เมื่อวานมีโอกาสเข้าร่วมเวทีโครงการสัมมนา "เครือข่ายภาคประชาสังคม เรื่องประชาสังคมกับกระบวนการสันติภาพ :การขยายพื้นที่ภาคประชาชน เพื่อการแก้ปัญหาความรุนแรงในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้" ที่โรงแรกมพาราไดซ์หาดใหญ่ ตอนที่เข้าไปถึงโต๊ะทำงานของตัวเองเมื่อเช้าวันจันทร์ก็งงกับหนังสือที่วางอยู่บนโต๊ะจากศูนย์ศึกษาสันติภาพและความขัดแย้งของจุฬา เชิญเข้าร่วมประชุม เปิดอ่านดูก็เป็นงานสัมมนาดังที่กล่าวมาซึ่งจัดร่วมกับสถาบันพระปกเกล้า งานนี้บอกได้คำเดียวครับว่ามันกันพร้อมหน้าพร้อมตาครับสำหรับเครือข่ายภาคประชาคมในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ แต่ก็งงมากๆๆครับว่าใครเชิญเพราะไม่ได้มีเครือข่ายอะไรยังไง ไปถึงก็เจออาจารย์มูฮำหมัดซากี เจ๊ะหะ จากมหาวิทยาลัยเดียวกันถามไถ่กันไปมาก็ได้คำตอบว่าผมได้หนังสือเชิญก็เลยสนใจมาคนเดียวเหมือนกันงานนี้เขามากันเป็นเครือข่ายเป็นกลุ่มก้อนครับแต่เราไปกันเองครับแถมไปกันโดยไม่ได้นัดหมายด้วยครับ อิอิ
ขอบคุณภาพจากลุงเอกครับ (พลเอกเอกชัย ศรีวิลาศ)
งานนี้มีการพูดคุยกันในเรื่อง“สันติภาพ” ครับ...ว่าเราจะร่วมกันสร้างสันติภาพให้เกิดขึ้นในพื้นที่ในฐานะเครือข่ายภาคประชาคมอย่างไรครับ ซึ่งโต๊ะที่ผมนั่งก็ถกเถียงกันมันหยดครับและประเด็นหลังจากที่ร่วมกันพูดคุยแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันในแต่ละกลุ่มมีประเด็นหนึ่งครับที่ผมสนใจและเป้นคำถามที่ท้าทายอย่างมากสำหรับคำว่า "สันติภาพ" นั่นก็คือ
เราทุกคนต้องการสันติภาพ แต่คนอีกกลุ่มหนึ่งต้องการสันติภาพหรือป่าว...
"รัฐต้องการสันติภาพหรือป่าว" "ผู้ก่อการในพื้นที่ต้องการสันติภาพหรือป่าว"
อันนี้ก็ฝากกันไว้ให้คิดนะครับสำหรับคำถามนี้...
สิ่งที่เห็นและสะท้อนจากภาพนี้คืออะไรก็ลองคิดกันเอาเองนะครับ อิอิ...แต่สำหรับผมแล้วมองว่าภาคประชาคมในพื้นที่ที่ทำงานขับเคลื่อนในสาขาต่างๆขยายวงกว้างขึ้นครับ ช่วงนี้ร่างกายไม่เอื้ออำนวยเลยครับ เลยทำอะไรไม่ได้มากครับ...ไงก็จบไว้แค่นี้ก่อนครับ
ขอบคุณภาพจากพลเอกเอกชัย ศรีวิลาศ (ลุงเอกอีกครั้งครับสำหรับการเอื้อเฟื้อภาพ)
สวัสดีค่ะ
"รัฐต้องการสันติภาพหรือป่าว" "ผู้ก่อการในพื้นที่ต้องการสันติภาพหรือป่าว"
อันนี้ ผมว่าไม่ใช่คำถามที่ผมอยากรู้ แต่ผมอยากรู้ว่า ทั้งคู่(รัฐและไม่ใช่รัฐ) จะใช้อะไรเพื่อสร้างสันติภาพ"
ครับ..จริงๆแล้ว ใครครับที่อยากได้สันติภาพ
หรือว่า ที่อยากได้เพราะเสียผลประโยชน์ แต่เมื่อได้ผลประโยชน์แบบไม่มีสันติภาพ เขาอยากได้สันติภาพอีกหรือ
หรือว่า อย่างที่เขาว่า ฉันเป็นสุข ส่วนท่านเรื่องของท่าน
....
นี้แหละ ที่เป็นสิ่งยืนยันว่า การฟื้นคืนชีพนั้นมีจริง ...สวรรค์ นรกนั้นมีจริง.. ไม่อย่างนั้นคนที่จำใจรับทนทุกข์ก็จะเสียเปรียบตลอด
ขอบคุณมากครับอาจารย์
เป็นคำถามที่น่าคิดอีกมุมครับว่า "ทั้งคู่จะใช้อะไรเพื่อสร้างสรรค์สันติภาพ"
ขอบคุณมากครับอาจารย์
อีกมุมที่ต้องตระหนักและขอเรียกว่าสันติภาพจริงๆ...อย่างที่อาจารย์กล่าว การฟื้นคืนชีพนั้นมีจริง ...สวรรค์ นรกนั้นมีจริง.. ไม่อย่างนั้นคนที่จำใจรับทนทุกข์ก็จะเสียเปรียบตลอด
เห็นด้วยอย่างยิ่งกับอาจารย์ทั้งสามค่ะ
เข้าบล๊อกนี้ทีไรไม่เคยเสียเที่ยวเลยค่ะได้ของฝากไปเพิ่มพูนอีหม่านทุกครั้งภูมิใจจริงๆค่ะ
อัลฮัมดุลิลลาฮ ขอให้อาจารย์ทั้งสามมีสุขภาพที่แข็งแรงเพื่อทำงานให้กับอิสลามต่อไป ขออัลลอฮคุ้มครองค่ะ
ขอบคุณมากครับ
ธารนำใส
ดีใจครับที่บล๊อกสามารถทำให้ได้รับเนื้อหาสาระความรู้ ถ้ายังไงก็แวะมาเวียนมาอ่านบ่อยๆได้ครับ เพราะการแลกเปลี่ยนเรียนรู้จะช่วยพัฒนาตัวเราและสังคมครับ
เราต้องไม่สิ้นหวังที่จะสานสร้างวิถี "สันติภาพ"
ชื่นชมและเป็นกำลังใจให้เสมอ...นะครับ
สลามค่ะ
ชื่นชมและเป็นกำลังใจค่ะ
ขอพระเจ้าประทาน ตอบแทนความดีค่ะ
ช่วงกลางเดือนที่ผ่านมาที่กระบี่มีงานประชุม แก้ความขัดแย้งภาคใต้ด้วยค่ะ
เห็นชื่อเป็นหน่วยงานขององค์กรเยอรมัน หลายๆ ภาคส่วนร่วมด้วยช่วยกัน
นิมิตหมายที่ดีในการสร้างสันติภาพ หากทุกกลุ่มมีความจริงใจ เป็นกำลังใจค่ะ
พาหลานม่อนมาเยี่ยมเป็นกำลังใจครับ
ขอบคุณที่ช่วยถ่ายทอดต่อ
อยากรู้ว่าทำไมนามสกุลเหมือนกับหนูละคะ คุณลุงเป็นคนจังหวัดไหนคะ
จันทบุรี สระบุรี หรือ เชียงรายคะ
เป็นกำลังใจให้คะ
ขอบคุณมากครับ
นางสาวภาวิณี ศรีวิลาศ
ท่านลุงเอกทำงานอยู่ที่สถาบันพระปกเกล้ายังไงหนูลองถามท่านลุงดูนะครับ