บันทึกแห่งความรักส่งท้ายเดือนแห่งความรักครับผม...


เป็นกำลังใจให้ทุกหัวใจที่มีรักครับผม...

                เดือนนี้เป็นเืดือนแห่งความรักเลยขอเขียนบันทึกส่งท้ายเดือนนี้ ด้วยบันทึกแห่งความรักสักบันทึกนะครับ กับบันทึกแห่งความรักในมุมมองของผมครับ...

 



ความรักคือจุดเริ่มต้นของคนสองคน คือ "ฉัน" กับ "เธอ"...

"ฉัน" มาพร้อมกับทุกอย่างที่เป็นตัวฉัน...

และ   "เธอ" ก็มาพร้อมกับทุกอย่างที่เป็นตัวเธอ...

และเมื่อความรักเกิดขึ้นความเป็น "เรา" ก็เกิดขึ้นมาพร้อม ๆ กัน...

ความเป็น "เรา" ที่หมายถึง "ฉัน" และ "เธอ"...

หลาย ๆ คนอยากให้ "เรา" คือทั้งหมดที่เป็นทั้ง "ฉัน" และทั้งหมดที่เป็นทั้ง "เธอ"...

แต่อย่าลืมนะครับว่า "ฉัน" ก็ยังอยากมีพื้นที่ส่วนตัวของฉัน...

และ "เธอ" ก็ยังอยากมีพื้นที่ส่วนตัวของเธอ...

เว้นช่องว่างระหว่าง "เรา" ไว้เป็นพื้นที่ส่วนตัวของกันและกันบ้างก็ดีนะครับ...



...เป็นกำลังใจให้ทุก ๆ หัวใจที่มีรักครับผม...

 

หมายเลขบันทึก: 245384เขียนเมื่อ 27 กุมภาพันธ์ 2009 21:53 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:22 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (22)

จริงมั๊ยคะ..ที่ความรัก...รูปแบบนี้..มักทำให้เรารู้สึกคับแคบมากกว่าความรักแบบทั่วๆไป....เพราะมันมักจะจำกัดมากขึ้นเรื่อยๆ..จากเรา..เป็นครอบครัวของเรา..และ...ฯ

แวะมาทักทายค่ะ..^^

 

พื้นที่ส่วนตัว.. ฮือ ตั้งแต่แต่งงานมา พื้นที่นี้ลดลงไปจนเกือบจะไม่มีเหลือไว้แล้วครับ ที่สำคัญ "เรา" ก็ไม่อยากให้มีอยู่อีกเหมือนกัน

สวัสดีคะ

เห็นด้วยนะคะ กับคุณดิเรกนะคะ ทุกคนอยากมีพื้นที่ส่วนตัวและความเป็นส่วนตัวบ้างถึงแม้จะรักมากแค่ไหนก็ตาม

  • ขอบคุณครับ

เห็นด้วยค่ะ 

เว้นช่องว่างระหว่าง "เรา" ไว้เป็นพื้นที่ส่วนตัวของกันและกันบ้างก็ดี

เพราะบางทีควรปล่อยให้มีอิสระในการมีพื้นที่ส่วนตัวบ้าง เพื่อให้ทบทวนอะไรๆด้วยตัวเองบ้าง(แต่ก็ไม่ทุกครั้ง ^-^ )

แวะมา....จารึกอักษร

มีความรักที่สดใส เข้าใจในกันและกัน  นะคะ

ขอบคุณค่ะ

ครับ... คุณครูแอ๊ว

ความรักรูปแบบนี้ต้องใช้การเรียนรู้และความเข้าใจกันอย่างมากนะครับ...

การรักษาความสมดุลย์ ความพอดี ความลงตัว ค่อนข้างทำได้ยากกว่าความรักรูปแบบอื่น ๆ ครับผม...

ทุกรูปแบบของความรักย่อมต้องการการเรียนรู้และเข้าใจครับผม...

ขอบคุณมากครับ...

ครับ... อ. จารุวัจน์

พื้นที่ส่วนตัวอาจจะหายไป แต่ก็มีพื้นที่ที่สดใสของเจ้าตัวน้อยเข้ามาแทนที่นะครับ...

เป็นความสุขเล็ก ๆ ของครอบครัวครับผม...

ขอบคุณมากครับ...

ครับ...พี่ประกาย ประกาย~natachoei ที่~natadee

เว้นช่องว่างไว้สักนิดระหว่าง "เรา" เพื่อทั้ง "เธอ" และ "ฉัน" ครับ...

ขอบคุณครับผม...

ครับ...คุณสายธาร @..สายธาร..@

เช่นกันนะครับ...

มีความสุขที่จะได้รัก ได้เรียนรู้และเข้าใจในความรักครับผม...

ขอบคุณมากครับ...

ชอบค่ะ เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง

มีมุมมองความรักมาแลกเปลี่ยนค่ะ

เรื่องเกิดจากเธอกับฉัน เริ่มต้นนั้นเป็นแค่คนรู้จัก แล้วค่อยๆเปลี่ยนเป็นคนรู้ใจ เราต่างเรียนรู้ความเป็นตัวตนของแต่ละคนมากขึ้น อาจจะเป็นได้แค่คนรู้จักเท่านั้น หรือเราอาจข้ามผ่านจากคนรู้จักมาเป็นแค่คนรู้ใจเรียนรู้กันไปและจบลงที่คำว่าเพื่อนที่ดีที่สุดก็อาจจะเป็นได้ แต่หากเราพร้อมที่จะใช้คำว่าคนรัก เรารักกัน เราต้องพร้อมที่จะรับรู้และแบ่งปันความรู้สึกของกันและกัน

ตกลงว่าเธอกับฉันเราเป็นคนรักกัน แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าชีวิตเธอเป็นของฉันและชีวิตฉันเป็นของเธอ ชีวิตฉันยังเป็นของฉันและชีวิตเธอก็เป็นของเธอ เพียงแต่ต่อจากนี้ไปชีวิตของเราทั้งสองคนจะเดินเคียงข้างกันบนเส้นทางเดียวกัน โดยมีเป้าหมายของคำว่าครอบครัวของเราเข้ามาเป็นส่วนเติมเต็มเพื่อเพิ่มคุณค่าของการมาใช้ชีวิตร่วมกัน ตลอดเส้นทางที่เราได้เลือกที่จะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเราจะต้องไม่หลงลืมว่าคนที่อยู่เคียงข้างกันนั้นจริงๆแล้วก็คือเธอกับฉัน ที่มีความเป็นตัวเธอและตัวฉัน เธอและฉันต่างมีสิทธิ์ใช้ชีวิตของตัวเองได้อย่างที่อยากจะเป็น เพียงแต่ต้องอยู่บนความเหมาะสม ความเกรงใจ การให้อภัย และการให้เกียรติกัน

ในมุมมองของฉันไม่จำเป็นที่เธอต้องเข้าใจทุกๆอย่างในความเป็นฉันเพียงแค่เธอให้ความใส่ใจฉันในบางเรื่องที่ฉันต้องการก็เพียงพอแล้ว ไม่จำเป็นต้องทุกเรื่อง ทุกอย่าง ทุกเวลา เพราะมันจะทำให้เธออึดอัดไม่เป็นตัวของตัวเอง และเช่นเดียวกันฉันพร้อมจะเข้าใจเธอ พร้อมจะฟังเธอ พร้อมจะอยู่เคียงข้างเธอในทุกๆที่ที่เธอต้องการ และพร้อมที่จะให้เธอแสดงความเป็นตัวของเธอ โดยไม่ทำลายและทำร้ายความรู้สึกของกันและกัน

ฉันไม่ได้คาดหวังว่ารักของฉันต้องสวยงามกว่าใครๆ ไม่คาดหวังว่าฉันจะไม่มีน้ำตา ฉันรู้เพียงแค่ว่า เมื่อใดที่ฉันมีน้ำตา ไม่ว่าจะเรื่องอะไร เธอจะไม่ปล่อยให้เรื่องระหว่างเราจบลงง่ายๆ เพราะใช้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผล

ความรักอาจเป็นเรื่องของความรู้สึก แต่ลึกๆแล้วทุกคนรู้ดีว่า มันมีเหตุผลของมัน ความรักคือส่วนผสมของสมองและหัวใจ ตามสัดส่วนที่ต่างกันออกไป ตามอารมณ์และความอ่อนไหวของแต่ละคน

“ไม่ต้องรักเท่าฟ้า แต่ขอให้รักเท่าเดิม ไม่ต้องมีเพิ่มเติม แต่รักไม่น้อยลงไป ไม่ต้องรักกันชั่วนิรันด์ ตราบที่ฉันนั้นยังหายใจ ขอให้เหมือนเดิม”

ชอบเพลงนี้มากมาย เพราะท้ายที่สุดแล้วความรักก็เป็นแค่ความรู้สึกเริ่มต้นของชีวิตคู่ ต่อแต่นี้ไปอีกนานเท่านานนั่นเป็นสิ่งที่ต้องเรียนรู้กันต่อไประหว่างเธอกับฉัน

ขอบคุณค่ะ

ครับ...น้องลูกปลา

...ความรักอาจเป็นเรื่องของความรู้สึก แต่ลึกๆแล้วทุกคนรู้ดีว่า มันมีเหตุผลของมัน ความรักคือส่วนผสมของสมองและหัวใจ ตามสัดส่วนที่ต่างกันออกไป ตามอารมณ์และความอ่อนไหวของแต่ละคน...

เรียนรู้ที่ีใช้สมองและหัวใจกับความรักให้ลงตัวนะครับ...

เป็นกำลังใจให้ครับผม...

ขอบคุณมากครับ...

รูปประจำ blog นี้ดูดีนะ

คนรักกัน อย่าลืมให้อิสระแก่กันและกันด้วยนะคะ 

รักตัวเองมากเท่าไร...ยิ่งแบ่งรักให้สรรพสิ่งได้มากเท่านั้น

ต่าง...จากเห็นแก่ "ตัว"ตน...

อันเนื่องจาก...แม้แต่รักตนยังรักไม่เป็น...จึงยากที่จะรักสรรพสิ่งใดใดได้...เพราะเราเพียงแค่ยึดการเห็นแก่ "ตัว"ตน อย่างปราศจาก "รัก"

(^___^)

ขอแสดงความยินดี...กับว่าที่ Ph.D student program คนใหม่นะคะ

ถ่ายทอดเรื่องของหัวใจออกมาได้ดีมากเลยครับ

เห็นคุณค่าของการมีกันและกัน แล้วต้องไม่ลืมพื้นที่ส่วนตัวของกันและกันด้วย ใช่เลยครับ

ขอบคุณครับ

ครับ...พี่แก้ว แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช

ขอบคุณครับผม...

ภาพนี้เพื่อนเอกเป็นคนถ่ายตอนไปเที่ยวเชียงใหม่ครับ นั่งทานกาแฟหลัง มช.ครับ...

ควรมีพื้นที่ว่างระหว่างความรักบ้างครับผม...

ครับ...คุณ Ka-Poom

มากกว่า "ความรัก" คือต้อง "เมตตา" ตัวเราเยอะ ๆ นะครับ...

เมตตาตัวเราได้แล้ว ก็สามารถเผื่อแผ่ไปยังคนรอบข้าง รวมถึงเพื่อนมนุษย์ทุก ๆ คนได้ด้วยนะครับ...

"กับอีกบทบาทบนถนนแห่งการทดสอบความเป็นตัวตนของเราครับผม"...

ขอบคุณมากครับ...

ครับ...คุณกบ ข้ามสีทันดร

...เห็นคุณค่าของการมีกันและกัน แล้วต้องไม่ลืมพื้นที่ส่วนตัวของกันและกันด้วย...

พื้นที่ส่วนตัวเพื่อการแบ่งปันเพื่อเพื่อนมนุษย์ครับผม...

ขอบคุณมากครับ...

บันทึกปิดท้ายเดือนแห่งความรักด้วยคนนะคะ...

We're all born for Iove.

It's the principle excistence and its only end.

ครูแป๋ม

ครับ...คุณ ครูแป๋ม

Take a little space between you and me for us...

and try to do the best for our love...

ขอบคุณครับผม...

มาส่งท้ายเดือนแห่งความรักด้วยคนค่ะ คุณ Direct ในมุมที่แอบหวาน ความรักมีสวนที่เป็นส่วนตัวที่ไม่นำมาซึ่งความเสียใจให้อีกฝ่าย และส่วนที่แชร์เพื่อให้อีกฝ่ายมีความสุข สุดท้าย ถ้าเป็นความรัก ก็ The two of us เสมอค่ะ

ครับ...คุณ ทรายชล

ขอบคุณครับที่เข้าม่ทักทายกับบันทึกแอบหวาน...

Give Care Share for our Love...

ขอบคุณครับผม...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท