อย่างน้อยหนูก็เคยได้ฟังเสียงใสๆ เล็กๆ เหมียวๆ ประจำบ้าน
อย่างน้อยหนูก็เคยมีชื่อว่าน้องแทคเตอร์บ้าง น้องต้นน้ำบ้าง
อย่างน้อยหนูก็เคยได้ยินเสียงแม่ร้องเพลงชาติ เพลง ก ไก่ เพลง ฝน
อย่างน้อยหนูก็เคยออกไปเที่ยวกับพ่อแม่และพี่
อย่างน้อยหนูก็เคยทำให้แม่ถูกเรียกว่า คุณแม่พุงโต
แม่คงยังไม่พร้อม หนูก็คงยังไม่พร้อม
แม่ขอโทษ ร่างกายแม่ไม่ค่อยแข็งแรง
แม่ขอโทษ แม่ดูแลเรื่องอาหารการกินไม่ค่อยดีนัก
ไว้มาอยู่ด้วยกันใหม่นะ เมื่อเราพร้อม ...
และหวังว่า ที่ผ่านมาคงเป็นสองเดือนแห่งความสุขของลูก ...
เดี๋ยวก็สุข อีกเดี๋ยวก็เศร้า วนกันไป ชีวิตคน
เป็นกำลังใจให้นะคะ เชื่อว่าทุกอย่างมีวิถีทางของเขาเองอยู่แล้วเหมือนกัน เหมือนอะไรๆหลายๆอย่างในชีวิตที่เกิดขึ้นโดยที่เราไม่รู้ว่าทำไมจึงเป็นเช่นนั้น
เป็นกำลังให้อาจารย์นะครับ
เวลาจะช่วยให้อะไรต่อมิอะไรดีขึ้น งดงามขึ้น
ชีวิต..
ไม่ว่าสั้นหรือยาวเพียงไร ช่างทรงพลัง เปี่ยมความหมาย
ชีวิตที่มีคุณค่า คือชีวิตที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในชีวิตอื่นๆ ทำให้ชีวิตอื่นๆมีความหมาย มีความงดงาม มีปัญญามากขึ้นกว่าเดิม
บางที นั่นคือเป้าหมายทั้งหมดของชีวิต ชีวิตหนึ่ง
สู้ สู้ ครับอาจารย์ ;)
สวัสดีค่ะ
ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นในชีวิตของเรา เป็นช่วงเวลาที่มีค่าเสมอค่ะ
สู้ สู้ค่ะ
โชคดี ที่ มี สุข ครับ
แล้ววันใหม่จะกลับมาค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ แม้ส่วนตัวไม่เคยมีประสบการณ์เช่นนี้ แต่ก็คิดว่า เข้าใจค่ะ ถึงอย่างไร ช่วง 2 เดือนนี้ ก็เป็นช่วงเวลาที่ มีคุณค่ามากค่ะ
อาจารย์จันคะ
ถึงแม้วันนี้รอยยิ้มจะหายไป แต่วันข้างหน้าก็ยังมีสิ่งดีๆ ที่จะทำให้เรามียิ้มที่เบิกบานอีกครั้งค่ะ
หนูขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
สู้ สู้ ค่ะ
ถ้าเขาไม่อยู่ แปลว่าเขาไม่พร้อมค่ะ...โอกาสข้างหน้ายังมีนะคะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากทุกท่านค่ะ ตอนนี้ทำใจได้แล้วค่ะ :)
บางคำพูดของอาจารย์ สอนให้เกตเข้มแข็ง และมีแรงฮึดขึ้นมาหลายครั้ง
สุดสัปดาห์ที่ผ่่านมาไม่ค่อยได้คิดเรื่องอะไร นอกจากเรื่องอาจารย์ น่าแปลก อย่างไรก็ตาม เกตขอให้อาจารย์เข้มแข็งมาก ๆ ค่ะ
อาารย์ค่ะ
อาร์มเชื่อเสมอว่า ตราบใดที่ดวงอาทิตย์ยังขึ้นทางทิศตะวันออก ตราบนั้นเรายังมีความหวังและมีวันใหม่เสมอค่ะ พวกเราทุกคนคิดเรื่องอาจารย์ตลอดเวลาค่ะ และขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์เสมอนะค่ะ
ด้วยรักและเคารพ
อาจารย์ครับ สู้ๆ
ดีใจนะคะที่ทราบว่าอาจารย์รู้สึกดีขึ้นแล้ว
พวกเราทุกคนเป็นห่วงอาจารย์มากนะคะ
กุ้งขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจ ให้อาจารย์นะคะ
ดีใจนะคะที่ทราบว่าอาจารย์รู้สึกดีขึ้นแล้ว
พวกเราทุกคนเป็นห่วงอาจารย์มากนะคะ
กุ้งขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจ ให้อาจารย์นะคะ
ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์ บางทีน้องต้นน้ำอาจรอครั้งหน้าครับ
เป็นกำลังใจให้ค่ะอาจารย์ เดี๋ยวน้องก็มาให้พวกเราได้เห็นกันอีก ทีนี้เราจะได้อุ้มน้องกันแล้วค่ะ ^___^
เป็นกำลังใจให้ครับ สู้ๆ ครับอาจารย์
เวลาสองเดือนแม้ไม่ยาวนานนัก แต่ก็เป็นเวลาที่มีคุณค่า..
บางทีการมาในช่วงเวลาสั้น ๆ ของน้องต้นน้ำ อาจเป็นการมอบสัจธรรมที่ยิ่งใหญ่ของความเป็น "อนิจจัง" ให้แก่คุณแม่ที่รักก็เป็นได้
มาส่งกำลังใจให้หญิงแกร่งแห่ง G2K อีกคนค่ะ..^__^..
ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยอีกคนคะ
แม้วันนี้ร่างกายจะอ่อนแรง
แต่ด้วยจิตใจที่เข้มแข็ง
จะทำให้อุปสรรคทุกขวางหนามหมดสิ้นไปได้
แล้ววันดีๆ ที่สดใสจะกลับมาอีกครั้ง ^^
สู้ๆ เพื่อวันใหม่ที่สดใส...
ขอแสดงความเสียใจกับ อ.จัน และ อ.ธวัชชัยด้วยค่ะ
อย่างที่อ.จันเขียนอาจเพราะ "แม่คงยังไม่พร้อม หนูก็คงยังไม่พร้อม"
แต่ข้อมูลทางการแพทย์ บอกว่า การที่เขาไปในช่วง 8-13 สัปดาห์แรกนั้น ส่วนใหญ่เป็นเพราะ "หนูยังไม่พร้อม" ไม่ใช่ปัจจัยจากแม่เป็นหลัก อย่าโทษตัวเองไปเลยค่ะ (อ.แป๊ะ คะ ข้อมูลถูกหรือเปล่า)
สู้ต่อไปนะคะ
วัฒนธรรมตะวันตก สมัยก่อน มักจะไว้อาลัยด้วยการยืนนิ่งสงบ... แต่ตอนนี้มีการปรบมือ...
ขอปรบมือให้ น้องต้นน้ำ ที่จากไปแล้ว อย่างน้อยน้องก็คงไม่ต้องมาทนลำบากลำบนอยู่หลายสิบปี ดังเช่นพวกเรา...
เจริญพร
สวัสดีค่ะอาจารย์
จอยมาเป็นกำลังใจให้อาจารย์ทั้งสองสู้ๆค่ะ วันนี้ได้พบกับมะปรางในที่ประชุมด้วยค่ะ ฝากความระลึกถึง และกำลังใจไปด้วยค่ะ
คิดถึงอาจารย์เสมอ
จอยค่ะ
อาจารย์คะ มาให้กำลังใจ ขอให้ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี ขอคุณพระคุ้มครองอาจารย์และครอบครัวนะคะ สุดท้ายขอให้พลังกายและพลังใจกลับมาแข็งแรงโดยเร็วนะคะ
อาจารย์คะ....ขอให้เข้มแข็งนะคะ ....การผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ อาจารย์จะเจอ "ฟ้าที่สดใสหลังสายฝนผ่านพ้นไปแล้ว" น่ะค่ะ
เป็นกำลังใจให้ครอบครัวอาจารย์ค่ะ
มาให้กำลังใจอาจารย์นะครับ
:)
อ.คะ
อ่านแค่ไม่กี่บรรทัดก็ทำให้น้ำใสๆมันออกจากตาของหนูได้
การเสียของที่เรารักไป มันก็ต้องใช้เวลาฟื้นฟูตั้งร่างกายและจิตใจ
เป็นกำลังใจให้นะคะ เด็กน้อยคงมีบุญที่ไม่ต้องเกิดมาชดใช้กรรมอย่างเรา ๆ
เเละเราคงไม่มีวาสนาต่อกัน
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ดื่มเเบรนด์เยอะ ๆ มันช่วยได้จริงค่ะ
ขอบคุณกำลังใจจากทุกท่านค่ะ
อ.หมอแป๊ะอธิบายให้ฟังแล้วค่ะว่า การแท้งในช่วงเดือนแรกๆ นี้ส่วนมากแล้วเกิดจากทารกไม่สมบูรณ์ค่ะ ร่างกายก็จt abort โดยอัตโนมัติ เป็นกลไกตามธรรมชาติ
แต่เมื่อเทียบกับท้องคนแรกแล้ว ท้องนี้แม่ไม่ค่อยดูแลร่างกายเท่าไรเลย เรียกได้ว่า แม่ยังไม่ทันเตรียมพร้อม น้องก็มาแล้ว ก็เลยทำให้อดคิดไม่ได้ค่ะว่า ส่วนหนึ่งก็น่าจะมาจากแม่เองด้วยค่ะ
แต่ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้วค่ะ สบายดีแล้วทั้งร่างกายและจิตใจค่ะ :)
อาจารย์ค่ะเคยมาก่อน15 ปีที่แล้ว คุณหมอทำความสะอาดข้างในให้ใหม่ สมัยก่อนสุดยอดฉีดยาแค่นอนหลับให้ เจ็บสุดๆ เหมือนกัน ยังได้สองสาวอีก 2 ค่ะ แนะค่ะ
สบายใจได้เลยนะคะ
สวัสดีครับ
เป็นกำลังใจให้นะครับ
ผมไปบันทึกในบลีอคของอจ.ธวัชชัย
การไม่ได้ ก็เพื่อการได้และคือการได้
เมื่อทุกอย่างพร้อม ก็เกิดขึ้นเองครับ
เดินหน้าต่อไปครับ
เพื่อการเรียนรู้
มาให้กำลังใจย้อนหลังค่ะ
ทุกสิ่ง(เหมือน)มีโปรแกรมไว้แล้ว
วันนี้ อาจ ยังไม่ใช่วันของเราค่ะ
พี่เคยเสียใจ ร้องไห้มา...นับไม่ถ้วน
เข้าใจอย่างยิ่ง
หนูขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์นะค่ะ ขอให้อาจารย์แข็งแรงไวๆ กลับมาสอนพวกหนูเร็วๆนะค่ะ
ดูแลสุขภาพครับอาจารย์
ดูแลสุขภาพครับอาจารย์
ดูแลสุขภาพครับอาจารย์