BAR แบบเข้าถึงธรรมชาติ


พระจันทร์ท่านลงไปแล้ว ขณะที่พระอาทิตย์กำลังขึ้นค่ะ ... การเตรียมความพร้อมภายในสำหรับศิลานั้น เป็นเรื่องสำคัญนะคะ มองเห็นธรรมชาติเป็นเหตุให้เกิดความสงบสุขภายในค่ะ

นับว่าเป็นโอกาสอันดีที่ได้เข้ามาร่วมทีมงานกับคุณเอกและคุณหนานเกียรติใน "การอบรมนักจัดการความรู้โดยชุมชนนักปฏิบัติ” ของสถาบันพัฒนาองค์กรชุมชน(องค์การมหาชน)  เราไม่ได้ BAR แบบเห็นกันพร้อมหน้ามาก่อน นอกจากการรับส่งข้อมูลผ่าน email จนกระทั่งคืนก่อนวันเริ่มงานค่ะ เรามาถึงภูเขางามรีสอร์ทตอนประมาณเกือบสองทุ่มค่ะ แล้วก็เริ่มพูดคุยกันเกี่ยวกับขั้นตอนการทำงาน

     

       

จริง ๆ แล้ว ก็เหนื่อยเพลียเหมือนกันนะคะ  แต่ทุกอย่างที่ฟังน่าสนใจไปหมดค่ะ เราทำงานเป็นทีมร่วมกันหลายครั้งแล้ว ก็เข้าใจทีเดียวว่าคุณเอกเป็นผู้ที่เตรียมงานประณีตมาก  เตรียมไว้หลายรูปแบบ หลายขั้นตอน แต่เวลาเลือกใช้ จะคำนึงถึงสถานการณ์จริงของผู้เข้าร่วมกระบวนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้เป็นสำคัญ          

 

คุณหนานเกียรติตามมาถึงดึกหน่อย เราก็ยัง BAR กันต่ออีก แต่เห็นว่าทุกท่าน (รวมทั้งศิลา) ตาปรือ ๆ ขณะคุยหารือกัน ก็ไม่สมควรอย่างยิ่งที่จะถ่ายภาพตอนใบหน้าไม่กระจ่างใส   แม้ว่าสมองเราจะสว่างใส   แต่ร่างกายก็ไม่อำนวยค่ะ

 

ศิลาตื่นเช้ากว่าใครเลย  (ขอคุยหน่อยนะคะ) เพราะออกมาเดินรอบรีสอร์ทตั้งแต่หกโมงเศษ ไม่เห็นใครออกมาเดินเลยค่ะ ก็เลยมีความสุขกับบรรยากาศรอบ ๆ ที่มีเราเดินชมวิวอยู่ผู้เดียว

    

พระจันทร์ท่านลงไปแล้ว  ขณะที่พระอาทิตย์กำลังขึ้นค่ะ  ... การเตรียมความพร้อมภายในสำหรับศิลานั้น เป็นเรื่องสำคัญนะคะ  มองเห็นธรรมชาติเป็นเหตุให้เกิดความสงบสุขภายในค่ะ

             

บรรยากาศยามเช้าสวยงามเช่นนี้เองนะคะ  หากเราได้มองด้วยสายตาและจิตใจที่สัมผัสถึงสิ่งที่อยู่รอบ ๆ ตัวเอง

           

มองออกไปผ่านช่องกำแพงรั้ว เห็นพระท่านเดินบิณฑบาตรพอดีค่ะ เก็บภาพวิถึชีวิตเรียบง่ายของความเป็นอยู่ที่นั่นมาด้วยความประทับใจ  ที่ไหน ๆ ก็คงมีภาพเช่นนี้ให้เราได้เห็น เพราะเรามีวิถีพุทธค่ะ 

 

เดิน ๆ อยู่ก็ได้ยินเสียงนกร้องไพเราะมากค่ะ ร้องประสานไปมา ก็เงยหน้ามองหานกค่ะ ถ่ายภาพได้มาเฉพาะเบื้องหลังของนกค่ะ

          

         

จากนั้น ก็มองหาต้นตอของกลิ่นหอม เจอดอกมะลิสีขาวสวยงาม ส่งกลิ่นหอมไปทั่วบริเวณ รวมถึงดอกไม้อื่น ๆ รอบ ๆ ตัวศิลาที่สัมผัสเห็นค่ะ

        

       

            

              

           

เป็นการเดินทางสำรวจธรรมชาติรอบตัวที่ใช้เวลาประมาณชั่วโมงเศษ ก่อนจะกลับมานั่งในบ้านพัก และมองออกไปนอกระเบียงอีกครั้ง ก็เห็นภาพพระอาทิตย์ขึ้นแบบนี้ค่ะ

         

            

ธรรมชาติเป็นอยู่เช่นนี้มานานนักหนา เพียงเราใช้หัวใจและสายตาเฝ้ามองดูค่ะ

เห็นการเปลี่ยนแปลงภายนอก และภายในเป็นวัฎจักรเรื่อยไป ไม่มีอะไรแน่นอน

ดูธรรมชาติแล้ว ก็ถึงเวลาไปรับประทานอาหาร กลับสู่โลกแห่งความจริงของการ

เตรียมงานค่ะ

         

สองหนุ่มทานอาหารร่วมกัน มีศิลาทำหน้าที่เป็นตากล้อง จากนั้นก็เข้าไปดูในห้องสัมมนา  และก็ถ่ายภาพจ๊ะเอ๋กันเองแบบนี้ค่ะ

         

          

หมายเลขบันทึก: 321039เขียนเมื่อ 17 ธันวาคม 2009 20:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:04 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (26)

BAR แบบเข้าไม่ถึงบันทึกนี้ครับ อิ อิ เพราะมาชมแต่ธรรมชาติ

แหม ว่าง ๆ จะทำให้บ้านเล็ก ๆ เป็นรีสอร์ทกะเค้าบ้าง

จะได้นอนทั้งวันเลยครับ ท่านอาจารย์นพลักษณ์ ๙ ;)

โห....

พี่ครับ

ใคร ๆ เขารู้กันหมดเลยว่าผมขี้เซานอนตื่นสาย

และกินจุอีกต่างหาก...

สวัสดีค่ะ

สนุกกับงานนะคะ

  • สวัสดียามค่ำค่ะท่านอาจารย์นพลักษณ์ 10 P แหม  ชมธรรมชาติก็เข้าถึงบันทึกนี้แล้วค่ะ เพราะนี่คือ "เป้าประสงค์" ของการเชิญชวนให้เข้ามาในบันทึก
  • สลบไปคืนหนึ่งเต็ม ๆ ค่ะไปทำงานแล้วเช้าอีกวันก็ทำหน้าที่แบบนี้อีกที่ทำงานค่ะ ทำให้ระดับหัวหน้างาน ยังขำไม่หายเลยค่ะ มีท่านหนึ่งหัวเราะหงายท้อง ไม่แน่ใจว่าจะนำออกอากาศได้ไหม อาจจะต้องขออนุญาตก่อนค่ะ
  • เพิ่งทราบว่าทำงานแบบนี้ มันสนุกและมีความสุขเมื่อเห็นเขามีความสุขกันนะคะ
  • ช่วยกรุณาทำบ้านเล็ก ๆ เป็นรีสอร์ทด้วยนะคะ เดี๋ยวนี้เป็นอะไรไม่ทราบ เห็นอะไรก็สวย และงามไปหมดค่ะ

อ.ศิลาณี(ของผมครับ)

กลับจากการอบรมพวกเราคุยกันครับ

การอบรมครั้งนี้ทำไมถามแต่ละคน

ก็จะบอกว่า "รู้สึกดีกับการอบรมครั้งนี้มาก"

เพราะอะไร....

รู้แล้วครับ  มาอ่านบันทึกอ.ศิลาที่นี

โอ้.....เพราะบรรยากาศเป็นใจนี่เอง

อยู่ที่นั่น..แต่ใจไม่ได้อยู่ที่นั่นเลย

พึ่งมาพบความงามที่นี่เอง(ความงามเสมือนจริง)

ขอบคุณครับที่มอบประสบการณที่ดีๆกับพวกเรา

คือผู้เอื้ออำนวยการปลดปล่อยครับ.....

  • อ้าว คุณหนานเกียรติP อุตส่าห์บ่ายเบี่ยงไม่พาดพิงอะไรเลย เล่นมาเปิดเผยความจริงมานอนขี้เซากับทานจุซะนี่
  • ขอตอบแก้ข่าวนะคะ เผื่อท่านกัลยาณมิตรแวะมาอ่าน...คุณหนานเกียรติทำงานหนักมากช่วงนี้ กว่าจะออกจากกรุงเทพก็ค่ำแล้ว มาถึงก็ดึกมาเพราะรถติดจากการเฉลิมฉลองพระชนมพรรษาคืนสุดท้ายคืนนั้นพอดี  ส่วนเรื่องอาหารการกิน พวกเราทั้งทีมงานตุนอาหารเป็นพลังไว้เพียบ จุทุกท่านค่ะ ไม่เฉพาะคุณหนานเกียรติ อิอิ
  • สบายใจนะคะ ออกมาเป็นทนายหน้าหอให้แล้ว

มายืนยันความคิดเห็นของพี่สุเทพครับ...

บรรยากาศสวยงามน่าไปเชียวค่ะ

  • ขอบพระคุณ พี่ pa_daeng  P  ค่ะที่กรุณาเป็นกำลังใจให้เสมอ  ตอนนี้รู้สึกทั้งสุขและสนุกกับงานจนเกรงว่าจะเหลิงไปหน่อย (อิอิ) กำลังตั้งสติใหม่ค่ะ ให้สนุกแบบพอดี ทำงานให้มีคุณค่าและประณีตบรรจงค่ะ  ระลึกถึงเสมอค่ะ
  • พี่ สุเทพ ไชยขันธุ์ P เขียนแบบนี้ เล่นเอาเขียนเม้นท์ตอบไม่ออกเลยค่ะ
  • ชอบทุกคำนะคะ ขอยกมาชื่นชมค่ะ

 

โอ้.....เพราะบรรยากาศเป็นใจนี่เอง

อยู่ที่นั่น..แต่ใจไม่ได้อยู่ที่นั่นเลย

พึ่งมาพบความงามที่นี่เอง(ความงามเสมือนจริง)

ขอบคุณครับที่มอบประสบการณที่ดีๆกับพวกเรา

คือผู้เอื้ออำนวยการปลดปล่อยครับ.....

การชื่นชมแบบผู้ที่รู้จักชื่นชมมีความงดงามเช่นนี้เองค่ะ  หากเรามองเห็นความงดงามของธรรมชาติและกัลยาณมิตร ก็จะสะท้อนคุณค่าของเราออกมาเช่นเดียวกัน เหมือนพี่สุเทพที่สัมผัสรู้ได้เร็วและลึกซึ้งมาก  ชื่นชมจากก้นบึ้งหัวใจค่ะ

  • โชคดีที่ได้เพิ่มเติมความรู้
  • ขอให้มีความสุขกับการอบรม

สวัสดีค่ะ

  • มาเป็นกำลังใจคนทำงานเพื่อสังคมค่ะ
  • คิดถึงเสมอนะคะ

สวัสดีค่ะคุณศิลา

ดีใจและอบอุ่นใจที่ได้ทักทายกันค่ะ

ทำงานอย่างมีความสุข ท่ามกลางกัลยาณมิตร... ถือเป็น "รางวัล" อย่างหนึ่งของชีวิต

ขอบคุณข้อความแห่งความตระหนักรู้ค่ะ...ชอบมาก....

ธรรมชาติเป็นอยู่เช่นนี้มานานนักหนา เพียงเราใช้หัวใจและสายตาเฝ้ามองดูค่ะ เห็นการเปลี่ยนแปลงภายนอก และภายในเป็นวัฎจักรเรื่อยไป

ขอบคุณที่เล่าบรรยากาศให้ได้ร่วมซึมซับค่ะ ฟ้าใส ใจสวย มะลิก็หอมกรุ่น...

รักษาสุขภาพด้วยค่ะ

(^___^)

สวัสดีค่ะ

มาเรียนรู้ด้วยคนจ้า^_^

  • สวัสดีครับ
  • แวะมาเยี่ยมครับ
  • เป็นการทำงานที่เป็นการพักผ่อนจะเกิดพลังแห่งความคิดสร้างสรรค์ และมีความสุข

ตื่นเช้าๆ สดชื่นจริงๆ นะคะ มาเก็บบรรยากาศยามเช้าก่อนค่ะ  รอเข้าห้องเรียนด้วยนะคะ

  • คุณหนานเกียรติP แวะมาย้ำยืนยันอีกคน  คืนนี้นอนไม่หลับแน่เลยค่ะ 
  • เดินทางไกล ๆ หลายชั่วโมง นอนพักให้พอเพียง อย่าฝืนสุขภาพนะคะ

สวัสดีครับ แวะเข้ามาเยี่ยมเยียน

ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆ ที่ได้รับในคืนนี้ด้วยนะครับผม

สวัสดีอีกครั้งครับ อ.ศิลา

.........

  • ผมนำเอาการบ้านเด็กนักเรียนมาส่งคุณครูครับ
  • ก่อนจบการอบรม(อ.ศิลากลับมาก่อน)อ.เอกให้การบ้านเด็กนักเรียนอย่างพวกผมให้ฝึกเขียนบันทึก(ถอดบทเรียน)จากเรื่องอะไรก็ได้ที่นักเรียนออกเขียน   อยากจะบอกเล่ากับเพื่อนๆโดยจะเผยแพร่ที่ไหนอย่างไรก็ได้
  • อ.เอกและทีมวิทยากร  จะมาตรวจการบ้านในวันที่12 ม.ค.53ครับ
  • มีนักเรียนหลายคนครับเป็นนักเรียนที่ขยัน  รีบทำการบ้าน(พวกฐานท้องครับ)5555...
  • ถึงวันนี้เกือบ10คนได้แล้วครับ   ที่ทำการบ้านเสร็จ  ผมจึงนำส่งมาให้ อ.ศิลาตรวจการบ้านก่อนถึงเวลานัด  จะได้ให้คำแนะนำ(อ.เอกและหนานเกียรติอ่านแล้วครับ  บอกไม่ค่อยดีเท่าไหร่ทำให้เปลืองทิชชูเช็ดนำตาครับ)

....

เสร็จภารกิจงานศพ...ผมถึงได้อ่านบันทึกในทุกถ้อยคำที่เธอเขียน

ผมร้องไห้ทุกครั้งเมื่อได้อ่านบันทึกของเธอ

ในทุกครั้งที่เธอบันทึก...เธอจะอธิบายความรู้สึกในระหว่างการรักษา

เธอบันทึกอธิบายความรู้สึกที่ดีๆของเธอ..ที่มีต่อผม

เธอขอบคุณผมที่ได้ดูแลเธอตลอดมา....

และเธอจะลงท้ายในทุกการบันทึกด้วยคำว่า

จะต่อสู้กับโรคร้ายและอยู่เป็นกำลังใจให้กับที่รักตลอดไป

......

อ่านบันทึกเต็มได้ที่นี่

http://gotoknow.org/blog/rainnycodi/320965?page=1

ขอบคุณครับ

สวัสดีครับคุณ ศิลา งามง่ายเงียบ ลุ่มลึก ของคมคิดและบรรยากาศ ผู้ที่ได้มาประชุมล้วนมีวาสนา

เปิดจิตให้ค้นหาทางธรรมของตนเอง

เสยดายที่ไม่มีวาสนาครับ

  • อย่าลืมไปเที่ยวนะคะ คุณ ITIM  ไม่ไกลกรุงเทพ และอากาศก็บริสุทธิ์ด้วยค่ะ
  • สวัสดีค่ะ ท่าน เหรียญชัย เหรียญชัย มาวงษ์  สวัสดีปีใหม่ 2553 และยินดีกับการครบรอบอายุ 1 ปีใน G2K ย้อนหลังด้วยค่ะ ดีใจที่มาเยือน ยิ้มแก้มปริเลย
     
  • ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจที่พี่ครูคิม ครูคิม  มีให้เสมอมาค่ะ ขอไป update ค่ายอาสาย้อนหลังที่ละบันทึกนะคะ เชื่อแน่ว่าเป็นบันทึกประวัติศาสตร์หน้าหนึ่งที่ควรจารึกในใจของพี่น้องชาว G2K ค่ะ
  • ขอบพระคุณคุณคนไม่มีราก P ที่แวะมาให้กำลังใจเสมอ ๆ ค่ะ
  • เวลาและสถานที่คือสิ่งที่หากเรามองเห็นและซึมซับเข้ามาในจิตใจ มันก็เป็นหนึ่งเดียวกันได้ค่ะ  แม้แต่ความเป็นกัลยาณมิตรก็เหมือนกัน หากเรารู้สึกมองเห็นอะไร ๆ เรื่องเดียวกันแม้แตกต่างในเนื้อหาก็ต่อยอดความคิด ความรู้สึก อารมณ์ร่วมกันได้ค่ะ ดังนั้น สิ่งที่คุณคนไม่มีรากถ่ายทอดผ่านตัวอักษรทุกถ้อยคำ กัลยาณมิตรทุกท่านก็รับเอามาประดับไว้ในความนึกคิดด้วยหัวใจที่ใคร่ครวญค่ะ
  • ระลึกถึงเสมอเลยค่ะ

 

ห้าสิบปี กว่านี่ ที่ชีวิต..
ใช้แรงกาย แรงจิต ไปเท่าไหร่..
กินนั่งถ่าย นอนยืน บนผืนไทย..
เปลืองทั้งน้ำ ทั้งไฟ ไม่น้อยเลย..
แล้วเกือบสี่ สิบปี ที่ทำงาน..
ได้สืบสาน ตอบแทน ไทยไหมเอ่ย..
ทำอะไร ให้พ่อ ได้ชื่นเชย..
ข้าวสักต้น ก็ไม่เคย จะปลูกกิน..
ใช้กระดาษ จากแรงงาน ชาวไร่นา..
แลกเนื้อหมู ปูปลา เขามาสิ้น..
บ้านใหญ่โต เคยโบกปูน ฤาขุดดิน..
เหงื่อโรยริน ในฟิตเนส ทุเรศจริง..
บอกว่าข้าฯ ทำงาน เพื่อคนยาก..
นั่งห้องแอร์ แสนลำบาก กว่าทุกสิ่ง..
ใช้สมอง ก็เหนื่อยหนัก อยากพักพิง..
เพื่อนชายหญิง เอ้าหลับตา เข้าหาธรรม..
ถึงวันนี้ เมื่อใกล้ วัยเกษียน..
คิดวนเวียน แต่บำนาญ พาลนึกขำ..
กินแรงเขา ทั้งชีวิต ไม่คิดจำ..
ยังก่อกรรม ให้เขาเลี้ยง ไปจนตาย..

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท