ประเพณีทางใต้ : วันว่าง...ที่ป่าช้า


นี่กระมังอาจเป็นกุศโลบายของวันว่าง...ที่ให้ลูกหลานได้แสดงออกถึงความกตัญญูกตเวทิตาต่อบรรพบุรุษผู้ล่วงลับไปแล้ว

สวัสดีค่ะ...

         ชีวิตคนเป็นครูของครูแอนในช่วงปิดเทอมก็ไม่เสร็จสิ้นซักกะที (เฮ้อ....แอบบ่นบ้าง....แต่ก็ต้องทำเพราะหน้าที่ของเรานี่เนาะ) .....ครูแอนก็ยังคงทำงานประสาคนเป็นครู ...(ไปสอบแก้ตัวให้เด็กๆ ชั้น ม.3 ที่ติด 0 ที่โรงเรียนเกือบตลอดปิดเทอมที่ผ่านมา)...ทำไปแม้จะเหนื่อยแต่ก็สุขใจดีเหมือนกัน.....คิดซะว่า....ทำบุญกับเด็กๆ แทนการไปทำบุญที่วัดแทนแล้วกัน (เพราะครูแอนไปได้ไปร่วมกิจกรรมทำบุญที่วัดเลยในช่วงปิดเทอมนี้)

      ครูแอนเพิ่งไปพักผ่อนปิดเทอมในวันที่  17-18 ที่ผ่านมานี่เองล่ะค่ะ  วันแรกก็เอารถคู่ใจไปซ่อมเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับกับการใช้งานต่อไปในภาคเรียนหน้าหากมันเกเรขึ้นมาในช่วงวันทำงานล่ะก็...ยุ่งแน่นอน.... เลยต้องให้เวลากับเจ้ารถคู่หูคันเก่งไปหนึ่งวันเต็มๆ  ส่วนวันหลัง(วันที่ 18 เมษายน) นั่นล่ะค่ะ ถึงได้พักจริงๆ เพราะตั้งใจไว้แล้วว่า...ต้องทำตัวให้ว่างนะ....วันนี้เป็นวัน "รวมญาติ" เพราะเป็น "วันว่าง" วันสุดท้ายแล้วไงคะ 

     ประเพณีคนใต้ของเราจะมีวันว่างอีกหนึ่งวันค่ะ  อยู่ในช่วงใกล้ๆ กับวันสงกรานต์  บ้างก็มีข้อเขียนที่บันทึกไว้เกี่ยวกับวันว่าง ...ดังนี้ค่ะ

วันว่าง 

           วันว่างคือ วันที่เว้นว่างจากการทำงาน ซึ่งยกเว้นการหุงหาอาหารรับประทานและใช้ทำบุญถวายพระภิกษุสงฆ์ ชาวใต้ถือว่าวันว่างเป็น วันขึ้นปีใหม่ ของไทยเหมือนกับวันสงกรานต์ของภาคอื่นๆนั่นเอง 

          ประเพณีวันว่างกระทำกัน3วัน ตรงกับวันขึ้น14 - 15 ค่ำ และวันแรม 1 ค่ำ เดือน5 แต่ปัจจุบันถือเอาวันที่ 13-14-15 เดือนเมษายนตามสากล

          ก่อนถึงวันว่างทุกครัวเรือนจะต้องเร่งทำงานที่คั่งค้างให้เสร็จเรียบร้อย เตรียมเสื้อผ้าชุดใหม่ไว้ใส่ ช่วยกันทำความสะอาดบ้าน นอกจากนี้ยังต้องตัดผม ตัดเล็บให้เรียบร้อยด้วย เพราะเมื่อถึงวันว่างนั้นห้ามกระทำ

          ในวันว่างวันแรก ทุกคนต้องทำจิตใจให้สดชื่น ทำแต่ความดี ตอนเช้ามีการทำบุญตักบาตร ตอนบ่ายจะมีการสรงน้ำพระพุทธรูป วันที่สองและสามจะเป็นการไปรดน้ำดำหัวญาติผู้ใหญ่และเยี่ยมเยียนญาติพี่น้อง "

           ส่วนที่หมู่บ้านครูแอนนั้นก็ใกล้เคียงกับข้อความที่ตัดตอนมานี้ล่ะค่ะ  ครูแอนจำได้ว่าบันทึกแรกในบล็อก "โอ้..ชีวิต...มีอะไรตั้งเยอะแยะ" ของครูแอนนั้นเขียนไว้ถึงเรื่อง  วันว่าง......ในป่าช้าเก่า   เมื่อวันที่  "สร้าง: พ. 11 เม.ย. 2550"  (ว้าว.....บันทึกครูแอนผ่านมา 2  ปี  แล้วเหรอเนี่ย) ในตอนนั้นครูแอนยังใส่ภาพไม่เป็นเลยค่ะ 5555....มีแต่ตัวหนังสือจริงๆ  แต่กระนั้นก็มีพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ เข้ามาเยี่ยมเยียนบันทึกนั้นของครูแอน

           ที่หมู่บ้านของครูแอนมีวันว่าง 2 วันค่ะ  คือวันว่างที่วัด และวันว่างที่ป่าช้า วันว่างที่วัดครูแอนก็มีนัดกับเด็กๆ ที่โรงเรียน(วันว่างที่วัดก็จะมีพิธีการคล้ายกับที่ป่าช้า  แต่มีการเขียนชื่อบรรพบุรุษของเราใส่ลงในบาตรพระเพื่อให้ท่านสวดอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้ด้วย  แล้วก็มีการตักบาตร  ฟังพระเทศน์)  ครูแอนเลยขอไม่พลาดในวันว่างสุดท้าย ครูแอนไปอ่านเจอบันทึกอีกบันทึกนึงที่เขียนไว้เกี่ยวกับวันว่างของPพระปลัด  ท่านเขียนไว้ว่า : ประเพณีไทย..วันว่าง เมื่อ  สร้าง: ศ. 10 เม.ย. 2552  เป็นความรู้ที่เพิ่มเติมเข้ามาได้เป็นอย่างดีอีกล่ะค่ะ

แต่ครูแอนขอนำเสนอด้วยภาพแล้วกันนะคะ  เป็นวันว่างในป่าช้าค่ะ

ประเพณีทางใต้ : วันว่าง...ที่ป่าช้า

เชิงตะกอนเก่า...ที่ตอนนี้ไม่ใช้กันแล้ว

         แต่ก่อนนี้...ตอนครูแอนเด็กๆ ปู่ย่าตายายของครูแอนก็เผากันที่นี่ เศษกระดูกที่เหลือของร่างกายของท่านจึงถูกเก็บไว้ใน "บัว" (ภาพข้างล่าง) เมื่อมีการสร้างเมรุที่วัด  พวกเราจึงมีโอกาสแค่ปีละครั้งที่จะมาที่ป่าช้านี้  เพื่อมาทำบุญอุทิศให้ท่านเหล่านั้น  นี่กระมังที่อาจจะเป็นกุศโลบายของวันว่าง...ที่ให้ลูกหลานได้แสดงออกถึงความกตัญญูกตเวทิตาต่อบรรพบุรุษผู้ล่วงลับไปแล้ว  แต่ที่น่าคิดกว่านั้น...จะดีกว่าไหมหากเราแสดงออกเสียตั้งแต่ตอนนี้  ตอนที่ท่านยังอยู่กับเรา 

        ที่ป่าช้าเป็นพื้นที่ๆ อยู่ท่ามกลางสวนยาง  มีศาลาเก่าๆ 2  หลัง  ไว้สำหรับพระท่านนั่ง และชาวบ้านที่มาร่วมพิธีการในกาลก่อนและในปัจจุบัน  ก่อนถึงวันว่าง  กำนันและลูกๆ หลานๆ รวมตัวกันไปถากถางพงรกที่ไม่ค่อยมีใครผ่านไปมาซักเท่าไหร่ (นอกเหนือจากคนที่ตัดยางละแวกนั้น) และซ่อมแซมศาลาเป็นประจำทุกปี  ลูกๆ หลานๆ ก็นัดพร้อมๆ กันไปขัดถู, ล้างบัวกันเป็นการใหญ่  บ้างก็เตรียมหาดอกไม้ กระถางธูปไว้พร้อมสรรพ ปีนี้แม่ครูแอนและน้าสาวไปเที่ยวเมืองอินเดีย : ตามรอยพระพุทธเจ้ามาเลยได้โอกาสหาซื้อผ้าสีสันสดสวยมาไว้สำหรับผูกบนบัวด้วยเลย

       เมื่อลูกๆ หลานๆ ไปถึงในตอนเช้า  ต่างก็จุดธูป, เทียน  และวางดอกไม้ที่สรรหามาไหว้กระดูกของบรรพบุรุษตนเอง (ซึ่งหลายๆ บัวต่างก็เป็นบรรพบุรุษ ปู่ย่าตายาย ของพวกเราในหมู่บ้านอยู่แล้ว....เลยต้องจุดธูป,เทียนไหว้กันเกือบทุกบัว)

       ลูกๆ หลานๆ ต่างก็มาพบปะกันที่นี่เอง  ใครที่เพิ่งกลับบ้านมา(จากที่ไปทำงานที่ไกลๆ , อยู่จังหวัดอื่นๆ ก็จะพยามกลับมาในวันนี้) ก็เลยถือเป็นโอกาสดีที่ญาติๆ จะได้มาพบปะกันอีกครั้งในวันว่าง

        หลังจากจุดธูป,เทียนแล้ว  พระท่านก็มาถึง  พอดีว่าในวันนี้จะต้องเอากระดูกของทวดที่เพิ่งเสียไปไม่นานมานี้ใส่ลงในบัวตามที่ท่านสั่งไว้ด้วย  พ่อครูแอนเลยมานิมนต์นัดหมายพระท่านถึงกิจที่เพิ่มเข้ามา

         พระท่านจะทำพิธีสวดตามบัวต่างๆ อีกครั้งก่อนที่จะไปทำพิธีร่วมกันที่ศาลา

....สิ่งสุดท้ายที่เหลือให้เห็นเพียงเศษกระดูกในบัว....

ที่ลูกหลานมากราบไหว้เพื่อแสดงออกถึงความกตัญญูกตเวทิตา

แต่สิ่งที่จะคงอยู่ตลอดไป คือ "คุณงามความดี" ที่สร้างไว้

ให้คนรุ่นหลังได้กล่าวขานถึงชั่วกาลนาน

คุณได้ข้อคิดอะไรเพิ่มเติม....จากเชิงตะกอนภาพนี้บ้างไหมคะ

หมายเลขบันทึก: 256497เขียนเมื่อ 21 เมษายน 2009 07:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:37 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (19)

ได้ความคิดว่า.."มีชีวิตอยู่พึงทำเวลาเหล่านี้ให้มีค่าที่สุดค่ะ"..พี่แอนที่น่าร๊ากกกของน้องๆ..

คิดถึงๆๆๆๆๆๆจริงๆ..

ปิดเทอมแล้วไปเที่ยวไหนมาบ้างคะ..แอ๊วตอนนี้พักผ่อนอยู่กับพี่สาวที่ขอนแก่นค่ะกะมีนัดบวชชีพราหมณ์กับเพื่อนค่ะ..

พยายามใช้เวลาให้คุ้มค่าที่สุดค่ะ..พี่แอน..

พี่แอนดูแลสุขภาพด้วยนะคะ..มีความสุขมากๆนะคะ..^^

แงๆๆๆๆๆๆๆไม่ว่างกำลังอบรมตามมาดูเลย อิอิๆๆๆๆๆๆ

Pเอ๊ย...เจ้าแอ๊วน้องรัก!!

  • เรามาว่ากันเรื่องด้วยความคิดคำนึงถึงซึ่งกันและกันก่อนก็ได้เนาะ.....พี่นะ...ก็คิดถึ๊ง...คิดถึงน้องมากๆ อยู่อักโขแล้วเหมือนกัน
  • กำลังคิดว่าจะได้เจอกันอีกเมื่อไหร่น้อ....คิดถึงจริงๆ นะเนี่ย
  • ถ้าพี่บอกกกว่า....ปิดเทอมนี้ไม่ได้ไปไหนอย่างเต็มๆ เนี่ย...น้องจะเชื่อพี่ไหมง่ะ....จริง..จริ๊ง...นะ
  • พี่มัวแต่ไปสอบแก้ตัวให้เด็กๆ ม.3 อยู่น่ะ  (เค้าอยากสอบผ่านเร็วๆ เลยจองคิวครูกันใหญ่เลย ....ครูแอนเลยคิวแน่นเอี๊ยด...ยิ่งกว่านางเอกวิก 7 สีซะอีกนะเนี่ย(ช่วงนี้) 555555 )
  • พี่พลอยยินดีด้วยใจจริงนะคะน้อง....เมื่อได้ข่าวว่าน้องมีนัดจะไปบวชชีพราหมณ์กับเพื่อนๆ ....อนุโมทนาบุญด้วยนะจ๊ะน้องคนดีของพี่
  • จริงด้วย....เนาะ..."มีชีวิตอยู่พึงทำเวลาเหล่านี้ให้มีค่าที่สุดค่ะ" .....ขอบใจจ้าสำหรับข้อคิดดีๆ ที่เพิ่มเติมเข้ามาสร้างสรรค์ให้ในบันทึกนี้
  • คิดถึงน้องเสมอนะคะ....พี่สาวคนไกล

หวัดดีค่ะ...ครูพี่ต้อย...P

  • หนูได้ข่าวว่าไปรวมตัวกันหลายคนเลยนะคะพี่ต้อย
  • แน๊...มีเห็นภาพครูพี่พรรณากับพี่ครูคิมเดินเกี่ยวก้อยกันด้วยเลยเหรอคะพี่ต้อย (น้องเอก...ผู้ไม่ดื้อ(ฟ้อง)555)  กระหนุงกระหนิงจนน่าอิจฉาเชียวนะคะเนี่ย....อี๊....ขอบตาร้อนผ่าวแล้ว
  • พี่ต้อยสบายดีนะคะ....น้องหายไปนานเลย
  • ยังจำได้ใช่มั๊ยคะพี่
  • อบรมยังไงก็ต้องดูแลสุขภาพด้วยนะคะพี่ต้อย
  • ขอบคุณค่า

สบายดีนะครับ...

ผมแวะมาเยี่ยม...มาเป็นกำลังใจ ด้วยเหมือนกัน

ไม่มีรูป  สวัสดีค่ะคุณibm

  • ขอบคุณนะคะสำหรับการแวะมาเยี่ยมมาเยือน
  • ประเพณีไทยทางใต้งดงามยิ่งเช่นนี้แหละค่ะ  ไม่ว่าจะพุทธหรือมุสลิม  ความงดงามแห่งขนบธรรมเนียมประเพณีของทางใต้เราก็ยังคงน่าศึกษาและสนใจเสมอเหมือนภาคอื่นๆ
  • ขอบคุณค่ะ

P  สวัสดีค่ะ อาจารย์แผ่นดิน

  • อาจารย์มักจะแวะมาเยี่ยมครูแอนเสมอๆ
  • นี่คือมิตรภาพที่ซาบซึ้งตลอดมา
  • ไม่ว่าเราจะได้เจอะเจอกันหรือไม่ก็ตาม  แต่มิตรภาพที่อาจารย์หยิบยื่นมาให้นั้น  ครูแอนต้องขอขอบคุณมาตรงนี้นะคะ
  • หลานๆ และคุณแม่ของหลานๆ(คุณแดนไท) คงสบายดีนะคะ
  • ฝากความระลึกถึงพวกเขาผู้เป็นดวงใจของอาจารย์ด้วยใจจริงค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ

* แวะมาดูวันว่าง

* เออหนอ! ตอนมีชีวิตอยู่มักจะอ้างว่าไม่ว่างรอเดี๋ยว เมื่อสิ้นแล้ววันนี้เองต้องว่างละนะ

* ขอชื่นชมกับครอครัวใหญ่ของครูแอนที่ทุกคนตั้งมั่นในการพัฒนาเพื่อชุมชนของตน         

* สุขกายสุขใจนะคะ

สวัสดีค่ะ

  • ขออนุโมทนาสาะด้วยกับการทำกุศลครั้งนี้ด้วยค่ะ
  • พี่คิมอยู่ที่โรงเรียน  คือมานอนค้างได้ ๒ คืนแล้วค่ะ
  • วันนี้กลับบ้านและมานอนใหม่ในวันจันทรืกับอังคาร
  • จัดค่ายนักเรียนค่ะ

P สวัสดีค่ะพี่พรรณา

  • ขอบคุณนะคะพี่
  • ที่เข้ามาช่วยเหลือเกื้อกูล  ทำให้การทำงานในชุมชนมีผลดีเกินร้อย  ชาวบ้านชื่นชมกิจกรรมดีๆ ที่พี่ๆ น้องๆ และหลานๆ เข้ามาช่วยเหลือ
  • ขอบคุณจากใจจริงๆ
  • ทีแรกก็เกรงใจนิดนึงน่ะค่ะ...ประมาณว่า...มันเป็นครอบครัวใหญ่จริงๆ แล้วพี่ก็ต้องคลุกวงในไปกับน้องด้วย
  • แต่พี่,หลาน,และนายขจิตก็เข้าไปอยู่ในใจของครอบครัวใหญ่ครอบครัวนี้  รวมถึงชุมชนบ้านลำไพลด้วย
  • ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
  • อา....นายอำเภอเพิ่งมาประชุมที่วัดเมื่อวานนี้เองล่ะค่ะ...ในเดือนหน้านี้...ที่ชุมชนของเรากำลังจะจัดงานฉลองพัดยศให้เจ้าอาวาสในวัดอีกแล้วล่ะค่ะพี่....ที่บ้านหนูคงวุ่นกับงานและสนุกกับงานที่ตนเองต้องเข้าไปมีส่วนร่วมในงานอีกเช่นเคยล่ะค่ะพี่
  • มาเที่ยวงานวัดกันใหม่ซักรอบมั๊ยคะ 5555

 

P  สวัสดีค่ะพี่ครูคิม

  • หนูได้ยินได้รับฟังกิจกรรมการทำงานเพื่อเด้กและเพื่อโรงเรียนของพี่ครูคิมมานักแล้ว
  • รอแต่....เมื่อไหร่จะได้เจอตัวจริงเสียงจริงเสียที
  • ข่าวว่าดูไม่ออกเลยว่า "คนนี้แหละพี่ครูคิม"  เพราะดูจะสาวเกินอายุจริงเสียด้วยซ้ำ
  • หนูคงโชคดีเจอพี่ในงาน Gotoknow Forum นี้นะคะ
  • ขอบคุณค่ะพี่....พระคุ้มครองให้อยู่เย็นเป็นสุขนะคะ

สวัสดีครับคุณครูแอน

จากบันทึกน้ำชุบส้มขาม มาถึงบันนี้หลายวันแห่งการเดินทาง

ผี"ที่เชิงตะกอน ให้ความรู้สึกถึงคำว่าเผาผีได้ดี เพราะไปร่วมบ่อย เห็นการที่ทุกคนเอาไม้คนละดุ้น เพื่อไปเผาผี ผมว่าไม้ที่เอาไปเผามันมีนัยทางความเชื่อครับ

สวัสดีครับ  มาส่งดอกไม้แทนคำขอบคุณที่เข้าไปทักทายครับ

 

สวัสดีครับ เป็นประเพณีอันดีงาม สร้างสรรค์ให้ชีวิตมีคุณค่า น่าชื่นชม คนดีดีก็คิดทำแต่สิ่งดีดี ขอให้มีความสุขโชคดีครับ

สวัสดีค่ะ

  • Pบังหีม
  • อ้าว....ความรู้ใหม่ของครูแอนเลยค่ะบัง
  • เรื่องนัยทางความเชื่อที่บังบอกมาน่ะค่ะ  เชิงตะกอนไม่ค่อยได้เห็นแล้วค่ะ  คนเมื่อก่อนเค้าต้องช่วยกันนะคะ  ไปช่วยกันขนไม้มาเผาศพที่นอนอยู่เค้าคงต้องมีความสมัครสมานสามัคคี กัน  มีน้ำใจเอื้ออารีต่อกันะคะ  ถึงจะช่วยกันให้งานเผานั้นสำเร็จลงได้
  • แต่ยังไงประเพณีนี้  ก็เป็นประเพณีที่รวมเอาลูกๆ หลานมาพบเจอกันได้ดีอีกประเพณีหนึ่งเชียวค่ะ
  • ขอบคุณนะคะบัง...คิดถึงๆๆค่ะ

 

  • Pนายก้ามกุ้ง
  • ขอบคุณสำหรับดอกไม้นะคะ
  • ใช่ดอกบัวมั๊ยคะ
  • ขาวสะอาดตานะคะ
  • ขอบคุณค่ะ

 

  • Pขอบคุณค่ะท่าน ผ.อ.ใจดี
  • โอ...น้องม่อนตัวสูงขึ้นเยอะเลยมั๊ยคะนั่น
  • คิดถึงเด็กชายม่อนจัง
  • ดูแลสุขภาพด้วยนะคะคุณตาของน้องม่อน
  • ขอบคุณทุกๆ ท่านค่ะ

สวัสดีค่ะมาทักทาย เป็นกำลังใจดีๆนะคะ

 

สุขกาย สบายใจนะครับ..

แวะเอากำลังใจมาฝาก

สวัสดี ครับ คุณครู

P Lioness_ann

ชอบบันทึกนี้ จังเลย ครับ

ปัจจุบัน กระดูกของบรรพบุรุษ ของผม ก็เก็บไว้ที่วัด เช่นเดียวกัน

การไปวัด ทำบุญ และได้กราบไหว้บรรพบุรุษ จึงเป้นเรื่องดี

ไม่ต้องเลือก เทศกาล  เลือกตามใจปรารถนา  แค่นี้ ...ก็มีความสุข แล้วครับ

.....และชอบคำนี้ ด้วยเช่น กัน ครับ  "วันว่างที่ป่าช้า".....

เห็นสัจจธรรม จริง ๆ ครับ ครู

 

ว่าง เป็นเป้าหมายสูงสุดในพระพุทธศาสนา ฉะนั้น ผมเห็นว่า คนแต่ก่อนเขาคงปรารถนาให้บรรดาลูกหลานของชาวใต้ ได้รู้จักคำว่า ว่าง ถึงแม้มิได้มีนัยโดยตรง ถึงคำว่า สุญตา ที่หมายถึง ว่างจากการยึดมั่นถือมัน โดยเฉพาะถือมัน ยึดมัน ว่า เป็นตัวกู ของกู ดังที่หลวงพ่อพุทธกล่าวอยู่เสมอ อย่างไรก็ตาม ว่าง ในความหมายของวันว่างถึงแม้เป็นเรื่องของวันที่ว่างจากเทวดาคุมครอง จึงมุ่งหวังให้คนได้ประกอบความดี ที่ตรงกับพุทธศาสนาว่า การทำกุสลให้ถึงพร้อม ละเว้นความชั่ว เว้นจากการเบียดเบียนทุกสรรพสิ่งรวมถึงตัวเองด้วย ในนามของการหยุดการกระทำที่ไม่ใช่เรื่องบุญเรื่องกุศลเสียให้หมด และแน่นอนยอมส่งผลต่อ "ความสะอาด บริสุทธิ์ของจิต" โดยตรง เพราะ เมื่อคิดสะอาด กระทำบริสุทธิ์ จิตก็จะบริสุทธิ์ตาม จึงเป็นเรื่องของ ว่าง จากการแปดเปื้อนสิ่งไม่ดีทั้งหลาย นั่นเอง

เขามาอ่านข้อมูลเลยอยากแลกเปลี่ยนครับ

สวัสดีค่ะคุณบุยเลิศ

Ico48
บุญเลิศ

ขอบคุณมากมายค่ะ...ที่มาช่วยเสริมและเติมแต่งด้วยการแลกเปลี่ยน เรียนรู้แง่มุมของความรู้ที่ควรทราบและความคิดที่แตกประเด็นได้อย่างดี

ขอบคุณจริงๆ ค่ะ  เลยทำให้บันทึกนี้ของครูแอนให้มีความหมายและมีสีสันขึ้นอีกอักโข

เห็นด้วยเป็นที่สุดเลยค่ะ " เมื่อคิดสะอาด  การกระทำบริสุทธิ์  จิตก็จะบริสุทธิ์ตาม  จึงเป็นเรื่องของการ "ว่าง" ---ว่างจากการแปดเปื้อนสิ่งไม่ดีทั้งหลายนั่นเอง"

บุญรักษานะคะคุณบุญเลิศ

ขอบคุณค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท