เมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมา ตั้งแต่เช้า นำนักเรียนชั้นม.6/1 ไปศึกษาปัญหาสิ่งแวดล้อมในชุมชนของตัวเอง เป็นการเรียนรู้นอกโรงเรียนครั้งแรกครับ นัดกัน 07.30 น. แต่กว่าจะครบก็ 08.00 น. แบบไทยๆ ขนาดย้ำแล้วย้ำอีก แต่ก็น่าเห็นใจ เพราะสอบถามคนสุดท้ายที่มา บ้านอยู่ไกลมาก พักอยู่กับพี่ในเมือง ทุกวันจะใช้เวลาขี่มอเตอร์ไซด์จากบ้าน กว่าจะถึงโรงเรียนไม่ต่ำกว่าครึ่งชั่วโมง
ดังที่เคยเล่าไว้บ้างแล้ว การเรียนสิ่งแวดล้อมในภาคเรียนนี้ วางแผนให้นักเรียน เรียนด้วยการทำโครงงานศึกษาปัญหาสิ่งแวดล้อม กลุ่มละ 1 เรื่อง ทำไปทีละขั้นพร้อมๆกันทุกกลุ่ม ค่อยๆเก็บรวบรวมข้อมูล พอปลายเทอมได้ข้อมูลครบ ก็จะให้เขียนรายงานผลการศึกษา
ที่ว่าค่อยทำไปทีละขั้น หมายถึง ทุกกลุ่มทำตามลำดับ พร้อมๆกัน เรียนไป เก็บข้อมูลไป แรกสุดทุกกลุ่มต้องนำเสนอปัญหาสิ่งแวดล้อมในชุมชนที่ตนเองอาศัยอยู่ อย่างน้อยกลุ่มละ 3 แหล่ง เพื่อให้เพื่อนๆในชั้นเรียนรู้ด้วย แล้วกลุ่มร่วมกันวิเคราะห์ปัญหา เน้นความรุนแรง(ผลกระทบ)และความสามารถในการแก้ไข ประเด็นอื่นนักเรียนวิเคราะห์เพิ่มเติมได้ ตามที่เห็นว่าสำคัญ จากนั้น สรุปเลือกให้เหลือแหล่งเดียว เพื่อใช้เป็นแหล่งศึกษาตลอดภาคเรียนนี้
ขั้นตอนวิเคราะห์และเลือกแหล่งผ่านไปแล้วครับ แต่จะศึกษาแง่มุมใด ศึกษาเรื่องอะไร จะคิดและตัดสินใจร่วมกันอีกที พร้อมต้องออกแบบวิธีการศึกษา ระยะเวลา ตลอดจนผู้รับผิดชอบในแต่ละขั้น จากนั้น จึงจะลงมือทำตามที่ตัวเองวางแผนไว้ เมื่อสิ้นภาคเรียน น่าจะได้รายงานผลการศึกษาสิ่งแวดล้อมที่ดีๆ ถึง 6 เรื่องเลยทีเดียว เพราะนักเรียนมีทั้งหมด 6 กลุ่มครับ
วันนี้นักเรียนแต่ละกลุ่ม ต้องพาเพื่อนทุกคนในชั้น รวมทั้งครูไปศึกษายังสถานที่จริง ตามแหล่งที่กลุ่มตัวเองเลือก หลังได้ถ่ายภาพนำเสนอในห้องมาครั้งหนึ่งแล้ว
ทุกคนเดินทางด้วยรถมอเตอร์ไซด์ส่วนตัวครับ "ไม่มีงบประมาณค่าน้ำมันให้ จ่ายใครจ่ายมัน นี่ครูพูดจริงๆนะ" ผมชี้แจงให้นักเรียนเข้าใจมาก่อนแล้ว
มีเวลา 2 ชั่วโมงกับการเรียนวันนี้ แหล่งที่ทั้ง 6 กลุ่มเลือก และไปดูสภาพจริงกัน เป็นชุมชนในหมู่บ้านที่นักเรียนอาศัยอยู่ ไกลมากสุดสักยี่สิบกิโลเห็นจะได้ และเป็นแหล่งแรกที่ไป นักเรียนนำเสนอว่า เป็นทางโค้งหักศอก ป่าหญ้าข้างทางรกมาก ทำให้มองไม่เห็นรถข้างหน้า ก่อให้เกิดอุบัติเหตุบ่อยครั้ง
แหล่งที่สองเป็นบ่อขยะ ปัญหาคือ ส่งกลิ่นเหม็นไปทั่วบริเวณโดยรอบ
แหล่งที่สามเป็นผักตบชวาที่ขึ้นหนาแน่นมาก พูดถึงผักตบชวาแล้วขำครับ วันที่ไปขออนุญาตผู้อำนวยการ เพื่อนำนักเรียนไปเรียนรู้นอกสถานที่ ท่านเย้าว่า ดูในโรงเรียนเราก็ได้มั้ง(ฮา)
แหล่งที่สี่เป็นขยะในคลองสาธารณะ เห็นท่อน้ำทิ้งกำลังไหลลงคลองเลย ท่อนั้นน่าจะเป็นท่อระบายของหมู่บ้านนั่นเอง
แหล่งที่ห้าเป็นขยะข้างทางที่สัญจรไปมา ส่งกลิ่นเหม็นเช่นกัน เห็นรอยเผา ลองถามนักเรียนเล่นๆ คนเผากับคนทิ้งคนเดียวกันไหม? ทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกัน ไม่น่าใช่..
แหล่งที่หกเป็นพืชน้ำหลากชนิด โดยเฉพาะพวกบอน ซึ่งขึ้นหนาแน่นในสระ คล้ายแหล่งที่สาม
ทุกๆแหล่ง นักเรียนต้องบันทึกสภาพปัญหาทั่วไปที่สังเกตได้และรู้สึก แต่ละแหล่งมีเวลาไม่มาก ผลการบันทึกจึงมิค่อยละเอียดอะไรนัก นักเรียนสนใจเรียนรู้ ตั้งใจจดบันทึกกันดีครับ อาจเพราะเวลาน้อยด้วย
ระหว่างขับรถไป เห็นความสดชื่นร่าเริงของเด็กๆชัดเจนมาก เด็กๆมีความสุขครับ ทั้งที่เส้นทางนี้ บรรยากาศอย่างนี้ คุ้นเคยกันดี ก็บ้านหรือชุมชนพวกเขาเองทั้งนั้น
อิทธิพลของการได้ออกมานอกห้องเรียนซึ่งจำเจครับ ครูยังชอบเลย เด็กๆไม่ชอบไงไหว
สวัสดีค่ะ...ครู ธนิตย์ สุวรรณเจริญ
ดีจังค่ะสอนเด็กโตครูสั่งได้
สอนนักเรียนเล็กๆ การเรียนรู้นอกโรงเรียนแบบนี้ลำบากมากกว่าค่ะ
ขอบคุณค่ะสำหรับบันทึกดีดีมีภาพประกอบทำให้ผู้อ่านเกิด concept ชัดเจนมากๆกับวิธีสอนที่ดีวิธีหนึ่งนะคะ
เยี่ยม..อยากพาเด็กไปอย่างนี้มั่งจัง..แต่...ต้องเดินไปค่ะ..
อาจารย์ น่าจะพาไปศูนย์ช่วยเหลือเด็กที่ถูกกระทำความรุนแรงน่ะครับ
เป็นกระบวนการเรียนรู้ที่ดีมากเลยครับ เด็กได้เรียนรู้กับสถานที่จริง ไม่รู้ว่าครูธนิตย์ไปอ่านบันทึกของผมหรือยังครับ บันทึกที่เขียนเกี่ยวกับโรงเรียนรุ่งอรุณ พอดีเขียนเกี่ยวกับประเด็นนี้บ้างที่ พูดคุยกับ รศ.ประภาภัทร นิยม : ประเด็นการเรียนรู้เพื่อการเปลี่ยนแปลง แต่ก็พาดพิงไม่เยอะครับ
ผมชอบการนำเสนอของครูมากครับ ทั้งรูปภาพ อารมณ์ และ การเดินเรื่อง
ให้กำลังใจนะครับครูในการบันทึกเรื่องราวดีๆเช่นนี้ออกมาให้สังคมได้เรียนรู้ร่วมด้วย ชื่นชมในปฏิปทาของครูครับ
สวัสดีค่ะ ท่าทางที่โน่นคงจะอากาศหนาวมาก เห็นใส่เสื้อหนาวกันทุกคนเลย เด็กทางนี้ก็ชอบเรียนนอกห้องเรียนค่ะ สนุกดี ครูก็ชอบ ไม่ร้อนด้วย...ลมเย็น..
สวัสดีค่ะ
ห้องเรียนที่แท้ ไม่ใช่อยู่ในห้อง(ที่ต้องนั่ง) เรียน....
ห้องเรียนธรรมชาติ จะให้บทเรียนที่ทรงคุณค่าไม่รู้ลืมค่ะ
(^___^)
สวัสดีครับท่านอาจารย์ ธนิตย์ อ่านบันทึกนี้ด้วยความพินิจ คิดตามนำนักเรียนสู่ห้องเรียนที่กว้าง ศึกษาสิ่งแวดล้อม โดยเฉพาะ ประเด็นขยะ วันนี้เป็นปัญหาทุก อบต. เพราะชาวบ้านเข้าใจว่าขยะเป็นของอบต. นักเรียนได้มารู้มาเห็น มาคิด และมาทำ
คาดหวังว่าสิ้นสุดวิชานี้คงมีบทเรียนสรุปจากนักเรียน......"..จิตรสำนึกสร้างไม่ได้วยลมปาก"
พี่อาจาย์ธนิตย์ครับ ชอบการเรียนรู้แบบนี้ได้เรียนรู้จากสถานที่จริง ขำๆๆท่าน ผอ บอกว่าดูในโรงเรียนเราก้ได้มั๊ง (ฮา) เลย
สวัสดีค่ะ
ท่านผอ.ให้แจ้งว่ากำลังดำเนินการกับผักตบชวาในโรงเรียนอย่างเร่งด่วน และอีกหลายๆสถานที่ในโรงเรียนเพื่อให้เป็นแหล่งเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ ต้องร่วมมือกันทุกฝ่าย ขอชื่นชมและขอบคุณคุณครูธนิตย์แทนนักเรียนทุกคน จริงๆแล้วท่านผอ.ยินดีสนับสนุนทุกเรื่องที่มีประโยชน์กับนักเรียน โดยเฉพาะงบประมาณในการนำนักเรียนไปรับประสบการณ์ตรง ให้มีการขอขื้นมา ครั้งต่อไปให้ดำเนินการตามนี้ ท่านผอ.เห็นนักเรียนเรียนรู้อย่างมีความสุขและสนุกสนาน ดีใจมากๆ อยากให้วิธีการสอนนักเรียนของคุณครูเป็นดัวอย่างที่ดีวิธีหนึ่งในหลายๆวิธีการ แก่คุณครูคนอื่นๆด้วยค่ะ
ขอขอบคุณและชื่นชมคุณครูไว้ ณ ที่นี้
สวัสดีค่ะอาจารย์...เห็นนักเรียน..เรียนรู้นอกห้องเรียนแล้วมีความสุขมาก..เป็นการใช้แหล่งเรียนรู้ที่ตรงมากเลยนะคะ
ตอนเด็ก ครูเคยพาห้องผมไป ตามหน่วยงานราชการ อำเภอ โรงพัก โรงพยาบาล
ไปดูว่าตำแหน่งอะไรทำงานอะไร เรียนจบอะไรมา ใครอยากเป็นอะไรก็เลือกเรียนให้ตรงกับงาน
ได้คุ้นเคยกับเจ้าหน้าที่ เพื่อให้รู้ว่าโตมาแล้วจะติดต่อ หน่วยงานราชการยังไง
บางวันก่อนเที่ยง ครูพาไปหน้าประตูโรงเรียน ดูนักโทษโดนลากโซ่ตร่วน
สอนเรื่องการทำผิดจะโดนลงโทษยังไง (หน้าโรงเรียนมีศาล เรือนจำ)
...
ยังมีโครงการเยี่ยมบ้านเพื่อน ในห้องเพื่อนเกเรหลายคน ครูเลยให้ไปดูบ้านเพื่อนคุยกับพ่อแม่ ไปกันทั้งห้อง บางคนที่มีปัญหาการเรียน พอไปเยี่ยมแล้วเห็นปัญหาเลย ครูและเพื่อนช่วยกันแก้ปัญหา
จำได้คนหนึ่ง เป็นคนเงียบ แต่พูดจาห้วนๆ อารมณ์รุนแรงง่าย พอไปเยี่ยมบ้าน ถึงได้รู้ว่า อยู่กับน้องตามลำพังกัน 2คน พ่อแม่ไม่อยู่ ไม่มีคนเลี้ยง เหงาไม่มีเพื่อนเล่น
ครูเลย หมุนเวียนกันมาดูแล เพื่อนๆก็แวะไปทักทายที่บ้านกันบ่อยๆ นิสัยเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นเลยครับ
..
เคยออกค่ายโรงเรียน ขออนุญาตโรงเรียนพาน้องมัธยม ไปตลาดสด ไปเรียนรู้ การค้าขาย การเลือกสินค้า วิธีเลือกผักเลือกปลา คนสอนก็พ่อค้าแม่ค้า พร้อมเรียนวิธีสิ่งแวคล้อม ขยะชุมชน เด็กๆถามกันจน พ่อค้าแม่ค้า ปลื้มเลยละครับ
...
การเรียนรู้ สามารถเรียนรู้จากสถานที่จริงได้มากมาย
เห็นด้วยครับ การเรียนนอกห้องเรียน
สำหรับเด็กป.4 สอนเรื่องพืช แล้วให้สำรวจพืชใบเลี้ยงเดี่ยว ใบเลี้ยงคู่รอบๆบริเวณโรงเรียน เด็กก็ตาลุกวาวแล้วค่ะ
.....สำหรับม.6 ของอาจารย์ ก็ต้องดังในภาพ สนุกแน่
.....มีครูคิดแล้วทำ ก็ดีอย่างนี้แหละค่ะ ขอชื่นชม
ดีใจมาก ๆ ครับ ได้อ่านบันทึกนี้
อาจารย์ครับ ค่ายฯ ที่ ร.ร.ครูคิม มีลักษณะคล้าย ๆ กับกิจกรรมที่อาจารย์เล่าในบันทึกนี้เลย
อ่านบันทึกแล้วคิดต่อยอดได้เยอเลยครับ
และยิ่งดีใจมาก ๆ ที่อาจารย์รับปากจะไปร่วมด้วย
กำหนดการต่าง ๆ ที่กำหนดไว้ถือว่าเป็นตัวร่าง หากอาจารย์จะให้คำเสนอแนะเพิ่มเติมจะเป็นประโยชน์มาก ๆ ครับ
...
เห็นนักเรียนมีความสุขดีนะครับ
สมัยเป็นนักเรียน ได้เรียนกับอาจารย์ป่านนี้ชีวิตอาจดีกว่านี้แล้วก้ได้ครับ...
โครงงานเป็นคำตอบที่ดีที่สุดของผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ ที่เกิดขึ้นกับเด็ก ไม่ต้องไปสืบค้นจากเอกสารหรือหลักฐานใดๆ เลยว่า " ทำไม่เด็กเขาจึงคิดเป็น วายแผนเป็น ทำงานเป็น และแก้ปัญหาได้ เพราะกระบวนการของการจัดกิจกรรมแบบโครงงาน ทำให้เกิดคุณลักษณะเหล่านี้ และจะเป็นคุณลักษณะที่ติดตัวเขาไปจนตาย..."
ระลึกถึงค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณครูธนิตย์
ภาพสุดท้ายบ่งบอกได้ถึงความสุขที่เกิดจากการเรียนรู้นอกห้องเรียน
สวัสดีครับ อ.ธนิตย์
เยี่ยมเลยครับ !!!
การเรียนรู้ที่ได้สัมผัสและเห็นปัญหาจริงๆ
ไม่ใช่เพียงในห้องเรียนอย่างเดียว
แต่สงสารเด็กๆนะครับ ต้องออกค่าน้ำมันเองช่วงนี้น้ำมันแพงด้วย อิอิ
ขอบคุณ อ.มากๆครับที่เข้าไปทักทายกันเสมอ
สวัสดีค่ะพี่ชาย
* มาเยี่ยมยามตะวันจะลับขอบฟ้าอีกแล้ว เอ...ตอนนี้พี่ชายกำลังถ่ายรูปตะวันอยู่หรือเปล่าหนอ... ไม่ได้เห็นรูปตะวันบอกลาฟ้า นานแล้ว... คิดถึงแฮะ....
* คนอะไรเก่งเหลือหลาย ถ่ายกองขยะยังดูสวย....ยิ่งถ่ายเด็กๆ ขี่มอเตอร์ไซค์นั้น ได้อารมณ์เสียจริงๆ .... ไม่ได้แกล้งชมนะ....จริงใจทุกคำพูด ใครดีก็ว่าดี ใครไม่ดีก็...ยับเลยเหมือนกัน...ฮา..
เอารูปตอนพาลูกๆ ไปร้องเพลงชาติที่ ศาลากลางจังหวัดมาฝากค่ะ พี่ชายเห็นหนูหรือเปล่า โบกมือย่อยๆ น้นไง ฮา..
สวัสดีค่ะ
ขอแสดงความยินกับรางวัลสุดคะนึงน่ะค่ะ
มาร่วมแสดงความยินกับรางวัลสุดคะนึงค่ะ
Cheerssss!!!!
(^___^)
*** อ.ธนิตย์ ทำให้วัยรุ่นบ้านกร่าง... ดูท่าทางเอาจริงนะงานนี้ น่าสนุกจัง
*** ถ้ามัวกลัวปัญหา...งานก็ไม่น่าจะพัฒนาได้ดังตั้งใจ สื่อบริบทพวกนี้ นักเรียนจบไปหลายปีก็ไม่มีวันลืมเป็นกิจกรรมที่ควรส่งเสริมถึงจะคุ้นเคยพื้นที่แต่เด็กๆจะไม่เคยมีบบรยากาศการทำงานร่วมกันในพื้นที่ของตัวเอง ....ผลพลอยได้ที่ตามมาคือพวกเขาจะรู้ปัญหาและจะนำไปสู่การแก้ไข ด้วยความรักและหวงแหนท้องถื่นตน
*** แม้ทุกคนเดินทางด้วยรถมอเตอร์ไซด์ส่วนตัว "ไม่มีงบประมาณค่าน้ำมันให้ จ่ายใครจ่ายมัน " นักเรียนก็เต็มใจแน่นอน
***พี่ เคยใช้มุขนี้กับเด้กๆ เวลางบประมาณไม่มีว่า...วันนี้ครูจะเลี้ยงข้าวมัน.....( ข้าวมันอะไรครับ...นักเรียนถามขึ้น ) ...ก็ข้าวมันไก่...บ้านใครบ้านมัน...ไม่ขำ...แต่ครูพูดจริงๆ...เหมือนกัน
*** คิดถึงนักเรียนโรงเรียนจ่านกร้องเวลาที่ไปศึกษา "คลองสวยน้ำใส" หลังเมรวัดคูหาสวรรค์ ขนาดอยู้ใกล้ๆ และเดินผ่าน Calcium Lake ( ทะเลสาปกระดูกผี) ทุกวัน ก้แสนสนุกสนานเพราะการได้ไปกับเพื่อนนั่นเอง
*** อ้าว...เล่ายาวไปแล้วนะเนีย....ขออภัย
สวัสดีครับ อ.ธนิตย์
ขอแสดงความยินดีด้วยครับ
เห็นบรรยากาศแล้ว ชื่นใจ
เด็กๆ มีความสุข สนุกกับการเรียน
นึกถึงตอนเป็นเด็ก
กระติก ก็เคยออกมาเรียนนอกห้องบ่อยครั้ง
โดยเฉพาะหน้าหนาว.........
ไม่ได้ออกไปหาความรู้จากธรรมชาติมากมายนะค่ะ
เพียงแต่ออกมาหาความอบอุ่นจากแสงแดด เท่านั้นเอง
* ตั้งใจอวยพรเนื่องในโอกาสวันพ่อ...แต่เดี๋ยวนะคะ ขอแสดงความยินดีกับรางวัลสุดคะนึง ค่ะ...จะให้รางวัลอะไรพี่ชาย ดีน๊า!....
* พึ่งเสร็จจากพิธีถวายพระพร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ที่หอประชุม ตั้งใจมาเยี่ยมพี่ชาย เนื่องในโอกาสวันพ่อค่ะ....
* ขออนุญาตอวยพรให้พี่ชายที่แสนดี ประสบแต่ความสุขความเจริญ ในผลแห่งคุณงามความดีที่พี่ชายได้สร้างสมไว้กับเด็กๆ และสังคมนะคะ
* เนื่องจาก หนูกำพร้าพ่อมาตั้งแต่เด็ก...เห็นคนที่ทุ่มเททำงานเพื่อประโยชน์ต่อส่วนรวม หนูยิ่งศรัทธา อีกทั้งกำลังใจ น้ำใจไมตรีและความเอื้ออาทรที่มีให้ ทำให้เคารพและศรัทธามาก.... จะเรียกว่า พ่อ เดี๋ยวจะว่าแก่เกินไป... หนูให้เป็นพี่ชายที่แสนดีของหนูตลอดไปค่ะ
* สุขสันต์วันพ่อนะคะ พี่ชาย
* อ้อ!...งานเข้าแล้วใช่ไหม เวลาเริ่มไม่ลงตัว เหมือนหนูที่ผ่านมา... มีอะไรที่พอจะให้น้องสาวคนนี้ช่วยได้ ก็บอดได้เลยนะคะ ไม่ต้องเกรงใจค่ะ หนูเต็มใจและจะยินดีมากถ้าได้รับเกียรตินั้นค่ะ...งานพิมพ์ หรืองานอื่น ถ้ามากจนล้นมือ พี่ส่งต้นฉบับมานะ หนูจะช่วยค่ะ...พูดจริงๆ นะ ไม่ได้พูดเล่น....
* เอ... แล้วพี่ชายจะไปช่วยงานที่โรงเรียนครูคิม...ด้วย เดี่ยวงานไม่เสร็จ ส่งมาให้หนูช่วยทำ จะได้มีเวลาบ้าง... มีเวลาไปถ่ายรูปตามที่ใจรักบ้าง นะคะ...
* อย่าลืมดูแลตัวเองนะ... อายุมากขึ้น อย่าหักโหม.....นะคะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
*** เห็นผู้มาร่วมแสดงความยินดีแล้ว....ปลี้มแทนอ.ธนิตย์จริงๆ
*** ขอบคุณที่ส่งข่าวเด็กหนองงัว...คิดว่าจะค้นพบตัวจริง เร็วๆนี้ เพราะเพื่อนสนิทของพี่ทำงานที่พัฒนาที่ดิน
*** พี่ได้หนังสือที่ระลึกงานเกษียณ อ.วัฒนา แต่ไม่ได้ไปงานเพราะไม่ทราบมาก่อนว่าอาจารย์เกษียณปีนี้
*** น้องอาจารย์วัฒนา ที่ชื่อพิษณุ เคยเป็นผู้พิพากษาที่พิจิตร น่าจะเป็นรุ่นเดียวกับ อ.ธนิตย์นะ
มาแสดงความยินดีค่ะ เครี่องลูกชายจองค่ะ
พูดสั้น ๆ แต่ดีใจด้วยมาก ๆ
อนุโมทนารางวัลสุดคะนึงกับคุณครูธนิตย์ด้วย
หินทุกก้อน ดินทุกเม็ดลล้วนคือครู ที่ไหนๆ ก็เรียนเรียนรู้ได้
สนุกกับการเรียนรู้ ที่ครูจัดแรลลีให้เขา ครับ
อย่างนี้แหละ ครูมืออาชีพ ที่แท้จริง
ขอแสดงความยินดีกับรางวัลสุดคะนึงครับ
สวัสดีค่ะ
มาร่วมยินดีด้วยค่ะ
ยินดีด้วยค่ะ คุณพ่อที่รัก!!!
ขออวยพรย้อนหลังในวันพ่อให้พ่อมีแต่ความสุข รวยๆๆๆ
รักพ่อค่ะ
ตาลกะเติน
ปล. อยากใส่เสื้อสุดคะนึงบ้างงงงง......
สวัสดีค่ะ
ขอบพระคุณท่านพระมหาแล ขำสุข(อาสโย)ครับ
สวัสดีค่ะ
อาจารย์ธนิตย์ ครับไปพิษณุโลก จะได้เจออาจารย์มั้ยครับ 10ธค.อยู่วิทยสัมพันธ์ครับ
สวัสดีครับ คุณธนิตย์ สุวรรณเจริญ
บางทีนอกห้องเรียนก็มีอะไรให้เราได้เรียนรู้อีกมาก
ซึ่งในห้องเรียนไม่มี เป็นการเปลี่ยนบรรยากาศในการเรียนรู้ได้ดีเลยครับ อิอิ...
ขอบคุณมากครับ
มาทักทายและขอบคุณ อ.ที่ไปชมนกนางนวลครับ
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ธนิตย์ สุวรรณเจริญ
สวัสดีค่ะคุณครู
ตามมาเรียนนอกห้องเรียนด้วยคนค่ะ
ขอเลือกเอากลุ่มผักตบชวาแล้วกันน๊ะค๊ะ
จะได้กำจัดสิ่งแวดล้อมด้วยวิธีนำผักตบไปสานเป็นกระเป๋าขาย
ได้ทั้งเงินและลดภาวะโลกร้อนไปในตัวด้วยค่ะ
อาจารย์ครับ พี่หนานเกียรติโทรหาพี่หรือยัง ผมทพเบอร์พี่ธนิตย์หายครับ เซ็งเลยครับ
* ตั้งใจเข้าเยี่ยมและขอบพระคุณที่กรุณาให้เกียรติอวยพรวันเกิดค่ะ ขอรับคำอวยพรนั้นจากใจจริง
* พี่ได้เจอคุณหนานเกียรติแล้วหรือคะ อิจฉาจังเลย... โรงเรียนครูคิมอยู่แถวไหนคะ เลยพิษณุโลก หรือก่อนถึงพิษณุโลก งั้นพรุ่งนี้ท่านพี่ก็จะไปแล้วซิ... แง แง อยากไปอ่ะ...
* งานท่านพี่ตกผลึกหรือยัง....นั่นแน่ พอพูดเรื่อง งาน ทำหน้ามุ่ยเชียว หนูเห็นนะ.... (ฮา)
* วันที่ 10 จะไปทำบุญกันหรือ เหมือนหนูเลย... แต่คนละที่ ฮา...
* ขี้เกียจคุยแล้วล่ะ เพราะรู้ว่า พี่ขี้เกียจอ่าน รำคาญยังตัวยุ่ง ไปดีกว่า
* ไปค่ายเอาผ้าห่มหนาๆ ไป นะจ๊ะ อากาศเย็น เดี๋ยวจะไม่สบาย ป่วยไปเดี๋ยวหนูเหงาไม่มีเพื่อนคุย (ฮา)...
* มีความสุขทุกวันนะคะ
* เอารูปหลานๆ มาให้ดู เผื่อว่าไปตกรถแถวๆ บ้านกร่าง จะได้จำหน้าหลานได้ แบบว่า สำเนาถูกต้องน่ะ ... ฮิ ฮิ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ธนิตย์ สุวรรณเจริญ
สวัสดีค่ะ คุณครู
นักเรียนศึกษาสิ่งแวดล้อมที่เขาหลวงคีรีวง จ.นครศรีธรรมราช
ต้องขอบคุณคุณครูแทนนักเรียนด้วย
สวัสดีค่ะ อ.ธนิตย์
วานนี้มีโอกาสได้ต้อนรับ ท่านวอญ่า ก่อนใครเพื่อนที่แก่งคอย
ท่านวอญ่าพูดถึง อ.ธนิตย์ให้ฟังหลายเรื่อง ส่วนมากจะเกี่ยวกับนักคิดนักเขียน
วันนี้คนดีหลายๆคนได้ไหลไปรวมกันที่ วิทยสัมพันธ์ ดีใจกับเด็กด้วยจังเลย
เข้ามาอ่าน Blog ของอาจารย์เป็นประจำ วันนี้เลยได้ทักทายกันค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ตั้งใจจะมาบอกว่า
"ไม่ใส่หมวกกันน๊อค" เดี๋ยวตำรวจจับนะ 555
มาแซวเล่น แต่มากับ อ.ธนิตย์เสียอย่าง ตำรวจต้องหลีกทางให้
แสดงความยินดีเเต่เช้าขอรับ
ขอบคุณคุณณัฐพัชร์อีกครั้ง..ขึ้นไม่มีลง ธงอนามัย(ฮา)
ดีใจกับรางวัลสุดคะนึงด้วยนะค่ะ อาจารย์เก่งมากเลยค่ะ (ขอชมอย่างแรง)...ฮา..!
ใครเอ๋ย..ใครน้า ลูกศิษย์คนไหนน้า? เดาแล้ว น่าจะถูก แต่กลัวหน้าแตกอีก(ฮา)
แวะมายินดีด้วยค่ะกับรางวัลสุดคะนึง
ครูต้อยไม่ค่อยได้ท่องเว็บ
เลยทำให้ตกข่าวบ่อยๆ
เยี่ยมมากค่ะอ.
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ...อ.ธนิตย์
ถ้าเดา...หน้าก็คงไม่แตกแล้วมั้งค่ะ (ฮา)
เท่ห์ไม่แพ้เจ้าของ ใครเอ๋ย!..เป็นเจ้าของ มารับคืนไปด่วน(ฮา)
โอ้โห้...อาจารย์ขาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ร้ายกาดจริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ นะค่ะ...(ฮา)