บันทึกรักวัยดึก (3)...ริมระเบียง
ริมระเบียง แลคลื่นไหว สะท้อนอกคนไกล คิดถึงบ้าน
ระเหหน รอนแรมร้าง นมนาน ดื่มด่ำทำ เงิน-งาน...ปวดร้าว
ริมระเบียง คลื่นซัดหิน สกุณา โบกโบยบิน "นุ๊กหลาว" (ภาษาใต้ = "สนุก")
แต่ฉันยังคง เหนื่อยยาว อยู่แดนดินถิ่นอ่าว ขวานทอง
ริมระเบียง ฉันโหยหา เรื่องราวที่ผ่านมา เราสอง
ฉัน-เธอไกล ใจอยู่ คู่เคียงครอง มีบ้างบางคราหมอง...สะอื้น
ริมระเบียง ฉันหวั่นไหว คลื่นรักในห้วงใจ สุดฝืน
เหว่ว้าต้องจำทน กล้ำกลืน กลางวัน-กลางคืน...ก็เหงาได้
ริมระเบียง อยู่คนเดียว ทะเลรอบขอบเขียว ปลาแหวกว่าย
สุข-เศร้า-โศก-สมหวัง เคล้า-คลาย ไร้เธอเคียงข้างกาย ยิ้มได้เพราะอยู่ในใจ...ตลอดเวลา
ฉันยืนอยู่ที่นี่.....ริมระเบียง
รพี กวีข้างถนน
ความเห็น (58)
ริมระเบียง ทำให้คิดถึงเธอ (แม่ผมเอง ชอบนั่งริมระเบียง) ฮ่าๆๆ สบายดีไหมครับ
น่าสงสารจัง แต่คนที่ได้มีโอกาสเข้าไปอยู่ในใจคุณ เป็นผู้หญิงที่โชคดีมากนะคะ
สวัสดีค่ะ
- ฉันยืนอยู่ที่นี่.....ริมระเบียง แลคลื่นไหว
- ได้บรรยากาศจริง ๆ ค่ะ
- อยู่ที่ชายทะเลประจวบฯค่ะ
อ.ขจิตที่รักยิ่งครับ
- ต๊กกาใจหมดเลยนึกว่ามีคนให้คิดถึงแล้ว
- (หมายถึง"แม่คุณ"นะครับ ไม่ใช่"คุณแม่"5555)
- ตอนนี้อยู่ที่ภูเก็ต
- สบายดี ถึง ดีมากครับ
ขอบคุณครับคุณครู
รพี
เวลาที่เราคิดถึงใครสักคน มักจะออกมายืนที่ระเบียง....แล้วมองไปไกลสุดตา....ใช่ไหมคะ...^^
คุณแม่มะนาว(ผู้โชคดี)ครับ 5555555
- ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้เสมอมาครับ
ขอบคุณจากใจจริงครับ
รพี
ครูคิมครับ
- ตอนนี้ผมอยู่ริมระเบียงที่ภูเก็ตครับ
- คลื่นลมแรงเล็กน้อยมีเมฆกระจายเป็นหย่อมๆ
รพี
คุณKiTTyJuMP ครับ
ใช่ครับ ออกมายืนริมระเบียง แล้วส่งความคิดถึง
ไปกับสายลมและแสงแดด (เผื่อฟลุ๊ค)ครับ5555
ยินดีที่ท่านมาเยือนครับ
รพี
นั่งริมระเบียง ฟังเสียงสายลม
ขาดคู่ชิดชม ระทมเดียวดาย
สายลมพริ้วผ่าน ซาบซ่านผิวกาย
แล้วจะมีใคร ซุกใจแอบอิง
เสียงซึงสาวเหนือจ้าาาาาาา
คุณครูดนตรีครับ นั่งริมระเบียง ฟังเสียงสายลม ขาดคู่ชิดชม ระทมเดียวดาย สายลมพริ้วผ่าน ซาบซ่านผิวกาย แล้วจะมีใคร ซุกใจแอบอิง
แวะมาขอบคุณครับคุณระพี ขอบคุณที่ยังระลึกถึงกันนะฮะ
ริมระเบียง คลื่นซัดหิน สกุณา โบกโบยบิน "นุ๊กหลาว" (ภาษาใต้= "สนุก")
ใช้ภาษาใต้ ได้ขอนุญาต...เจ้าของภาษาเขาหรือยังค่ะ !!!
นายก้ามกุ้งครับ
ขอบคุณเช่นกันครับ
รพี
คุณหนุ๋ยครับ
คำว่า "นุ๊กหลาว" นี่ได้ยินมานานแล้วครับ วันที่เขียนบันทึกนี้
ก็เลยสอบถาม บุรุษไปรษณีย์(ขออภัยที่อ้างถึง5555) ว่าแปลว่าอะไร
พอทราบความหมาย ตอนนี้ทั้งอ๊อฟฟิศ มีแต่คน "นุ๊กหลาว" กันหมดเลย(ยกเว้นเจ้านาย "ม่ายนุ๊กหลาว")
ขออนุญาตมา ณ ที่นี้ด้วยครับ
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
สวัสดี ครับ คุณ รพี
บทประพันธ์นี้...กินใจเลยนะครับ
ใครหนอ..ทำให้คุณ รพี มีอารมณ์ได้ถึง ขนาดนี้ ครับ
ใจหนอใจ...อย่าโหดร้ายนักเลย .....
มาช่วยปลอบประโลม....คลื่นในใจจะได้งดงาม ดังทะเลในภาพ
ด้วยความระลึกถึง ครับ
สวัสดีครับ
ตามมาอ่านบทกวีที่ซาบซึ้งใจ
ขอบคุณครับ
คุณแสงแห่งความดีครับ
อารมณ์พริ้วไหวตามความรู้สึกที่ได้พานพบครับ
ขอบคุณและยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
คุณฤทธิชัยครับ
ขอบคุณและยินดีที่มาเยือนครับ
ขอบคุณครับ
รพี
- กลอนซึ้งใจจังค่ะ
- คิดถึงใครคนหนึ่งซึ่งอยู่ไกล
- ขอบพระคุณที่ไปเยือนนะคะ
ขอบคุณนะคะที่ยกให้เป็นผู้โชคดี ขอรับไว้ด้วยความเต็มใจค่ะ กลับมาอ่านบทกลอนอีกหลาย ๆ ครั้ง ก็ไม่รู้สึกเบื่อเลย แต่กลับยิ่งสงสารค่ะ และอยากจะบอกว่า เหงาได้ในบางครั้ง อ้างว้างได้ในบางหน เท่านั้นนะคะ สู้ สู้ ค่ะ
สบายดีค่ะ
กลอนไพเราะจ๊ะ
คุณลีลาวดีครับ
ขอบคุณและยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
คุณแม่มะนาวครับ
เหงาได้ในบางครั้ง อ้างว้างได้ในบางหน
คลื่นชีวิตของปุถุชน ดูสับสนวุ่นวาย
หากแม้นให้ได้เลือก จะขอเลือกหยุดขนขวาย
แต่..ความรักช่างเหลือร้าย ทุบทำลายกำแพงใจ
ก็เลยต้องรัก-เหงา-เศร้า มาจนบัดเดี๋ยวนี้ครับผม
ยินดีและดีใจที่เป็นกำลังใจให้เสมอมาครับ
รพี
ป้าแดงครับ
ไม่ได้เจอกันนาน ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ
ด้วยความระลึกถึงครับ
รพี
สวัสดีค่ะคุณรพี
ตรงไหนคะที่ลงไม่ได้คะ
ไปที่บล๊อกแบ่งปันที่ข้างล่างมีห้องแซทเดียวบอกวิธ๊ให้นะคะคุยได้เลยคะตอนนี้อยู่หน้าคอมนะคะ
คุณแบ่งปันครับ
ขอบคุณที่กรุณาครับ
รพี
หนูเจอในgoogleเลยตามมาอ่าน ไม่คิดว่าจะได้เจอบทกวีที่ตรงใจ ขอบคุณนะคะ ดีใจที่มีเพื่อนเหงาค่ะ
คุณนรีครับ
ดีใจที่มีเพื่อนเหงาเช่นกันครับ ขอให้หายเหงาในเร็ววันนะครับ
รพี
อาจารย์รพีคะ
เป็นคนชอบเขียนกลอนเหมือนกันค่ะพอได้อ่านแล้วชอบสำนวนของอาจารย์มากเลยขอเขียนร่วมด้วยนะคะ
"ถึงจะอยู่เคียงใกล้ถ้าไม่รัก
ก็ประจักษ์เห็นแจ้งถึงความเหงา
หากความรักมีเต็มเปี่ยมระหว่างเรา
คงไม่เศร้าเพราะรู้ว่ารักกัน"
คุณว่างเปล่าครับ
กระผมรู้สึกปลาบปลื้มที่ท่านเรียกผมว่าอาจารย์ ความจริงแล้วผมไม่มีดีกรีอะไรเลยที่จะเทียบชั้นขั้นอาจารย์ เพียงแต่เขียนไปตามความรู้สึกของตัวเอง ซึ่งบางครั้งก็อาจไม่ถูก ไม่ตรงตามแบบแผน ของการเขียนบทกลอนซักเท่าไหร่ แต่ผมก็ดีใจที่มีหลายๆท่านชื่นชอบในการเรียงร้อยถ้อยความของผม หากมีข้อติชมกระผมก็ยินดีน้อมรับด้วยความเต็มใจครับ ยังไงก็โปรดชี้แนะด้วยนะครับ ขอบคุณและยินดีที่ท่านมายือนครับ รพี
ความรักนี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อนค่ะ ไม่เจอกับตัวเองก็ไม่รู้ คุณกวีคงได้พบแล้วใช่ใหมคะถึงเขียนได้ (แซวเล่น) ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
คุณอิงจันทร์ครับ
ขอบคุณและยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
คุณปัทมาครับ
ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้เสมอมาครับ
รพี
กลับมาทำงานแล้วเหรอคะ รออ่านตะวันตกดินอยู่ค่ะ เมื่อไหร่จะคลอดซะที เอาใจช่วย
อยู่นะคะ
ได้อ่านงานบันทึกรักคนวัยดึก
ทำให้นึกครุ่นคะนึงถึงความหลัง
ด้วยจากบ้านจากท้องนาสารพัน
ตามรอยฝันสร้างฐานะมานะเรียน
พี่รวีสะกิดใจให้มาอ่าน
คิดถึงบ้านคิดถึงนางตามที่เขียน
ด้วยความเพียรอยากจะพบนางในฝัน
ปาฏิหาริย์เกิดขึ้นแล้วเร่งคืนวัน
รักคงมั่นเธอคนดีที่ผมรอ
โอ้ใจหนออยากจะขอสารภาพ
ใช่จ้วงจาบกราบขอโทษผิดไปหนอ
อยากขอเธอมาเป็นคู่เคียงพนอ
รักผมก่อเกิดขึ้นในโกทูโนว.
คุณแม่มะนาวครับ
การเขียนบทความของผมเป็นการเขียนที่เกิดขึ้นจากอารมณ์ความรู้สึก ณ ตอนนั้นๆครับ บางครั้งก็ทิ้งช่วงห่างไปบ้าง หรือบางครั้งก็เขียนออกมาถี่ๆบ้าง ยังไงก็รอติดตามนะครับ
ดีใจที่คุณเป็นกำลังใจให้ตลอดมาครับ
ขอบคุณจากใจครับ
รพี
คุณพชรครับ
ดีใจที่คุณพบรักใน gotoknow แห่งนี้ครับ
ขอให้โชคดีครับ
รพี
ริมระเบียงเอียงแนบแอบอิงฝา
เพียงสายตาทอดไปไม่เห็นเขา
เพราะฟ้ากว้างกว่ากว้างจึงพรางเงา
มืดหม่นเทาไร้ยิ้มริมระเบียง
- สวัสดีค่ะคุณรพี กวีข้างถนน
- บทกวีได้ความรู้สึกบรรยากาศที่เงียบเหงากินใจ
- นึกถึงวลีที่ว่า อยู่คนเดียวให้ระวังความคิด อยู่กับมิตรให้ระวังคำพูด
ครูรส
คุณภาทิพครับ
ริมระเบียงเอียงแนบแอบอิงฝา เพียงสายตาทอดไปไม่เห็นเขา เพราะฟ้ากว้างกว่ากว้างจึงพรางเงา มืดหม่นเทาไร้ยิ้มริมระเบียง ในส่วนลึกของหัวใจยังไฝ่หา ไม่เห็นหน้าแต่ก็ยังได้ฟังเสียง ยึดมั่นในรักแท้ไม่เอนเอียง แว่วสำเนียง"เขา"กึกก้อง ในห้องใจ ยินดีที่คุณมาเยือนครับ รพี
ครูรส
ขอบคุณและยินดีที่ท่านมาเยือนครับ
รพี
- ยามอยู่ชุ่มชื่นใจ
- ยามห่างไกล..อาลัยเหลือ ค่ะ
คุณมนัญญาครับ
คนเรานี่แปลกนะครับเวลาอยู่ไม่เห็นค่า
เวลาจะสูญเสีย ถึงรู้ว่าสำคัญมากมายเพียงใด
เป็นอย่างที่คุณว่าจริงๆครับ
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
คุณครูตั๊ก
ร้าวรานและรวดร้าวเศร้ารันทด
ฝันที่เคยงามงดมาเลือนหาย
ริมระเบียงที่เก่า เราเดียวดาย
รักสลายแหลกรานปานผงคลี
คลื่นซัดสาดสู่ฝั่งอย่างเหงาเหงา
ย้ำความเศร้าระทมในหัวใจนี่
ไร้ดาวบนฟากฟ้า ยามราตรี
ริมระเบียงแห่งนี้...ไม่มีใคร
กกกอดความว่างเปล่าร้าวรานนัก
กกกอดอดีตรัก ที่หมองไหม้
กกกอด คืนวันที่ผ่านไป
ยังร่ำไห้ ใจสะท้าน...ลานระเบียง
ขอบคุณที่ไปเยือน....อยากเป็นเพื่อนร่วมงาน...กานท์กวี
สวัสดีคะ
คนวัยดึกก็มีเสน่ห์นะคะ
มีความหลังอะไรหรือคะ
คุณครูตั๊กครับ
ประสานบท ลดเลี้ยว เอี้ยวอ้อม
ร่ายเรียงล้อม พริ้วพราย ภาษา
บทโศกเอื้อน ออดอ้อน วาจา
ปริศนา? ใครทำ ครู...ร้าวราน
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
คุณรัชดาวัลย์ครับ
ขอให้มีจริงดั่งที่ว่าครับ(คนวัยดึกมีเสน่ห์)
ที่เขียนมานี่ปัจจุบันล้วนๆครับความรักของคนวัยดึก55555
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
ริมระเบียงนั่งเหงาเศร้าดวงจิต
ด้วยว่าคิดถึงพ่อแม่ที่แก่เฒ่า
และยังคิดไปถึงทุกข์สุขที่นานเนา
ด้วยปวดร้าวเร่ร่อนหาเงินงาน
แม้จะคิดอย่างไรให้สะสม
เจ็บระบมเรื่องราวหลายประสาน
เคยคิดถึงเมื่อครั้งเราสองครองดวงมาลย์
ร่วมจำนรรจ์ริมระเบียงเคียงคู่ครอง
อีกไม่นานคงจะกลับคิดถึงบ้าน
เจอนงคราญที่เคยฝันสานทั้งสอง
แม้ไม่เห็นหน้ากันหมั่นประคอง
แว่วสำเนียงเสียงกึกก้องในหัวใจ
ขอให้จงประสบพบความรัก
ใจสมัครร่วมประสานอย่าสลาย
ร้อยดวงใจสองดวงไม่พรางกาย
รีบเร็วไวให้ไปขอคืนดีกัน
คุณสุครับ
ขอบคุณที่ท่านอวยพร
ง้องอนเริ่มสัมฤทธิผล
ที่เคยหนทางมืดมน
เห็นผลเพราะคำอวยพร
ขอบคุณครับ
รพี
ตามมาอ่านอีกครับ
งดงาม งดงาม
คืนนี้...........
ฉันยืนร้องไห้ใต้ฟ้าที่ไร้แสงดาว
ฉันเหน็บหนาว.....เมื่อลมพัดกราวมาทางนี้
น้ำตารินใหล.....ท่วมหัวใจที่ฉันมี
ยืนอ้างว้างอยู่อย่างนี้...เพียงลำพัง
สั่นสะท้านเยียบเย็นไปถึงขั้วหัวใจ
เมื่อเส้นทางที่ผ่านไป....มีแต่ภาพของความหลัง
มีเงาของเราอิงแอบ..แนบซบกัน
แต่ตอนนี้...มีเพียงฉัน..ยืนเดียวดาย
ภาพเก่า-เก่า เดิม-เดิมยังคงอยู่
แต่คนเดิมที่เคยเคียงคู่..ไม่รู้ไปอยู่ไหน
ทิ้งฉันไว้กับภาพความหลัง...ที่ยังคงฝังอยู่ในใจ
เหลืองเพียงเศษชีวิตร้าย-ร้าย..กับหัวใจที่ร้าวราน
..........แวะมาร่วมแจมค่ะ.....
กิ่งไผ่ใบหลิว
คุณกิ่งไผ่ใบหลิวครับ
อยู่ตรงนี้...มีเพื่อน
ไม่แชเชือน...สะท้าน
หายเหงา ณ ที่นี่มานาน
ยินดีเปิดบ้าน..เพื่อนใหม่มาเยือน
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
รู้สึกว้าเหว่นะคะ
เกลียดตัวเองที่ใจอ่อนแอ เกินไป
ก่อนจะนอน น้ำตาก็ไหลทุกครั้ง
ยิ่งหักห้ามเท่าไหร่ ยิ่งไหลเป็นทาง ไม่ว่านานเท่าไหร่ ไม่เคยลืมเธอ
ลอกมาจากเพลง หนึ่ง แล้วยิ่งอ่านบทกลอนของพี่รพีมันยิ่งรู้สึกว้าเหว่
คุณคนไกลครับ
วันเวลาที่ผ่านไป
เก็บเอาไว้แต่สิ่งดี
เพื่อต่อไปเจ้าสิ่งนี้
จะกับมาเป็นกำลังใจ
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
คมชัดไพเราะครับ
นับถือ
คุณโสภณครับ
ดีใจที่คุณชอบครับ
ขอบคุณและยินดีที่มาเยือนครับ
รพี