๑๙.ความรัก..ความสุข
นานมาแล้ว ผมได้มีโอกาสทำงานเลาะขอบประเทศ ที่อำเภอท่าสองยางและอำเภอแม่ระมาด จังหวัดตาก ซึ่งผู้คนส่วนใหญ่ เป็นเผ่ากะเหรี่ยง หรือ ปกากะญอ ชนเผ่าผู้รักความสันโดษ ใช้ชีวิตเรียบง่าย ไม่ฟุ้งเฟ้อ ท่ามกลางป่าเขากลางพงไพร ตลอดแนวเทือกเขาถนนธงชัย ตั้งแต่บ้านขุนห้วยแม่ท้อ อำเภอเมืองตาก ถึง จังหวัดแม่ฮ่องสอน
อาชีพหลักของชนเผ่าปกากะญอ ได้แก่การทำไร่ ครอบครัวหนึ่ง จะมีพื้นที่ทำไร่ ๓-๔ แห่ง เพื่อผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนปลูกพืชในแต่ละปี จนครบรอบ ในอดีตชนเผ่านี้ ไม่นิยมคุมกำเนิด ส่งผลให้มีจำนวนประชากรเพิ่มขึ้นค่อนข้างรวดเร็ว ควบคู่ไปกับการถากถางพื้นที่ป่าเพื่อขยายพื้นที่ปลูกข้าวไร่และพืชไร่ต่างๆ เพื่อให้เพียงพอแก่การบริโภค
การจะชะลอ มิให้ถากถางพื้นที่ป่าเพิ่มขึ้นและเพื่อมิให้เกิดการขาดแคลนข้าวบริโภค ก่อนที่จะถึงฤดูเก็บเกี่ยวถัดไป ทางการให้ผมประสานกับพี่นคร แสงปลั่ง หัวหน้ากลุ่มข้าว กรมส่งเสริมการเกษตร ในขณะนั้น ได้ช่วยสนับสนุนหาพันธุ์ข้าวไร่ ที่ให้ผลผลิตสูงๆ มาให้ชาวปกากะญอ ปลูกขยายทดแทนพันธุ์เดิม
ซึ่งปรากฏว่า ได้พันธุ์ขยาย(Registered Seed)ของข้าวไร่ พันธุ์ซิวแม่จันและพันธุ์เจ้าฮ่อ มาปีละ ๑ ตัน รวม ๒ ปี มาปลูกเป็นแปลงทดสอบเปรียบเทียบกับพันธุ์ดั้งเดิม ให้ชาวปกากะญอเห็นและเรียนรู้ทุกหมู่บ้านแกนนำ ส่งผลให้มีพันธุ์ข้าวไร่พันธุ์ใหม่ที่ให้ผลผลิตสูงให้ชาวปกากะญอเลือกนำไปปลูกทดแทนพันธุเดิม
จากงานนี้เอง ทำให้ผมประสบกับเรื่องราวดีๆกลางพงไพร เริ่มตั้งแต่บ้านสามหมื่น อ.แม่ระมาด จรดถึงลำน้ำยวม ที่แบ่งอาณาเขตจังหวัดตากกับจังหวัดแม่ฮ่องสอน ตลอดระยะ8-9ปี..ที่อยู่ชายขอบประเทศ. โดยเฉพาะ. การได้เพื่อนดีๆ มีคุณธรรม..และมีลูกเล็ก.ๆ(ลูกเพื่อนๆ) วิ่งรับหน้า เมื่อผมขึ้นไป ติดตามงานที่ทำ.....
ที่สำคัญ ผมพบเห็นการดำรงชีวิต อยู่อย่างมีความสุข.. ท่ามกลางความขาดแคลนปัจจัย๔ ตามอัตตภาพ ด้วยหลัก ๕ พ.คือ…
๑.อยู่อย่างพอเพียง เป็นปรัชญาของโลกตะวันออก ที่แม้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวก็ทรงมีพระราชดำริให้คนไทยทุกคนดำรงชีวิตอย่างพอเพียง ซึ่งมีด้วยกัน 5 ประการ คือ พอเพียงด้านจิตใจ สังคม ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม เทคโนโลยี เศรษฐกิจ
๒.อยู่อย่างเพื่อนพ้อง เป็นการอยู่อย่างมิตรภาพ เอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่ เกื้อกูลต่อกันและความสามัคคีต่อกัน ทั้งระดับครอบครัว ชุมชน
๓.อยู่เพื่อผู้อื่น เป็นคุณธรรมชั้นสูง ที่กรอบทางความคิดไม่ยึดติดอยู่กับตัวเอง แต่เป็นการคิดเพื่อผู้อื่น ซึ่งหมายถึงเพื่อนมนุษย์ สังคม สิ่งแวดล้อม โดยต้องรู้จักการให้และการเสียสละเป็นหลัก มิใช่การรับหรือเห็นแก่ตัว สุดโต่ง
๔.อยู่อย่างพรหม คือการตั้งมั่นอยู่ในพรหมวิหาร 4 ประกอบด้วย เมตตา คือ ปรารถนาให้ผู้อื่นเป็นสุข กรุณา คือปรารถนาให้ผู้อื่นพ้นทุกข์ มุทิตา คือ ยินดีปรีดาในคุณงามความดีต่อผู้อื่น และอุเบกขา คือ การวางเฉยในสิ่งที่ควรเฉย ไม่กระทำการใดๆ ให้เกิดความเดือดร้อนยุ่งยาก
๕.อยู่อย่างพระ หมายถึง การอยู่อย่างสงบ รักษาศีลและเข้าถึงหลักธรรมคำสอนของศาสดา พระในที่นี้หมายถึง นักบวชในศาสนาที่ตนเองนับถือ หัวใจสำคัญอย่างหนึ่งที่จะนำมาเป็นแนวทางปฏิบัติในชีวิตประจำวันก็คือ การเดินทางสายกลาง ไม่ยึดมั่นถือมั่นสุดโต่งไปในทางใดทางหนึ่ง
แม้เพื่อนพ้องชาวปกากะญอและลูกๆผมแต่ละคนแต่ละครอบครัว...จะมีกันไม่ครบทุกข้อ แต่ที่ผมสัมผัสได้ เขามีหลักอย่างน้อยๆ ๓-๔ พ...แม้เขาเหล่านั้น..จะด้อยการศึกษา ด้อยโอกาสกว่าชาวเมือง อย่างเราๆ..มากมายนัก......
ในท่ามกลาง. ความสะดวกสบาย การมีโอกาสที่ดีกว่า..การมีสิ่งอำนวยความสะดวกดีๆ มากมายล้นเหลือ.อย่างเราๆท่านๆ
มันควรจะมีหลักใช่ในการดำรงชีวิต ซัก..กี่ พ..ดีครับท่าน???
ตะบรึโด้มะ(ขอบคุณมากครับ)
สามสัก
๒๖ ก.ย.๒๕๕๒
อ้างอิง..วุฒิพงค์ ถายะพิงค์ นักวิชาการสาฌารณสุขด้านสุขภาพจิต
ความเห็น (72)
ผมเคยทำงานกับพี่น้องบนดอยมานานกว่า ๑๐ เลยครับ ก่อนที่จะมาใช้ชีวิตอยู่ในเมืองในขณะนี้
ผมเห็นด้วยครับ ในความไม่ศิวิไลซ์นั้น พี่น้องเราบนดอยมีความสุขเป็นความสุขที่หากเราบรรยายเเล้วคนเมืองต้องอิจฉา แม้ว่าความไม่มีในนิยามของคนเมือง จะเป็นเงื่อนไขที่เราคิดว่าเขาไม่มีความสุข แต่ไม่ใช่เลย
พี่น้องเราบนดอย อยู่กับธรรมชาติ กินอยู่กับสิ่งที่พวกเขามี มีครอบครัวที่อบอุ่น พร้อมหน้า มีวัฒนธรรมที่เปิดโอกาสให้เขามีความสุข ผ่อนคลายหลังงานไร่ที่หนักในช่วงปลูกผลผลิต
นี่หละครับ "คนรวยอย่างแท้จริง" ที่ไม่ต้องสร้างบ้านหลังใหญ่ แต่มีกำแพงกั้น แต่คนบนดอย มีพื้นที่กว้างขวาง มีน้ำ มีป่า
พี่ครับ.... พอลล่าเคยไป รพ.ท่าสองยาง และแม่ระมาดด้วยค่ะพี่
เป็นปัญหาอยู่เหมือนกันค่ะ กับการให้บริการให้เขาเข้าถึงบริการให้มากขึ้น ซึ่งรพ. จัดการได้ดีมากๆ ค่ะ
พอลล่าไม่ได้หายไปไหนนะคะ อิอิ อยู่เสมอเลยค่ะพี่ชายยยยยยยยยยยยย
ตะบรึโด้มะ อิอิ
เติม พอ ที่ 6 ค่ะ พอลล่า หริอ พร ..หล้า อิอิ
ความสุข ไม่ได้อยู่ที่ความพร้อมของปัจจัย 4 เลยนะคะ
ความสุขอยู่ในตัวเราทุกคนตลอดเวลา
แต่เราจะเชยชมมันหรือไม่ก็สุดแล้วแต่..
ตะบรึโด้มะ กับบันทึกดีๆขอรับ..
- ครูอ้อย ไม่เคยอยู่บนดอย ไม่เคยรู้เรื่องของคนบนดอย
- แต่รู้เรื่อง นอกเมืองหลวงพอสมควร จากการอ่าน
- และหนึ่งใน การอ่าน คือ บันทึกของท่าน
- ที่ทำให้รู้เรื่องคนบนดอย
- ขอบคุณค่ะ ที่เปิดโลกทัศน์ให้ครูอ้อย จะแวะมาเปิดบ่อยๆๆนะคะ
สวัสดีค่ะคุณสามสัก
อ่านแล้วยิ้ม ๆ เลยค่ะ
น้อมนำ 5 พ. มาใช้ค่ะ แต่ไม่แต่ใจจะทำได้ครบ 5 พ. หรือไม่...
พอเพียง เพื่อนพ้อง ผู้อื่น อย่างพรหม อย่างพระ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะ
- มีความเห็นเหมือนกันอย่างยิ่งกับคุณ เอก จตุพร อิ..อิ...อิ...
- ครูอิงเคยสอนโรงเรียนหลังเขื่อนมาก่อน
- จะว่าไปก็ไม่ต่างอะไรกับชีวิตคนดอย อาจจะต่างกับบ้างเรื่องระดับความสูงของพื้นที่
- เมื่อทบทวนถึงอดึตแล้ว รู้สึกมีความสุขที่เราได้เป็นส่วนหนึ่งของคนที่นั่น
- หากเป็นไปได้ก็อยากกลับไปทำงานในสภาพนั้นอีกจัง
- ชีวิตบ้านนอกมีความสุขมากกว่าชีวิตในเมือง ที่พูดเช่นนี้เพราะตัวเองสัมผัสมาแล้วทั้งชีวิตเมือง และ ชีวิตชนบท
- ขอบพระคุณค่ะ สำหรับบันทึกดี ๆ ข้อมูลดี โดยเฉพาะเรื่อง 5 พ จะนำไปใช้ค่ะ
สวัสดีครับท่านสามสัก ไม่ได้มาเยี่ยมเยียนท่านหลายเพลา แต่ก็ยังระลึกถึงท่านเสมอ ๆ นะครับ เข้ามาอ่านบันทึกนี้ของท่านแล้ว เห็นด้วยกับท่านโดยเฉพาะหลัก 5 พ ถ้าคนเรามีหลักในการดำรงชีวิตอย่างนี้ ก็คงไม่ต้องดิ้นรนอะไรให้ใจและกายเป็นทุกข์นะครับ ขอบคุณครับ
ตอนที่เรียนมหาวิทยาลัย ผมชื่นชอบประโยคนี้มาก "กิจกรรมเพื่อส่วนรวมและสังคมที่ดีกว่า" ...
อยู่เพื่อผู้อื่น เป็นคุณธรรมชั้นสูง ที่กรอบทางความคิดไม่ยึดติดอยู่กับตัวเอง แต่เป็นการคิดเพื่อผู้อื่น ซึ่งหมายถึงเพื่อนมนุษย์ สังคม สิ่งแวดล้อม โดยต้องรู้จักการให้และการเสียสละเป็นหลัก มิใช่การรับหรือเห็นแก่ตัว สุดโต่ง
ขอบคุณครับ
มีความสุขค่ะ ทำเพื่อชาติ
สวัสดีค่ะคุณสามสัก
มาเรียนรู้วิธีการเป็นปุถุชนที่มีความสุขค่ะ
เป็นบันทึกที่อ่านแล้วเห็นความสุขอยู่ใกล้ๆตัวเลยล่ะคะ
เริ่มจากอ่านจบแล้วก็มีความสุขกับบันทึกดีๆ
ที่กระตุ้นตะกอนความดี ให้ลอยคลุ้งไปรอบๆตัว
จะพยายามสะสมให้ครบทุก พ.ตามกำลังที่ทำได้ค่ะ
ขอบคุณบันทึกดีๆ อีกครั้งค่ะ
อ่านแล้วมีความสุขตามไปด้วย...กับวิถีชีวิตบนดอยสูง...วิถีชีวิตที่เรามักพบเห็นตามชนบท...อาจจะแตกต่างกันบ้างตรงวัฒนธรรม...แต่สำหรับวิถีชีวิตความเป็นอยู่คงไม่แตกต่างกันมากนัก...ตรงที่ทุกคนมีความจริงใจแก่กันโดยไม่หวังอะไรตอบแทน...
ขอบพระคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะท่านสามสัก อยู่บนดอยเป็นวิถีชีวิตที่มีความพอเพียง..ไม่ไข้วค้วาหาสิ่งอื่นใดสบายใจค่ะ
สวัสดีครับ อาจารย์จตุพร
- ดีใจครับ ที่กรุณาแวะเวียนเข้ามาทักทาย
- ขอขอบคุณ ที่คอมเมนท์เพิ่มเติมให้ไว้
น้องพอลล่า ครับ
- คนสนุกสนาน..ก็เป็นอย่างนี้แหละ
- หายหรือเงียบไป..ก็จะมีผู้บ่นถึงเสมอ
- ขอบคุณหลายๆ ที่แวะมาทักทาย..
- ส่วน พ.ที่ ๖ เอาไว้บันทึกเรื่องสวยๆงามๆก่อน..
- น้องพออล่า ..น่าจะเหมาะสมกับคำว่า .....
- พริ้มพราย-ที่แปลว่า ยิ้มแย้มดูงาม..มากกว่าน๊อ
สวัสดีครับ คุณณัฐรดา
- สุขแบบปถุชนคนเดินดิน ปัจจัย ๔ คงเป็นองค์ประกอบหนึ่งเท่านั้น กระมังครับ
- ขอขอบคุณมากครับ
นมัสการพระคุณเจ้า
- ขอรับพร/ข้อคิดที่พระคุณเจ้าให้ไว้ครับ
ไม่รู้ซึ้งถึงปรัชญาหรือหลักวิชาการอะไรมากมายนัก เพียงแต่จิตสำนึกของป้ามันฟ้องตลอดว่า..จงทำเพื่อผู้อื่นก่อน..คิดถึงคนอื่นก่อน ..มาดูแล้วป้าน่ะจะมี่ ครบทั้ง 5 พอแหละ...ว่าแต่ทำไมคุณสามสักเก่งจังหยิบอะไรมาเป็นวิชาการหมด..(^_^)
สวัสดีครับ คุณครูอ้อย
- ขอขอบพระคุณคุณครูมากครับ
- ที่กรุณาแวะมาทักทายและแลกเปลี่ยนเรียนรู้
สวัสดีครับ คุณคนไม่มีราก
- ขอขอบพระคุณ ครับที่กรุณา...
- แวะมาทักทายและ.....
- สรุปให้กระชับ..ชัดเจนขึ้นครับ
สวัสดีครับ ท่านอาจารย์อิงจันทร์
- ดีใจครับ ที่อาจารย์กรุณาแวะมาทักทาย
- ทะเลน้ำจืด(หลังเขื่อน) กับทะเลเมืองประจวบ คงต่างกันมากน๊ะครับ
- ขอบคุณมากครับ..
สวัสดีและยินดีกับห้าพอ..มาเยี่ยมค่ะ..ยายธี
สวัสดีครับ ท่านอาจารย์ก้ามกุ้ง
- ไม่ได้มาเยี่ยมเยียน..หลายเพลา แต่ก็ยังระลึกถึง...
- แค่ระลึกถึงกัน..เป็นความอิ่มเอิบยิ่งแล้วครับ
- ขอบพระคุณมากครับ ที่กรุณาแวะเข้ามาทักทาย
สวัสดีครับ คุณแผ่นดิน
- ขอบพระคุณที่กรุณาแวะมาทักทายและ
- ดีใจครับ ที่ท่านชอบ....
ขอบพระคุณ คุณพี่ใบบุญ
มากน๊ะครับที่กรุณา..
- แวะมาเยี่ยมเยียน
- ชอบชื่อนี้จัง..ใบบุญ
- ดูร่มเย็น.ดีครับ
แวะมาดูวิถีชีวิตบนดอย เคยอ่านหนังสือสื่อทางทีวี ความเป็นจริงไม่เคย ก็ได้แต่วิเคราะจากการอ่าน จริง ๆคงน่าอยู่
สวัสดีครับ คุณหมอGiant bird
- ขอบพระคุณที่แวะทักทายและ...
- กรุณาคอมเมนท์เพิ่มเติมไว้ครับ....
สวัสดีครับ ท่านอาจารย์ Vij
- ดีใจและขอขอบพระคุณมากครับ ที่กรุณาคอมเมนท์และแวะมาทักทายกัน
สวัสดีครับ อาจารย์Rinda
- กำลังคิดถึงอาจารย์อยู่พอดี
- คิดถึงปุ๊บ....อาจารย์มาแวะมาทันที
- ช่างบังเอิญ..และประจวบเหมาะจริงๆ
สวัสดีครับป้าเหมียว
- ดีใจจริ๊งๆ ที่ป้ามาเยี่ยม/ทักทาย
- ดูแล้วป้าน่ะจะมี่ ครบทั้ง 5 พอ แหละ
- เป็นบุญของผมด้วยน๊ะป้า..ที่รู้จักและมีป้า.เปี่ยมด้วยคุณธรรม
- ขอบคุณครับ
<h5 style="outline-; outline-style: initial; outline-color: initial; font-size: 17px; vertical-align: baseline; background-image: initial; background-repeat: initial; background-attachment: initial; -webkit-background-clip: initial; -webkit-background-origin: initial; background-color: transparent; background-position: initial initial; padding: 0px; margin: 0px; border: 0px initial initial;"><span style="outline-; outline-style: initial; outline-color: initial; font-size: 17px; vertical-align: baseline; background-image: initial; background-repeat: initial; background-attachment: initial; -webkit-background-clip: initial; -webkit-background-origin: initial; background-color: transparent; color: #000080; background-position: initial initial; padding: 0px; margin: 0px; border: 0px initial initial;"><span style="outline-; outline-style: initial; outline-color: initial; font-size: 17px; vertical-align: baseline; background-image: initial; background-repeat: initial; background-attachment: initial; -webkit-background-clip: initial; -webkit-background-origin: initial; background-color: transparent; color: #ff6600; background-position: initial initial; padding: 0px; margin: 0px; border: 0px initial initial;"><span style="outline-; outline-style: initial; outline-color: initial; font-size: 17px; vertical-align: baseline; background-image: initial; background-repeat: initial; background-attachment: initial; -webkit-background-clip: initial; -webkit-background-origin: initial; background-color: transparent; color: #008000; background-position: initial initial; padding: 0px; margin: 0px; border: 0px initial initial;">ตะบรึโด้มะ..ขอบคุณค่ะเช่นกัน..ที่นำสิ่งดีๆมาให้อ่านกันอยู่อย่าง 5 พ.ก็สุขได้กว่าใครๆ...</span></span></span></h5>
สวัสดีครับ ยายธี
- ขอบพระคุณยายมากครับ ที่แวะเข้ามาเยี่ยมและทักทาย
- โอกาสหน้าเชิญใหม่น๊ะครับ
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์สามสัก (ขอเรียกท่านอาจารย์หลังจากที่ได้ฝากตัวเป็นศิษย์)
แวะมาทักทายและอ่านบันทึกให้ข้อคิดดีๆ ค่ะ
จริงๆ แล้วตอนนี้ก็มีหลายพอนะคะ...พอละนิด พอละหน่อย นับรวมๆ กันแล้วก็น่าจะหลายอยู่ แต่ที่แน่ๆ พอใจกับสิ่งที่มีและเป็นอยู่ในระดับหนึ่ง และยังไม่พอที่จะเรียนรู้เพื่อจะพัฒนาตนต่อๆ ไปค่ะ
ปล. พี่นก (Giant bird) ฝากแก้ข่าวว่าเป็นพยาบาลค่ะ เรียกคุณหมอเลยรู้สึกเขิน
ปล.2 แต่จริงๆ แล้วการจะเรียกพยาบาลว่าคุณหมอ ก็ไม่เห็นแปลกนะคะ ดาวคิดว่า ดาวจะเรียกพี่นกว่าคุณหมอนกด้วยดีกว่า อิอิ ^0^
สวัสดีค่ะ
- แวะมาอ่าน เก็บความรู้ค่ะ
สวัสดีครับ คุณเหรียญชัยฯ
- ขอบพระคุณที่แวะทักทาย
- วิถีชีวิตบนดอย.จะสุขหรือไม่.แล้วมุมมองและคนชอบครับ
- เคยมีน้องคนหนึ่ง อยู่ได้ไม่กี่วัน ทนความเหงา ความวังเวงไม่ไหว
- ต้องลาออกก็มีครับ
สวัสดีครับ อาจารย์อ้อยเล็ก
- ขอบพระคุณที่แวะมาทักทายครับ
สวัสดีครับคุณBlue star
- ขอบพระคุณที่แวะมาทักทายกัน
- ผมขอเรียนคุณ ว่า..อย่าเรียกอาจารย์เลย..จั๊กจี้ครับ
- เป็นพี่ๆน้องๆเพื่อนๆ อบอุ่น ร่มเย็นดีกว่าน๊อ..
- อ้อ..คุณหมอGiant bird ผมทราบครับ..แต่....
- ผมเรียก..เป็นหมอหมด..ใช้ภาษาสื่อผิดไป ต้องขอโทษด้วยครับ
- ขอขอบคุณ คุณหมอไก่.กัญญามากครับ ที่...
- กรุณาแวะมาทักทายครับ
งานน่าสนุกค่ะ อ่าน 5 พ. แล้วได้ข้อคิดดีๆ จะพยายามทำให้ครบทั้ง 5 ค่ะ
สวัสดีครับ คุณNui 
- ขอบพระคุณครับที่แวะมาทักทาย
- โอกาสหน้าเชิญใหม่น๊ะครับ
เห็นด้วยนะคะ ขอบคุณมากที่นำสิ่งดี ๆมาให้ จะนำตัวอย่างการบันทึกไปสอนน้อง ๆ พรุ่งนี้นะคะ
- ขอบพระคุณหมอ
มากน๊ะครับ.ที่ - กรุณาแวะมาทักทายยามดึก
-อยากให้นักการเมืองทั้งหลายนำไปใช้จัง...เพราะพวกเขาไม่เคยรู้จัก "พ" บ้านเมืองถึงได้เป็นแบบนี้
- สวัสดียามเช้าครับ อาจารย์
- สุขสดชื่น รับวันใหม่น๊ะครับ
- สวัสดีครับ
- อยากได้ความรู้จากนักส่งเสริมรุ่นบุกเบิกครับ
- ที่สามารถนับช้างในป่า... และนับปลาในน้ำได้
- อิอิ...
มีภาพมาแลกเปลี่ยนครับ
- ภาพจาก บันทึกนี้
- ขอบคุณครับ
- สวัสดีครับ
- อยากได้ความรู้จากนักส่งเสริมรุ่นบุกเบิกครับ
- ที่สามารถนับช้างในป่า... และนับปลาในน้ำได้
- อิอิ...
มีภาพมาแลกเปลี่ยนครับ
- ภาพจาก บันทึกนี้
- ขอบคุณครับ
สวัสดีครับท่านสามสัก
ในสภาพการณ์ปัจจุบันในส่วนตัวผมคิดว่าตัวเองน่าจะมีทุกพอครับ (คิดเอาเอง)
๑.อยู่อย่างพอเพียง อันนี้แน่นอนอยู่แล้ว เป็นสิ่งที่ดี เราปฏิบัติได้ก็จะเป็นประโยชน์กับตัวเรา
๒.อยู่อย่างเพื่อนพ้อง การช่วยเหลือซึ่งกันและกันทั้งในที่ทำงาน และเพื่อนบ้าน ตลอดถึงสังคม สถาบัน ก็แล้วแต่โอกาสครับ
๓.อยู่เพื่อผู้อื่น ก็ได้ให้เท่าที่ตัวเองไม่เดือร้อนครับ
๔.อยู่อย่างพรหม สิ่งนี้ก็เช่นกัน ก็ไม่คิดร้ายกับใคร ในทางตรงข้ามก็ปราถนาให้เพื่อนร่วมงาน ร่วมโลกอยู่ดีมีสุข ไม่ต้องการความรุนแรงครับ
๕.อยู่อย่างพระ ก็รักษาศีล ไปวัด งานกศล ตามแต่โอกาสที่ไม่ทำให้ตัวเองเป็นทุกข์ครับ
ขอบคุณสำหรับข้อคิดดี ๆ
ถึงแม้ว่าจะไม่เต็มร้อยก็ดีกว่ามีมีเลยนะครับ
สวัสดีครับ คุณสิงห์ป่าสัก
ต้องขอบคุณ ที่แวะมาทักทาย..พร้อมขอชี้แจงในเม้นที่ท่าน.ให้ไว้ว่า....
- ประเด็นแรก
- การสำรวจช้างในป่า สำรวจปลาในน้ำ...
- อย่าไปพาดพิงเลยครับ...น่าสงสารหน่วยงานที่รับผิดชอบในสมัยนั้น
- ต้องถูกบังคับ/ถูกสั่งการ จากเบื้องบนให้ทำ..คนเราก็ต้องหาวิธีเอาตัวรอด..
- แม้ว่า..วิธีการหาข้อมูลจะไม่ถูกต้องนัก..แต่ก็เห็นถูกใจกันทั่วหน้า..ที่สำคัญ
- มันเป็นตำนานในวงสุรา...ไม่มีผลกระทบหรือผู้ใดเดือดร้อน..
- ผมว่ามันน่าจะยุติ...น๊อ ๆๆๆ
ประเด็นที่ ๒ เรื่องการแลกเปลี่ยนเรียนรู้
- การเขียน/บันทึก เพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้เชิงวิชาการแท้ๆ.. ผมไม่ค่อยถนัดเหมือนคุณสิงห์..ครับ
- แต่...ผมก็มีหลักการ/เป้าฯ การบันทึก..ไว้ว่า
๑.ต้องเป็นไปตามวัตถุประสงค์ของ Gotoknow โดยเฉพาะเรื่องเล่าเร้าพลังหรือStorytelling ที่มีผลกระทบต่อสังคม ชาติบ้านเมือง โดยไม่ไปทำให้ผู้ใดผู้หนึ่งเดือดร้อน เสียหายเป็นการส่วนบุคคล
๒.ผมชอบเขียนบันทึกเชิงบูรณาการ หรือ Integrative writing ที่เหมือนอารมณ์ในแต่ละวัน ย่อมร้อน-เย็น ดีใจ-เสียใจ สมหวัง ผิดหวังคละเคล้าหลากหลาย แล้วนำมาถักทอ หล่อหลอม ให้อยู่ในบทเดียวกัน ให้ได้ทั้งข้อคิดหลักธรรมการดำรงชีวิต ได้ทั้งความรู้เกี่ยวกับการทำมาหากิน วัฒนธรรม การเมือง ฯลฯ ที่หนักบ้าง สนุกสนาน และบ้างครั้งอาจจะดูเหมือนนวนิยายอิงประวัติศาสตร์ไปบ้าง...แต่ไหนๆ จะตำน้ำพริกแล้ว มันต้องมีฉาก มีองค์ประกอบและเครื่องเคียง จะให้ใส่แต่พริกอย่างเดียว..ผมว่า.อย่าไปตำให้เสียเวลา..เก็บเม็ดพริกได้..ก็เคี้ยวกินไปเลย..
๓.ส่วนท่านใด..จะทนอ่าน.อ่านทน มากน้อยขนาดไหน ผมก็ยังนึก เกรงใจกัลยาณมิตร ชาวGotoknow อยู่เหมือนกัน ยังคิดๆจะพิจารณาตัวเอง.อยู่เหมือนกันในไม่ช้านี้
สรุปก็คือ ท่านสิงห์ป่าสัก..คงผิดหวังและต้องขออภัย ที่ไม่อาจตอบสนองตามคำแนะนำได้ ขอบคุณอีกครั้งครับ ในความหวังดี ที่ให้......??
ขอให้มีความสุข สดชื่นกับวันเริ่มตันทำงานในสัปดาห์นี้ครับ
สวัสดีครับ คุณวัชรา
- ผมชอบใจในโครงการ/กิจกรรม ที่ท่านนำกระดาษหน้าเดียวมาใช้ประโยชน์อย่างจริงจัง
- ถ้าทุกองค์กร ทำได้..คงช่วยชาติประหยัดได้อีกเยอะ..น๊อ
- ขอขอบพระคุณ ที่กรุณาแวะมาทักทาย เยี่ยมยาม ถามข่าวครับ
สวัสดี ครับ คุณสามสัก
เป็นบันทึก ที่ได้อ่านก่อนเที่ยงวัน ทำให้ รู้สึกถึง ความพอ ในแบบฉบับนี้ คุณสามสัก นำมาให้อ่านเพิ่มขึ้น ครับ
คุณสามสัก กับคุณสิงห์ป่าสัก คงมีประสบการณ์ ที่เคยแบ่งปัน ร่วมกัน นะครับ
ทำให้ 5 พ. ที่อยู่ในบันทึกนี้ โดดเด่นยิ่งขึ้น นะครับ
อยู่อย่างพอเพียง อยู่อย่างพระ อยู่อย่างเพื่อนพ้อง อยู่เพื่อผู้อื่นและอยู่อย่างพรหม
ขอบพระคุณ ครับ
แบบฉบับนี้ที่ คุณสามสัก นำมาให้อ่านเพิ่มขึ้น ครับ
- แวะมารับรู้ชีวิตของเพื่อนเผ่าไทยด้วยกันคะ
- มาให้กำลังใจคุณในการทำงานนะคะ
สวัสดีครับ คุณแสงแห่งความดี
- คิดถึงและระลึกถึงท่านอยู่พอดีทีเดียว ครับ
- ข้อเขียน สุขุม นุ่ม เนียน ..เรียบง่าย น่าเรียนรู้ ดีครับ
- กำลังจะไปแวะหาท่านอยู่พอดี
- ขอบพระคุณครับ
- ขอบพระคุณ คุณกระดังงา นาวาสินธุ์มากครับ
- ที่กรุณาแวะมาทักทาย และ
- ขอบพระคุณ ในกำลังใจที่ให้..
- ขอให้ประสบแต่ความสุข สดชื่นตลอดไปด้วยครับ
- สวัสดีค่ะ
- หากนำภาพพี่สามสักและพี่สิงห์ป่าสักมาเทียบกันดู มีเค้าว่าหน้าคลายๆกันนะคะ ยุคสมัยใกล้เคียงกันค่ะ
สวัสดีครับ คุณตะวันอ้อมข้าว
- ตะวันจะอ้อมข้าวได้ชัดเจน เมื่อถึงฤดูหนาว..
- ช่างสังเกตุจริงๆ..น๊อ
- ผมกับคุณสิงห์...คล้ายกันอยู่อย่าง..ครับ
- ชอบกิ๋นข้าวนึ่ง..ผักต้มนั๊กๆๆ กับน้ำพริกอ่อง..อิอิ
คุณสามสัก ที่ไปร่วมอนุโมทนาบุญงานจิตอาสาที่ จ. ชัยภูมิค่ะ
พอดี
แวะมาเยี่ยม มาอ่าน
ขอบคุณบันทึกดีๆค่ะ
ไม่รู้ว่าผ่านตาบันทึกนี้ไปได้อย่างไร
ผมเองมีมิตรสหายอยู่แถบนั้นจำนวนหนึ่งครับ มิตรชาวปกาเกอะญอ
สองสามปีแล้สที่มิได้แวะไปเยี่ยมเยียน เห็นบันทึกนี้แล้วก็คิดถึงขึ้นมาจับจิต
คงต้องหาเวลาไปเยือนซะแล้ว.... ....
มีบันทึกเกี่ยวกับปกาเกอะญมาแลกเปลี่ยนด้วยครับ
เป็นบันทึกที่เล่าเรื่องราวของชาวปกาเกอะญอบ้านป่าคา อ.แม่สอด จ.ตาก ครับ
ไร่หมุนเวียน : วิถีชีวิต วิถีทำมาหากิน
ไร่เหล่า ไร่หมุนเวียน : ระบบนิเวศน์ที่มีมนุษย์
เปลี่ยนแปลง ปรับตัว รายได้ รายจ่าย
ได้กินจากน้ำต้องรักษาน้ำ ได้กินจากป่าต้องรักษาป่า
(แหะ แหะ ถ้าอ่านแล้วต้องขออภัยนะครับ)
สวัสดีครับ คุณพี่นงนาท
- ขอบพระคุณคุณพี่ครับ ที่กรุณาแวะเข้ามาทักทาย
สวัสดีครับ คุณevergreen 
- ขอบพระคุณ ที่แวะมาเยี่ยม โอกาสหน้า เชิญใหม่น๊ะครับ
สวัสดีครับ คุณหนานเกียรติ 
- ขอบคุณหนานเกียรติมากครับ ที่กรุณาจัดบันทึกให้ผมเข้าไปศึกษาหาความรู้ง่ายขึ้น
- บ้านป่าคา อยู่ที่ไหนครับ ใช่ที่กำแพงเพชรหรือเปล่า
- ขุนพะวอ และเมืองฉอด ผมมีความเห็นแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับหนาน..ไม่ทราบมีข้อคิดเห็นอย่างไร..
- http://gotoknow.org/blog/banpaka/290906 และ
- http://gotoknow.org/blog/banpaka/290910
- เอ..ทำไมhttp://gotoknow.org/blog/banpaka/290910
- จึงไป http:/gotoknow.org/blog/banpaka/290906 ได้ก็ไม่รู้..งงงง
- โอ้!..ขอโทษหนานเกียรติ
- ไม่รู้อ่านข้ามไปได้อย่างไร ..ที่ถามว่าบ้านป่าคา อยู่ที่ไหน
- หนานบอกชัดเจน แล้วครับ..
- ว่าอยู่แม่สอด...แสดงว่า บ้านป่าคา ของตำบลแม่ละเมา ใช่ไหมครับ
- อย่างนี้ ต้องใส่แว่นหนาๆ กว่านี้ซ๊ะแล้ว..น๊อ
พี่สาม สักคะ..(^_ ^)
อ่านเกิดข้อคิดครับ ครอบครัวพอเพียงเลี้ยงหมู่บ้าน หมู่บ้านพอเพียงเลี้ยงตำบล..........................................
เมืองไทยจะเป็นครัวโลกครับ
สวัสดีครับคุณสามสัก ขอบคุณนะครับที่แวะไปเยี่ยมเยียนผมเป็นประจำ วันนี้เลยถือโอกาสแวะมาเรียนรู้ บอกตรงๆ ผมชอบรสนิยมในการใช้ชีวิตของคุณจริงๆ
คุณวุฒิพงศ์ ถายะพิงค์ ท่านเขียนไว้ที่ไหนคะ
อยากหามาอ่านบ้างค่ะ
- ขอบคุณ น้องพอลล่าที่แวะทักทาย
- ขอบคุณท่านพรชัย
มากครับที่ช่วยคอมเม้นเพิ่มเติมให้ไว้..ทำให้บันทึกผม..ดูมีค่าขึ้นครับ - ผมชอบอ่านบันทึกคุณกอบเดช เพราะเป็นบันทึกผลที่เกิดจากการปฏิบัติ ทำให้เห็นวิถีชีวิตแต่ละแห่ง แต่ละคนครับ
- คุณณัฐรดาครับ
- ดูเหมือนเป็นหนังสือของ สำนักพิมพ์มติชน ปี ๒๕๔๙ ชื่อ อยู่อย่างไรให้เป็นสุข น่ะครับ
สวัสดีค่ะ
- แวะมาอ่านแล้วสองครั้ง
- ครั้งนี้มาอ่านอีกและได้รับความคิดเห็นของเพื่อน ๆไปด้วย
- ขอขอบพระคุณค่ะ
- พยายามอยู่ให้...พอ ๆ ค่ะ
- เที่ยวเมืองเลย สนุกไหมครับ คุณครูคิม
- ได้อะไร จากกาดแลง มาบ้าง...น่ากินทั้ง..น๊าน
- ขอบพระคุณมากน๊ะครับ ที่กรุณาแวะทักทาย
- อ่านแล้วมีความสุข
- ได้ข้อคิดดีๆ หลายอย่างค่ะ
- อ่านบันทึกของหมอเกด
ขำไม่หาย - ช่างคิด ช่างเขียน เนียนนุ่ม
- ขอบคุณที่แวะมาทักทาย
- สวัสดีค่ะ คุณสามสัก
- อ่านแล้วได้ข้อคิดกับ 5 พ. อยู่อย่างพอเพียง อยู่อย่างเพื่อนพ้อง อยู่เพื่อผู้อื่น อยู่อย่างพรหม อยู่อย่างพระ
- กิจวัตรประจำวัน บางวันก็ 2 พ. บางวันก็ 3 พอ ค่ะ
- ขอบคุณคุณบุษรา
มากครับ ที่แวะมาทักทาย - โอกาสหน้าเชิญใหม่น๊ะครับ
สวัสดีครับป้าเหมียว ดีใจจริ๊งๆ ที่ป้ามาเยี่ยม/ทักทาย ดูแล้วป้าน่ะจะมี่ ครบทั้ง 5 พอ แหละ เป็นบุญของผมด้วยน๊ะป้า..ที่รู้จักและมีป้า.เปี่ยมด้วยคุณธรรม ขอบคุณครับ
จริงหรือเปล่าค่ะ ท่านสามสัก
-
- เพิ่งมาขยายภาพคุณสามสักดูอย่างชัดๆ หล่อเข้ม อิอิ
- ขอบคุณป้าเหมียว
- ทั้งยก ทั้งยอ อย่างนี้
- เอาอิฐศิลาแลงเมืองกำแพงไป๑ ก้อน
- เป็นรางวัล..
- ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ข้อเขียน นี้ ทำให้ผมเข้าใจชีวิตมากขึ้น
ขอบคุณมากครับ