สวัสดีค่ะพี่ชายชยพร แอคะรัจน์
พี่ชายมาเยี่ยมเยือนทักทายทีไร น้องก็มีความสุขค่ะ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
ทำไปได้นะ...(3-32)
เฮ้อ...คนเรา ทำไปได้นะ...
หลายวันก่อน…ได้คุยกับเพื่อนที่เรียนด้วยกันคนหนึ่ง เธอเป็นเด็กต่างจังหวัด มาเรียนทำงานและใช้ชีวิตโลดแล่นในกรุงเทพ ฯ และเนื่องจากงานที่ต้องเดินทางตลอดประกอบกับมาเรียนต่ออีก ทำให้ไม่ค่อยได้มีโอกาสกลับบ้านเกิดไปเยี่ยมคุณพ่อคุณแม่นัก…
วันแม่ปีนี้ เธอได้หยุดยาวติดกัน 5 วัน จึงตัดสินใจกลับไปเยี่ยมพ่อแม่ที่ต่างจังหวัด หลังจากไม่ได้กลับไปกว่า 2 ปีแล้ว
เพื่อน : ปีนี้ได้กลับไปเยี่ยมพ่อกับแม่ด้วยนะ
คนไม่มีราก : อืม...ดีแล้ว มีพ่อแม่ให้ได้ไปเยี่ยม แล้วเป็นไงบ้าง
เพื่อน : โอย...เธอเอ๋ย หนังเศร้าเคล้าน้ำตาท่วมจอ..เสียงสูง
คนไม่มีราก : อ้าวเหรอ... อมยิ้ม เดี๋ยวคงได้ฟังเรื่องสนุก
เพื่อน : ก็แม่นะทำเหมือนว่าฉันรอดตายกลับมาจากสงคราม
อิรักเลยแหละ...เสียงเล่าสนุก
คนไม่มีราก : ทำไมล่ะ ถามต่อ รู้อยู่ว่าเพื่อนเป็นไม้เบื่อไม้เมากับแม่
มาแต่ไหนแต่ไร
เพื่อน : ไอ้เรา...ก็รู้สึกผิดอ๋ะ หาย...ไป ไม่กลับบ้านเลย ส่ง
แต่เงินเข้าบัญชีแม่น่ะ
คนไม่มีราก : ดีแล้วนี่ กลับบ้านไม่ได้ ก็ส่งเงินให้แม่ทุกเดือนน่ะ...
ให้กำลังใจเสียหน่อย
เพื่อน : ซื้อของไปเพียบเลย สองกระเป๋าใหญ่ พอเอาของออกมา
เท่านั้นแหละ...โดนเป็นชุดเลย เซ็งเลย...ทำอะไรไม่เคย
ดีในสายตาแม่สักที... หน้าตาเพื่อนเซ็งอย่างคำพูดจริง ๆ
คนไม่มีราก : อืม... ยิ้มให้กำลังใจ กลายเป็นเรื่องเศร้าไปได้นะ
เพื่อน : เฮอะ...ไอ้นี่แพงจะตาย ซื้อมาด้าย ไอ้นี่ไม่ดี..แกซื้อมา
ทำไม้ ... อ้าวนี่เหรอ...ไม่เคยใช้ ซื้อมาเสียของ...นี่มีแล้ว
เต็มบ้านเลย ซื้อมาอีกละ... ลอยหน้าลอยตาสาธยาย จนอดจะหัวเราะกับท่าทางนั้นไม่ได้
คนไม่มีราก : ธรรมดาน่า...แม่ก็ไม่อยากให้เธอเสียเงินไง ทำ
น้ำเสียงปลอบประโลม
เพื่อน : คงจริงแหละ...พอว่าเราเสร็จ เก็บทุกอย่างเลย แหม
นึกว่าจะโยนให้เราขนกลับซะอีก...
คนไม่มีราก : คิดไปได้... เสียงปลง
เพื่อน : แล้วไงรู้มะ...พอฉันเอาพวงมาลัยออกมารดน้ำขอพรพ่อ
แม่ แค่นั้น....น้ำท่วมจอเลย ฉันงี้ทำอะไรไม่ถูก เสียงเบา
ลง ไม่เคยซึ้งกับพ่อแม่สักทีอ่ะ...
คนไม่มีราก : ดูเหมือนจะไปได้ดีนะ... แหย่ ๆ เพื่อน
เพื่อน : ฉันไม่ช้อบ ไม่ชอบเลย...บทนี้เล่นไม่เป็น จะมาซึ้งมา
เศร้านี่ ไม่สันทัด...เสียงสูงขึ้นมาอีกแล้ว
คนไม่มีราก : เคยเล่นแต่บทบู๊ล่ะสิ...
เพื่อน : อือ เขินน่ะ ฉันเลยหักดิบแก้อารมณ์ซะหน่อย จะได้ไม่
เศร้าเกินไป
คนไม่มีราก : ทำไงเหรอ...ชักจะสนใจ
เพื่อน : พอกราบแล้ว ให้พวงมาลัยเสร็จ ฉันก็กระซิบที่หูแม่ว่า...
ตอนกลับขอยืมเงินสักสามพันนะแม่...ไม่มีค่ารถกลับ...
ตอบพลางยิ้มกริ่ม
คนไม่มีราก : ??????
เฮ้อ...คนเรา ทำไปได้นะ...
(^__^)
หมายเลขบันทึก: 292635เขียนเมื่อ 30 สิงหาคม 2009 13:00 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:25 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (50)
เป็นการหลบอารมณ์ค่ะ
พี่ก็ชอบทำคล้ายๆแบบนั้น
ตัดอารมณ์ที่กำลังเกิดขึ้น
ไม่ให้มันครองความเป็นใหญ๋ในหัวใจเราค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ฮิฮิ สามพันน้อยไปมั้ย...(แม่อาจจะถามก็ได้นะคะ)
ทำไปได้จริงๆ ด้วยนะคะ สถานภาพแม่และพ่อ..เครียดเลยค่ะ
สวัสดีค่ะพี่krutoi
อ่านคอมเม้นท์พี่ต้อยทำให้เข้าใจมากขึ้นค่ะ....
อ้อ...นี่คือ "การหลบอารมณ์"
เป็นด้วยไม่เคยพูดคุยซึ้ง ๆ กับพ่อแม่ คงคล้าย ๆ กับตอนเรียนประถมแล้วครูสอนว่าให้สวัสดีพ่อแม่ก่อนไปโรงเรียน แต่เนื่องจากคนไม่มีรากอยู่ในครอบครัวคนจึน ซึ่งไม่มีการสวัสดี แต่ใช้วิธีการ เรียกและบอกกล่าวยามจะทำอะไร ...นี่เอง
จำได้ว่าวันแรกที่สวัสดีพ่อแม่...เขินกันทั้งคู่ค่ะ
ขอบคุณพี่ค่ะที่มาให้ความกระจ่าง
(^___^)
สวัสดีค่ะ
- อ่านไปยิ้มไป เม้นท์ไปยิ้มไป ไม่หุบ
- ตร๊ง ตรง ตรงกับครูอิงอะไรขนาดนี้
- พ่อ แม่ เค้าเขินไปอย่างนั้นแหละ
- จริง ๆ เค้าก็แอบยิ้ม ภูมิใจ ดีใจ ที่ลูกซื้อมาให้
- แต่ก็บ่นแก้เขิน
- ครูอิงเองได้รับตุ๊กตาตัวใหญ่ จากน้องต้นน้ำ ยังพูดไปได้เหมือนกัน
- ซื้อมาทำไม แม่ชอบตุ๊กตาซะที่ไหน แต่หัวใจก็พองโตที่ลูกมีความคิด
- ขอบคุณค่ะ มีความสุขเสมอ ๆ นะคะ
สวัสดีค่ะพี่ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี
จะขอมากกว่านี้ ไม่แน่ใจว่าจะเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นน่ะสิคะ...
555555....หนังเศร้าจะกลายเป็น หนังบู๊ ไปน่ะสิ
คิดไปด้ายยยยย....ทำไปด้ายยยยย...เพื่อนเรา
พี่คงสบายดีนะคะ
คิดถึงค่ะ
(^___^)
- อ่านแล้ว
- พี่ชาย มีความสุขจังครับ
- เขียนบันทึกได้ดีจังนะครับน้องเรา
- ขอบคุณมากนะครับ
สวัสดีค่ะคุณ อิงจันทร์
นั่นแนะ....ยกประสบการณ์ตรงมาประกอบคำยืนยันด้วย....
ครูอิงเองได้รับตุ๊กตาตัวใหญ่ จากน้องต้นน้ำ ยังพูดไปได้เหมือนกัน อมาทำไม แม่ชอบตุ๊กตาซะที่ไหน แต่หัวใจก็พองโตที่ลูกมีความคิด
แสดงว่าวัฒนธรรมบ้านเรานี่...ยังไม่ค่อยยอมแสดงความรัก ความพอใจออกมาตรงๆ นะคะ
ขอบคุณมากค่ะ
มีความสุขมาก ๆ ในวันหยุดนะคะ
(^___^)
ทำให้...ยิ้มได้ค่ะ ..........อิอิอิ
หนังตอนจบ คงเป็นบทบู๊อีกละซิคะ
ถ้ายังมีพ่อ - แม่ อยู่จะบู๊จะเศร้าก็ยังดีกว่าคนที่มีแต่ในรูปภาพและในใจนะคะ
สวัสดีวันหยุดค่ะ
ลูกยังไงก็เป็นลูกนะคะ พ่อแม่รัก และห่วงเสมอ
รักเสียลูกเขินเลย
อิอิ..น่ารักมากนะคะ..มุขเช่นนี้เกิดขึ้นได้เกือบทุกคนคำกระซิบข้างหูตอนจะกลับ...ยืมสามพัน..แต่ไม่คืนนะจ้ะ...
แม่ปากกับใจไม่เคยตรงกันเลย..ปากว่าไม่รักๆแต่ใจน่ะรักลูกท่วมท้น..เข้าใจนะ..เพราะเราก็เป็นแม่ไง..เฮ้อเป็นได้เน๊าะเผลอแป๊บเดียวเป็นแม่ของชายหนุ่มวัย 17 เข้าไปแล้วเรามะแก่ทนไหวเหรอเนี่ย..
สวัสดีค่ะพี่ pa_daeng [มณีแดง คนสวย แซ่เฮ]
ดีใจที่ทำให้พี่ได้ยิ้มค่ะ....อิ อิ ...ตามพี่แดงบ้าง...
ผ่อนคลายและมีความสุขมาก ๆ ค่ะ
(^___^)
สวัสดีครับ คุณคนไม่มีราก (มีแต่ดอกและใบ -> ดูนี่สิครับ 
...ไม่มีรากจริงๆด้วย...ฮาฮา)
แม่ลูกคู่นี้จริงๆ แล้วสนิทกันมากทีเดียวนะครับ ไม่งั้นตอนจบคงจะไม่หักมุมขนาดนี้ ;-)
นำเพลงมาฝากครับ ได้รับแรงบันดาลใจในการค้นจาก อ.หมู (ธวัชชัย) & คุณซูซาน 007
สวัสดีค่ะ
ช่วงนี้ พี่ไม่ค่อยได้มาอ่านอะไรที่โกทูโนเท่าใด ยกเว้น อนุทิน ที่เขียนทุกวัน คิดถึงน้องจังค่ะ
พอดี แม่บ้าน คนรถป่วยทั้งคู่ เลยยุ่งๆหน่อย ต้องให้คนอื่นผลัดกันมาที่บ้าน
เรื่องการที่ลูกมากราบแม่วันแม่นั้น ที่ครอบครัวพี่ ทำเป็นประจำ น้ำหู น้ำตาคลอกันทั้งแม่ลูก เพราะแม่ปลื้ม และลูกก็ซึ้ง
แต่บางครอบครัวก็เขินๆกัน เพราะไม่ค่อยได้แสดงออก ว่ารักกันมากๆน่ะค่ะ แม้ว่า ในใจ จะรักกันมากก็ตาม
ฝนตกบ่อยๆ รักษาสุขภาพนะคะ
สวัสดีค่ะคุณ ณัฐรดา
พ่อแม่ลูกที่ไม่ค่อยได้แสดงความรักกันนี้ ... หากต้องทำก็คงเขิน ๆ บ้างค่ะ
ปัจจุบันส่งเสริมให้แสดงความรัก ให้มี "การกอด" ซึ่งอบอุ่นมาก
คนไม่มีรากเอง...ชอบกอดแม่มาก กอดทั้งในที่สาธารณะและในที่ลับตา ..5555....นอนกอดกันจนหลับไปทุกคืนค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณอ้อยเล็ก
โอ๊ะ...เป็นคุณแม่ของลูกชายวัย 17 แล้วหรือคะ....หนุ่มน้อยเสื้อดำใช่ไหมคะ กำลังตัดเค้กเสียด้วยสิ
ยังไม่แก่เลยค่ะ ดูจากภาพแล้วยังเด็กมากเลยค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะอ. บัญชา ธนบุญสมบัติ
ตอนจบของหนังซึ้ง ๆ ชอบมีการหักมุม ....
คนไม่มีรากคิดว่าต้อง มีน้ำตานองจอซะอีก...ดูเพื่อนทำได้...
ตามไปฟังเพลง SUBARU แล้วค่ะ เพราะมาก ฟังเสียหลายรอบเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
ช่างเป็นการหักดิบอารมณ์ที่น่ารักมากๆเลยนะคะ อิอิ...
แต่ก็น่ารักดีค่ะ..ได้ไหว้พ่อ-แม่และซื้อของฝากมาให้คุณแม่ด้วย ^^
..อยากจะขำกับเขาบ้าง..อ่านแล้วก็หัวเราะ(แต่ไม่งอหาย..ตาถามยายว่าหัวเราะอะไรหึๆก็เลยแปลให้ตะแกฝัง)..สงสารตัวเองไม่มีแม่จะให้กระซิบบอกว่าฉันรักแม่ยิ่งสิ่งใด..ตรงกันข้าม..แม่กระซิบบอกว่า..ลูกเอ๋ยที่ให้ไว้น่ะมันไม่พอ..ค่าถางป่าหมดไม่มีเหลือไว้กินเลยนะลูก...อิอิ...(อยากจะให้ไปช่วยจับเสือ..ที่ให้สู้ค่ะ)..คิดถึงค่ะสวัสดี..ยายธี
สวัสดีค่ะพี่ Sasinand
น้องติดตามอ่านบันทึกและอนุทินของพี่ค่ะ
เป็นความเคยชินและความสุขอย่างหนึ่ง แม้จะไม่ค่อยได้เข้าไปทักทายพี่
วัฒนธรรมที่แตกต่าง ความเคยชินทำให้บางครั้งก็เกิดอาการเขินจริง ๆ ด้วยค่ะ...
น้องอยู่ในวัฒนธรรมครอบครัวจีน ใช้การเรียกและทักทาย เป็นหลัก การไหว้ การกอดรัดสัมผัสกันไม่ค่อยมี พอโตขึ้นจึงแสดงความรักแม่ด้วยการกอดและหอมต้นแขนแม่ค่ะ .... ติดใจเลย
พี่รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
(^___^)
สวัสดีค่ะน้องพรรณส้มชนิดหนึ่ง
พี่คิดว่าน้องต้องเป็น ลูกที่น่ารักคนหนึ่งแน่เลยค่ะ
มีความสุขมาก ๆ นะคะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณยายธี
ดีใจที่ทำให้ขำ ๆ ได้บ้างค่ะ
นั่นแน่ะ...มาหักดิบอารมณ์ตอนท้ายอีกแล้ว...ลูกเอ๋ยที่ให้ไว้น่ะมันไม่พอ..ค่าถางป่าหมดไม่มีเหลือไว้กินเลยนะลูก...อิอิ...
สู้ ๆ ๆ ต่อไปค่ะ
(^___^)
- วันนี้อยู่บ้านทั้งวัน แต่ก็ทำการบ้านตลอดจนหลังแข็งค่ะ
- เห็นคุณคนไม่มีรากแวะมาก็ยิ้มแย้มยินดี รีบตรงเข้ามาทักทายแบบหลังแข็ง ๆ เนี่ยแหละค่ะ อิอิ
- ทำไปได้ จริง ๆ นะคะ...ความสัมพันธ์ระหว่างแม่กับลูกยากแท้หยั่งถึง อาจจะเต็มใจ รู้ใจกันทั้งสองฝ่ายก็ได้ค่ะ ที่สำคัญ อาจจะหักมุกให้คุณคนไม่มีรากหมั่นไส้สนุก ๆ ก็ได้...ทั้งนี้ทั้งนั้น ก็ถือว่าเพื่อนคุณคนไม่มีรากโชคดีนะคะที่มีคุณแม่ให้ขอตังค์
- ส่งรูปหลานมาฝาก อีกครั้งค่ะ แทนรอยยิ้มของศิลาที่คุณคนไม่มีรากไม่อาจมองเห็น แต่ถ้าเห็นก็จะไร้เดียงสาอย่างนี้แหละค่ะ
สวัสดีค่ะ ทำไปได้จริงจริง อิอิ
ตอนแรกก็ดีใจ ที่ลูกซื้อของมาให้มากมาย แต่ก็ไม่สนิทใจ ซื้อมามากๆ สงสัยจะมีอะไร แน่ๆเลย ก็ต้องบ่นให้ลูก เพราะกลัวลูกหมดเงิน
ในที่สุดก็จริง ขากลับขอเงินแม่ สงสัยมากกว่าซื้อของมาให้อีก เป็นไง
สวัสดีค่ะคุณศิลา
ดีใจที่เดินหลังแข็ง ๆ มาพร้อมน้องกะทิ ที่แสนจะยิ้มพิมพ์ใจค่ะ
วันหยุดแต่ไม่พักผ่อน...โอ...พักผ่อนบ้างนะคะ
เพื่อนโชคดีจริง ๆ ค่ะ ยังอยู่ทั้งคุณพ่อคุณแม่...คนไม่มีรากเห็นเพื่อนเล่าก็สะท้อนใจ อยากมีโอกาสบ้าง...แต่ไม่มี...
รักษาสุขภาพมาก ๆ นะคะ
ขอบคุณที่มาทักทายกันเสมอค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะพี่ สุ-มหาวิทยาลัยชีวิต ที่ไม่มีวันปิดทำการ
เพื่อนคงต้องการแกล้งล้อแม่เล่นน่ะค่ะ....
เอ...อาจพูดเล่น แต่รับจริง (ถ้าแม่ให้) ...ฮา...
โธ่..ก็เรียนน่ะ ต้องใช้เงินเยอะเลยค่ะ ...น่าเห็นใจนะคะ
ขอบคุณพี่ที่มาทักทายค่ะ
(^___^)
สวัสดีครับ
ตามมาดูเรื่องเล่าสนุกๆ
มีหักมุมตอนจบด้วย
คนอ่านก็ลุ้นว่าจะ บอกรักแม่ชัวส์
พออ่านจบ หัวเราะก๊าก....เลยครับ อิอิ...
ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าสนุกอย่างนี้ครับ
- มุขนี้ดีจัง
- เสียดายไม่มีแม่แล้ว
- ไม่งั้นจะยืมไปใช้ อิอิ
สวัสดีค่ะคุณเทพ
ดีใจที่ได้หัวเราะก๊ากส์ค่ะ...
แต่ตอนที่อยู่ในสถานการณ์จริงน่ะ... แป่ว !!!
นึกว่าเพื่อนล้อเล่นค่ะ
คุณเทพสบายดีนะคะ
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
(^___^)
สวัสดี ครับ คุณคนไม่มีราก
บันทึกเดียวที่อ่านเช้านี้
(วันนี้ไม่ได้อ่านธรรมะ...แต่มาหัวเราะ ...อย่างมีความหมายกับบันทึกนี้ ครับ)
เป็นรอยต่อของหลาย ๆ คนที่ต่อไม่ติดกับ เพราะความห่างกันระหว่างตัวเองกับครอบครัว...
แต่เพื่อนคุณคนไม่มีราก กับต่อติดในความห่างกันของคนในครอบครัว ด้วยธรรมชาติของตัวเอง (ไม่สร้างภาพ....แม้ตอนจบ ที่คนไม่มีรากงง!! ผมยิ้ม ครับ....เป็นความผูกพัน ที่เจ้าตัวยังรู้สึกต่อแม่ เหมือนเช่นเคย.....แม่คือธนาคารเคลื่อนที่...จะเบิกตอนไหนก็ได้... (แม้นจะโตเป็นผู้ใหญ่ แม่ยังเป็นธนาคารเคลื่อนที่ในความรู้สึก ของเธอเสมอ...น่ารักนะครับ คนแบบนี้)
ยิ้มกับคำพูดนี้ จริง ๆ ครับ
ทำงานอย่างมีความสุข นะครับ
สวัสดี เจ้า ป้าคนไม่มี ราก
วันเสาร์ เข้ารอบหนึ่ง แล้วค่ะ แต่ แบทหมด
อาจแล้วแอบ ขำ นิด ๆ และก็นึกต่อไปว่า เหตุการณ์แบบนี้ ยังมีอยู่มากนะคะ ถ้าค่าครองชีพ ยังน้อยแบบนี้ นะคะ
สวัสดีค่ะพี่สาว มนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย)
มุขนี้ เพื่อนบอกว่าไม่สงวนลิขสิทธิ์ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี
ดีใจจังที่เป็นบันทึกที่คุณแสงแห่งความดีเลือกอ่าน..ในเวลาอันจำกัด ก่อนเริ่มงาน ...^_^...
แม่เป็นธนาคารเคลื่อนที่จริง ๆ ด้วยค่ะ แล้วยังเป็นอีกหลายอย่างด้วยนะคะ
ลองกอง น่าทานมากค่ะ
ขอบคุณนะคะ ทำงานอย่างมีความสุขค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณ ครูใหม่ บ้านน้ำจุน
เล่าเรื่องให้ขำ ๆ สบาย ๆ น่ะค่ะ
การเรียนป.เอก มีค่าใช้จ่ายมากค่ะ ทั้งเรื่องเอกสารที่ต้องซีร๊อก ทั้งหนังสือที่ต้องสั่งซื้อจากต่างประเทศ ทั้งการต้องไปศึกษาดูงาน ทั้งการสัมมนา ฝึกอบรมที่ต้องไปร่วม ....ฯลฯ
มีความสุขมาก ๆ ค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะ
บันทึกนี้มีหลายอารมณ์นะ...พี่ว่าแม่เขาก็บ่นไปงั้นแหละ ว่าซื้ออะไรไปให้ตั้งเยอะ..พอหลับหลังลูกก็คุยให้เพื่อนๆ ฟัง ถึงความดีของลูก นี่เธอลูกฉันซื้อโน่นซื้อนี่มาให้เยอะแยะเต็มไปหมด...ฯลฯ จริงๆ แล้ว ก็ปลื้มลูกซะไม่มี...
พอตอนกลับ...ยืมเงินค่ารถ แม่คงภูมิใจ เฮ่อ!... ฉันเป็นธนาคารอีกแย้ว...
ขอบคุณที่ไปเยี่ยม และตามไปอ่านบันทึกความประทับใจการไปปฏิบัติธรรมของครูใจดีค่ะ
ระลึกถึงค่ะ
หักมุม...ได้ดี ขำ ๆ สบายใจดีครับ
มาอ่านแล้ว เดาได้ว่าเพื่อนคนนี้คือใคร...
:)
สวัสดีครับ คุณ คนไม่มีราก
เข้ามาอ่านครับ
หักดิบจริงๆครับ สงสัยคุณแม่คงอึ้งไปเลย อิอิ
ท่านคงรักลูกมากน่ะครับ
ไม่เจอกันนานท่านอาจจะวางตัวไม่ถูก
ฝากบอกเพื่อนด้วยนะครับว่า
กลับไปเยี่ยมท่านบ่อยๆซิครับ
ท่านจะได้ไม่ต้องตื่นเต้น
พ่อแม่แค่เห็นหน้าลูกก็ชื่นใจครับ
ปากท่านดุเรา แต่ใจท่านเอ็นดูนะครับ
ขอบคุณครับ
ฮ่า ๆ ๆ ๆ
อ่านแล้วขำ เด็ดขาดไปเลย ลูกนี้ เด็ดจริง ๆ ค่ะ
พี่โหลเล่าเรื่องตลก ๆ ดีค่ะ
พี่คนตัดไม้คะ
อาจเดาผิดก็ได้ค่ะ
(^___^)
ขอบคุณน้อง Aum ค่ะ
(^___^)