น้องนางบ้านนา " ครั้งแรกของการใช้ชีวิตนอกบ้าน" ( ตอนที่ 9 )


      การพูดคุยกันในคืนนั้นเป็นการเปิดโอกาสให้ทุกคนแสดงความคิดเห็น โดยแม่จะถามความเห็นทีละคน เริ่มจากพี่เขยซึ่งอาวุโสที่สุดและนางก็เข้าใจว่าเป็นพี่ชายตั้งแต่จำความได้  จึงให้ความสนิทสนมมาก

         แม่เอ่ยถามพี่เขยว่า " ทิดว่าจั่งใด๋ "

        พี่เขยใช้มือเคาะที่พื้นเบาๆอย่างใช้ความคิด  " อิหล่าสิอยู่ได้บ่ล่ะ บ่เคยไปไสจักเทีย เฮ็ดหยังกะบ่เป็น เฮียนหนังสืออย่างเดียวอย่างหลายกะเลี่ยงน่อง"

          ช่วงนั้นหลานคนแรกอายุได้ 2ขวบนางก็จะเห่อมากและพี่ก็กำลังตั้งท้องลูกคนที่สอง ซึ่งใกล้คลอดเต็มที

         แม่หันมามองนางซึ่งนั่งอยู่ข้างหลังและมองหน้าพี่สาวซึ่งนั่งเรียงกันอยู่ตรงหน้า ทุกคนส่ายหน้าอย่างไม่มีความเห็น ตอนนี้สายตาทุกคู่จับอยู่ที่นางคนเดียว แม่ใช้มือลูบที่หัวนางเบาๆพร้อมกับพูดว่า 

         " แมแสงเคยขออิหล่าไปอยู่นำหลายเทือแล่วแต่แมบ่ให่ไป แมคึดฮอดลูก บ่อยากให่ไปไส "

         แม่พูดด้วยน้ำเสียงอันสั่นเครือ พี่ๆทุกคนก็ทำตาแดงๆเหมือนจะร้องไห้ คราวนี้นางมองหน้าทุกคนพร้อมกับพูดขึ้นว่า

      "หล่าขอคึดอีกคืนหนึ่งเด้อ ไปนอนเถาะ อยากนอนแล่ว"

        นางพูดตัดบทเอาดื้อๆแล้วพี่ๆก็แยกย้ายกันไปนอน คืนนั้นนางนอนไม่หลับเลย คิดไปต่างๆนานา ดูเหมือนแม่ก็ไม่หลับเหมือนกันเพราะนางได้ยินแม่ถอนหายใจเป็นระยะๆ แม่นอนกอดนางทั้งคืน จนนางผล็อยหลับไปตอนใกล้รุ่งพร้อมกับปัญหาที่ยังค้างคา

         เช้าวันนั้นแม่แสงหอบข้าวของพะรุงพะรังมาฝากตามเคย พร้อมกับสายตาที่มีความหวังอย่างเต็มเปี่ยม ช่วงนาทีนั้นเองทำให้นางตัดสินใจ "ไป"อยู่กับแม่แสง ทำให้แม่แสงดีใจมาก รีบบอกกับนางว่า 

 " บ่ต้องเอาหยังไปจักแนวเด้อหล่า ไปแต่โตนี่ล่ะ แมสิหาให่ใหม่เหมิ้ดเลย เสื้อผ้าอยู่นำแมบ่อึด"

         แม่เดินเข้ามากอดนางโดยไม่พูดอะไรสักคำพร้อมกับลูบผมเบาๆด้วยความเคยชินพี่ๆก็ยืนมองทำตาปริบๆ

        ขณะที่นางกำลังละล้าละลัง แม่แสงก็เดินเข้ามาจูงมือเดินไป นางหันกลับมามองแม่และพี่ๆเป็นระยะจนลับตา

           พอไปถึงบ้านแม่แสงทั้งลูกสาวบุญธรรมและลูกเขยต่างยิ้มร่าดีใจที่นางไปอยู่ด้วย นางได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่น แม่แสงมีแม่บ้านด้วย 1คนรุ่นราวคราวเดียวกับนาง จึงทำให้นางมีเพื่อนเล่น   

      นางเริ่มงานด้วยความกระตือรือร้น จับโน่นทำนี่ไม่ยอมหยุดทั้งช่วยขายของ ปัดกวาดเช็ดถูบ้านทั้งๆที่มีแม่บ้านอยู่แล้ว ทำให้แม่บ้านพอใจมากยิ้มให้อย่างเป็นมิตร อีกอย่างนางยังช่วยเลี้ยงน้องด้วย และน้องก็ติดแจเลย เวลาร้องใครอุ้มก็ไม่เงียบนอกจากนางคนเดียว ทำให้ทุกคนในบ้านรักและไว้ใจนางมาก

        แม่แสงดูแลนางเหมือนลูกตัวเอง ข้าวของเครื่องใช้และห้องนอนเป็นส่วนตัวทุกอย่าง แม่บ้านก็ให้เกียรติเรียกนางว่า "คุณ"ทุกครั้ง เพราะแม่แสงบอกให้เรียกนั่นเอง  

       นางจะช่วยจัดบ้านให้เป็นระเบียบ แม่แสงจะสอนงานทุกอย่างทั้งการวางตัว การบ้าน การเรือน เหมือนกับจะเตรียมตัวออกเรือนประมาณนั้น แม้แต่เรื่องการทำกับข้าวก็พิถีพิถันมาก แม่แสงจะเข้าครัวทำกับข้าวเอง และทุกครั้งก็จะมีนางเป็นลูกมือด้วย อย่างเช่นวันนี้เมนูอาหารก็คือปิ้งปลา ป่นปลา และผักลวก

      " เวลาตำแจ่วต้องตำถี่ๆเด้อลูก มันจั่งสิได้ผัวครู"

     นางเอามือปิดปากหัวเราะคิก เพราะขำท่าทางของแม่แสงที่ดูตั้งใจสอนมาก แต่นึกเหตุผลไม่ออกว่าแค่เสียงตำน้ำพริกจะมีแฟนเป็นครูได้อย่างไร และทำไมต้องเป็นครูด้วยอาชีพอื่นไม่ได้เหรอ?  แม่แสงทำหน้าจริงจังและอธิบายต่อว่า

     " แมบ่ได้เว่าเหล่นเด้อ ผู้ได๋ได้ผัวครูถือวาบ่ธรรมดา  ต้องเพียบพร้อมทุกอย่าง  ไผกะอยากได้ผัวครู ต้องแข่งกันทุกเรื่อง  ยามมื่อแลงผู้บ่าวครูสิยางเลาะบ้านเบิ่ง เฮียนใด๋มีลูกสาวกะสิไปจอบฟังเสียงเฮ็ดแนวกิน  ถ่าเสียงตำแจ่วเยิ่น...เยิ่น...  ซ่า... ซ่า (แม่แสงพูดพร้อมกับสาธิตท่าตำไปด้วย)   แสดงวาขี้เกียจสันหลังยาว  ถ่าเสียงดังป็อกๆๆๆๆถี่ๆจั่งซี่ แสดงว่าเป็นคนขยัน เพิ่นกะสิไปสู่ขอมาเป็นเมีย แมได้ผัวครูกะย่อนเสียงตำแจ่วนี่แหล่ว..."

หมายเลขบันทึก: 427881เขียนเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ 2011 00:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2013 22:41 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (60)
  • สวัสดีค่ะ
  • ตอนเด็กๆแม่ก็บอกเหมือนกันให้ตำน้ำพริกข้อถี่ๆ
  • แต่ไม่ได้บอกว่าจะทำให้ได้ผัวครู
  • แต่บอกว่าจะไม่มีใครมาขอแต่งงาน
  • เด็กสมัยนี้ไม่รู้จักการตำน้ำพริกแล้วค่ะ
  • ไม่สนใจด้วยเพราะมีขายมากมาย

น้องนางบ้านนาน่าสงสาร              ต้องจากบ้านจากแม่แต่ยังน้อย

หนีความสุขที่แท้ไปใฝ่เลื่อนลอย    ทุกคนปล่อยความสุขไปให้ไกลตัว

อยู่กับบ้านญาติพี่น้องได้มองเห็น   ทุกเช้าเย็นสุขสันต์หมั่นใคร่หัว

แสนอบอุ่นสุขหัวใจในครอบครัว     ต้องมืดมัวเสี่ยงภัยไกลครอบครัว

แต่ก่อนแม่พี่ก็สอนอย่างนี้แหละ

แต่โชคดที่ปัจจุบันมีเครื่องปั่น

เลยไม่เดือดร้อน 

ไม่งั้นคงต้องไปแก้ตัวกับยมบาล

ว่าทำไมไม่มี ......คู่  อิอิ

ฮ่า ฮ่า นึกว่าจะมีแต่ที่อุบล...

ก็แปลกนะ.....สมัยก่อนห่างกัน 300 กม. ก็ไกลมากแล้ว แต่..ยังมีหลายสิ่งหลายอย่างที่เหมือนกัน

ผมพาพ่อกับแม่ผมไปลอสแองเจลิส เมื่อเกือบสิบปีมาแล้ว เห็นการ้อง กา กา ที่ดิสนี่แลนด์ ผมแกล้งบอกพ่อว่า กา มันร้องเหมือนที่บ้านเรา เพราะมันอพยพมาจากบ้านเรา

พ่อผมท่านนิ่งเงียบท่าทางครุ่นคิด เออ.. หรือว่าจะจริง ฮ่า ฮ่า

มีความสุขมากๆ นะครับ

 

  • ก๊ากๆๆๆๆๆๆ
  • ตำแจ่วมีผลว่าจะได้แฟนเป็นครูด้วย
  • แสดงว่าในสมัยก่อนครูมีอิทธิพลต่อสาวๆเนอะ

กลับมาอีกเที่ยว อยากทราบว่า นาดูนร้อนไหมครับ

หากร้อน.. ดูภาพนี้ครับ

คนยืนหน้า แม่นว่า แจ้งจ่างป่าง กะบ่เห็นหน้าดอก...ย้อนว่าหนาวหลาย

อ่านแล้วเห็นควรให้ได้รับรางวัล วรรณกรรมอีสานต่อจาก "ลูกอีสาน" ลุงคำพูน บุญทวี 

แม่แสงสอน ต้องทำอาหารเก่งแน่ๆ  อยากชิมอาหารอร่อยๆ ค่ะ

 

ขอบคุณค่ะ..เห็นภาพชีวิตที่อบอุ่นของครอบครัวรักกัน..จะคอยอ่านตอนต่อไปค่ะ

                      โครงการแกนนำป้องกันยาเสพติด ส.ว. ๓

    รร.นวมินทราชินูทิศ สตรีวิทยา พุทธมณฑล กรุงเทพมหานคร

       โครงการรางวัลดีเด่นจากโครงการเธอคือแรงบันดาลใจปี ๒

          http://gotoknow.org/blog/nongnarts/428008

การสอนของคนโบราณ มีนัยน่าสนใจ ฟังเสียงตำแจ่ว มองไกลไปถึงความขยัน

แต่ปัจจุบันเสน่ห์ปลายจวักแพ้เสน่ห์แกงถุงจึงมีคำพูดกระทบว่า....

คนโบราณ"เสน่ห์ปลายจวักผัวรักจนตาย"

แม่บ้านปัจจุบัน..."เสน่ห์ปลายจวักให้ผัวรักไม่ต้องปรุง ซื้อแกงถุงมาให้กินก็สิ้นใจผ่อนส่ง"ไปเอง

ขอต่อจากลุงวอญ่า ในการดูนางอดีตโบราณกาล เขาบอกว่า..จะดูวัวให้ดูหาง..จะดูนางให้ดูแม่..จะให้แน่(ใจ)ต้องดูถึงยาย..อันนี้หมายถึงสายเลือดสายสัมพันธ์(DNA)..หรือการฟังเสี่ยงถี่จากการตำครก...แต่ปัจจุบัน..กินน้ำพริกต้องฟังเสียงเครื่องบดไฟฟ้า..และถ้าดูกริยา..มารายาท...จากแม่ และยาย อาจจะลำบากเพราะเด็ก.นาง(สาว)..ออกมาอยู่ไกลบ้าน..การดูนางปัจจุบันจึงได้ดูแต(สะ)ดือ...ฮะ.ฮ่ะ.ฮ่า..

ถ้าเป็นครูอยู่แล้ว ก็จะได้ยกกำลังสองสิ

เอาผักโรงเรียนมาทำอาหารอะไรดีนะ น้อง

อยากอ่านตอนจบค่ะ  ว่าตกลงจะได้สามเป็นครูบ่...อิๆๆ  พี่...ไม่ได้ครูเพราะตำไม่ดังนี่เอง  555555555555555

สวัสดีค่ะ Ico48

  • ตามมาอ่านอิหล่า...ม่วนอีหลีเด้อค่า
  • เวลาจบน่ารวมเล่มนะคะ
  • ใช่เลยค่ะ...ที่บ้านก็เว้าจั่งซี่แหละ 555+

สวัสดีค่ะน้องเต้ยIco48

  • ขอบคุณที่คิดถึงกันนะจ๊ะ
  • สบายดีเนาะ
  • มีความสุขมากๆค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ลำดวนIco48

  • ใช่ค่ะ เดี๋ยวนี้เรื่องการบ้านการเรือนมักถูกมองว่าเป็นงานของคนรับใช้ ไม่ค่อยให้ความสำคัญอะไรค่ะ
  • ขอบคุณที่มาให้กำลังใจนะคะ
  • มีความสุขมากๆค่ะพี่

สวัสดีค่ะคุณวิโรจน์Ico48

  • นางลำบากเพราะยากจนต้องทนเหงา

หนักก็เอาเบาก็สู้กู้ศักดิ์ศรี

ญาติพี่น้องห่วงหนักหนานางรู้ดี

แต่แม่แสงผู้อารีย์มีบุญคุณ

 

สวัสดีค่ะคุณมะเดื่อIco48

  • เย็นแล้วจ้า คุณยายนอนดึก ชอบมาตอนดึกๆอากาศเย็นสบายดี
  • ขอบคุณมากค่ะที่มาให้กำลังใจคุณยายเสมอมา
  • มีความสุขมากๆนะคะ

สวัสดีค่ะพี่Ico48

  • เด็กสมัยก่อนไม่รั้นเหมือนสมัยนี้นะคะ พูดคุยรู้เรื่องแต่เดี๋ยวนี้เหมือนคุยกันคนละภาษาเลยค่ะ จะให้เค๊ามานั่งตำน้ำพริกคงมีน้อยรายที่ยอมทำค่ะ
  • ขอบคุณมากๆนะคะที่มาให้กำลังใจน้อง
  • มีความสุขมากๆค่ะ

สวัสดีค่ะคุณเปลวเทียนIco48

  • อ้าว เหรอคะ? คุณยายก็ไม่เคยได้ยินกาฝรั่งร้องซักที เพราะไม่เคยไปค่ะ อิอิ
  • ขอบคุณที่เล่าสู่กันฟังนะคะ
  • ที่นี่มีวันละ 3 ฤดูเลยค่ะ กลางคืนฝนตก เช้าอากาศหนาว กลางวันร้อนเปรี้ยงๆ วันนี้คุณยายออกหมู่บ้านไม่ได้นำร่มไปด้วย ตัวดำปี๋แล้วค่ะ
  • มีความสุขมากๆค่ะ

เรียนท่านอาจารย์Ico48

  • มากเลยล่ะค่ะ ถ้าคุณครูไปจีบสาวบ้านไหนพ่อแม่ ญาติพี่น้องก็จะหน้าบานไปด้วย ถ้ามีครูหนุ่มๆย้ายมาใหม่ ครูใหญ่หรือเพื่อนครู จะมีหน้าที่แนะนำว่าบ้านไหนมีลูกสาวบ้าง ตอนเย็นก็จะแต่งตัวหล่อไปกินข้าวบ้านโน้นบ้านนี้ เพื่อทำความรู้จักค่ะ
  • บ้านคุณยายหัวกระไดไม่แห้งเลยค่ะ เพราะมีลูกสาวอายุไล่เลี่ยกันถึง 3 คน พี่สาวสองคนเกือบจะแต่งงานกับครูแล้ว แต่แม่ไม่ชอบเพราะไปบ่อยเกินไป แม่พูดกับลูกว่า " ไม่ทำมาหากินหรืออย่างไร วันๆเอาแต่มานั่งเฝ้าสาว" พอแม่พูดอย่างนี้ทุกคนก็เลยลงมติกันว่า " เลิก " ค่ะ เพราะเชื่อแม่

เรียนท่านอาจารย์Ico48

  • ขอบพระคุณมากๆค่ะ คุณยายจะไปรับกับอาจารย์นะคะ อิอิ

สวัสดีค่ะพี่ดาIco48

  • นางทำกับข้าวได้ตั้งหลายอย่างค่ะ แต่เวลาอยู่ที่บ้านจะเป็นคุณหนูเพราะแม่กับพี่ๆไม่ยอมให้ทำอะไรเลย อยากกินอะไรก็สั่งเอาๆ แต่ก็กินตามอัตภาพที่เรามีอยู่นะคะ
  • ขอบคุณพี่ดามากค่ะที่มาให้กำลังใจน้องเสมอๆ
  • มีความสุขมากๆนะคะพี่

สวัสดีค่ะพี่ใหญ่Ico48

  • ขอบคุณมากๆค่ะพี่ที่มาให้กำลังใจน้องเสมอมา
  • น้องๆเก่งมากค่ะ ที่สำคัญมีผู้ใหญ่ใจดีให้การสนับสนุนด้วย
  • ขอคุณพระคุ้มครองทุกๆท่านให้มีแต่ความสุขความเจริญตลอดไปนะคะ
  • ตำน้ำพริกถี่ๆ แสดงว่า active ว่องไว ส่วนตำช้าๆ เขาว่า ทำอะไรอืดอาด ยืดยาด ขาดชีวิตชีวาครับ
  •  เอาใจช่วยน้องนาง คนห่างบ้านครับ

สวัสดีค่ะคุณตาฯIco48

  • คุณยายเป็นคนโบราณ และ "หัวโบราณ" จนถึงปัจจุบันนี้ค่ะ ทุกอย่างที่แม่สอนยังนำมาปฏิบัติจนทุกวันนี้ แต่ก็ได้ไม่ถึงครึ่งของแม่เลยค่ะ เพราะแม่เป็นกุลสตรีแท้ๆเพียบพร้อมทั้งกิริยามารยาท ความอ่อนน้อมถ่อมตน ไม่นินทาว่าร้ายใคร ตั้งแต่เล็กจนโต คุณยายยังไม่เคยได้ยินแม่ว่าอะไรใครเลยค่ะ
  • ขอบคุณคุณตาที่แวะมานะคะ
  • มีความสุขมากๆค่ะ

เรียนท่านอาจารย์Ico48

  • คุณยายโชคดีที่เป็นคนโบราณค่ะ ปัจจุบันก็ยังยึดถือปะเพณีวัฒนธรรมโบราณอยู่ค่ะเคยนุ่งผ้าถุงยังไงก็ยังนุ่งอยู่เหมือนเดิมค่ะ
  • ขอบคุณที่มาให้กำลังใจนะคะ
  • มีความสุขมากๆค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ครูนายIco48

  • ผักตระกูลกะหล่ำก่อนรับประทานต้องทำให้ " สุก" เท่านั้นนะคะ จะผัด จะแกงหรือต้มน้ำซุบก็ได้ค่ะ เพราะถ้ารับประทานดิบสารที่อยู่ในผักจะไปทำให้การทำงานของวิตามินบี1ลดประสิทธิภาพลงค่ะพี่
  • ขอบคุณที่มาให้กำลังใจค่ะ
  • มีความสุขมากๆนะคะ

สวัสดีค่ะคุณครูดาวเรืองIco48

  • ถ้างั้นก็รอติดตามตอนต่อไปนะคะว่า " ครู " มีบทบาทกับชีวิตนางหรือไม่? อย่างไร?ค่ะ
  • ขอบคุณที่มาให้กำลังใจค่ะพี่
  • มีความสุขมากๆนะคะ

สวัสดีค่ะคุณครู pongIco48

  • ขอบคุณมากๆค่ะ สำหรับคำแนะนำ เรื่องราวชีวิตของนางยิ่งกว่าละครน้ำเน่าอีกค่ะ บางอย่างก็เหนือการคาดหมายไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อเพราะมันสับสนวกวนเหลือเกิน
  • ขอบคุณอีกครั้งสำหรับกำลังใจนะคะ

สวัสดีค่ะพี่มหาIco48

  • ขอบคุณมากมายสำหรับกำลังใจค่ะพี่
  • มีความสุขมากๆนะคะ

สวัสดีค่ะน้องชำนาญIco48

  • นับเป็นประสบการณ์ที่ต้องจดจำไปตลอดเลยค่ะ ชีวิตที่ต้องระเหเร่ร่อน ทำให้เรามีภูมิคุ้มกันด้านจิตใจที่แกร่งขึ้น ต้องอดทน และทนอดด้วยค่ะ
  • ขอบคุณที่มาให้กำลังใจนะคะ
  • มีความสุขมากๆค่ะ
  • สวัสดีครับ คุณยาย
  • อ่านแล้วก็ สุขใจดีครับ
  • เป็นแบบอย่างที่ดีให้น้องๆ ได้ครับผม

สวัสดีค่ะคุณครูฐานิศวร์Ico48

  • กว่าจะมายืนอยู่ตรงจุดนี้ได้ นางต้องล้มลุกคลุกคลาน เหนื่อยยากแสนเข็ญเลยล่ะค่ะ มีแต่คนพูดว่า " ไม่น่าเชื่อ"
  • ขอบคุณที่มาให้กำลังใจคุณยายเสมอๆนะคะ
  • มีความสุขมากๆค่ะ
  • สวัสดีค่ะ
  • ช่วงนี้บุษราไม่ค่อยได้แวะไปทักทายกัลยาณมิตรที่น่ารักอย่างคุณยาย "คนสวย"...ด้วยภาระงาน  แต่ยังระลึกถึงกันเสมอค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

                            

สวัสดีค่ะน้องบุษราIco48

  • ไม่แวะมาก็ไม่เป็นไรค่ะ งานหลักเราต้องทำให้ดีก่อน ส่วนการหาความรู้เพิ่มเติมจากการอ่านเป้นเรื่องรองลงมานะจ๊ะ
  • พี่เองช่วงนี้ก็ยุ่งเหมือนกันค่ะ ปวดหัวแทบแย่

 

มาติดตามเรื่องของ "นาง" ค่ะ

สวัสดีครับ

  • อ่านบันทึกนี้แล้วให้ข้อคิดต่างๆมากมายในสังคมอีสานบ้านนาเรา
  • และอดคิดถึงอดีตสมัยเป็นบ่าวครูใหม่ๆไม่ได้(เนื้อหอมสุดๆเลย) อ๊ากๆๆๆๆๆๆ
  • ขอบคุณมากๆที่นำเรื่องดีๆมาแบ่งปัน

สวัสดีค่ะ...คุณยาย...

  • ทุกคนมีอดีตกันทุกคนค่ะ...อยู่ที่บุญ - กรรม ของแต่ละคน...
  • คนเราเกิดมาไม่เหมือนกันค่ะ...แต่ปัจจุบันเราอาจดีหรือแย่กว่าบางคนค่ะ
  • สัจธรรมของความเป็นมนุษย์ไงค่ะ...
  • มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ...

สั่งสอนลูกปลูกฝังแต่ยังเด็ก              วันละเล็กละน้อยพลอยส่งผล

ทั้งคำพูดพร้อมแบบอย่างทางครองตน  ไม่สับสนในหนทางก้าวย่างไป

เรื่องน้องนางบ้านนานั้นน่าคิด              ถึงชีวิตกุลสตรีที่สดใส

มีแม่แสงคอยอบรมบ่มกายใจ               คอยชี้ให้แนวทางการวางตัว

แม่แสงนั้นท่านแนะนำพร่ำสอนสั่ง         แม้กระทั่งเรื่องสตรีจะมีผัว

เป็นผู้หญิงหยิ่งไว้ใช่ปล่อยตัว              แม้งานครัวซ่อนความหมายชายแอบมอง

    กลอนนี้เขียนชมนะ ไม่ได้มีความหมายอื่น มาเยี่ยมคุณโยม (คุณยาย) ต่อไปก็คงจะเป็นยายจริงๆ ขอให้สุขภาพร่างกายที่แข็งแรง  

 

ขอให้มีสุขภาพร่างกาย จิตใจที่แข็งแรง

สวัสดีค่ะคุณครูภาทิพIco48

  • ขอบคุณที่ไม่ทิ้งกันนะคะ
  • ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
  • สุขสันต์วันศุกร์ค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ครูจ่อยIco48

  • ครูคือพ่อแม่คนที่สองค่ะพี่ ไม่ใช่เฉพาะนักเรียนเท่านั้นนะคะผู้ปกครองก็เชื่อฟังครูด้วยค่ะ บ้านไหนได้ลูกเขยครูจะลือกันไปทั้งตำบลเลยค่ะ พี่ครูจ่อยเชื่อมั๊ยว่าในละแวกนั้น(9 หมู่บ้าน) ใครเป็นครูอยู่บ้านไหนเค๊ารู้จักกันหมดเลยค่ะ ฮ็อตสุดๆก็คือครู รองลงมาคือตำรวจค่ะ

สวัสดีค่ะคุณบุษIco48

  • ขอบคุณที่ให้กำลังใจนะคะ
  • ต้องบอกว่า " ขอบคุณความจน" ที่ทำให้คนเข้มแข็งขึ้นค่ะ
  • ขอบคุณมากๆที่มาให้กำลังใจกันอยู่เสมอๆ
  • มีความสุขมากๆทุกวันนะคะ

นมัสการหลวงพี่Ico48

  • นางเกิดมาโชคดีตรงที่ " อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ดี" ค่ะ แม่เป็นต้นแบบของลูกๆแม่เป็นคนเรียบร้อยมากๆค่ะ พูดน้อย ยิ้มเก่งเป็นกุลสตรีทุกกระเบียดนิ้วเลยค่ะ จะไอจะจามก็ระมัดระวัง การแต่งเนื้อแต่งตัวที่ปกปิดมิดชิด การเดินเหินต่างๆ การอยู่ต่อหน้าผู้ใหญ่ เคารพผู้ใหญ่ หรือที่บ้านเราเรียก " ตะหมอบตอบขา" แม่ก็สอนหมดค่ะ
  • แม่แสงก็เป็นคนสวยมากคนหนึ่ง รูปร่างสูงโปร่งแต่ท่านหนักไปทางบู๊ ไม่กลัวคน พูดจาเสียงดังฟังชัด เก่งด้านการบริหารจัดการ เรื่องธุรกิจการค้าแต่ก็มีความเนี๊ยบอยู่ในตัว ถ้าไม่สวยแม่แสงจะไม่ออกจากบ้านค่ะ อยู่ที่บ้านก็จะแต่งตัวสวยทุกวัน แต่แม่จะออกแนวเรียบๆ ไม่แต่งตัวมาก ถ้านำสองคนมาอยู่ด้วยกันก็พอดีเพราะคนหนึ่งเป็นฝ่ายพูด อีกคนเป็นฝ่ายฟัง ถึงได้เป็นเพื่อนสนิทกันไงเพราะไม่เคยขัดใจกันเลย
  • นางได้รับความรู้จากแม่แสงมากมาย คุ้มค่ากับการออกจากบ้านครั้งแรกค่ะ
  • สวัสดีค่ะนำขนมกุ๋ยช่ายมาฝากค่ะ

สวัสดีค่ะ  คุณยาย 

มาทักทายวันหยุดค่ะ  คิดถึงเสมอ 

เห็นมีรูปไปฝากพี่ทุกครั้ง  ขอบคุณค่ะ  ไปเห็นมะม่วงบ้านคุณยาย  น่าอร่อย

บ้านพี่ก็มีมะม่วงเยอะค่ะ  ไว้โตแล้วจะเก็บมาฝาก

สวัสดีจ้าน้องเต้ยIco48

  • ขอบคุณที่นึกถึงกันนะจ๊ะ
  • ตอนนี้งานรุมเร้า ปวดหัวตุบๆเลยค่ะ ไม่มีเวลาไปเยี่ยมแต่ก็ยังนึกถึงอยู่เสมอนะจ๊ะ
  • มีความสุขมากๆนะ

 

สวัสดีค่ะพี่nanaIco48

  • ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะคะ
  • ช่วงนี้ไม่มีเวลาไปเยี่ยมญาติเลยค่ะ งานเข้าเต็มๆ
  • คิดถึงอยู่เสมอนะคะ

มาติดตามอ่านน้องนาบ้านนาค่ะ เขียนได้ดี ม่วนดีมีสาระแฝง อย่างคำสอนของแม่แสงนี่เคยได้ยินผู้เฒ่าผู้แก่สอนมาเช่นกันค่ะ

"เฮียนใด๋มีลูกสาวกะสิไปจอบฟังเสียงเฮ็ดแนวกิน  ถ่าเสียงตำแจ่วเยิ่น...เยิ่น...  ซ่า... ซ่า (แม่แสงพูดพร้อมกับสาธิตท่าตำไปด้วย)   แสดงว่าขี้เกียจสันหลังยาว  ถ่าเสียงดังป็อกๆๆๆๆถี่ๆจั่งซี่ แสดงว่าเป็นคนขยัน เพิ่นกะสิไปสู่ขอมาเป็นเมีย แมได้ผัวครูกะย่อนเสียงตำแจ่วนี่แหล่ว..."

อิอิ สงสัยต้องไปหัดตำแจ่ว แบบแม่ว่าซะแหล่ว

                             ขอให้วันนี้          

 

    

สบายดีน้องคุณยาย

แวะเข้ามาอ่าน"น้องน้องบ้านนา"...เวอร์ชั่นภาษาลาวอีสาน ถึกใจเด้อค่ะ..คักหลายๆๆ

 

สวัสดีค่ะพี่ครูป.2Ico48

  • แม่แสงสอนแม้กระทั่งวิธีนุ่งผ้าถุงค่ะ ว่าไปงานอะไรใส่ผ้าถุงลายแบบไหนถึงจะเหมาะ ไม่แปลกใจเลยที่ท่านมีสามีเป็นครู เพราะสมัยนั้นครูฮ็อตสุดๆค่ะ
  • ขอบคุณค่ะพี่ที่มาให้กำลังใจน้องเสมอๆ
  • มีความสุขมากๆนะคะ

สวัสดีค่ะพี่นีนาถIco48

  • เว้าแบบซื่อๆไม่ต้องดัดแปลงค่ะพี่ แบบดิบๆเท่าที่จำได้ค่ะ นึกถึงทีไรก็ขำทุกทีเพราะแม่แสงท่านตั้งใจมาก อยากให้นางลอกคราบล้างขี้ตมออกแล้วเป็นลูกสาวท่านที่ต้องมีสามีที่ดีและเป็นแม่ศรีเรือนในวันข้างหน้าค่ะ
  • สวัสดีครับ คุณยาย
  • แวะมาให้กำลังใจครับผม

สวัสดีค่ะคุณครูฐานิศวร์Ico48

  • คุณยายขออนุญาตcopyคำสอนของท่านว.ไว้หมดเลยนะคะ( จริงๆเอาไปแล้วล่ะ เพิ่งจะขอ) อิอิ
  • ขอบคุณมากๆที่มาให้กำลังใจนะคะ
  • มีความสุขมากๆค่ะ

<h6>อ่านแล้วได้ความรู้สึกเรียกว่าได้อารมณ์เหมือนอ่านนิยายในหนังสือบางกอกรายรายสัปห์ดาเลย..ได้ความรู้ว่าทางอีสานตำน้ำพริกเสียงถี่... ได้สามีครู...&nbsp; เลยขอความรู้คุณยายว่า..หากอยากได้สามีตำรวจ..หมอ..คนเฒ่า คนแก่..สอนให้ทิ่มอย่างไร</h6>

เรียนคุณครูฑูรย์Ico48

  • สมัยนั้นอาชีพที่เชิดหน้าชูตา และมีเกียรติที่สุดในสายตาของชาวบ้านคือ "ครู" ค่ะ ถ้าบ้านไหนมีลูกสาว(หน้าตาดี) จะมีครูไปจีบค่ะ แล้วก็จะลือกันไปทั้งหมู่บ้านเลย คนที่ครูไปจีบก็ต้องประพฤติตัวดีให้สมกับเป็นกุลสตรีไทยเลยค่ะ
  • อาชีพที่รองจากครู คือ " ตำรวจ" แต่แปลกมากที่ชาวบ้านไม่ชอบตำรวจเลย เค๊าคุยด้วยเพราะ" เกรง" ค่ะแล้วพ่อแม่ก็ไม่นิยมและไม่ชอบให้ลูกของตัวเองมีแฟนเป็นตำรวจด้วย ถ้าไปจีบก็จะเฉยๆ ไม่มีอาชีพไหนลบภาพของคุณครูออกไปได้ค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท