล้ว "หนานเกียรติ" เกี่ยวไรกับการมา GotoKnow ของผมหละ คำตอบเป็นอย่างนี้่ครับ คือเมื่อหลายอาทิตย์ก่อนผมบังเอิญได้เจอ "หนานเกียรติ" (บุคคลที่ผมเคารพรัก และนับถือมากท่านหนึ่ง) ทาง social network และการเจอกันครั้งนั้น "หนานเกียรติ" ได้ฟอร์เวิร์ดเมลมาให้ผม และติดลิงค์นี้ http://gotoknow.org/profiles/users/muangmit มาด้วย
ด้วยนิสัยขึ้สงสัยของผม จึงอดที่จะตามมันไปไม่ได้หลังจากพิจารณาดูอยู่หลายรอบ และแล้วความอยากรู้บวกกับอยากเห็น ก็พาผมเข้าสู่ GotoKnow โดยง่ายดาย จำได้ว่าเรื่องแรกที่ผมได้เห็นและเลือกอ่าน คือ "เรือนลาหู่" ซึ่งเป็นเรื่องหนึ่งในหลายๆ บันทึกของ "หนานเกียรติ" มีเนื้อหาพรรณนาถึงภูมิปัญา และประเพณีการสร้างที่อยู่อาศัยของพี่น้องชาว "ลาหู่" ในพื้นที่จังหวัดตาก
จากบันทึกฉบับนั้นของ "หนานเกียรติ" ผมได้ติดตามอ่านอีกหลายเรื่องราว และเชื่อมโยงไปถึงเรื่องราวของสมาชิกหลายท่าน ที่รังสรรค์ผลงาน ทั้งประสบการณ์ที่ได้จากการทำงาน และการท่องเที่ยว ตลอดจนการบอกเล่าจากบุคคลที่สอง - สาม - สี่ ตามลำดับ มันทำให้ผมยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่า GotoKnow คือสิ่งที่ดีงาม และสิ่งที่ผมค้นหามานาน ซึ่งผมใช้เวลาคลุกอยู่กับมันในคืนนั้นไม่ต่ำกว่าห้าชั่วโมง
ครับมันเป็นครั้งแรกที่ได้มา และรู้จัก GotoKnow แต่ก็เป็นครั้งแรกที่ คอมเตอร์เครื่องเก่าๆ ที่ผมบรรจงใช้งานมันอย่างทะนุถนอมมาเป็นเวลาช้านาน ต้องทำงานหนักกว่าปกติหลายเท่านัก เพราะคืนนั้นกว่าผมจะยุติการใช้งานมัน ด้วยเพลิดเพลินไปกับการอ่านบันทึกดีๆ เกี่ยวกับเรื่องราวของหลากหลายสมาชิกๆ ที่นำเสนอเพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์ดีๆ ณ ที่แห่งนี้ จนกระทั่งผมเหลือบมองนาฬิกาที่แขวนอยู่ข้างฝาขณะที่ผมรู้่สึกว่ามันดึกมากแล้ว ผมจึงเห็นว่าเข็มสั้นชี้เลขสาม ขนาดที่เข็มยาวชี้ไปที่เลขห้าสิบห้า ครับเพียงอีกแค่ห้านาทีก็จะตีสามแล้ว
หลังจากนั้นแทบทุกวัน GotoKnow ได้กลายเป็นสิ่งเสพติดที่ผมเสพเข้าไปแล้วติดงอมแงม ผมเฝ้าหวนหามันเสมอ ส่วนหนึ่งเพราะผมได้เรียนรู้เรื่องราวมากมาย จากประสบการณ์ดีๆ ของเหล่าสมาชิก (ที่มีหลากหลายอาชีพ ต่างเพศ และหลายหลากวัย) อีกส่วนหนึ่งเพราะผมอยากแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับพี่ๆ น้องๆ ลุง ป้า น้า อา ตลอดจนครูบาอาจารย์ ที่มากไปด้วยความรู้และเต็มไปด้วยน้ำใจ เผื่อแผ่แก่กันในอาณาบริเวณแห่งนี้
ด้วยเหตุที่ผมรู้สึกว่าผมเริ่มเสพติด GotoKnow ผมจึงหมั่นเข้ามาเรียนรู้ และอ่านประสบการณ์ของหลายๆ ท่าน และวันนี้วันที่ผมรู้สึกว่า ผมไม่ไหวแล้วผมต้องเป็นสมาชิกเหมือนคนอื่นบ้าง ผมจึงตัดสินใจเป็นสมาชิก GotoKnow โดยไม่ลังเลอีกต่อไป แม้จะไม่เข้าใจในรายละเอียดของมันมากนัก แต่ก็คิดว่าในวันข้างหน้าเพียงค่อยๆ ศึกษาเรียนรู้คงจะเข้าใจมันได้มากขึ้น
และจากการตัดสินใจเป็นสมาชิกในวันนี้ จึงเกิดบันทึกเรื่องแรกใน GotoKnow ซึ่งส่วนหนึ่งต้องยกคุณงามความดีให้อาจารย์ "หนานเกียรติ" ที่ให้โอกาสผมมาพบสถานที่แห่งนี้ (แม้เพียงบังเอิญก็จตาม) และขอขอบคุณเพื่อนสมาชิกทั้ง น้องๆ พี่ๆ ลุงป้า น้าอา ผู้มากด้วยประสบการณ์ทุกท่าน ที่แบ่งปันสิ่งดีๆ ให้แก่ผม และคงจะดียิ่งขึ้่นหากจะช่วยกรุณาแนะนำ ติชมกับบันทึกของผมที่จะเกิดในอนาคตต่อไป
ความเห็น (22)
ยินดีต้อนรับนะค่ะ มีอะไรให้ช่วยเหลือสามารถติดต่อมาได้เสมอค่ะ [email protected]
อ.จัน
- ยินดีต้อนรับครับผม
สวัสดีค่ะ ขึ้นหัวเรื่องได้น่าสนใจจนต้องเข้ามาอ่านนะคะ นานๆๆๆๆๆๆ เข้ามาเว็ปโกฯ ค่ะ ดีใจที่ได้ทักทาย ใจตรงกันค่ะ เข้ามาใหม่ๆก็พบเจอท่านผู้รู้ มากมาย หนานเกียรติเป็นคนมีน้ำใจ จิตอาสา แอบชอบมานาน ฮ่าๆๆๆๆๆ... แต่ไม่รุเป็นไง หนานอาจจะจำไม่ได้แร่ววว..... น้อยใจจังเลยค่ะ ทุกท่านในG2K สุดยอดนักถ่ายทอดประสบการณ์ค่ะ
ขอบคุณ อ.จัน ครับ ยังไงก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ พอดีเมื่อวานรีบเขียนไปหน่อย วันนี้ผมได้แก้ไขเนื้อหาบางช่วงตอนให้สมบูรณ์ขึ้ัน ไงฝากอาจารย์ช่วยชี้แนะด้วยนะครับ
ต้องของคุณ คุณพี่ฐานิศวร์ ด้วยครับ ที่ให้กำลังใจครับ แล้วจะเข้ามาแลกเปลี่ยนบ่อยๆ ครับ
ต้องของคุณ คุณพี่ฐานิศวร์ ด้วยครับ ที่ให้กำลังใจครับ แล้วจะเข้ามาแลกเปลี่ยนบ่อยๆ ครับ
ขอบคุณ อาจารย์รินดา ครับที่ให้่กำลัีงใจ และแวะมาทักทาย ผมได้ปรับปรุงข้อมูลบางช่วงตอนให้สอดรับการ หัวเรื่องที่ตั้งแล้วนะครับ ยังไงก็ติดชมได้ครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ
ยินดีต้อนรับสู่มิตรภาพที่ไร้ขีดจำกัด
ตามคนข้างบนมาต้อนรับสู่บ้านของเรา GotoKnow ครับ
ต้องขอบพระคุณ ท่าน วอญ่า-ผู้เฒ่า และ ท่านอาจารย์เกียรติ อย่างยิ่งครับ ที่ให้กำลังใจ ต้อนรับน้องใหม่คนนี้
สัญญาครับว่าจะนำประสบการณ์ดีๆ มาแบ่งปันเป็นระยะๆ
ตามมายินดีต้อนรับครับ มาแล้วดีกว่ามาช้า มาช้าดีกว่าไม่มา 555 รออ่านอีกครับ
ฮ่า ฮ่า คนเชียร์บล็อกตัวจริงมาแล้ว
ขอบคุณทุกๆ กำลังใจ ที่มาต้อนรับครับ
ยินดีต้อนรับด้วยคนค่า :)
มิตรภาพไร้พรมแดน ไม่มีสิ่งใดขวางกั้นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ได้
ขอลอกอาจารย์ขจิต มาช้า ดีกว่าไม่มา อิ อิ
ปล. อิ อิ เป็นคำที่ชาว G2K มักใช้เมื่อนึกอะไรไม่ออก เขิน อาย หรืออาการต่างๆ นาๆ ที่พูดไม่ออก บอกไม่ถูกคะ
ขอขอบคุณ คุณพี่จริญญา เป็นอย่างสูงครับ
ที่มาต้อนรับน้องใหม่คนนี้
สวัสดีครับ พี่กระติก
เห็นด้วยกับพี่อย่างยิ่งครับว่า มิตรภาพ นั้นไรพรหมแดนจริงๆ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน G2K แห่งนี้ ชิมิๆๆ
ขอบคุณท่าน.....
-
วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
....และแล้ว..เขา..ก็จากเราไป..คุณหนานเกียรติ..ผู้เป็นที่รัก..และนับถือ..ของชาวบล้อกเก้อร์..โกทูโน..."ด้วยความอาลัยและคาระวะ"...จาก..ยายธี
พี่ใหญ่ขอร่วมรำลึกถึงสิ่งดีๆมากมายที่ น้องหนานเกียรติ ได้มอบแก่สังคม..สะท้อนจากบทความและกิจกรรมดีๆ ที่เธอเขียนแบ่งปันให้พวกเราได้อ่านตลอดมา..
การเคลื่อนไหวครั้งสุดท้ายของเธอในบ้าน G2K ได้หยุดอยู่ที่บันทึกนี้และก่อนหน้านี้ของพี่ใหญ่ :
http://www.gotoknow.org/blog/nongnarts/449065?refresh_cache=true
..เธอมามอบทั้งดอกไม้เป็นกำลังใจและความระลึกถึงกัน..เราจะต่างมีกันและกันในใจตลอดไป..พี่ใหญ่กำลังจะขึ้นบันทึกตอนต่อไป หวังว่าเธอจะได้อ่านจากอีกมิติหนึ่งด้วยความสุขนะคะ..
ไม่ต้องห่วงน้องกวางและหลานเฌวา..พวกเราเหล่ากัลยาณมิตรที่นี่ จะดูแลใส่ใจดวงใจของเธออย่างดีที่สุดค่ะ..
สวัสดีครับทุกๆ ท่าน/คน ผมไม่ได้แวะเวียนมาเขียนบันทึกใน KotoKnow เสียหลายวัน เกือบจะเรียกว่าแรมเดือนเลยก็ว่าได้ มาวันนี้ก็อดที่จะนึกถึงบุคคลที่นำพาผมมารู้จัก KotoKnow ไม่ได้ ยิ่งมาได้อ่านข้อความของ ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์, ยายธี , นาง นงนาท สนธิสุวรรณ แล้วยิ่งหวนให้ระลึกถึง อาจารย์เกียรติ..ยิ่งนัก ทำไมน่าคนดีๆๆ ในสังคมไทยจึงหมดเวรหมดกรรมไวแท้... น่าจะอยู่ร่วมเวร ร่วมกรรมกับพวกเราไปนานๆๆ...แต่ยังไงก็ขอให้วิญญาณอาจารย์สู่สุคตินะครับ...