เปลือยความสุขภาคพิเศษ : วันเด็ก...ส่งลูกไปเรียนพิเศษที่บ้านนอก (อีกครั้ง)


วันเด็กแห่งชาติในทุกปีที่ผ่านมา ต้องยอมรับว่าโดยปกติแล้ว ผมมักไม่ค่อยได้พาลูกๆ ได้เที่ยวเล่นในงานวันเด็กสักเท่าไหร่ นั่นเพราะผมมีภารกิจที่ต้องกำกับดูแลเรื่องการจัดกิจกรรมของนิสิต อีกทั้ง-บางทีเจ้าตัวเล็กทั้งสอง ก็มักไม่ยอมออกจากห้องหับเพราะติดละครจักรๆ วงศ์ๆ นั่นเอง

ปีนี้, สองหนุ่มน้อย เปลี่ยนวิธีคิดใหม่ ตื่นเช้าไม่สนใจละครปลาบู่ทองเลยสักนิด แต่มุ่งหน้าไปร่วมกิจกรรมวันเด็กอย่างไม่งอแง แต่พอไปถึงแล้ว แทนที่จะเข้าร่วมกิจกรรมกับเด็กๆ ที่มาจากหมู่บ้านต่างๆ ตรงกันข้ามกลับกระโดดไปสวมบทบาทการจัดกิจกรรมกับพี่นิสิตแทนอย่างหน้าตาเฉย-ทำราวกับว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่ที่ต้องให้บริการต่อเด็กๆ ก็ไม่ปาน

เสร็จจากนั้น บ่ายต้นๆ ผมก็พาสองหนุ่มบึ่งรถคู่ชีพกลับไปยังบ้านเกิด โดยมีจุดมุ่งหมายอันสำคัญคือการไปร่วมสร้าง “ศาลเจ้าปู่” ที่ตั้งอยู่ท้ายหมู่บ้าน


สังเกตการณ์ โดยมีปู่ดูแลและอธิบายการงาน


งานแรก คือการเก็บเศษกิ่งไม้ไปเผา


งานชิ้นที่สองใช้จอบอัดดิน



วันเด็กปีนี้ สองหนุ่มน้อย จึงอาจดูใช้ชีวิตแตกต่างไปจากคนอื่นๆ บ้าง ไม่มีโอกาสไปเดินท่องเล่นในห้างใหญ่ ไม่มีโอกาสไปปีนป่ายรถถัง ไม่มีโอกาสตะลอนทัวร์รับของขวัญและของรางวัลจากเวทีต่างๆ ...

ครับ, ทั้งผมและลูกๆ ไปฉลองวันเด็กที่บ้านเกิดของเรา เรามีความสุขท่ามกลางแดดจ้าและลมร้อน เรามีความสุขที่ได้ร่วมกิจกรรมวันเด็กในอีกมิติหนึ่ง แต่ถึงกระนั้น เจ้าจุก-นักเลงลูกทุ่ง ก็ไม่วายหยิกผมจนได้ว่า “เมือยๆ บ่เหลือโตนเด็กน้อยเลย”


พักยกอยู่กับปู่และย่า


สังเกตการณ์และลงมือพอหอมปากหอมคอ ก่อนออกอาการ "เมือยหลาย"

แต่จนแล้วจนรอด วันรุ่งขึ้น กลับกลายเป็นว่า ทั้งน้องดินและน้องแดน ต่างพากันไปกะเกณฑ์เด็กๆ ในหมู่บ้านมาร่วมลงแรงกันอย่างยกใหญ่ เรียกได้ว่า สนุกกันทั้งวัน ไม่กลัวแดดร้อนเลยสักนิด ทำเอาผู้ใหญ่หลายต่อหลายคนเขินไปตามๆ กัน..(โดยเฉพาะผมเอง)


ลงมือลุยในวันถัดมา

หลบมุมพักร้อนไปดูพี่นิสิตเขียนรูปให้กับชาวบ้าน



เมือยหลาย..ฮู้ บ่

อย่างนี้ ถือว่าผมใช้แรงงานเด็กเกินไปหรือเปล่าครับ !
แต่ถึงอย่างไรก็เถอะ ผมก็ยังอยากที่จะเรียกเองว่า "วันเด็กปีนี้ ผมส่งลูกไปเรียนพิเศษที่บ้านนอกอยู่ดีนั่นแหละ"

หมายเลขบันทึก: 328058เขียนเมื่อ 14 มกราคม 2010 22:57 น. ()แก้ไขเมื่อ 25 ธันวาคม 2015 08:20 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (34)

อาจารย์ครับ

สำเนาถูกต้องครับ

เมือยๆ บ่เหลือโตนเด็กน้อยเลย อิ อิ ... อ.แผ่นดินใช้งานนิสิตยังไม่พอ

วันหยุดยังใช้แรงงานหนุ่มน้อยลูกชายอีก หุ หุ ... วันเด็กคุณภาพเกินร้อยค่ะ

สองหนุ่มโตขึ้นมากเลย ตอนนี้น้องเรียนชั้นไหนแล้วคะ ชื่นชมคุณพ่อแผ่นดินค่ะ

 

สวัสดีตอนดึกครับ อาจารย์

เป็นภาพกิจกรรมที่น่ารักและอบอุ่นมากครับ

ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะ

  • น้องแดน..มาดเข้มกว่าน้องดินนะคะ
  • น้องดิน..ยิ่งโตหน้าตาได้คุณแม่มากกว่าค่ะ
  • ยินดีและเป็นกำลังใจให้หลาน ๆ ค่ะ

น่ารักจังเลยทั้งคู่

คุณพ่อเข้าใจให้ของขวัญวันเด็กนะคะ

ฝากความปรารถนาดีเนื่องในวันเด็กมาถึงน้องแดนและน้องดินด้วยนะคะ

ขอให้มีความสุขทุกๆวันค่ะ

 

สวัสดีครับ

เด็กน้อยโตไวมาก

น่ารักเหมือนเดิม

ชอบวิธีเลี้ยงเด็กของอาจารย์มากครับ (กำลังศึกษาอยู่ อิๆ)

      โอ้โห ผมเอามั้ง ซึ่งในความคิดของ ผมว่ามันเป็นความคิดที่ดีเลยทีเดียวหละ  ให้เด็กๆหาประสบการณ์จากชีวิตจริงได้สัมผัสและได้เรียนรู้จากโลกกว้าง ... และดูน้องๆ เค้าตั้งใจกันมากเลย...  <div style=";"><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/25/entry-1/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/25/entry-2/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/25/entry-3/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/26/entry-1/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/26/entry-2/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/26/entry-3/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/26/entry-4/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/27/entry-1/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/28/entry-1/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/28/entry-2/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/28/entry-3/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/28/entry-4/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/28/entry-5/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/28/entry-6/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/29/entry-1/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/29/entry-2/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/29/entry-3/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/30/entry-1/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/30/entry-2/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/30/entry-3/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/30/entry-4/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/30/entry-5/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/30/entry-6/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/30/entry-7/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/30/entry-8/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/30/entry-9/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/30/entry-10/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/30/entry-11/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/30/entry-12/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2009/12/31/entry-1/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2010/01/02/entry-1/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2010/01/04/entry-1/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2010/01/05/entry-1/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2010/01/05/entry-2/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2010/01/06/entry-1/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2010/01/06/entry-2/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2010/01/07/entry-1/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2010/01/08/entry-1/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2010/01/08/entry-2/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2010/01/10/entry-1/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2010/01/10/entry-2/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2010/01/11/entry-1/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2010/01/12/entry-1/"></a><a href=http://www.oknation.net/blog/Womenupdate/2010/01/13/entry-1/"></a></div>

สวัสดีค่ะคุณแผ่นดิน.มาชมเด็กน้อยทำกิจกรรม..แล้วได้กินหนมไหมค่ะวันเด็ก..อยากหยิกแก้มจัง..

สวัสดีครับ คุณหนานเกียรติ

งานนี้ สอนด้วยกระบวนการพาไป "ทำ" ล้วนๆ...
แถมสองหนุ่ม ยังได้รู้เรื่องราวความเชื่อเกี่ยวกับผีบรรพบุรุษด้วย

สนุกมากครับ

สวัสดีครับ คุณปู poo

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะครับ
ตอนนี้น้องดิน เรียน ประถม 2
น้องแดน เรียนอนุบาล 3 แต่ตัวโตพอๆ กันครับ 

สวัสดีครับ capuchino

งานนี้ ไม่ใช่บังเอิญ แต่เราตกลงกับลูกชัดเจนแล้วว่ายังไงเสีย ก็จะไปร่วมกิจกรรมนี้อย่างแน่นอน  กว่าจะแล้วเสร็จก็ปาเข้าวันอาทิตย์ และกลับมหาสารคาม เวลาก็ล่วงเข้าเกือบๆ จะตีหนึ่งพอดี  เรียกได้ว่าตัวเล้กทั้งสองหลับราวกับสลบเลยทีเดียว

ขอบคุณครับ

สวัสดีครับ พี่ครูคิม

ครับ, น้องแดนมาดเข้ม..และดูทรงพลังกว่าน้องดิน
แถมกินจุ...กินได้ถี่ กินได้เรื่อยๆ ...
อารมณ์ดี อีกต่างหาก...

แต่ประเภทงานสังคมนั้น  คนพี่ดูจะชอบและหลงรักเสียมากกว่า

ขอบคุณครับ

สวัสดีครับ พี่ครูอรวรรณ

จะว่าไปแล้ว นี่น่าจะเป็นวันเด็กในรอบหลายปีที่ผมได้ทำกิจกรรมกับลูกๆ เพราะบางปีติดกีฬามหาวิทยาลัยฯ  บางปีไปราชการ หรือไม่ก็ติดภาระการกำกับดูแลกิจกรรมของนิสิต แทบทั้งสิ้น...

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม นะครับ

สวัสดีครับอาจารย์ ชื่นชมครับ

เมือยหลาย แปลว่าหยัง บ่ฮู้ แต่สังเกตน้องแล้ว

น่าจะเหนื่อย ..ก็น้องแก้มใสแบบนี้ โดนแดดก็..สุกพอดี

พี่อิฐไม่ยอมไปในทุ่งนา บ้านตายายเลย ..กลัวแดด ทั้งที่ด๊ำ..ดำ

สวัสดีครับ คุณธ.วั ช ชั ย

ด้วยวิถีชีวิตและการงานของผมที่ไม่เคยมีเสาร์อาทิตย์  เลยจำพ่วงพาลูกๆ ติดสอยห้อยตามไปด้วยเสมอ พลอยให้พวกเขาซึมซับเรื่องเหล่านี้ไปในตัว ยิ่งมีค่ายยิ่งสบาย เพราะพวกเขาจะหายไปกับพี่นิสิต โดยที่ผมไม่จำเป็นต้องห่วง-พะวง...แถมยังมีพี่เลี้ยงช่วยเลี้ยงทั้งวันเลยก็บ่อย

แต่ที่ผมเน้นมากก็คือ พยายามให้พวกเขากลับไปหาปู่กับย่าเสมอ  เพราะที่นั่น มีบรรยากาศที่เป็นท้องทุ่ง-เรียบง่าย  มีเครือฐาติเยอะๆ...ซึ่งคงพอปรับแต่งชีวิตเขาได้บ้าง กระมังครับ

สวัสดีครับ คุณประสงค์ สุทินรักษ์

ผมเองก้เชื่อเช่นกันครับ ให้เขาเรียนรู้จากการลงมือทำด้วยตัวเอง น่าจะเป็นกระบวนการที่ดีที่สุดของการเรียนรู้เพื่อการเติบโตของเขาเอง พอกลับมาบ้าน พวกเขาก็ชอบที่จะมาวาดรูปว่าได้ทำอะไรไปบ้าง-... 

สนุก และมีความสุขไปในแบบฉบับของเรา...

ขอบคุณครับ

สวัสดีครับ คุณrinda

วันเด็กปีนี้ สองหนุ่มไม่ค่อยได้กินขนมเท่าไหร่ หนักไปในทางช่วยพี่นิสิตแจกขนมซะมากกว่า...

ตอนท้ายเห็นไปเก็บขยะมาแลกไม้บรรทัดกับเขาเหมือนกัน

ขอบคุณครับ

ชีวิตที่คุ้มค่าไม่เคยแบ่งว่าเรียนรู้และอยู่ที่ใด แต่คือใจที่พร้อมจะเรียนรู้ทุกแห่งหน ชนบทเป้าหมายแห่งการเรียนรู้ที่ผมมองว่าชีวิต คือ ชีวิต ครับ

ดูแลสุขภาพด้วยครับ

   ฝากชื่นชมน้องด้วยครับบอกว่าไม่ต้องเป็นให้ได้ดั่งใครแค่เอาหัวใจแบบอย่างพ่อไปก็เพียงพอแล้ว...ชื่นชมจริงๆ

มาสวัสดีวันครู

กันล่วงหน้าต่อเลยนะคะ

  • สวัสดีวันครู
  • ขอให้ครูมีความสุข

สวัสดีค่ะคุณครู

สุขสันต์วันครู  ขอให้คุณครูมีความสุขในทุกวัน

                  

สวัสดีวันครูค่ะ

เป็นทั้งพ่อแม่  ..ของลูก

เป็นทั้งคุณครู ..ของลูก

ลูกๆมีความสุข...

พระคุณของครูค่ะ

-----------

 

               

สวัสดีครับ พี่วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--

ผมเองก็พยายามเท่าที่ทำได้..เพื่อให้วันนี้เป็นทุนที่ดีของลูกๆ ดีหน่อยก็คือลูกๆ ซึมซับวิถีชีวิตแนวนี้ได้ และชื่นชอบกิจกรรมในแนวนี้ พลอยให้พวกเขาสนุกกับเรื่องราวที่ต้องร่วมทำกับผู้ใหญ่

ขอบคุณครับ

สวัสดีครับ พี่ครู ป.1

ผมโตมาจากครอบครัวที่รายรอบไปด้วยท้องทุ่ง พลอยให้ลงรักและชื่นชอบแบบไม่รู้อิ่ม  แถมยังส่งต่อบรรยากาศเหล่านั้นไปยังลูกๆ อีกทอด...ท้องทุ่ง หรือชนบท เป็นห้องเรียนและสนามเด็กเล่นที่กว้างใหญ่ไพศาลมาก..

ขอบคุณครับ

 

สวัสดีครับ อ.เสียงเล็กๆ فؤاد

ผมเองก็ทราบจากครูของน้องดินว่า น้องดินชอบเล่าเรื่องของพ่อและเรื่องค่ายอาสาพัฒนาให้เพื่อนฟังเสมอ  ในขณะที่เพื่อนๆ ชอบเล่าเรื่องไปเที่ยวห้าง,และของเล่น หรือแม้แต่เกมส์...

สิ่งเหล่านี้ก็เป็นเพราะ พวกเขาได้ใช้เวลาส่วนหนึ่งซึมซับอยู่กับกิจกรรมแห่งการงานของผมนั่นเอง

ขอบคุณครับ

สวัสดีครับ..คุณปีตานามาจิตต์

การเติบโตของผู้คน ล้วนมีครูเป็นผู้นำพา...

คาราวะครูด้วยใจเปี่ยมศรัทธา-ครับ

สวัสดีครับ พี่เบดูอิน

ขอให้มีความสุขกับทุกวัน นะครับ
และขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจกับผม..

ขอบคุณครับ

สวัสดีครับ คุณดาวเรือง

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะครับ
และเช่นกัน...
ขอให้มีความสุขในทุกๆ วัน..
พบเจอกับความรักจากสังคม เสมอไป นะครับ

สวัสดีครับ...NU 11

งานนี้ ครูที่แท้จริงของลูกๆ ก็คือ "บ้านเกิด" ทีป่ระกอบด้วยปู่ย่า..ชาวบ้าน  ท้องทุ่ง วิถีความเชื่อและประเพณีของหมู่บ้าน...

ดีใจที่เห็นพวกเขาสนุกกับชีวิต, สนุกกับวันเด็กในรูปแบบนี้..

ขอบคุณครับ

เรียนอาจารย์แผ่นดิน

น่ารักวันเด็กให้เด็กได้สร้างสรรค์ครับ ผู้ใหญ่จัดสภาพแวดล้อม

ให้เขาได้เรียนรู้เต็มตามศักยภาพ คุณปู่คุณย่ายังดูแข็งแรงอยู่ เป็นผู้นำทางปัญญา

โอกาสนี้มาเรียนเชิญท่านอาจารย์ร่วมเป็นวิทยากร ค่ายจิตอาสา

: รวมพลคนต่างวัยหัวใจใฝ่เรียนรู้ ค่ายไร้กรอบ แต่ไม่ไร้ใจ GOtoKnow จัดให้

ผู้ใหญ่ใจดีสนับสนุน ครั้งที่2

ที่โรงเรียนไทยรัฐวิทยา 63 (ชุมชนบ้านคำแดง) อำเภอเมือง จังหวัดยโสธร

คงได้รับเกียรติจากท่านด้วยดี จึงขอบพระคุณ มา ณ โอกาสนี้

สวัสดีค่ะ ขอบคุณนะคะที่นำบันทึกเรื่องราวดีๆมาถ่ายทอดให้เห็นความน่ารักของหลานๆ ทั้งสอง

เป็นความโชคดี ของปู่ย่า ที่หลานได้มาใกล้ชิด ให้ได้ชื่นใจ

เด็กๆทุกวันนี้ มักจะถูกเลี้ยงให้มีโลกส่วนตัวสูงมาก ลืมพื้นเพ ของตัวเอง เพิ่งถาม นศ พยาบาลที่มาฝึกงานซึ่งบ้านอยู่อำเภอใกล้กัน (คนบ้านเดียวกัน)

 เคยไปนา ไปดำนาไหม...คำตอบก็รู้ๆ....

สุขสันต์วันครูค่ะ...

 

สวัสดีครับ อ.พรชัย

เบื้องต้นนี้ผมรับปากครับว่าจะไปร่วมกิจกรรมกับท่านอาจารย์และหมู่คณะ  และถือเป็นเกียรติที่จะได้ทำงานร่วมกัน  ถ้าไม่คลาดเคลื่อนอะไร  จะพาทีมงานไปด้วยสักคนสองคนนะครับ

 

สวัสดีครับ พี่แดง

ด้วยความที่ว่าผมมักมีราชการเสาร์ทิตย์อยู่บ่อยครั้งมาก  จึงจำต้องบูรณาการเวลาครอบครัวให้เข้ากับงาน เรียกได้ว่าไปไหนไปกัน  เป็นการพักผ่อนไปในตัว  เด็กๆ ก็เลยพลอยซึมซับกับวิถีเหล่านี้  ยิ่งไปกับนิสิตก็ยิ่งสนุก  ได้ร่วมกิจกรรมกับคนหลากวัย  ก็ทำให้เขาซึมซับเรื่องหนึ่งๆ ได้หลากมุมด้วยเหมือนกัน

และดีหน่อย วิถีการงานที่ว่านั้น ส่วนใหญ่ก็เป็นวิถีจิตอาสาที่สัมพันธ์กับหมู่บ้านมากกว่าตัวเมือง  ดังนั้น เด็กๆ จึงมีโอกาสได้สัมผัสกับบรรยากาศเช่นนั้นอยู่เสมอมา...และยิ่งได้ปู่ย่าที่เป็นชาวนา  พอกลับบ้านแต่ละครั้ง ก็พาหลานๆ ไปเที่ยวทุ่ง  สิ่งเหล่านี้ก็พลอยเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเขาทีละนิดๆ...

ขอบคุณครับ

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท