วิธีดูการขับเคลื่อนชุมชนและองค์ประกอบบูรณาการใน e-Learning


                                                                                           "...ปัจจัยและองค์ประกอบบางอย่างนั้น 
                                                                                            หากเรียนรู้และทุ่มเทจัดการได้ 
                                                                                            ก็จะส่งผลดีเป็นแรงกระเพื่อมไปยังอีกหลายระบบ.."

ทางเครือข่าย 'ขุนพลคนทำสื่อ' ในมหาวิทยาลัยมหิดล ซึ่งเป็นการเกาะกลุ่มกันเป็นชุมชนผู้ปฏิบัติและชุมชนเรียนรู้การปฏิบัติ ทั้งเพื่อการที่จะนำไปสู่การพัฒนางานสนับสนุนทางวิชาการของมหาวิทยาลัยที่เกี่ยวข้องต่อไปและทั้งเพื่อเป็นการหาทางขับเคลื่อนเชิงยุทธศาสตร์ 'เครือข่ายชุมชนผู้ปฏิบัติ CoP : Community of Practice' โดยถือเอางานเรื่องสื่อ เทคโนโลยีการศึกษา สื่อสารการศึกษา และระบบเทคโนโลยีสารสนเทศทางการศึกษา มาเป็นประเด็นสร้างความเคลื่อนไหว

ความสนใจของการรวมตัวกันของเครือข่ายขุนพลคนทำสื่อนี้ ก็มุ่งที่จะเคลื่อนไหวกิจกรรมและปฏิบัติการเชิงวิชาการที่มาจากด้านสื่อ เทคโนโลยีการศึกษา และ IECT ให้มีส่วนร่วมในการสร้างผลกระทบต่อการพัฒนาเชิงปฏิรูปในภารกิจสำคัญทุกมิติของมหาวิทยาลัยทั้งด้านการจัดการเรียนการสอน การวิจัย การบริการวิชาการ การทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรม รวมทั้งการพัฒนาระบบเทคโนโลยีและนวัตกรรมการบริหารจัดการทางความรู้ โดยเฉพาะความก้าวหน้าของเทคโนโลยีดิจิตอลที่จะสามารถนำมาสร้างความเปลี่ยนแปลงให้พ้นข้อจำกัดหลายอย่างของการจัดการศึกษาและการจัดการเรียนการสอน มีสมาชิกและเครือข่ายทำงานและขับเคลื่อนไปด้วยกันจากหลากหลายสาขา เป็นเวทีหนึ่งที่รวมคนเก่งมาระดมพลังทำสิ่งสร้างสรรค์ด้วยกัน ทั้งเพื่อมหาวิทยาลัยและเพื่อสังคมทางปัญญาของประเทศ

ปีนี้เครือข่าย CoP นี้เขาจะจัดเวทีรวมพลคนทำสื่อกัน คงจะประมาณกลางปี ซึ่งในงานก็จะเป็นเวทีที่มีกิจกรรมผสมผสานน่าสนใจหลายอย่าง หลายแนว ทั้งการสัมมนาวิชาการ การออกร้านและออกบู๊ทแนะนำเทคโนโลยีที่ทันสมัยทางด้านการศึกษาและสารสนเทศ การเผยแพร่ผลงานวิชาการ และการประกวดสื่อ

     ผมเองนั้น   นอกจากจะถือว่าเรื่องนี้อยู่ในความสนใจและอยู่ในแวดวงการทำงานของตนเองมาโดยตลอดเรื่องหนึ่งแล้ว ก็เกี่ยวข้องในการริเริ่มและช่วยคนอื่นเขาทำงานนี้อยู่บ้างเหมือนกัน 

แต่ระยะหลังๆนี้ก็ได้เข้าไปมีส่วนร่วมตามแต่จะมีโอกาสและแล้วแต่เขาจะจัดวางให้ไปทำ เหตุผลก็ไม่มีอะไรมากครับ ชักจะอาวุโส ซึ่งไม่เป็นข้อดีหลายอย่าง คือ หากรู้เรื่องก็ดีไป แต่ถ้าหากไม่รู้เรื่องนี่ก็จะเป็นผลเสียมากกว่าก่อให้เกิดผลดีเช่นกัน เพราะความที่เป็นคนมีความอาวุโสนั้น หากไม่พูดและไม่ทำอะไรเลยก็จะดูขวางทางคนอื่น ทว่า พอพูดและออกความเห็นอันใดแล้วก็จะกลายเป็นเสียงดัง ทำให้คนรุ่นหลังๆเกรงใจและทำงานกันไม่สนุก ไม่ได้ใช้พลังสร้างสรรค์

รวมทั้งหากไม่ละวางหรือไปเปิดพื้นที่ทำในแง่มุมอื่นๆคนรุ่นหลังๆก็จะไม่ได้เกิด ผมเลยเห็นด้วยกับ ดร.รวิน ระวิวงศ์ คณบดี คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล ซึ่งก็เป็นที่ปรึกษาและเป็นแกนนำคนหนึ่งของกลุ่มนี้ที่คุยให้แง่คิดอย่างคนทำงานด้วยกันในวันหนึ่งว่า "ให้น้องๆเขาทำกันไปเหอะพี่" ซึ่งก็ตรงกับเสียงที่ก้องอยู่ในใจผมอยู่พอดีเหมือนกัน เลยก็ต้องหาทางไปทำในกลไกเชิงนโยบาย ทำงานวิชาการ หรือไปทำอย่างอื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งการทำวิจัยและพัฒนาเครือข่ายวิชาการที่ผสมผสานเรื่องสื่อและเทคโนโลยีการศึกษาเข้ากับการพัฒนามิติอื่นๆ ซึ่งบางส่วนก็เป็นปัจจัยแวดล้อมที่ช่วยส่งเสริมการทำงานนี้ของมหาวิทยาลัยได้ในทางอ้อม

แต่ถ้าหากต้องได้เกี่ยวข้อง ก็ต้องหาทางเกี่ยวข้องในด้านที่จะช่วยกันบุกเบิก เสริมกำลังความเข้มแข็งและเติมเต็มสิ่งที่จะไม่ไปชิงพื้นที่และทับซ้อนสิ่งที่มีเครือข่ายผู้คนกำลังทำและกำลังงอกงามเติบโตกัน และที่มักจะเสริมเข้าไปก็คือ ......................

  •       การเติมมิติความเป็นชุมชน  เข้าสู่การทำงานองค์กรมหาวิทยาลัยทุกระดับและวิธีทำงานที่ดึงพลังสร้างสรรค์ทุกอย่างของปัจเจกออกมา  ทั้งเพื่อสร้างวัฒนธรรมการทำงานอย่างใหม่ให้เกิดขึ้นในองค์กรสมัยใหม่ ที่ผสมผสานเข้ากับองค์ความรู้และวิธีการของคนทำงานวิจัยชุมชน
  •       การสะท้อนเสียงและเชื่อมโยงความจำเป็นของสังคม  ที่มีความเป็นชุมชนเป็นตัวตั้ง ให้เข้ามามีส่วนต่อการคิดและตัดสินใจในมิติต่างๆ เพื่อให้ปฏิบัติการทางวิชาการและการขับเคลือนงานสร้างสรรค์ทางวิชาการต่างๆของมหาวิทยาลัย ได้ความรอบด้าน ได้ทั้งความก้าวล้ำนำหน้า ความเป็นวิชาการของงานภาคปฏิบัติและงานสนับสนุนทางวิชาการ เชื่อมโยงกับการเรียนรู้ของสังคมและสะท้อนประเด็นความใส่ใจต่อสังคม มุ่งไปข้างหน้าอย่างไม่ลืมข้างหลังที่เป็นความเป็นตัวของตัวเองของสังคม
  •       การสร้างบทเรียนการริเริ่มและขยายผลสิ่งดี ในมหาวิทยาลัยและในสังคม จากการลงมือทำและได้ความสำเร็จไปทีละเล็กละน้อยของกลุ่มคนผู้ปฏิบัติ การถอดบทเรียน การจัดการความรู้เพื่อสื่อสารขยายผล การพัฒนาเครื่องมือทำงานทางปัญญาที่บูรณาการกับการปฏิบัติ เหล่านี้ เป็นสิ่งที่ผมและหมู่มิตรในมหิดลจะลงมือทำทุกที่ที่มีโอกาส

ความคิดเบื้องหลังอย่างนี้ เลยก็มักกำกับและผสมผสานไปกับบทบาทหน้าที่ต่างๆไปด้วย บางเรื่องก็น่าเบื่อหน่ายตนเองมากเหมือนกันครับเพราะมันเหมือนแผ่นเสียงตกร่อง ทว่า แม้นได้ผลบ้างไม่ได้ผลบ้างก็ตระหนักว่าเป็นกิจและหน้าที่แห่งชีวิตที่พึงต้องทำ

ปีนี้เครือข่ายคนทำสื่อก็มาชวนผมให้ได้ช่วยกันทำงาน ๑ เรื่อง คือ เป็นกรรมการประกวดสื่อ e-Learning ซึ่งก็เช่นเคยครับ เพื่อช่วยกันทำให้เกิดมิติใหม่ๆที่มีความหมายมากขึ้นเท่าที่พอมองเห็น บวกเข้าไปกับแนวพิจารณาที่มีอยู่ ผมก็เลยนำเสนอเอกสารเกณฑ์พิจารณาการประกวดสื่อ e-Learning[click here]  ให้เป็นโอกาสคลิก จุดประกาย ขับเคลื่อน และส่งแรงขยายผลองค์ประกอบบางอย่างที่เป็นแนวโน้มเชิงยุทธศาสตร์ของมหาวิทยาลัยให้เคลื่อนไปในทิศทางใหม่ๆ พร้อมกับได้สื่อ e-Learning และได้เสริมสร้างพลังความเข้มแข็งของการเรียนรู้และสะสมภูมิปัญญาจากการปฏิบัติไปด้วย

แนวการพิจารณาที่นำเสนอนี้ เป็นหลักเกณฑ์ชุดเล็กๆกระทัดรัด ทว่า จะมีนัยะเชิงทฤษฎีและมีนัยะต่อตัวแปรเชิงระบบที่ซับซ้อนหลายอย่าง ซึ่งแน่นอนว่าสำหรับผมแล้ว ก็จะให้ความสำคัญไปถึงมิติวิธีคิดและกระบวนการที่อยู่ภายในงานที่จะได้กล่อมเกลาจิตสำนึกความเป็นตัวตนที่คลายออกเหมือนกับการปฏิบัติธรรมจากการทำงานไปด้วย ผมมีบทเรียนจากการทำงานชุมชนแนวประชาสังคมในระยะ ๑๐ กว่าปีที่ผ่านมาพอสมควรที่ทำให้เห็นได้ว่าปัจจัยและองค์ประกอบบางอย่างนั้น หากสามารถเรียนรู้และระดมพลังจัดการได้ ก็จะส่งผลดีเป็นแรงกระเพื่อมไปยังอีกหลายระบบ เลยทำการบ้านเสนอแนะต่อเครือข่ายเพื่อนคนทำงานด้วยกัน

จะใช้ได้มากน้อยแค่ไหนก็ไม่ได้คาดหวังอย่างนั้นละครับ งานอย่างนี้ ต้องให้ความอิสระต่อผู้คนที่เขาเกี่ยวข้องในการได้ทำจริงๆ แต่ก็เชื่อว่าจะมีประโยชน์ต่องานด้านนี้ไม่เฉพาะสำหรับชาวมหิดลต่อไปด้วย เลยก็นำมาแบ่งปันและเผยแพร่ไว้ครับ.

หมายเลขบันทึก: 344754เขียนเมื่อ 16 มีนาคม 2010 13:31 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 กันยายน 2013 08:40 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (31)

สวัสดี ครับ อาจารย์

เข้ามานั่งใกล้ ๆ อาจารย์ ก่อนนะครับ

...

ด้วยความเคารพและระลึกถึง

 สวัสดีครับคุณแสงแห่งความดีครับ สบายดีนะครับ ขอบคุณภาพถ่ายที่นำมาแบ่งปันกันครับ ผมชอบบรรยากาศและอารมณ์ภาพนี้จังเลยครับ ดูกว้างใหญ่และดูได้เดินทางกว้างไกลดีนะครับ

  • อยากเห็นประเด็นนี้ในมหาวิทยาลัยบ้านเรา
  •  การสร้างบทเรียนการริเริ่มและขยายผลสิ่งดี ในมหาวิทยาลัยและในสังคม จากการลงมือทำและได้ความสำเร็จไปทีละเล็กละน้อยของกลุ่มคนผู้ปฏิบัติ การถอดบทเรียน การจัดการความรู้เพื่อสื่อสารขยายผล การพัฒนาเครื่องมือทำงานทางปัญญาที่บูรณาการกับการปฏิบัติ
  • อย่างน้อยให้รุ่นน้องอย่างผมได้เรียนรู้บ้างครับ
  • ขอบคุณมากครับอาจารย์
  • สวัสดีครับอาจารย์ขจิตครับ อาจารย์สุขสบายดีนะครับ
  • ในโครงสร้างมหาวิทยาลัยนั้น กลุ่มคนที่อยู่ใน Line management และ สนับสนุนทางวิชาการ นอกจากเป็นกลไกปฏิบัติการตัวจริงแล้วก็แทบจะเรียกได้ว่า นอกจากกลุ่มนักศึกษาและผู้มาใช้บริการทางวิชาการแล้ว ก็นับว่าเป็นพลังทางปัญญาและพลังการปฏิบัติที่มีสัดส่วนมากกว่าบุคลากรในกลุ่มอื่นเลยทีเดียวครับ การพัฒนาและส่งเสริมความริเริ่มในเชิงปฏิรูปในระนาบของกลุ่มผู้ปฏิบัตินี้ในเรื่องต่างๆ ก็น่าจะเป็นเรื่องหนึ่งที่จะมีบทบาทต่อการพัฒนางานของมหาวิทยาลัยและสถาบันอุดมศึกษา ที่สมาชิกต่างๆจะสามารถคิดและเข้าไปมีส่วนร่วมสร้างสรรค์กันได้มากเลยนะครับ
  • ขอบคุณที่อาจารย์แวะเข้ามาแลกเปลี่ยนทรรศนะกันนะครับ
  • มีความสุขครับ
  • สบายดีครับอาจารย์ วันก่อนพาเด็กๆๆไปที่นี่มา เอามาฝากอาจารย์ด้วยครับ

     

    • เหมือนแถวๆใกล้ถ้ำกระแซ ริมแม่น้ำแคว เลยนะครับอาจารย์
    • หากเป็นทางเลียบถ้ำกระแซละก็ อีกฝั่งหนึ่งของแม่น้ำ ก็จะเป็นรีสอร์ต บ้านริมแคว แพริมน้ำ ของคุณกำธร ล้อวงงาม หรือผมเรียกแกว่าพี่กำธร
    • ทำให้รำลึกถึงเลยครับ เพราะริมแม่น้ำแควนี้ ในช่วงที่คนเมืองกาญจน์กำลังมีความเห็นต่างกันและปะทะกันอย่างหน้าดำหน้าแดงในกรณีการวางท่อก๊าซจากเมียนมาร์ แล้วเย็นย่ำค่ำวันหนึ่ง ผมก็ได้เห็นคนเมืองกาญจน์ส่วนหนึ่งซึ่งแบ่งเป็น ๓-๔ ฝ่าย มานั่งปรับทุกข์และต่างนั่งขอโทษกันที่ทะเลาะกัน แล้วหลังจากนั้น หลายอย่างก็กลับคลี่คลายไปสู่ทางออกที่ดีกว่าแบ่งขั้วปะทะกัน
    • เลยทำให้นึกถึงสถานการณ์บ้านเมืองตอนนี้ไปด้วยเลย 

    ความคิดเบื้องหลังอย่างนี้ เลยก็มักกำกับและผสมผสานไปกับบทบาทหน้าที่ต่างๆไปด้วย บางเรื่องก็น่าเบื่อหน่ายตนเองมากเหมือนกันครับเพราะมันเหมือนแผ่นเสียงตกร่อง ทว่า แม้นได้ผลบ้างไม่ได้ผลบ้างก็ตระหนักว่าเป็นกิจและหน้าที่แห่งชีวิตที่พึงต้องทำ

    สวัสดีค่ะพี่อาจารย์...บางคำพูดก็สะท้อนให้คิดเห็นเหมือนกัน...แต่เมื่อต้องทำ...แผ่นเสียงย่อมต้องผันตัวเองเป็นซีดีบ้าง ดีวิดีบ้าง...ฯลฯว่ากันไปตามวิทยาการ...มาบ่นและมาเยี่ยมด้วยค่ะพี่อาจารย์..

    สวัสดีครับน้องคุณครูอ้อยเล็ก คุยเรื่องวิทยาการ(เทคโนโลยี)ต่างๆแล้วก็มีเรื่องขำๆตัวเองเหมือนกันครับ

    • เมื่อไม่กี่อาทิตย์ก่อนผมทำโทรศัพท์มือถือหล่นหายในแท๊กซี่ พอรู้ว่าหายก็เดินไปซื้อใหม่ ระหว่างเดินเลือก เพื่อจะดูเครื่องที่ถูกที่สุด(จะได้หายได้บ่อยๆ ฮ่า) ก็มีชายหนุ่มวัยรุ่นสองคนเดินเข้ามาในร้านแล้วก็ทักทายพนักงานอย่างคุ้นเคย เขาบอกพนักงานว่าอยากดู(ลืมฟังยี่ห้อ)รุ่นที่ถูกที่สุด ซึ่งก็ตรงกับที่ผมกำลังหาพอดี ก็เลยเร่ไปทางมุมที่เขาพากันไปเดินดู เขาชวนกันดูตั้งแต่ ๒ หมื่น หมื่นกว่า  กระทั่งมาหยุดอยู่แถวเครื่องแปดพัน-หกพันกว่าบาท แล้วก็บอกว่านี่แหละถูกที่สุด ผมรึก็งง เลยต้องปลีกตัวออกมา ในใจก็คิดว่ามันถูกที่สุดตรงไหนกันนี่
    • พอผมเดินไปอีกตู้หนึ่ง ก็เจอเครื่องถูกๆเรียงราย กระทั่งเจอยี่ห้อและรุ่นเดียวกับเครื่องเก่าของผมที่เพิ่งหายไป เลยก็ปิ๊งครับ เพราะเขาราคา ๘๔๐ บาท ...นี่สิถึงจะถูกที่สุด แล้วก็เพิ่งเข้าใจ ว่าเมื่อกี้นี้ ถูกที่สุดของเขานั้น หมายถึงถูกที่สุดของยี่ห้อที่แพงที่สุดนั่นเอง แล้วกัน 
    • อาจารย์จำแม่นจังเลยครับ
    • ใช่ครับถ้ำกระแซ ฝั่งตรงข้ามของพี่กำธร
    • ถ้าบ้านเรามาจับเข่าคุยกัน
    • ตอนนี้คงดีนะครับ
    • http://gotoknow.org/blog/yahoo/343041

    ความน่าสนใจและท้าทายของงานนี้ ก็คือ การสร้างสื่อเพื่อการพัฒนาสังคมไทย (โดยชาวมหิดล ) เป็นอย่างไร มีความสำเร็จแล้วอยุ่ที่ไหนบ้าง

    นอกจากนั้นแล้ว การสร้างวัฒนธรรมใหม่ในสื่อใหม่แบบสร้างสรรค์ ที่ชุมชนเข้าถึงได้ ผมเองก็สนใจครับ

    รอบนี้คงจะได้มีโอกาสเข้าไปร่วมวงด้วยคนครับ

    พระมหาแล ขำสุข(อาสโย)

    เมื่ออยู่ที่ภูเก็ตเวลาจะโทร.พูดคุยส่งข่าวกับญาติโยมที่หนองบัวแต่ละครั้งต้องให้หลานๆไปขออนุญาตใช้โทรศัพท์กับหลวงพ่อปานเจ้าอาวาสวัดเทพฯหรือไม่งั้นก็ที่ร้านค้าหัวตลาด
    แต่ตอนนี้โทรศัพท์มือถือมีกันทุกบ้าน บางท่านพูดแบบติดตลกว่า มือถือของแต่ละบ้านนั้นมันช่างเอยะซะเหลือเกิน มากมายเหมือนกับฝักข้าวโพดเลย

       สวัสดีครับอาจารย์ขจิตครับ   : ตอนนี้มึน หงอยเหงากันหมดเลยนะครับ แวะเข้าไปดูกิจกรรมในบทความและบันทึกของอาจารย์ด้วยแล้วครับ น่าสนุกและเป็นกระบวนการเรียนรู้ที่มีพลังชีวิตดีจังครับ

    มีอาจารย์ ดร.อิทธิพล จ้าวพ่อสื่อตัวจริงเสียงจริงอีกคนหนึ่งของคนมหิดลไปร่วมด้วย ก็ยิ่งเข้มข้นและได้จุดหมายใหม่ๆร่วมกันมากยิ่งขึ้นไปอีกนะครับ ทั้งของคนมหิดลและกลุ่มผู้สนใจที่มาจากที่ต่างๆจากทั่วประเทศด้วย

      กราบนมัสการพระคุณเจ้า พระอาจารย์มหาแลครับ   ตอนนี้มันไปไกลมากกว่าเป็นมือถือแล้วละครับ ตอนนี้มันเป็นทั้งเครื่องคอมพิวเตอร์ กล้องถ่ายรูป โทรศัพท์ เครื่องเล่นและกล้องถ่ายวิดีโอ เครื่องเล่นและบันทึกเสียง วิทยุ รีโมต ทีวี เครื่องคิดเลข สมุดบันทึก ไดอารี่  ขีดความสามารถขนาดนี้ หากเป็นเมื่อ ๑๐ กว่าปีก่อนนั้น ต้องเป็นร้านค้า ร้ายถ่ายรูป เครื่องเสียง ห้องสมุด และสำนักงานบริการสื่อสารที่มีคนสัก ๒๐ คนน่ะครับ

    แต่ปัญหาคือ ที่เราซื้อความสามารถของเทคโนโลยีทั้งหมดมานี้ เราใช้แค่ราคาของเครื่องมือเพื่อใช้ง้านพื้นฐานไม่กี่อย่างเท่านั้นครับ คนส่วนใหญ่ไม่ได้มองมันเป็นเทคโนโลยีการสื่อสารและเครื่องมือเพิ่มพูนพลังการจัดการความรู้เพื่อเชื่อมโยงตัวเรากับโลกกว้าง ทว่า มองมันเป็นเครื่องประดับและแฟชั่นที่ให้ภาพของเราว่าเป็นคนทันสมัยเท่านั้น ซึ่งมันเป็นเครื่องประดับที่แพงยิ่งกว่าเพชรและการเล่นยี่ห้อเสื้อผ้าอีกนะครับ ก็แปลกดีครับ

    สวัสดีครับท่าน อาจารย์ วิรัตน์

    สื่อวิชาการถ้าเข้าถึงชุมชน นำกิจกรรมชุมชนมาสู่สาธารณะ หลายอย่างที่ชุมชนคิดทำเกิดการจัดการที่เป็นรูปธรรมครับ

       สวัสดีครับท่านวอญ่า   

    ขอสนับสนุนข้อสังเกตจากประสบการณ์ท่านวอญ่าครับ หากมีกระบวนการเสริมประสบการณ์ เสริมทักษะ พัฒนาเทคนิควิธีการที่พอเหมาะสำหรับทำงานด้วยกัน เสริมศักยภาพเข้าไปให้กับชุมชนกับงานวิชาการที่สามารถลงไปเชื่อมการทำงานกับชุมชนและมีลักษณะที่เป็นสื่อถ่ายทอดขยายความเป็นสาธารณะให้กับชุมชนต่างๆได้อยู่แล้ว ก็จะยิ่งเพิ่มพูนสิ่งที่ลุงวอญ่าพูดถึงให้เกิดขึ้นได้มากยิ่งๆขึ้นเลยนะครับ เดี๋ยวนี้คนที่มุ่งทำอย่างนี้และมีวิธีการดีๆที่น่าสนใจ ก็เยอะขึ้นนะครับ

    สวัสดีค่ะ

    มาสวัสดีอาจารย์

    ในวันที่ทำท่าจะวุ่นวายค่ะ

    สวัสดีครับคุณณัฐรดาครับ เมื่อกี้แวะเข้าไปดูรูปวาดลายเส้นคุณณัฐรดา ดีจังเลยครับ

    ขอบคุณอาจารย์ค่ะที่แวะไปเยี่ยมกันค่ะ

    หวังว่าบ้านเมืองเราจะไม่วุ่นวายจังค่ะ

      ลายเส้นดอกกล้วยไม้คัทลียา  ฝีมือคุณณัฐรดาครับ 

                               

    จะขอนุุญาตลิงก์ไปให้เวทีคนหนองบัวด้วยนะครับ ขอบคุณครับ

    สวัสดีค่ะ

    แวะมาเรียนรู้ด้วยคนนะคะ

    ขอบคุณค่ะ^__^

    • สวัสดีครับหนูต้นเฟิร์นครับ
    • ตั้งเป้าหมายไว้ว่าสักวันหนึ่งหนูต้นเฟิร์นจะไปเรียนมหิดลนะครับ ทางด้าน IT ก็มีหลายสาขาครับ
    • ขอให้ให้หนูต้นเฟิร์นได้การเรียนรู้ให้เติบโตงอกงามอยู่เสมอนะครับ

    สวัสดีค่ะ

    อ่านเรื่องสื่อแล้วก็มาลงเอยที่เครื่องมือสื่อสาร

    จากคหที่14.นึกถึงตังเองในอดีตค่ะ

    คิดคะแนนนักเรียนเป็นสิบๆปีใช้ลูกคิดดีดไม่อายใครไม่เคยพลาด

    รวมคะแนนในใจก็ไวกว่าเครื่องคิดเลขของครูรุ่นใหม่

    แต่กิเลสในตัวมันมากดันไปซื้อตามเด็ก

    แล้วก็ใช้เป็นแค่บวก ลบ คูณหาร

    จะถอดสูตรอะไรก็ใช้ไม่เป็น

    นานๆเข้าวิชาดัชนีดีดลูกราง ก็หายไป

    เทคโนโลยีใหม่ก็ไม่ได้เรื่อง มันจึงขำแบบเศร้าค่ะ

    พอมาใช้มือถือ...จริงอย่างท่านว่า ...แถมใช้งานสู้เด็กน้อยไม่ได้

    ดีที่ยอมให้เด็กน้อยสอนให้ก็เลยใช้งานได้มากกว่าแค่โทรเข้าโทรออก

    ก็แปลกนะคะ คู่มือการใช้ก็มีให้อ่านให้ศึกษา พอจะอ่าน

    ตัวหนังสือก็เล็กมากทั้งใส่แว่นและถือแว่นขยายยังยาก

    ถามเด็กน้อยว่าหนูอ่านหนังสือเข้าใจหรือลูก

    เด็กสั่นหัว..หัวเราะร่า แล้วตอบว่าหนูก็ลองเล่นๆไปเรื่อยๆก็ทำได้เองค่ะ

    ย้อนดูตัวเอง อ้อ...

    เราไม่กล้านี่เองกลัวต้องเสียตังซ่อมกลัวเครื่องพัง

    หลายคนเถียงว่าเด็กไม่ได้เสียเงินซื้อเอง

    ก็อยากจะค้านว่าไม่ใช่หรอก เพราะเขาก็กลัวพังเหมือนกัน

    ขอบคุณค่ะ

     

    เหมือนกันเลยครับคุณครูต้อยครับ ผมก็ต้องอาศัยให้เด็กๆและน้องๆสอนให้อยู่เรื่อยเลย เรื่องสื่อและการสื่อสาร ทั้งในการทำงานและในชีวิตประจำวันนั้นเป็นเรื่องที่สำคัญมากครับ โดยเฉพาะคนที่ต้องสอนและพูด

    เป็นกำลังใจให้อาจารย์ได้ทำในสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อไปนะครับ

    มาเรียนรู้แนวโน้มวิชาการเชิงยุทธศาสตร์ของมหาวิทยาลัยที่ขับเคลื่อนไปในทิศทางใหม่ๆคะ

    สำหรับการทำวิจัยและพัฒนาเครือข่ายวิชาการที่ผสมผสานเรื่องสื่อและเทคโนโลยีการศึกษาเข้ากับการพัฒนามิติอื่นๆ
    เป็นเรื่องที่น่าสนใจและท้าทายคะ

     สวัสดีครับเบดูอินครับ  ขอบคุณครับ เรื่องสื่อนี้เบดูอินก็เป็นมือหนึ่งและมีประสบการณ์มากมายนะครับ ก็ขอให้เป็นผู้นำในการริเริ่มและพัฒนาสิ่งดีๆให้เกิดขึ้นในทุกแห่งที่มีโอกาสได้มีส่วนร่วมทำ เช่นกันนะครับ

     สวัสดีครับคุณปาริชาติครับ  ยินดีที่แวะมาเยือนและแลกเปลี่ยนความสนใจครับ

    เรามา recall ย้อนรอยอดีด ของกลุ่ม ต้นน้ำแคว อีกสักครั้ง ดีใหม อย่างน้อย ม มหิดล ก็พร้อม ที่จะ เป็นสถานที่ ที่เป็น ผู้นำ ทางปัญญา ยังมีอีกหลายอย่าง ที่จำเป็นต้องเรียนรู้ ร่วมกัน

    • อะฮะ เป็นพี่กำธรจริงหรือนี่
    • สบายดีนะครับ ทั้งพี่และครอบครัว ?
    พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
    ClassStart
    ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
    ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
    ClassStart Books
    โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท