สอพลอหรือน้ำใจ


เมื่อวันอังคารที่ผ่านมา สอนชั้น ม.5/1 ตามปกติ วันนี้นักเรียนจะทำปฏิบัติการเรื่องการสืบพันธุ์ของพืชกัน เนื้อหาเป็นการศึกษาโครงสร้างของดอกไม้ชนิดต่างๆ ซึ่งได้นัดแนะให้เตรียมหามา ตั้งแต่สัปดาห์ก่อน

นักเรียนแต่ละกลุ่มเตรียมกันมาดีครับ จากการสอบถาม ดอกไม้น่าจะได้ครบทุกประเภท ทำความเข้าใจร่วมกัน ว่าจะต้องศึกษาในลักษณะใดบ้าง ด้วยการประยุกต์วิธีจากหนังสือ สสวท. ผ่าครึ่งตามความยาวดอก วาดภาพด้วยดินสอเหลาแหลม การบันทึกข้อมูลด้วยการวาดภาพ ไม่ต้องการความสวยงาม แต่ต้องการความเหมือนจริง ไม่ต้องแรเงา เพราะอาจทำให้บางส่วนไม่ชัด ชี้บ่งส่วนประกอบสำคัญ ได้แก่ กลีบเลี้ยง กลีบดอก เกสรตัวผู้ และเกสรตัวเมียด้วย รวมถึงพิจารณารังไข่ ว่าอยู่เหนือหรือใต้ฐานรองดอก ผมสรุปวิธีศึกษาให้ฟังอีกครั้ง  

การเรียนการสอนวันนี้ ราบรื่นดีมาก นักเรียนตั้งใจทำงานกันเงียบ หรือเงียบเกินไป(ฮา) คิดทบทวนเหตุการณ์ที่ผ่านมา ช่วงก่อนเข้าเรียน หรือเมื่อต้นชั่วโมงนี้เอง อบรมคุณธรรม-จริยธรรมกันไปชุดใหญ่ครับ ครูคนไหนสอนแต่เนื้อหา ไม่สอนคุณธรรม เอาคอมพิวเตอร์สอนแทนก็ได้ จำคำพูดคนอื่นมาเป็นกำลังใจให้ตัวเอง(ฮา)  

ขณะไขกุญแจห้องเรียน ด้วยข้าวของที่พะรุงพะรัง ทั้งหิ้วกระเป๋าใส่หนังสือ สะพายกระเป๋ากล้อง หนีบแฟ้มเอกสารงาน ผมกุลีกุจอ เพราะมาช้า นักเรียนรอเต็มหน้าระเบียงห้องแล้ว กุญแจมีแค่ 4-5 ดอก ไขจนครบก็ยังไม่ได้ หรือหันด้านกุญแจผิด..ลองใหม่ 

นักเรียนนั่งมองครูที่มีข้าวของพะรุงพะรังไขกุญแจไม่ออกแบบไม่รู้สึกรู้สา หลายคนคุยกันไม่หยุด บางคนนั่งขวางบริเวณที่ผมไขกุญแจอยู่ด้วยซ้ำ จนผมเหลืออด หันไปพูด..ไม่มีใครสักคนเลยนะที่คิดจะช่วยครู ย้ำอยู่ 2-3 รอบ แต่ก็ไม่มีอะไร เจ้าพวกที่นั่งอยู่ใกล้ทำหน้างงๆบ้างเท่านั้น ผมเก็บอาการภายนอกมิดชิด ทั้งที่ภายในเดือดปุดๆ  

พอไขเข้าไปได้ เสียบปลั๊กเตรียมเครื่องเสียงเครื่องฉายอย่างที่เคยทำ แต่หลังจากนั้น วันนี้ผมถือไมโครโฟนยืนเฉยเลย ไม่พูดจาอะไรทั้งสิ้น รอดูเจ้าลูกศิษย์พวกนี้ทำอะไรเองอย่างที่ควรทำแบบไม่ต้องบอกบ้าง ไม่ว่าจะเป็นเปิดหน้าต่าง ยกเก้าอี้ที่เหลือลง เปิดประตูอีกข้างหนึ่ง บางคนช่วยเปิดประตูและยกเก้าอี้ลง แต่หน้าต่างหลังห้อง 6-7 บาน ยังไม่มีใครเปิดอยู่ดี ผมรอจนทุกคนเข้าที่หมดแล้ว

แยกให้ออกระหว่างประจบสอพลอกับความมีน้ำใจ..ด้วยใจที่ยังพลุ่งพล่าน ผมเข้าสู่เรื่องทันทีแบบไม่มีนำเข้าสู่บทเรียน เด็กๆเริ่มเงียบเสียง มีคู่หนึ่งยังคุยกันอยู่ ผมถามแบบหาเรื่องเลย..ทำอะไรกัน เธอจะเอาไง? จากนั้นห้องเรียนก็เงียบกริบ อยู่ในความควบคุมของครูแบบเบ็ดเสร็จ ผมร่ายยาวแต่ผู้เดียว ร่วมครึ่งชั่วโมงครับ  

ครูเกลียดคนประจบสอพลอ ขณะเดียวกันครูก็เกลียดคนไม่มีน้ำใจ นักเรียนต้องดูให้ดีๆว่าอะไรคือสอพลอ อะไรคือน้ำใจ แยกให้ได้ ปกติเธอคงสังเกตเห็น ครูไม่ชอบให้ใครมาช่วยทำอะไรให้หรอก อะไรที่ทำได้ ครูทำเอง ไม่เป็นไร ไม่ต้องช่วย ครูทำได้ ทำไหว แต่วันนี้เกินไปแล้ว ก็เห็นอยู่ว่าข้าวของเต็ม แต่ต่างนั่งมองเฉย คุยไม่หยุด ไม่มีใครคิดลุกมาช่วยแม้แต่คนเดียว เหมือนกันทั้งห้อง ไม่มีใครดีกว่าใคร บางคนนั่งขวางด้วยซ้ำ  

สอพลอทำเพื่อหวังประโยชน์ตัวเอง หวังจะได้ หวังจะรับในโอกาสต่อๆไป แต่น้ำใจไม่ใช่ คนละเรื่องกันเลย ทำโดยไม่หวังผลตอบแทน ให้..เป็นผู้ให้ ทำเพื่อคนอื่นโดยแท้ คิดให้ดีๆ แม้อาการจะคล้ายกัน แต่ตรงข้าม น้ำใจคืออะไร ไม่ต้องทำก็ได้ ไม่ต้องช่วยก็ได้ ไม่ใช่หน้าที่ แต่ทำ แต่ช่วย ถ้าไม่ถึงกับเดือดร้อน ช่วยไปเถอะ ทำไป หยิบจับอะไรได้..หยิบ อย่าเฉย อย่าดูดาย ไม่ใช่กับครูคนเดียว แต่กับทุกๆคน กับเพื่อนๆ กับพ่อแม่ กับใครก็ได้ ถ้าพอช่วยได้ ช่วยเลย..การให้มีความสุข เชื่อครู  

เธอรู้มั้ย นี่เอกลักษณ์ของคนไทย เรามีอะไรดีๆเป็นตัวอย่างให้คนชาติอื่นได้บ้าง จะดูความมีระเบียบวินัย ความตรงต่อเวลา ดูฝรั่งสิ จะดูความขยันขันแข็ง ความมุมานะ ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ ดูคนจีนสิ คนไทยล่ะ? มีอะไร น้ำใจไง จะดูน้ำใจต้องดูคนไทย คนไทยมีดีที่น้ำใจ แต่พวกเรานี่ โดยเฉพาะเมื่อครู่ ครูไม่แน่ใจ..ผมว่าไปเรื่อย อารมณ์เริ่มคลี่คลาย

ที่ครูพูด เพราะยังหวังว่าพวกเราจะเข้าใจ เปลี่ยนแปลง ดีขึ้นได้ ถ้าไม่หวัง คงไม่พูดให้เสียเวลา..

หมายเลขบันทึก: 337186เขียนเมื่อ 16 กุมภาพันธ์ 2010 22:11 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:26 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (92)

ทำดีกว่าพูด..นั่นคือหัวข้อที่ครูอ้อยเล็กใช้ประเมินเด็กนักเรียน..ซึ่งกว่าจะรณรงค์ได้ก็เรียกว่า..เกือบจบม.3กันไปอีกไม่กี่วันนี้..เริ่มจากร่ายยาวเหมือนครูธนิตย์นี่แหล่ะค่ะ..ปัจจุบันเหลือคำว่า..นักเรียนระเบียงค่ะลูก..นั่นหมายถึงถึงระเบียงห้องเรียนที่เต็มไปด้วยขวดน้ำดื่ม(แม้ทุกห้องจะรณรงค์เรื่องการเก็บขวดน้ำไว้ขายเป็นเงินประจำห้องก็ตามที) เขาก็จะรู้ค่ะเด็กผู้ชายลงไปเก็บกวาดเด็กผู้หญิงถือถังขยะรอรับผง และถุงดำเอาไว้ใส่ขวดน้ำดื่ม

ทุกครั้งให้ทำอะไรก็จะบอกขอบใจนะ..ทำดีไม่ต้องอาย..ไม่ได้มีความผิดอะไรนะ..เขาก็จะเข้าใจ..

สวัสดีค่ะ

  • ขออนุญาตมาเป็นปรธานเปิดเม้นท์นะคะ
  • ภาพมีชีวิตชีวามากค่ะ
  • แบบนี้สายัณห์เป็นประจำค่ะ...กุญแจมีแค่ 4-5 ดอก ไขจนครบก็ยังไม่ได้ หรือหันด้านกุญแจผิด..ลองใหม่ 
  • วันก่อนได้คุยกับครูมัธยมท่าหนึ่งเกี่ยวกับเด็กไม่มีจิตสาธารณะ  เพราะเขามาจากหลายที่หลายแห่ง  คงจะยากสักหน่อย
  • ที่โรงเรียนของพี่คิม ฝึกมาเกือบ ๗ ปี  ก็ยังต้องคอยกำชับ  แต่มีน้ำใจช่วยเหลือครูดีจริงค่ะ  ไม่ใช่การประจบแน่นอน
  • ขอเป็นกำลังใจนะคะ

ขออนุญาตมาเป็นประธานเปิดเม้นท์นะคะ

ขออภัย  เสียใจด้วยค่ะ จิ้มผิดจิ้มถูก และช้าอีกต่างหาก

ขอเป็นกำลังใจให้ครับอาจารย์...

บางสาเหตุครูอ้อยเล็กก้พยายามรณรงค์ค่ะ สืบเนื่องมาจากการออกกฎหมายไม่ให้เฆี่ยนเด็กในกรณีทำผิดกฎต่างๆของโรงเรียน โดยให้ลงโทษในวิธีการอื่นๆเช่น เก็บขยะ ล้างห้องน้ำ ถอนหญ้า ฯลฯ..ผลสะท้อนกลับเด็กที่จะช่วยครูและภารโรงรักษาความสะอาดในเรื่องของการบำเพ็ญประโยชน์นี้จึงไม่ค่อยกล้าเพราะกลัวสายตาคนอื่นๆว่าถูกลงโทษ มีความผิดล่ะซิถึงต้องมาเก็บขยะ ล้างห้องน้ำ กวาดโรงเรียน รดน้ำต้นไม้ ถอนหญ้า..อะไรประมาณนี้ค่ะ..บางคนมีจิตใต้สำนึกที่ผิดๆว่า..การทำเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องของภารโรง ไม่ใช่หน้าที่ของเขา..นี่แหล่ะคะคือสาเหตุของการไม่มีน้ำใจ เพราะเด็กจะพิจารณาหรือคาดเดาของเด็กที่เกิดจากพวกเราซึ่งเป็นครูก็เป็นได้ค่ะ..

เข้ามาแอบอ่าน อ่านซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบอดไม่ได้ที่จะต้องเข้ามาทิ้งร่องรอยไว้ว่ามาเยี่ยม

ผมชอบบันทึกนี้ของอาจารย์มาก ๆ ครับ

"สอพลอ" กับ "ไม่มีน้ำใจ" เป็นสิ่งที่ผมรังเกียจเช่นกันครับ

รังเกียจคนอื่นไม่เท่าไร แต่ รังเกียจตัวเองมาก ๆ ถ้าตนเองเป็นเช่นนั้น

นักเรียนโรงเรียนนี้มีบุญมากครับที่ได้ "ครู" ที่จิตวิญญาณครูเต็มเปี่ยม

ผมคิดว่าถ้าพ่อแม่นักเรียนได้รับรู้ดังเช่นผมรับรู้ก้คงอดชื่นชมอาจารย์มิได้เช่นกัน

ผมเห็นเด็กแบบนี้มามากพอดูครับ เขาเป็นเช่นนั้นจริง ๆ ครับ

แต่ผมก็ไม่ได้โทษเด็กว่าทำไมเป็นอย่างนี้

ผมยืนยันได้ว่าคนรุ่นผมมิได้เป็นแบบนี้ และถึงแม้จะเป็นบ้างแต่ก็รับรู้และเข้าใจได้ว่าการไม่มีน้ำใจกระทั่งสอพลอเป็นเรื่องไม่ดีงาม

ผิดกับเด็กรุ่นนี้ครับ แต่เด็ก ๆ เป็นถึงขนาดนี้ได้อย่างไร ในขณะที่คนรุ่นก่อนไม่เป็น

คงจะเกิดความผิดพลาดอะไรสักอย่างแน่ ๆ

อาจารย์ว่าไหมครับ

ดีนะที่ครูดาวเรืองสอนเด็กประถม  เด็กชอบอาสา  บางทีเรียกว่าจะให้ไปซื้อของที่ร้านค้า  นักเรียนวิ่งแย่งกันมาเลย 3-4 คน  รับเงินแล้ววิ่งแข่งกันเลย  ถึงร้านค้าแล้ววิ่งกลับมาถามใหม่ว่าครูให้ซื้ออะไร 555555555 แต่น่ารักดีจัง  ชั่วโมงวิทย์ไปรอหน้าห้องก่อนครู  เขาบ่นว่าครูมาช้า   เป็นวิชาที่เด็กชอบเรียนมากๆ  ยิ่งได้ทดลอง ไม่ต้องขียนยิ่งดีใหญ่   ทำงานกลุ่มเด็กเรียนอ่อนจะอาสาหาอุปกรณ์ เครื่องมือให้เพื่อน  แต่ไม่ขอเขียนกับรายงาน  ครูต้องใช้วิธีการจับฉลากทำหน้าที่...เล่าได้ยาว ..จัง

  • คุณครูถ่ายรูปชัดเจน  ให้แสงสีดีจัง เก่งจริงๆ  ถ้าจะเปิดร้านถ่ายรูปด้วย
  • นักเรียนสนใจมากๆตั้งใจเรียนจัง
  • แต่ไม่เห็นนักเรียนผู้ชายเลย..หายไปไหนหมด 
  • คุณครูเป็นแบบอย่างที่ดี  ขอบคุณที่นำกิจกรรมดีๆมาฝากค่ะ

สวัสดีค่ะอาจารย์

          กิจกรรมการสอนดีจังค่ะ  ภาพเด็ก ๆ ตั้งใจเรียนรู้ สวยงามมากค่ะ

          ส่วนเรื่องของ สอพลอ หรือ น้ำใจ  ครูอิงนึกภาพออกเลยหล่ะค่ะ

          เพราะครูอิงก็ประสบอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน  อบรมไปดีครั้ง ก็ดีขึ้นสักระยะหนึ่ง

          คือต้องบอกทุกครั้ง ถ้าไม่บอกก็ไม่ทำ  ไม่ได้ทำด้วยจิตสำนึก  แต่ทำเพราะครูใช้ให้ทก

          และหากจะให้ทำอะไร ถ้าไม่เอ่ยชื่อ ก็จะไม่มีใครลุกขึ้นมาทำ หรือเอ่ยชื่อแล้วก็ต้องย้ำเน้น 2-3 ครั้ง

          เป็นกำลังใจให้  มีความสุขกับการทำงานนะคะ

  • เริ่มต้นน่าสนใจ ลงท้ายน่าเศร้าใจค่ะ
  • ปัจจุบันน่าเป็นห่วงเรื่องคุณธรรมจริยธรรมของนักเรียน
    บ่อน้ำใจเหือดแห้งเหลือเกิน   เคยหอบของพะรุงพะรังเดินผ่านเด็ก
    ไม่เรียกให้ช่วยเพื่อพิสูจน์น้ำใจ... สุดท้ายทนไม่ไหวแกล้งพูดประชดจึงคิด
    จะช่วยเหลือ
  • เกิดอะไรขึ้นในสังคมไทย ? ? ต่างคนต่างอยู่ตัวใครตัวมัน  แสดงว่าเด็ก ๆ ไม่ได้
    รับการปลูกฝังตั้งแต่สถาบันครอบครัว...คงต้องช่วยกันฟูมฟักเมล็ดพันธุ์เหล่านี้ต่อไปนะคะ
  • ขอบพระคุณบันทึกดี ๆ ที่แบ่งปันค่ะ

สวัสดีคุณครูครับ

อ่านบันทึกด้วยความรู้สึกสนุกๆครับ มีหลายอารมณ์ด้วยกัน เเต่ก็แฝงด้วยอารมณ์ที่ดีของครู สถานการณ์ที่ไม่ซับซ้อนเราก็มองเห็นจิตวิญญาณของครูที่ชัดเจนครับ

ความเป็นครู ...ที่คนนอกเเบบผมได้สัมผัส

อีกความรู้สึกหนึ่งก็คือ ความสนุกของวิชาวิทยาศาสตร์ ที่เนียนไปกับศิลปะเหมือนเป็นเรื่องเดียวกัน ทำไมนะ..ตอนที่ผมเรียนไม่ได้เรียนวิทยาศาสตร์แบบนี้บ้าง

ภาพสวยมากครับ...ภาพสื่อสารอารมณ์เเละเรื่องราว...

 

สวัสดีครับคุณครูธนิตย์

วันนี้เด็กที่กำลังจะมีจิตสาธารณะ หรือจิตอาสา จะถูกสกัดด้วยคำว่า"หน้าใหญ่"จากเพื่อนๆ เลยฝ่อ

เลยทำให้เด็กไม่กล้าจะทำดีเท่าที่ควร

แต่ก็ต้องเสริมกำลังใจกันครับ

สู้ๆ ครับ

  • อาจารย์ธนิตย์ แบบนี้ต้องเปิดฉากเทศน์ก่อนเรียน(ฮา)
  • ผมก็เป็นครับ ถ้าเรื่องไหนที่เด็กหรือนิสิตต้องมีน้ำใจแล้วไม่มีเราต้องสอนทันทีไม่ยอมให้โอกาสผ่านไป
  • เอาภาพแสงและเงามาฝากครับ
  • http://gotoknow.org/blog/yahoo/337321

หวัดดีคะ อาจารย์ที่รัก ฮ่าๆๆ

ในความคิดของหนู

คำว่า "น้ำใจ" ทุกคนก็ย่อมมีอยู่ในตัวเอง

แต่ว่า จะมีน้อยหรือมากเท่านั้นเอง

จะรู้จักเอามาใช้หรือเปล่ามันก็ต้องขึ้นอยู่กับตัวบุคคลนั้น

แต่สำหรับหนู ก็มีน้ำใจอยู่ตลอดเวลา

(อาจารย์คะ เราจะทำไงดี ถ้าเพื่อนที่เราสนิทที่สุด กลับมางอนเรา

ด้วยสาเหตุที่ไร้สาระมากๆๆ ทั้งๆที่หนูยังไม่รู้ว่าผิดอะไร อยู่ๆก็ไม่คุยกับเรา

ง้อก็แล้ว ยอมรับผิดเองก็แล้ว แต่เค้าก็ยังมะพูดกับเรา ทำเหมือนไม่รู้จักกัน

ประชดประชัน ไม่ยอมใส่ใจเรา ควรจะทำยังไงดีคะ หนูหมดหนทาง

หมดปัญญาที่จะพูดอะไรต่อกับเค้าแล้ว ช่วยบอกแนวทางให้บ้างสิคะ

ตอนนี้ ทั้งเครียดทั้งปวดหัวมากๆเลยคะ )

สวัสดีค่ะ

ยังไม่มีเวลาอ่านรายละเอียดนะคะ  มาทักทายก่อน

พึ่งเสร็จกิจกรรมภาคค่ำ (ค่ายหุ่นยนต์ ที่หนูส่งมาส่งข่าวในบันทึกก่อน) นันทนาการเล็ก ๆ น้อยๆ แล้วก็ทานข้าวต้มรอบดึกกัน....เลยเข้าบล็อก  แต่ก็ง่วงแย่แล้ว เพราะเพลีย สมองล้ามาทั้งวัน  เดี๋ยวต้องไปดูแล และนอนกับลูกศิษย์แล้ว

 ราตรีสวัสดิ์นะคะ 

 

 

  • ฝึกเทศน์บ่อยแบบ อ.ขจิตว่า เด็กอาจจะซาบซึ้งบ้างนะคะ รับรองต้องได้ผลบ้างสิน่า
  • ระลึกถึงเสมอค่ะ

สวัสดีค่ะอาจารย์มาชมการเรียนการสอนที่เน้นเรียนรู้จากประสบการณ์จริง..สวยงามมากกับบรรยากาศในการเรียนรู้ค่ะแล้วจะอ่านบันทึกหลังๆนะคะ..แบ่งเวลาอ่านหนังสือสอบค่ะ..มีนัด 14มี.ค นะคะ

สวัสดีครับ

อ่านแล้วได้กลิ่นของความขุ่นเคืองในเบื้องต้น

และเห็นการคลี่คลายในเบื้องปลายครับ

ตอนเรียนผมก็ไม่ได้เรียบร้อยมาก

คุยเล่นในห้องบ่อยๆจนโดนอาจารย์ว่าอยู่บ้างครับ

ไม่ค่อยคิดถึง ความยากลำบากของครูที่มาสอน ต้องเตรียมสอน และ ความตั้งใจ

แต่ไม่รู้ว่าเด็กสมัยนี้เขาเป็นกันยังไง เพราะโลกมันไปข้างหน้าเร็วเหลือเกิน

การสอนคงต้องประยุกต์ตาม มีไม้อ่อน ไม้แข็ง

คิดถึงวัยเรียนครับ คิดถึงเพื่อนๆ คิดถึงคุณครูครับ ...

สวัสดีค่ะ

สอพอ เป็นการประจบเพื่อหวังผล....

น้ำใจ มันมาจากข้างในจริงค่ะ แบบว่าตั้งใจช่วยค่ะ

...

สบายดีไหมค่ะ ไม่ค่อยได้คุยกันนานเลยค่ะ แวะมาเยี่ยมค่ะ

เห็นด้วยที่คุรครูธนิตย์ ได้พูดเพื่อเป็นการอบรมนักเรียนค่ะ เพราะเด้กๆ บางครั้งถ้าเราไม่ชี้แนะเค้าจะไม่เห็นทาง...

ขณะที่เค้ายังเด็กเวลาเราสอนอะไรเค้าจะรับและแก้ไขได้ง่ายกว่าผู้ใหญ่ ++

ดีใจนะคะที่คุณครูไม่ทำไม่รู้ไม่ชี้แล้วปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไปกับสายลม ^^

สวัสดีครับ

  • ขอบคุณที่ท่านแวะไปเยี่ยมไปทักทาย
  • ผมมารับรู้ข้อคิดเตือนใจดีๆมีประโยชน์

 

สวัสดีครับ

วันนี้ผมอ่านข้อความของอาจาร์ยเเล้วผมก้อรู้สึกผิดเเต่เรื่องที่นั่งคุยกันวันนั้นผมบอกได้ว่าไม่ได้คุย

พอดีเห็นใครเขียนข้อความอยู่บนโต๊ะ เลยนั่งอ่าน เเต่อยู่บริเวณเเขนของจุฑามาศเเล้วอ่านอยู่เเขนจุฑามาศบัง

ผมเลยเลื่อนเเขนเค้าออกเเต่มือผมยังค้างอยู่ที่เเขนของจุฑามาศเเล้วข้อความนั้นมันก้อจะออกเเนวตลกผมเลยยิ้มออกมาเเต่

จุฑามาศเค้าไม่เคยคุยกับผมเลยเเล้วอาจาร์ยก้อเรียกชื่อผมขึ้น(วันี้ผมไม่ได้มาเเก้ตัว เเต่ผมอยากให้อาจาร์ยรู้ว่าวันนั้นผมไม่ได้คุย

ไม่ได้ล้อเลียนอาจาร์ย)ผมก็รู้ว่าอาจาร์ยต้องเข้าใจผิดว่าผมคุยกับจุฑามาศ เเต่ผมก็ไม่โกรธอาจาร์ยหลอกครับเพราะว่าเวลาอย่างนั้น โมโหอย่างนั้น เเล้วเห็นคนนั่งอยู่ใกล้ๆเเล้วยิ้มก็ต้องคิดว่าคุยกัน ผมเป็นคนพูดกับผู้ใหญ่ไม่เป็นเอาใจคนไม่เป็นไม่ชอบคนประจบประเเจงผมจะทำตัวให้ดีที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้เเล้วเรื่องเเก้0เสร็จเเล้วครับกำลังให้อนุศราลอกอยู่เดี่ยววันจันทร์ส่งพร้อมกับวิชาภาษาอังกฤษ เเค่นี้นะครับ

สวัสดีครับ............

  • สวัสดีค่ะ
  • แวะมาเยี่ยมค่ะอาจารย์
  • สอพอ พูดเพื่อเอาหน้า และหวังอะไรสักอย่าง... ส่วนน้ำใจ มาจากก้นบึ้งของจิตใจที่ดีงาม....ทำเพราะอยากจะทำ ให้เพราะอยากจะให้ ไม่หวังผลทั้งระยะสั้นและระยะยาว ความคิดเห็นส่วนตัวนะค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะคุณครู

พี่ ๆ น่ารักจังค่ะ คงเป็นเด็กดีกันทุกคนนะคะ

คุณครูสบายดีไหมคะ

สวัสดีครับ อาจารย์ ธนิตย์

"สอพลอกับมีน้ำใจ เหมือนกับ ความหวังดี กับเสือกครับเรื่องคนอื่นครับ

เพื่อนทำผิด เราแนะนำตักเตือนเพื่อนยอมรับเป็นความหวังดี

เพื่อนทำผิด เราแนะนำตักเตือนเพื่อนไม่ยอมรับ ..เราเสือก ครับท่าน

  • คงอย่างที่ใครๆเปรียบเทียบ การศึกษาเหมือนกล้วยไม้ นานกว่าจะออกดอกให้ได้ชื่นชม
  • วิธีการลงโทษด้วยการให้ทำโน่นทำนี่ ก็มีข้อเสียเหมือนกันนะครับ..เห็นด้วยเลยครับอาจารย์
  • ขอบคุณอ.อ้อยเล็กครับ
  • รู้สึกว่าน้ำใจหาได้ยากขึ้นครับ ส่วนตัวคิดว่าสังคมที่เปลี่ยนแปลงน่าจะเป็นสาเหตุหลัก สังเกตความสัมพันธ์ระหว่างครูกับนักเรียนวันนี้ ก็ไม่เหมือนเมื่อก่อน แต่งานครูเรา คงไม่มีอย่างอื่น นอกจากก้มหน้าก้มตาเป็นตัวอย่าง อบรม หรือให้ความรู้เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ต่อไปครับ
  • ขอบคุณพี่ครูคิมครับ
  • เป็นกำลังใจให้อาจารย์ด้วยเช่นกันครับ
  • ขอบคุณอ.เสียงเล็กๆครับ
  • จากความรู้สึกของตัวเองแล้ว เด็กๆวันนี้เปลี่ยนไปจากเมื่อสักสิบยี่สิบปีก่อนหลายเรื่องครับ..ความตั้งใจหรือความเอาใจใส่ต่อการเรียน ความพยายาม ฯลฯ บางคนบอกเด็กวันนี้ไม่ใฝ่รู้ ไม่สู้สิ่งยาก.. น้ำใจก็น่าจะเป็นอีกอย่างที่ยังไม่ชัดนัก สาเหตุคงมาจากการเปลี่ยนแปลงของสังคม สังคมที่ขาดตัวอย่างดีๆในเรื่องเหล่านี้ครับ
  • ขอบคุณหนานเกียรติครับ

สวัสดีครับ อาจารย์ธนิตย์

ความเป็นครูทุกวันนี้ต้องอดทน เด็กยิ่งโตเขายิ่งคิดอิสระ ผมยอมรับครูผู้สอนที่ต้องอดทนสูง

กับเด็กที่คิดนอกกรอบครับ บางอย่างเขาก็คิดได้ดีกว่าผู้ใหญ่ก็มีครับ กล่อมเกลาให้เขาได้คิดบ้างก็ดีครับ

  • ครูประถมหลายคนเคยบอก ตอนอยู่ประถมก็เห็นเรียบร้อยดีๆอยู่ พอมาอยู่มัธยมไหงเป็นอย่างนี้ล่ะ(ฮา)
  • เด็กๆจะสนใจเรียนวิทยาศาสตร์มากจริงๆ ถ้าได้ทดลอง หรือถ้าได้ทำเอง ศึกษาเอง..
  • แค่สอนเด็กก็เหนื่อยแล้วครับ(ฮา) ไม่ได้เปิดร้านถ่ายรูปอะไร
  • แปลกครับ! นักเรียนเลือกเรียนวิทย์-คณิตที่โรงเรียนผมทั้งหมดคือ 4/1 , 5/1 และ 6/1 มีนักเรียนชายน้อยมากๆครับ ห้องนี้ก็มีแค่ 2-3 คนเอง
  • ขอบคุณอ.ดาวเรืองครับ

สวัสดีค่ะ ใจเย็นๆนะคะ

   อารมณ์ ไม่ดี เครียดแล้ว จะหน้าเลยอายุ วันหลังนักเรียนไม่ช่วย ก็วางของก่อนนะคะ แล้วค่อยไขกุญแจ  เด็กๆอาจจะคิดหลายอย่างถึงไม่เข้ามาช่วยในขณะนั้น เพราะคุณครูเก่งเสมอ และที่ผ่านๆมาเด็กช่วยหรือไม่เวลาไขกุญแจหากไม่เคยช่วยเลย  เขาก็คงไม่ช่วย   ดีค่ะเหตุการณ์นี้ก็สอนทันที  ได้ถามนักเรียนแต่ละคนไหมค่ะว่าทำไมไม่มาช่วย จะได้ทราบเหตุผลของแต่ละคน แล้วสรุปดู ว่าเพราะอะไร ถึงไม่ช่วย 

       การประจบ สอพลอ ไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่ มีทั่วไปโดยเฉพาะในแวดวงการทำงาน  ซึ่งเป็นนิสัยที่ไม่ชอบมากๆ  ไม่ว่าการพูดหรือการกระทำ แต่ก็เป็นสิ่งธรรมดาของคน ที่มีความต้องการแตกต่างกัน ซึ่งเป็นเหตุผลหนึ่งของการได้สิ่งที่ตัวเองต้องการ ของคนไม่รู้จักพออย่างหนึ่ง และก็มีมากอีกที่คนถูกประจบ ไม่ฉลาด หรือโดน หลอกก็มีอีก .....ทุกอย่างไม่มีอะไรพอดีครบตามที่เราต้องการเสมอไป เหนื่อยนะคะสอนเด็กๆ          

            

                 เมฆ ยังบัง ตะวันได้ 

             

  • เหมือนกันครับ ถ้าพูดก็ดีขึ้นมาบ้าง เป็นภาระงานของครู ซึ่งต้องพยายามต่อไปครับ..
  • ขอบคุณครูอิงจันทร์ครับ

สวัสดีคะอาจารย์ มาให้กำลังใจนะคะ จากใจจริงค่ะ

เอาภาพเมฆ มาฝากค่ะ

  • ส่วนใหญ่หรือปกติห้องนี้ก็ใช้ได้เลยนะครับ แต่เช้านั้น ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นครับ(ฮา)
  • ขอบคุณอ.ธรรมทิพย์ครับ

เห็นใจครูธนิตย์ครับ ผมสอนเด็กประถม (เคยสอนมัธยม ร.ร.เอกชน ก็นานมากแล้ว) มีน้ำใจกันมาก ๆ คอยช่วยเหลือครูทุกอย่าง โดยเฉพาะถ้าครูใกล้ชิด เป็นห่วงเด็ก เด็กประจบไม่มี (ประจบมีความหมายดีนะครับ) สอพลอไม่เป็น แต่เราก็ต้องวางพื้นฐานให้เขา ย้ำบ่อย ๆ ทำให้เห็นบ่อย ๆ เด็กไม่มีน้ำใจก็พอมีนะครับ แต่น้อยมาก ผมเห็นด้วยกับการอบรมเด็กอยู่เสมอ ๆ นะครับ

  • บางครั้งรู้สึกเป็นครูโบราณ ในห้องเรียนที่จัดการอยู่ อะไรผิดหูผิดตายอมไม่ค่อยได้ แต่หากอารมณ์เป็นขนาดนี้ ต้องเตือนตัวเองเร็วๆครับ..มากไปแล้วๆ(ฮา)
  • ขอบคุณคุณเอกครับ
  • วันนี้เด็กที่กำลังจะมีจิตสาธารณะ หรือจิตอาสา จะถูกสกัดด้วยคำว่า"หน้าใหญ่"จากเพื่อนๆ เลยฝ่อ..ตรงเป๊ะเลย ต้องการให้เด็กๆเข้าใจอย่างอาจารย์ว่านี่แหละครับ ไม่รู้ว่าพวกแกจะเข้าใจกันหรือเปล่า แต่เท่าที่ดูอาการ น่าจะพอเข้าใจเหมือนกันนะครับ
  • ขอบคุณอ.บินหลาดงครับ
  • ส่วนใหญ่ครูโบราณๆอย่างผมจะเป็นอย่างอ.ขจิตว่าครับ..ไม่ปล่อยให้โอกาสทองผ่านไปง่ายๆ(ฮา)
  • ขอบคุณอ.ขจิตครับ
  • รู้และเข้าใจรายละเอียดทั้งหมดแล้ว เวลาอาจเยียวยาได้ ถ้ารักและมีใจให้กันจริง ก็น่าจะเข้าใจได้ไม่ยาก..
  • ครูเป็นกำลังใจให้ลูกศิษย์mieoคร้าเสมอ!
  • คงเสร็จงานกิจกรรมค่ายหุ่นยนต์ไปแล้วนะครับ จะชวนให้ไปแข่งขัน..ตัวครูเองยังไม่มีความรู้เรื่องพวกนี้เลยครับ(ฮา)
  • ขอบคุณน้องครูใจดีครับ
  • กลัวแต่ตัวเองจะฝึกเทศน์บ่อยเกินไป จนน่ารำคาญครับ(ฮา)
  • อีกไม่นานคงได้ข่าวดีเกี่ยวกับผลงานทางวิชาการนะครับ
  • ขอบคุณอ.มนัสนันท์ครับ
  • ถึงจะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยอย่างไร ก็คงต้องอ่านๆเตรียมๆบ้างครับ(ฮา)
  • ขอบคุณอ.rindaครับ
  • ปกติการเรียนการสอนในห้อง ครูจะสอดแทรกคุณธรรมจริยธรรมไปด้วยอยู่แล้ว แต่วันนี้เป็นพิเศษครับ
  • ส่วนใหญ่ความตั้งใจเรียนของห้องนี้ใช้ได้เลยนะครับ แต่บางเรื่อง บางอารมณ์ ครูก็ต้องทำหน้าที่ ต้องสอน ต้องให้ความรู้..
  • ขอบคุณคุณPhornphonครับ
  • เข้าใจว่าเด็กๆจะอาย จะถูกเพื่อนล้อ ถ้ามีน้ำใจ..เป็นที่มาครับ
  • ขอบคุณคุณberger0123ครับ
  • ทำไม่รู้ไม่ชี้ปล่อยไปกับสายลม ง่าย สบายกว่าครับ..แต่ทำไม่ได้ เพราะอายครับ รับเงินเดือนเขามาแล้วด้วย(ฮา)
  • ขอบคุณคุณbabyครับ
  • สอบปลายภาคเมื่อไหร่ครับอาจารย์..จะหมดปีอีกแล้ว เวลาเร็วจริงๆครับ
  • ขอบคุณครูจ่อยครับ

ประเด็นอยู่ที่ ณ ขณะนั้นนักเรียนควรเป็นผู้ฟังที่ดีไม่ใช่หรือ..ลูกศิษย์ฐิติกร?

  • การสอนให้เด็กมีคุณธรรมด้านจิตอาสาเป็นอะไรที่ยากมาก
  • ต้องใช้เวลาและเทคนิควิธีการให้คิดอยากจะทำเองจนเกิดเป็นนิสัย
  • เจอมาแล้วเช่นกันค่ะ  เลยบอกให้เด็กๆลองเปรียบเทียบตนเองกับการขึ้นบันไดหกขั้น  ในบันทึกนี้ค่ะ

ขั้นที่ ๑  ปฏิบัติเพราะความกลัว ไม่อยากเดือดร้อน  

 

ขั้นที่ ๒  ปฏิบัติเพราะอยากได้รางวัล 

ขั้นที่ ๓  ปฏิบัติเพราะอยากเอาใจคนบางคน 

ขั้นที่ ๔  ปฏิบัติเพราะต้องปฏิบัติตามกฎ 

ขั้นที่ ๕  ปฏิบัติเพราะต้องการให้ตนดูดี  ให้ได้ชื่อว่าเป็นคนดี เป็นคนมีน้ำใจ 

ขั้นที่ ๖  ปฏิบัติตามหลักการหรืออุดมการณ์ของตนเอง ไม่ต้องการให้มีคนยกย่องหรือให้รางวัล 

  • เด็กๆส่วนใหญ่ตอบว่าอยู่แค่ขั้นที่ 2-3 เท่านั้นเองค่ะ

  • สวัสดีค่ะ
  • ครูแจ๋วคิดว่าพอจะเข้าใจสถานการณ์ ณ ตอนนั้นของคุณครูได้เป็นอย่างดี
  • เพราะพบเจอมาบ่อยครั้งค่ะ
  • ในฐานะความเป็นครู ก็คงไม่พ้นที่จะต้องคอยอบรมสั่งสอน
  • เดี๋ยวนี้อย่าว่าแต่เด็กเลยค่ะ ผู้ใหญ่เราก็มิใช่ย่อย...ในเรื่องความไร้น้ำใจ ความดูดายและไร้จิตสาธารณะ
  • แต่เชื่อฝีมือว่าคุณครูทำได้ค่ะ
  • ขอเป็นกำลังใจค่ะ
  • เรื่องหัวใจแล้ว สอพลอกับน้ำใจตรงกันข้ามกันเลยครับ..
  • เข้าใจว่า เด็กๆจะอาย เพราะเพื่อนบางคนจะล้อ ถ้าแสดงน้ำใจออกไป..คนที่ล้อก็ไม่เข้าใจ คนที่อายก็ไม่เข้าใจ..ครูเลยอยากบอกอยากสอนครับ(ฮา)
  • ขอบคุณคุณบุษราครับ
  • พี่ๆทุกคนเป็นเด็กดี และตั้งใจเรียนครับน้องนัท แต่อาจส่งงานช้าบ้างเท่านั้น(ฮา)
  • เห็นน้องนัทสรุปสุ จิ ปุ ลิ จากค่ายที่โรงเรียนไทยรัฐแล้ว เก่งมากๆเลย ชื่นชมๆ 
  • ขอบคุณน้องนัทครับ
  • อธิบายความหวังดีกับเสือกได้มันส์จริงๆครับ(ฮา)
  • ขอบคุณวอญ่าครับ
  • เพิ่งอ่านหนังสือพบ ชอบ และเห็นด้วย อ.เสกสรรค์ ประเสริฐกุล บอก ครูเรานี่..ต้องมีความอดทนระดับพิสดารโน่นครับ จึงจะทนนักเรียนไหว(ฮา)
  • ขอบคุณท่านผอ.พรชัยครับ
  • มีทั้งสองอย่าง บางครั้งก็ช่วย บางครั้งก็ไม่ช่วย ทุกอย่างไม่มีอะไรพอดีตามที่เราต้องการเสมอไป..ได้คิดครับ
  • ขอบคุณคุณกานดา น้ำมันมะพร้าวครับ
  • ภาพสวยและแปลกตามากๆครับ เพราะไม่เคยนั่งเครื่องบิน(ฮา)
  • ขอบคุณพอลล่าครับ
  • เด็กมักจะอายถ้าจะแสดงน้ำใจที่ตัวเองมี เพราะเพื่อนๆอาจล้อ..คนล้อก็ไม่เข้าใจ คนอายก็ไม่เข้าใจ จึงเป็นที่มาที่ครูควรชี้ให้รู้ว่าสอพลอกับน้ำใจต่างกันมากๆ
  • ขอบคุณครูเล็ก ราชบุรีครับ
  • บันไดหกขั้นน่าสนใจมากครับ จะลองเอาไปถามนักเรียนบ้างว่าอยู่ขั้นใด..
  • อ่านข่าวในผู้จัดการพบฟอสซิลไดโนเสาร์ที่กาฬสินธุ์อีกแล้ว และอาจเป็นสปีชีส์ใหม่ ดีจังเลยนะครับประเทศไทย
  • ขอบคุณอ.อรวรรณครับ
  • อ่านความคิดเห็นแต่ละคนต่อเรื่องนี้แล้ว ถ้าเป็นเพื่อนครูด้วยกัน ส่วนใหญ่เคยเจอ และมีประสบการณ์ต้องอบรมเด็กๆในลักษณะอย่างนี้แทบทั้งสิ้น จึงอุ่นใจที่เรื่องนี้ตัวเองมิได้โดดเดี่ยว(ฮา)
  • ผู้ใหญ่มิใช่ย่อยเหล่านั้น น่าจะเป็นสาเหตุสำคัญของเด็กๆเรามั้ยครับ?
  • ขอบคุณคุณครูวรางค์ภรณ์ครับ

มาถึงวันนี้ แล้วอารมณ์คงดีขึ้นกับความไม่รู้จักประสา ของนักเรียนแล้วนะคะ ..

... เจอมาเหมือนกันค่ะ แต่ไม่คิดว่าจะพบในเด็กมัธยม

...เป็นเพราะยุคสมัย หรือขาดการอบรม ก็ไม่ใช่ ครูก็พูดทุกวันปากแทบฉีก..

... บางทีบ่นมาก ก็ติดนิสัยไปบ่นต่อที่บ้าน กลายเป็นยายขี้บ่น(ลูกตั้งให้)

... สู้ต่อไปค่ะอาจารย์ จะได้ไปออกรายการ สอนไปบ่นไป ฮา.....

  • รายการสอนไปบ่นไป..ฮา ขนาดกลัวเด็กๆ ซึ่งเป็นวัยรุ่นรำคาญ..พร้อมทั้งเตือนตัวเองบ่อยๆนะครับเนี่ย ฮาๆๆ
  • ขอบคุณอ.ปิ่นธิดาครับ

  การสอนเด็กสมัยใหม่ต้องใช้ความอดทนสูงจริงๆค่ะ  อาจารย์ธนิตย์ทำถูกต้องแล้วล่ะค่ะที่ได้สอนเตือนในเรื่องเหล่านี้

                      

                                  Relax  บ้างก็ได้นะคะ!

   

มาประชุมอยู่ที่ เพชรบุรี ค่ะ....ต้องคอยหลบลมแรงๆ เกรงว่าผิวจะกลายเป็นสีน้ำตาลไหม้ .....ยิ่งหาความงามไม่ค่อยจะเจอ Hu Hu HU ! 

สวัสดีค่ะ

ครูนี่ต้องพูดบ่อยๆๆๆๆๆ ประถมต้องพูดมากกว่ามัธยมอีกหลายเท่า

ที่บอกว่าไม่ต้องพูดมาก (พูดได้ไง) ก็ลองสิเละแน่

ดีแล้วล่ะค่ะบ่นบ้าง น่ารักออก อิๆๆๆๆๆๆๆ (ต้นไม้ที่บล๊อกคงใช่ค่ะ)

ขอบคุณนะคะ

อยากกลับมาเรียนอีกครั้งค่ะ

เมื่อเราไม่ได้เรียนแบบนี้

ดูเด็กน่ารักตั้งใจเรียนเพราะสิ่งที่ครูนำมาสอนคือสิ่งที่ดีที่สุด

สวัสดีครับ อาจารย์

ไม่ได้แวะเวียนเข้ามาซะนานไม่รู้ว่าอาจารย์มีบันทึกใหม่แล้ว

การเรียนการสอนวันนี้ ราบรื่นดีมาก นักเรียนตั้งใจทำงานกันเงียบ หรือเงียบเกินไป(ฮา)

เงียบเกินไปก็จะรู้สึกว่าผิดปกติใช่ไหมครับ ปกติต้องมีเสียงคุยกันบ้างตามประสาเด็กๆ อิอิ

มาอ่านบันทึกนี้แล้วได้คิดได้ทบทวนตัวเองด้วยครับ เป็นกำลังใจให้อาจารย์นะครับ

คนเป็นครูอยากได้น้ำใจค่ะ มีหลายครั้งที่ถือทั้งโน๊ตบุค โปรเจคเตอร์ เครื่องช่วยเพิ่มเสียง กระเป๋า 4 ใบ แย่งนักศึกษาขึ้นลิฟท์ ...แต่ถูกมองด้วยสายตาว่างเปล่า เพียงเพราะเราไม่ได้สอนห้องเขาเท่านั้น

  • อิจฉาครับๆ อยู่ที่ทะเลโน่นแน่ะ ขนาดหลบลมแรงนะเนี่ย ขี่ม้าซะเท่ห์เลย(ฮา)
  • ขอบคุณอ.K.Puallyครับ
  • เห็นบันทึกหนูไม่รู้ของอาจารย์โชว์ขึ้นมาทีไร ต้องรีบคลิ้กเข้าไปดูเฉลยทุกครั้งครับ ว่ามันคืออะไร(ฮา)
  • ดูๆแล้วอาชีพครูเรา ต้องเคยประสบกับเหตุการณ์ทำนองนี้กันทั้งนั้นนะครับ
  • ขอบคุณอ.วิไลครับ
  • วันนี้เด็กๆตั้งใจเรียนเป็นพิเศษครับ(ฮา)
  • ขอบคุณคุณichครับ
  • ใช่เลย! เป็นอย่างนี้ทุกครั้ง ถ้าครูดุแรงเกินไป แกจะเงียบไปพักเลยละครับ..ทำให้เรารู้สึกตัวได้เหมือนกัน
  • ขอบคุณคาปูชิโนมากครับ ที่ให้เกียรติติดตาม

เมื่อวานไปปฐมนิเทศ นศ.ระดับมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง

ครูพูดปาวๆ

นักเรียนไม่จด ไม่สนใจฟัง

เอยอดมีอารมณ์เดือดไม่ได้

แต่เก็บเอาไว้

พอถึงคราวตัวเองพุดบ้าง คราวนี้ใส่คนเดียว 20 นาที

แบบกดดันเล๊กๆ

ถ้าไม่สนใจฟัง ไม่จด

เวลาไปฝึกงานแล้วคุณจะหนาว  อิอิ  มีขู่

  • คนเป็นครูจะรู้สึกได้ว่ากลุ่มที่ไม่ได้สอนมักจะแสดงพฤติกรรมต่างไปจากกลุ่มที่สอน และเป็นดังเช่นอาจารย์ว่าครับ..ครูอยากได้น้ำใจ
  • ขอบคุณอ.naree suwanครับ
  • ผมเอง สอนในโรงเรียนมัธยมขนาดกลางและขนาดเล็กมาโดยตลอด ครั้งแรกเป็นประจำอำเภอ ต่อมาเป็นประจำตำบลอีก 2 โรง สังเกตว่าความตั้งใจหรือความเอาใจใส่การเรียนของนักเรียนในวันนี้เปลี่ยนไปจากแต่ก่อนมากเลยจริงๆครับ
  • ขอบคุณคุณมนัญญาครับ

ใช่ครับ...

นักเรียนต้องเป็นคนฟัง

งานส่งเเล้วน้าาาครับ

((ขอผ่านทีเหอะ))

  • สวัสดีครับ
  • คนไทยแล้งน้ำใจน่าจะใช่ ปัจจุบันเป็นแบบนี้จริงๆ
  • ผมเดินทางบ่อยๆจะพบมากครับ เรามีน้ำใจก็มีไปซิคนเดียว
  •  เช่นเวลานั่งรถ ฉันจะเอนนอนให้เต็มที่ใครจะอยู่ด้านหลังเป็นอย่างไรไม่สน
  • โทรศัพท์ก็เช่นกันเสียงเรียกดังสนั่นหวันไหว
  • คุยโทรศัพท์ นึกว่าคนหูหนวกเขาคุยกัน
  • ??????

สวัสดีค่ะ  อ.ธนิตย์

อาชีพของเราใช้ความอดทน  อดกลั้นสูง  ทีแรกหนูคิดว่าเป็นพยาบาลไม่ต้องสอน  จึงไม่เรียนครู เพราะหนูเป็นคนขี้อาย  ไม่ค่อยกล้าแสดงออก  อยู่ในสังคมชนบท  ที่ไหนได้หนูต้องได้รับบทบาทของผู้สอนตั้งแต่ครั้งแรกที่ขึ้นฝึกงาน  และปัจจุบันต้องท้าทายกับกิริยาและคำพูดที่แรงๆของผู้ใช้บริการ  แต่หนูว่าเด็กๆยังเป็นไม้อ่อนพอที่เราจะดัดได้บ้าง  สำหรับผู้ใหญ่แล้วไม้แก่จริงๆค่ะ

วันนี้มีคำให้คิดได้ไปสอนลูกแล้วค่ะว่า "คนไทยเรามีดีที่น้ำใจ"

ขอให้อาจารย์มีความสุขกับเด็กๆที่ได้สอนนะคะ

สวัสดีค่ะพี่ธนิตย์

วันนี้ได้โอกาสที่จะอ่านบันทึกนี้ให้ละเอียด ขณะรอนักเรียนมาสอบภาคปฏิบัติหลักเลิกเรียนค่ะ

นั่งฟังพี่ครูอบรมเด็ก รู้สึกขนลุก... เดี๋ยวๆ นะ หนูไม่ได้เถียง  แต่อยากบอกว่า หนูสอนคอมก็จริง แต่หนูสอนและปลูกฝังคุณธรรมนะ...

   

ด้วยใจที่ยังพลุ่งพล่าน ผมเข้าสู่เรื่องทันทีแบบไม่มีนำเข้าสู่บทเรียน เด็กๆเริ่มเงียบเสียง มีคู่หนึ่งยังคุยกันอยู่ ผมถามแบบหาเรื่องเลย..ทำอะไรกัน เธอจะเอาไง?

 

แล้วเด็กเขาตอบว่าไงคะ?? หรือ เงียบ!... เพราะช็อค....ฮา

บรรยากาศการเรียนเป็นไปด้วยความเรียบร้อย ตั้งใจทำงานกันเงียบ ที่บอกว่า "หรือเงียบเกินไป"  คงใช่อะนะ...ก็เทศนาเสียขนาดนั้น.... า  เป็นหนูก็คงเงียบเหมือนกัน  ขนาดอ่านจากบันทึก ไม่ได้เห็นหน้าของพี่ครู ณ ขณะนั้น อารมณ์นั้น.. ยังรู้สึกสยอง.... ต่อไปคงไม่กล้าคุยเล่นไร้สาระกับพี่ครูแล้วแหละ.... 

พฤติกรรมแบบไร้น้ำใจ หรือดูดาย  เป็นพฤติกรรมที่เราเห็นเป็นประจำของเด็กสมัยนี้... แต่ถ้าครูทุกคนช่วยกันปลูกฝัง น่าจะเปลี่ยนแปลงเขาได้นะ.... แต่ครูต้องปฏิบัติเป็นแนวทางเดียวกัน   ไม่ใช่ครูส่วนหนึ่งคนหนึ่งคอยสอน อบรมปลูกฝังและคอยตักเตือน แต่ครูอีกส่วนหนึ่ง กลับละเลยไม่ใส่ใจ เห็นพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมก็วางเฉย ธุระไม่ใช่ ขี้เกียจยุ่ง.... ถ้าเป็นแบบนี้ คงแย่หน่อย... นะคะ 

การอบรมชุดใหญ่ของพี่ธนิตย์ในครั้งนี้ หนูคิดว่าเด็กๆ คงคิดอะไรได้บ้างแหละ  คงไม่เสียเปล่าหรอกนะคะ.... ครูที่ดีแบบพี่ธนิตย์ไม่ท้อแค่เล็กเล็กน้อยเหล่านี้ใช่มั้ย หนูมั่นใจอย่างนั้น เพราะท่านเป็นคนจริงจัง  (หนูเปล่าสอพลอนะ... จริงใจทุกคำพูด)

เด็กๆ ทะยอยมาสอบกันแล้ว ค่ะ ต้องไปแล้ว

พาลูกศิษย์ชาวค่ายฯ  มาเยี่ยมและเป็นกำลังใจให้พี่ครูค่ะ

ว่างเมื่อไหร่ พาลูกศิษย์บ้านกร่าง มาร่วมกิจกรรมที่ลับแลนะคะ  Boss คงดีใจที่ได้เจอลูกน้องเก่า...

 

สวัสดีค่ะ

  • โทรศัพท์ก็เช่นกันเสียงเรียกดังสนั่นหวันไหว นึกว่าคนหูหนวกเขาคุยกัน..บรรยายชัดเลยครับ(ฮา) และก็เคยเจอเหมือนกันครับ
  • ขอบคุณเบดูอินครับ
  • เพิ่งได้คิดครับ ว่าตัวเอง(ครู)เจอไม่หนัก เพราะไม้อ่อนย่อมดัดง่าย
  • น้องแก้ม-น้องเกมส์คงหายดีกันแล้วนะครับ..
  • ขอบคุณnamshaครับ
  • ปกติจะพยายามยับยั้งจิตใจ ที่จะไม่บ่นนักเรียนบ่อยๆ เพราะทำให้บรรยากาศการเรียนไม่ดี แต่วันนี้คิดว่าสมควรที่ครูต้องพูดบ้างแล้วครับ(ฮา)
  • เหตุเพราะเด็กๆมักจะอาย หรือเกรงจะถูกเพื่อนล้อ ถ้าจะมีน้ำใจ..จึงเป็นที่มาครับ
  • ขอบคุณน้องครูใจดีครับ

เด็กตัวเล็ก ๆ เขามีน้ำใจกับครูมากว่าเด็กโต เพราะถ้าเด็กโตทำดีก็ อ้างว่า...เกรงเพื่อนโห่... เขาชั้งน้ำหนักความดียังไม่เป็น

 

สวัสดีค่ะ 

 ลูกศิษย์มาชวนไปดูเด็กๆ แข่งหุ่นยนต์ค่ะ...

ขอเชิญไปให้กำลังใจเด็กๆ หน่อยนะคะพี่ครู

  วันมาฆะบูชา ไปทำบุญตักบาตร และเวียนเทียนกันนะคะ

ด้วยความเคารพและระลึกถึงค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

 

Dsc_0696-0

Dsc_0643-1

Dsc_0670-0

โลกแห่งน้ำใจ...
ไม่เคยร้างไร้พรมแดน-

ขอบคุณครับ

  • เป็นดังอาจารย์ว่าครับ..เด็กๆจะอายเพื่อน เกรงเพื่อนโห่ ถ้าจะมีน้ำใจ
  • ชื่นชมกิจกรรมการเรียนการสอนวิทยาศาสตร์ของอาจารย์ ซึ่งมุ่งมั่นเน้นทักษะกระบวนการครับ
  • ขอบคุณอ.ยูยินดีครับ
  • ไปชมการแข่งขันมาแล้วครับ ชื่นชมความสำเร็จจากฝีมือของทุกๆคนที่เกี่ยวข้อง ตั้งแต่นักเรียนทั้งสองโรง คณะครู ท่านผู้อำนวยการ รวมทั้งคณะอาจารย์และนักศึกษาจากปทุมวันครับ
  • ขอบคุณเรื่องราวดีๆนี้จากน้องครูใจดีครับ
  • ภาพเด็กๆเป็นธรรมชาติมากครับ เมื่อก่อนไม่รู้ตัวเอง แต่เดี๋ยวนี้มั่นใจว่าหลงใหลท่วงท่าและแววตาใสซื่อของเด็กๆ ดังภาพเหล่านี้ครับ
  • ขอบคุณอ.แผ่นดินครับ

เป็นเหมือนกันทุกโรงเรียนเลยเนาะ นึกว่าเป็นแต่โรงเรียนที่ครูต้อยสอน วันนี้ยังไม่มีน้ำใจ แต่หลังจากเจอที่เด็ดครูธนิตย์ เขาคงดีขึ้นแน่ๆ เชื่อนะคะว่าลูกศิษย์ดีได้ก็เพราะครู

  • ไม่รู้ว่าตัวเองเข้าใจผิดหรือเปล่า แต่ได้ยินหลายคนพูดคล้ายๆกันว่า เด็กๆวันนี้..เรื่องน้ำใจแล้ว สู้เมื่อก่อนไม่ได้ สภาพสังคมที่เปลี่ยนแปลงไปคงเป็นสาเหตุใหญ่ และโรงเรียนก็คงเป็นสาเหตุหนึ่งในนั้น
  • ขอบคุณครูต้อยครับ

สวัสดีค่ะ

เห็นเด็กๆเรียนรุ้แล้วน่าสนุกตามเด็กๆค่ะ

คงไม่ต้องร่ายยาวกับเด็กๆแล้วมังคะ เด็กๆคงปรับปรุงกันแล้ว

สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังนะคะ และขอบคุณที่เป็นสื่อกลางเรื่องฝากหนังสือคุณครูให้ห้องสมุดค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท