การจัดการความรู้ในสถานศึกษา:73
ปัญหาผู้เรียนเป็นสำคัญ...
ช่วงวันที่ 22-25 กันยายน 2552 เป็นเวลาที่นักเรียนเข้ารับการประเมินผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนระดับโรงเรียน เป็นการทดสอบกลางปี
ก่อนจะเข้าสู่กระบวนการทดสอบกลางปี แน่นอนฝ่ายบริหารงานวิชาการต้องให้คุณครูแต่ละรายวิชาได้สำรวจตรวจสอบนักเรียนที่คาดว่าจะมีปัญหาทางการเรียน อันดับแรก คือ การเวลาเรียน ว่านักเรียนมีสิทธิเข้าสอบหรือไม่
ซึ่งก็จะเชิญนักเรียนที่มีปัญหาเรื่องของเวลาเรียนรวมทั้งผู้ปกครองมีคุยพูดหาแนวทางการช่วยเหลือ ดูแลนักเรียนต่อไป
เมื่อวาน (22 กันยายน) มีคุณครูจากโรงเรียนประถมฯ ใกล้ๆ กันมาหาผมที่ห้องวิชาการนำนักเรียนมาด้วย 1 คน เป็นนักเรียนที่มีปัญหาเรื่องของเวลาเรียนไม่มีโอกาสเข้าสอบกลางปี
ต้องชื่นชมคุณครูท่านนี้มากในความเป็นครู และมีจิตอาสา เพราะนักเรียนที่นำมาเป็นลูกของเพื่อน ไม่ได้เกี่ยวเป็นผู้ปกครองกันแต่อย่างใด
พูดคุยกันเล่าให้ฟังถึงปัญหาของนักเรียน
พบว่า
พ่อแม่แยกทางกัน นักเรียนอยู่กับแม่ ไม่ค่อยมาโรงเรียน ไม่สนใจเรียน ตอนกลางคืนก็ไปอยู่กับอาสาสมัครกู้ภัย กลับเข้าบ้านก็ดึก
เมื่อไม่มาโรงเรียน งานก็ไม่มีส่ง เรียนก็ไม่รู้เรื่อง สอบก็คงทำไม่ได้(อันนี้ผมคาดเดาไปเอง)
ผมก็เลยแนะนำให้คุณครูที่นำนักเรียนมาคุยกับอาจารย์ผู้สอนของนักเรียน เพื่อเป็นการตรวจสอบข้อมูล
สักพักกลับมาหาผม บอกว่านักเรียนไม่ปัญหาจริงๆ เพราะคุยกับครูประจำวิชาแล้ว 2-3 คน เด็กไม่มาโรงเรียน ไม่ส่งงาน คะแนนไม่มี สอบก็คงติด 0 แน่นอน
ว่าแล้วคุณครูท่านนี้ก็กลับไป..
ตกบ่ายท่านก็มาหาผมอีก รอบนี้ไม่มีเด็กนักเรียนคนนั้นมา ขอคุยกับผมอีก ปรึกษากันว่าจะทำอย่างไรดี แม่เด็กก็ไม่มาคุยกับโรงเรียน ท่านก็ต้องมาเอง จะให้เด็กเข้าสอบในรายวิชาที่มีสิทธิเข้าสอบก่อนดีไหม ถ้าติด 0 แล้วค่อยให้เด็กแก้ไขไป ถามผมว่าเด็กเรียนกี่วิชา ผมบอก 14 วิชา
คุณครูท่านนี้นิ่งไปสักพักหนึ่ง (ท่านคงประเมินตัวเด็กอยู่ในใจ)
สักครู่ท่านบอกว่า สงสัยจะไม่รอด เพราะถ้าติด 0 เยอะมีปัญหาเกรดไม่ถึงเกณฑ์ก็ต้องเรียนซ้ำชั้นอีก
หรือจะให้เด็กออกไปก่อนแล้วค่อยมาเรียนใหม่ปีหน้า
หรือจะเอาไปเรียนกศน.ดี ผมก็ไม่ตอบท่าน
เห็นคุณครูท่านนิ่งไป....
ผมเลยบอกไปว่า น่าลองคุยกับตัวเด็กดูก่อนดีไหมว่าเค้า ”ไหวหรือเปล่า” เพราะเรายังไม่ถามเด็กเลยว่า เด็กสู้ไหม
คุณครูท่านก็เลย ว่า “ดีครับ” ขอผมกลับไปคุยกับเด็กดูก่อน
แล้วท่านก็ลาผมกลับไป…
เวลาผมคุยกับเด็กที่มีปัญหาทางการเรียน ผมจะสอบจิต เด็กก่อนว่า เด็กไหวไหม สู้ไหม มีปัญหาอะไรที่ครูจะเข้าไปดูแลช่วยเหลือได้
ถ้าเด็กสู้…
ครูพร้อมช่วย และให้กำลังใจ …
และที่สำคัญผู้ปกครองก็ต้องเป็นกำลังใจให้เด็ก และสู้ไปกับเด็กด้วย…
เราพบว่าปัญหาของเด็กต้องอาศัยความรัก ความเข้าใจจากผู้ปกครอง จากครูเป็นหลัก
ปัญหานักเรียนบางครั้งที่เราลงไปไม่ถึง คือ ปัญหาจากทางข้างในบ้านของเด็ก เด็กขาดความรัก ความเข้าใจจากที่บ้านมา หากซ้ำร้ายมาเจอะเจอความไม่เข้าใจทางโรงเรียนเข้าไปอีก เด็กก็ต้องออกจากบ้าน ออกจากโรงเรียนไปอยู่กับเพื่อนข้างนอก ในที่ที่เขามีความสุข ความสบายใจ แต่อาจเป็นสถานที่ บุคคลที่เรามองว่าไม่เหมาะสม
เพราะฉะนั้นเราต้องเข้าใจเขาก่อน ว่าเขาต้องการอะไร และที่สำคัญต้องให้ความรัก ให้โอกาส...
ขอบคุณรูปภาพสวยๆ ซึ้งๆ จากบล็อก ท่านรอง small man
ความเห็น (26)
สวัสดีค่ะ
งานของครู ต้องรู้ทั้งเรื่องที่จะสอนเด็ก และหัวใจของเด็ก
อ่านแล้วบอกได้เลยค่ะ
ว่าไม่ง่ายเลย
น้องบินหลาครับ เสียดายที่ ก็ภัยนั้น ไมใช่ทีมงานผม ทีมกู้ภัยที่ผมมีโอกาสไปให้ความรู้ จะนำเขาสู่การศึกษา พร้อมยกตัวอย่าง ของผมเองให้ฟัง ว่าการศึกษาไม่สายสำหรับทุกคน (ปีนี้ ยอน ประธานสภา กับรองนายกไปเรียน ป.ตรี สำเร็จ โดยยกตัวอย่างผมที่ไปเรียน ป.โท ได้ผลครับ )
สวัสดีครับพี่ณัฐรดา
ปัญหาเด็กเป็นปัญหาใหญ่ และซับซ้อนที่บางครั้งเราต้องใช้ทั้งศาสตร์และศิลป์ในการดูแล ให้คำปรึกษาด้วยครับ
ขอบคุณมากครับที่มาให้กำลังใจ
หวัดดีพี่บ่าว
เห็นด้วยครับ "การศึกษาไม่มีคำว่าสาย" ครับ
เหมือนที่เค้าว่า"ไม่มีใครแก่เกินเรียน"
ขอบคุณครับ
- สำคัญ ต้องให้ความรัก ให้โอกาส...
- ลูกสรุปชัดแจ๋ว ครับ
- แวะมาเป็นนักเรียน
- ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณ
ขอบคุณมากครับ สำหรับการมาเยือนบันทึกเล็ก ๆของครูบินหลาดง
ปัญหานักเรียนบางครั้งที่เราลงไปไม่ถึง คือ ปัญหาจากทางข้างในบ้านของเด็ก เด็กขาดความรัก ความเข้าใจจากที่บ้านมา หากซ้ำร้ายมาเจอะเจอความไม่เข้าใจทางโรงเรียนเข้าไปอีก เด็กก็ต้องออกจากบ้าน ออกจากโรงเรียนไปอยู่กับเพื่อนข้างนอก ในที่ที่เขามีความสุข ความสบายใจ แต่อาจเป็นสถานที่ บุคคลที่เรามองว่าไม่เหมาะสม
- ดีจังเลยครับ
- อยากให้มีข้อมูลนักเรียนที่มีปัญหาเป็นรายบุคคลแบบนี้
- ถ้ามีโอกาสลองไปเยี่ยมบ้านเด็กดูบ้างก็ดี
- บางทีอาจมีเรื่องที่คิดไม่ถึงครับ
- ขอบคุณครับ
สวัสดีครับท่านอ.ขจิต
ปกติครูเราก็มีการออกเยี่ยมบ้านนักเรียนอยู่แล้ว
และวันนี้ก็ได้นำเอากระบวนการของครอบครัวสุขภาวะในโรงเรียนมาช่วยด้วย ก็ช่วยได้เยอะครับ
ซึ่งต้องทำไปเรื่อยๆ ให้เนียนกับงานประจำ(การสอน) สักพักก็คงจะ
"เข้าใจ เข้าถึง พัฒนา"
ตามหลักการพัฒนาของพระองค์ท่าน
ขอบคุณท่านอาจารย์มากครับ
สวัสดีครับ บินหลาดง
- ดีใจมากที่ได้เห็นคุณครูให้ความสำคัญเรื่องนี้
- นี่แหละคือครูมืออาชีพ ของแท้
- ขอชื่นชม เป็นความโชคดีของเด็กๆที่โรงเรียนบ่อไร่ จริงๆ
- ขอบพระคุณคุณครูมากครับ
- ที่ไปเยี่ยมและร่วมแสดงความยินดีกับ
- รางวัลระดับโลกของสามชุก ตลาดร้อยปี
- คุณครูสบายดีนะครับ ช่วงนี้คงกำลังสอบ
- กำลังงานยุ่งเลย ขอให้โชคดีมีความสุขครับ
- อ่านแบบตาไม่กระพริบ เพราะปัญหาคุ้นเคยมาก อยากรู้ว่าจะมีแนวทางดีๆอย่างไร..เห็นด้วยมากกับวิธีอันนุ่มนวล มีเหตุและผลของอาจารย์ ที่สำคัญลองคุยกับเด็กดูก่อนมั้ย ไหวมั้ย? ครูต้องให้โอกาส และความรักอย่างถึงที่สุด โดยเฉพาะกับศิษย์
- ขอบคุณประสบการณ์ดีๆครับ
เป็นกำลังใจให้นะครับ...
ตอนนี้ผมกำลังสงสัยว่า ครอบครัว มีพลังพอที่จะบ่มเพาะลูกๆ แข่งกับสถาบันสื่อต่างๆ แค่ไหน...หลายอย่างเด็กๆ มีพฤติกรรมเลียนแบบออกมาจากสื่อโฆษณาก็มาก...
นี่คืออีกปัญหาที่การศึกษาต้องทำสงครามกับเรื่องเหล่านี้
ผมเป็นกำลังใจให้นะครับ
สวัสดีครับท่านผอ.
ขอบคุณท่านผอ.ที่มาให้กำลังใจครับ
สวัสดีครับท่านอ.ธนิตย์
ในโรงเรียนของเรา ๆ ผมเชื่อว่าเรามีโอกาสเจอะเจอปัญหาของเด็กหลากหลายอยู่แล้วครับ ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับบริบทของสังคมนั้น ๆ แต่ทุกปัญหาต้องอาศัยหัวใจในการรับฟัง และใส่ใจความรู้สึกซึ่งกันและกันครับ
ขอบคุณที่มาร่วมให้กำลังใจครับ
แวะมาสวัสดีวันหยุดค่ะ
สวัสดีครับท่านอาจารย์เพื่อแผ่นดิน
ผมเห็นด้วยครับ สื่อเป็นสิ่งที่ทุกฝ่ายในสังคมต้องใส่ใจและเรียนรู้ เพราะมีอิทธิพลทางความคิดของคนในสังคมเป็นอย่างมาก ต้องบริโภคสื่ออย่างมีสติ
ทั้งนี้เด็ก และเยาวชนยิ่งน่าห่วง ผู้ปกครอง ครู และรัฐบาลต้องให้การศึกษาเรื่องนี้ด้วยเช่นกัน
ขอบคุรท่านอาจารย์ที่มาร่วมให้กำลังใจครับ
สวสดีครับพี่ณัฐรดา
มีความสุขในวันหยุดนะครับ
ขอบคุณครับที่มาเยี่ยมเยือน
สวัสดีค่ะ
วันสุดสัปดาห์อีกแล้ว เวลาผ่านไปไวจังนะคะ
มีความสุข สงบ กับวันหยุดที่กำลังจะมาถึงนะคะ
สวัสดีค่ะ
- จะมีสักกี่คนนะคะ...ที่ทำเพื่อเด้ก
- นั่นแหละคือ...ผู้เรียนเป็นสำคัญ
- ขอขอบพระคุณกับสาระดี ๆค่ะ
สวัสดีค่ะ
- จะมีสักกี่คนนะคะ...ที่ทำเพื่อเด็ก
- นั่นแหละคือ...ผู้เรียนเป็นสำคัญ
- และคุณครูท่านใด ไม่เคยเจอปัญหาแบบในบันทึกนี้บ้างคะ
- แล้วแก้กันอย่างไร...อยากจะขอแลกเปลี่ยน
- ขอขอบพระคุณกับบันทึกนี้..เป็นบันทึกเพื่อเด็กจริง ๆค่ะ
ให้ความรักให้โอกาสเป็นเรื่องดีมากค่ะคุณบินหลาดง
แต่สงสัยว่าทำไมไปเอาภาพของท่านรองมาล่ะค่ะ อิอิ
อาจารย์คมสันครับ
ตั้งแต้เปลี่ยนโฉม โกทูโนว์ ผมก็หาอาจารย์คมสันไม่เจอครับ วันนี้พยายามตามหาดูครับ เข้ามาเจอบันทึกที่ถูกใจผมมากครับ ในเรื่องของการการให้ความรักและการให้โอกาส
ที่สำคัญอย่างน้อย ควรถามเขาเสียก่อนว่า "ไหวใหม"
เป็นบันทึกเรื่องจริงที่เกี่ยวกับเด็กที่ดีมากๆครับ
ขอบคุณครับ
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาให้กำลังคนทำงานเพื่อสังคม
- ขอบคุณสำหรับบันทึกดี ๆค่ะ
สวัสดีครับ
ต้องขออภัยทุกท่านที่มาร่วมให้กำลังใจ
ผมเองหายตัวไปนานวัน
กลับมาเพื่อขอบคุณทุกท่านครับ
คุณครูคิม มาให้กำลังใจ
พี่ณัฐรดา ที่มาอวยพรวันหยุด
คุณกอ สุดสายป่าน มาร่วมให้กำลังใจ
ท่านรองวิชชา มาเสริมกำลังใจแก่ผม
และคุณบุษรา ที่มาร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้และให้กำลังใจครับ
ขอได้รับความขอบคุณจากผมทุกท่าน
ครูท่านที่ว่าน่าจะได้บุญมาก บางที่เราก็มองเด็กคนละมุมมอง
มีเด็กเสียโอกาสจำนวนมาก จากครูที่ใช้ไม้บรรทัดไปวัดเด็กโดยยึดตนเอง
ให้โอกาสเด็กได้เกิด ผมว่าครูท่านดังกล่าวมีความเป็นครูสูงมาก
สวัสดีครับ
ขอบคุณท่านผอ.พรชัยมากครับที่มาให้กำลังใจ
คุณครูที่ว่า ผมว่ามีจิตวิญญาณความเป็นครูสูงส่งมากครับ