๓๐.มองอย่างครู


"เราจะช่วยเหลือเด็กเหล่านี้ หรือเด็กที่มีพฤติกรรมเช่นนี้ ให้เป็นผู้มีความสุภาพทั้งกาย วาจาได้อย่างไร" เพราะเป็นคุณลักษณะข้อหนึ่งของคุณธรรมพื้นฐาน 9 ประการ

        วันเสาร์ที่ 9 สิงหาคม 2551 ได้นั่งพักผ่อนอยู่ที่ริมสระน้ำของมหาวิทยาลัย....เป็นความบังเอิญได้พบกับสถานการณ์จริงอีกรูปแบบหนึ่ง  คือการบันทึกถ่ายทำภาพยนต์สารคดีเกี่ยวกับเด็กติดเกม  ของนักศึกษาสาขาเทคโนโลยี  มีผู้กำกับการแสดง  ช่างภาพ ช่างกล้องและทีมงาน  อาจารย์  และกลุ่มนักเรียนชายหญิง ประมาณระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นนับได้ 30 กว่าคน  นักเรียนอยู่ในชุดพลศึกษาสวมกางเกงวอร์มขายาว เสื้อมีตราโรงเรียน  ส่วนนักเรียนหญิงนอกเครื่องแบบ

        ทันทีที่ได้เห็น  เด็ก ๆ ก็มีความสุขขึ้นมานิด ๆ เพราะเด็กเหล่านี้เป็นเด็กในวัยเล่าเรียน (บางครั้งก็แอบช่วยเด็ก ๆ สร้างฝันและเพราะความรักเด็กเป็นทุน เด็ก ๆ ทุกคนไม่ว่าจะมาจากไหน ชาติใดจะน่ารักทุกคน) ภาพที่เห็น ทำให้นึกถึงลูกศิษย์ที่อยู่บ้านนอก บ้านป่า บนเขา   ห่างไกลความเจริญ และรู้สึกอิจฉาเด็กเหล่านี้ที่เป็นผู้มีบุญวาสนาเกิดมาเป็นคนในเมืองกรุง  คงเป็นลูกผู้มีอันจะกิน  แต่ละคนมีโทรศัพท์มือถือ  มีเกม มีเครื่องเล่นไอที  เสื้อผ้าที่สวมใส่  บุคลิกท่าทางคงได้กินอิ่มนอนหลับ  คงไม่ได้ไปรับจ้างใช้แรงงานเป็นกรรมกรในท้องไร่ท้องนาเหมือนเด็ก ๆ ของเราที่เป็นเด็กยากจน ขาดแคลนและขาดโอกาสไปแทบทุกอย่าง และอยากจะรู้ว่าเป็นเด็กเหล่านี้มาจากโรงเรียนใด  ด้วยความสนใจจึงนั่งเฝ้าดูและสังเกตว่าเขาจะทำกิจกรรมอะไรต่อไป  ภายหลังได้ทราบว่าเด็ก ๆ มาร่วมกิจกรรมการบันทึกถ่ายทำละคนสั้นสารคดีเรื่องเด็กติดเกม

         เพียงไม่นานความอิจฉาประกอบกับความชื่นชมได้ลดลงทีละน้อยและหายไปในที่สุด  กลับมีความภาคภูมิใจเข้ามาแทนที่ความอิจฉานั้น  เพราะว่าเด็กเหล่านี้เริ่มส่งเสียงเอะอะ โวยวาย เรียกสรรพนามไม่สุภาพ ด่าว่ากันด้วยถ้อยคำหยาบคาย เหมือนไม่ได้ผ่านสถานศึกษามาก่อนเลย  ในขณะที่ผู้กำกับบอกให้ทำอะไร ๆ จะใช้กิริยาไม่สำรวม  ตะโกนต่อรอง พูดจาไม่มีหางเสียง ไม่มีการกล่าวขอโทษ  หรือแม้แต่เจอผู้ใหญ่ครั้งแรกก็ไม่ยกมือไหว้  เตะถีบ หยอกล้อกัน แม้จะพยายามยอมรับว่าเป็นธรรมชาติและวัยของเด็กรุ่นนี้ก็ตาม  นอกจากนี้เด็กเหล่านี้ไม่มีความเกรงใจหรือเคารพผู้ใหญ่ที่นั่งอยู่รอบ ๆ ไม่รักษาชื่อเสียงของโรงเรียน

         บังเอิญอาจารย์ของมหาวิทยาลัย.... 2 ท่าน ได้มานั่งโต๊ะเดียวกันกับเรา  จึงได้ถือโอกาสสนทนาแสดงความคิดเห็นต่อเด็กกลุ่มนี้  และถือโอกาสแนะนำตัวเองว่าเป็นครูสอนอยู่ที่โรงเรียนบ้านนอก  ต่างจังหวัด  และสอนเด็กระดับเดียวกันนี้ด้วย  นักเรียนของเราไม่พูดจาหยาบคาย  มีสัมมาคารวะ  รู้จักรักษาชื่อเสียงของโรงเรียน และไม่ตะโกนโวยวายเช่นนี้  แม้แต่การใช้สรรพนามที่สุภาพกับเพื่อนๆ และตัวเองไม่นิยมใช้ภาษาสมัยพ่อขุนรามฯ

        อาจารย์ท่านหนึ่งได้ถามนักเรียนชายคนหนึ่งว่ามาจากโรงเรียนไหน  คำตอบก็คือภาษาห้วน ๆ ไม่มีหางเสียงว่า "โรงเรียนห.....น...."  ทั้งนี้มิบังอาจตำหนิครู อาจารย์ของโรงเรียนแห่งนี้ หรือพ่อแม่ ผู้ปกครองของเด็ก  เพียงแต่ต้องการให้สังคมได้รับรู้  โดยเฉพาะครู อาจารย์ว่า "เราจะช่วยเหลือเด็กเหล่านี้ หรือเด็กที่มีพฤติกรรมเช่นนี้ ให้เป็นผู้มีความสุภาพทั้งกาย วาจาได้อย่างไร" เพราะเป็นคุณลักษณะข้อหนึ่งของคุณธรรมพื้นฐาน 9 ประการ

 

หมายเลขบันทึก: 216779เขียนเมื่อ 15 ตุลาคม 2008 19:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 02:45 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (46)

สวัสดีครับ

  • แวะมาอ่าน
  • และมามองแบบครู คิมครับ
  • สาระดี ๆ ที่มีให้แก่เด็ก ๆ
  • มีค่ามากๆ
  • ขอบคุณครูคิมครับ
  • คิดถึงอย่างแรง

มาไม่ทัน พี่โย่งอีกแล้ว แงๆๆๆๆ

เป็นเรื่องใหญ่และเรื่องสำคัญที่ต้องช่วยกันมากๆค่ะ สังคมไทยต้องการการเยียวยา ยาใจคนจน... อิอิ

คิดว่าจะเป็นคนแรก

ตามครูโย่งและคุณพอลล่ามาคะ

มาดูเด้กติดเกมสืและข้อคิด

เด็กนักเรียนในเมืองก็แบบนี้แหละครูคิม

ยิ่งตอนนั่งฟังเขาคุยกันตอนขึ้นสองแถว รับไม่ได้

เจริญพร โยมครูคิม

เด็กยุคนี้คำว่า คุณธรรมพื้นฐาน

ไม่มีอยู่ในสมองเสียแล้วโยมครู

 

เจริญพร

คุณครูคิมเด็กบ้านนอกก็เริ่มทำตัวอย่างที่เห็นในทีวี ละครมากขึ้นนะ ยิ่งมิวสิกเพลงฮิต ที่มีตัวหนอน...นะ จบเพลงก็ด่ากันให้เด็กเห็นมากๆ ทำไมเห็นล่ะ ก็เพราะเพลงเพราะ น่าฟัง แต่ฟังไปพร้อมมิวสิกวีดีโอประกอบ รับไม่ได้เหมือนกันค่ะ..

อาจเป็นเพราะสังคมของที่นั่นด้วยละมั้งคะ

สภาพแวดล้อมของเขาเต็มไปด้วยกิริยาอย่างนั้น

จึงนำพาให้พฤติกรรมของพวกเขาเป็นไปด้วย

จริงๆหนูว่าก็มีทุกที่แหละค่ะ อยู่ที่สภาพแวดล้อมมากกว่าว่าดีแค่ไหน

รวมถึงคนรอบข้างที่พวกเขาอยู่ร่วมด้วยค่ะ...

คืนนี้ฝันดีนะคะครู...

เข้ามาเยี่ยมค่ะ ในฐานะที่เป็นครูเหมือนกัน เด็กที่โรงเรียนก็เป็นอย่างนี้นะคะ ติดเกมส์ พูดจาหยาบคาย แต่ส่วนน้อยนะคะที่เป็นอย่างนี้ ไม่ใช่ไม่ตักเตือนเด็กนะคะ แต่ก็ไม่รู้จะแก้ยังไงเหมือนกัน ใครพอมีวิธีดีๆ ก็แนะนำด้วยแล้วค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

  • ครูคือผู้สร้างเส้นทางทอง
    เพราะว่าครูถือครองจรรยาเคร่ง
    แต่หากครูเป็นยักษ์เป็นนักเลง
    โลกคงเคว้งหมุนคว้างไร้ทางเดิน

    สังคมมัวมืดมิดอวิชชา
    บ่อน้ำแห่งปัญญาย่อมตื้นเขิน
    เชื่ออธรรมแพร่พันธุ์กันจำเริญ
    ระทมเทินทับโลกไฟโศกลาม

    แต่เพราะครูคือครูผู้หาญกล้า
    สร้างปัญญาให้ผองชนทนหาบหาม
    ศิษย์ไม่รู้ครูไม่ละพยายาม
    เฝ้าติดตามติดต่อมิท้อเลย

    เมื่อหนึ่งมือครูมี “ความเมตตา”
    และมือหนึ่ง “กรุณา” ไม่นิ่งเฉย
    “มุทิตา” พร้อมเพียบเกินเปรียบเปรย
    “อุเบกขา” งอกเงยในใจงาม

    ดอกไม้สุขย่อมเบ่งบานบนลานโศก
    แลรอยยิ้มบนโลกจักหลากหลาม
    ดวงแก้วแห่งปัญญายิ่งวาววาม
    ส่องประกายประกาศนามคำว่า “ครู”

    ครูคือผู้สร้างทางสวรรค์
    ด้วยสร้างสรรค์สมศักดิ์ศรีที่เลิศหรู
    มีคุณธรรมนำหน้าภาพตราตรู
    ชนเชิดชู “ครูดีศรีแผ่นดิน
  • ขอให้ครูดีอย่างพี่คิมอยู่ในบล็อกนี้ต่อไปนานๆครับ
  • ภูมิใจกับจิตสำนึกแห่งคุรุธรรมของน้องเรา....
  • จริงๆ นะ
  • ไม่ใช่ยกยอปอปั้น
  • เพราะไม่รู้จะทำอย่างนั้นไปทำไม...
  • คุรุธรรม ของ คุรุชน....
  • บทเพลงเมื่อเดือนตุลา.....
  • ขอเป็นกำลังใจนะ

พี่ชาย ชยพร แอคะรัจน์

+ หวัดดีค่ะครูคิม...ครูต้นแบบของอ๋อย...

+ อืม...เคยสอนเด็กที่พานิชย์ค่ะ...

+ บางที่ก็ซับซ้อนกว่าที่เราเห็นนะค่ะ...

+ เด็กบางคน...เลือกจะพูดกับเพื่อนค่ะ...

+ แต่กับผู้ใหญ่..เขาก็ไม่พูด...

+ เพราะนึกย้อนกลับไป...ตอนตัวเองเรียนหนังสือมัธยม...

+ อิ อิ..ก็พูดกันเกือบทั้งห้องนะค่ะ...

+ แต่พอโต..มีงานมีการทำ..ก็ไม่มีนะค่ะที่พูดแบบนั้น...

+ นึกไกลไปถึงคำพังเพยที่ว่า " สำเนียงส่อภาษา กิริยาส่อสกุล"..

+ มานั่ง ๆ นึกว่าปัจจุบันจะใช้ได้ไหม...เพราะมีหลายคนที่พูดเพราะ..แต่ใจและพฤติกรรมไม่เพราะตามวาจา...

+ อ๋อยมองว่านั่นเป็นวัยของเขาค่ะ..มีหลายคนที่ตอนวัยรุ่นไม่ได้แสดงออก...แต่มาแสดงออกตอนเป็นผู้ใหญ่...ซึ่งมีแต่พังกับพังค่ะ...

+ แต่เด็กที่เกเร หรือใช้วัยได้เหมาะสม..ถ้าหลุดพ้นวัยรุ่นมาได้...จะพบกับความเติมเต็มค่ะ...

+ อันนี้สรุปมาจากประสบการณ์ที่พบมานะค่ะ...

+ ยังไงอ๋อยยืนยันค่ะว่า...เรื่องของวัยรุ่นซับซ้อนตามเมืองที่เขาอยู่ค่ะ...ถ้าเมืองที่อยู่ซับซ้อนมาก...พฤติกรรมเด็กก็ซับซ้อนเช่นกันค่ะ...

+ แต่ไม่ได้หมายความว่าสิ่งที่เป็นมาจากสันดาน..แต่เป็นไปตามวัยมากกว่าค่ะ...

+ พอผ่านช่วงนี้ไป...ทุกอย่างจะกลับมาสู่ปกติค่ะ....

สวัสดีค่ะคุณ ครูโย่ง หัวหน้า~ natadee คนมีความสามารถ

พี่คิมพูด..เรียกนักเรียนว่า  น้องทุกคนนะคะ (น้องโย่ง)

พอโตเป็นระดับมัธยมก็จะเรียก .. คุณ (คุณโย่ง)

เช้า ๆ ..สวัสดีค่ะ...คิดถึงน้อง...จัง  (กอดกันหน่อย กอดกันนิด หอมแก้ม)

เดิมเด็กที่โรงเรียนไหว้ไม่อ่อนหวาน พูดก็ไม่ไพเราะ..แต่..ฝึก บอก อบรม ยกย่อง ชมเชย ยกตัวอย่างที่ดีงาม..

เด็ก ๆจะเรียกเพื่อว่า...คุณ..(นำหน้า)

ขอขอบคุณนะคะที่มาจุดประกายให้มีเรื่องเล่า....จากเด็กและครูบ้านนอก..โปรดรอนะคะ

สวัสดีค่ะครูคิม

เคยได้ยินเด็กบางคนเรียก "ครู..ครู" ไม่มีครูครับ ครูขา แล้วรู้สึกขัดใจมาก ถ้ามาเรียกครูวรางค์ภรณ์ จะบอกเขาว่าถ้าเรียกครูอย่างนี้ ครูจะไม่พูดด้วยนะคะ..เพราะครูไม่เคยสอนให้พวกหนูพูดกับผู้ใหญ่อย่างนี้...เจอบ่อยค่ะ เขาก็จะขอโทษและเรียกใหม่ โดยอ้างเหตุผลว่าติดมาจากคนโน้น คนนี้...แต่ถึงอย่างไร ก็เชื่ออยู่อย่างหนึ่งนะคะว่าเด็กก็คือเด็ก เขายังต้องการการชี้แนะสิ่งที่ถูก ที่ควรจากผู้ใหญ่ทุกคน...ขอให้มีความสุขกับการเป็นครูนะคะ ครูคิมของเด็ก ๆ

คุณครูคิมคะ อ่านมองอย่างครูของคุณครูคิมแล้ว ทำให้นึกถึงเด็กที่โรงเรียนของตนเองบ้าง หรือว่าทุกวันนี้เด็กไทยจะเป็นเช่นนี้หนอ...อนิจจาอนาคตของชาติ

  • พี่ชาย...ตอบเรื่องกาแฟของน้องสาวน้องเราให้แล้วนะ

พี่ชาย ชยพร แอคะรัจน์

สวัสดีค่ะน้องpaula ที่ปรึกษา~natadee คนน่ารักค่ะ

แบบนี้...ทำให้พี่คิม..

มีงานเข้า  เหมือนชาวบ้านเขาด้วยแล้วนี่

ต้องเล่าซะแล้ว...ค่ะ

เรื่องคล้าย ๆ กันค่ะ

สวัสดีค่ะคุณประกาย เพื่อนที่แสนดีค่ะ

คนแรกหรือคนหลังก็มีความหมายสำหรับครูคิมเสมอนะคะ

เด็กนักเรียนในเมืองหรือบ้านนอก  แต่ควรฝึกให้เขามีมโนสำนึก

ในการรักษาชื่อเสียงของโรงเรียนพ่อแม่ วงศ์ตระกูล

การใช้วาจาภาษาวัยรุ่นบ้างก็ไม่เป็นเรื่องเสียหาย  แต่ควรรู้จักเลือกที่เลือกทาง

ขอขอบคุณค่ะ  นอนฝันดีนะคะ

นมัสการเจ้าค่ะพระคุณเจ้าพระปลัด

เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่นะคะ  การอบรมสั่งสอนต้องใช้เวลา

และที่สำคัญต้องมีแบบอย่างให้เห็นด้วย  เจ้าค่ะ

น้องชายคนพลัดถิ่น ที่แสนดีและน่ารักเสมอค่ะ

อ่านคำกลอน  สอนใจ  ได้สติ

ดุจดั่งที่  คนพลัดถิ่น  ถวิลฝาก

เป็นครูดี  มีเมตตา  ตระหนักมาก

เป็นครูจาก  ใจงาม  ตามจรรยา (บรรณ)

ขอขอบคุณ   น้องชายดี  ที่น่ารัก

เป็นแรงผลัก  แรงใจ  ให้ใฝ่หา

เป็นแรงหนุน  ความแกร่ง  แรงพัฒนา

การศึกษา  เด็กไทย  ให้มีคุณธรรม 

สวัสดีค่ะท่าน ผอ.นายประจักษ์~natadee

ขอกราบขอบพระคุณอย่างสูงยิ่ง

ในการสนับสนุน ส่งเสริม เป็นแรงใจ

ให้ครูคิมสามารถเล่าเรื่อง เขียนเป็นบันทึก

ให้ใคร ๆ อ่านได้เป็นเรื่องเป็นราว

จะพยายามพัฒนาและรักษามิตรภาพให้ยั่งยืนค่ะ

ขอให้ท่านมีความสุขทั้งกายและจิตใจนะคะ

สวัสดีค่ะพี่ชายชยพร แอคะรัจน์ ที่แสนดี

ขอขอบพระคุณกับกำลังใจ  จริง ๆ ค่ะ

ก็เล่าเรื่องเป็นไปแบบซื่อ ๆ (ปนเซ่อ ๆ หน่อย ๆ)

กลัวจะสื่อสารไร้ทิศทางอีกอย่างค่ะ

มีอะไรก็โปรดบอกกล่าวน้องสาวนะคะ

รับง่าย ปป ปป  รร สม (ปรับปรุง เปลี่ยนแปลง รวดเร็ว เสมอ)

บทเพลงของตุลา..มีหลายเพลงค่ะ

ขอเปิดดู mp3 ทำไว้บ้างเหมือนกัน


 

  • สวัสดีคะครูคิม
  • แวะมาอ่านเรื่องของครูคิมก่อนนอนคะ
  • อยากบอกว่าเข้าใจที่ครูคิมพูดคะ เพราะพ่อกับแม่ก็เป็นคะ
  • แต่ก็เข้าใจเด็กๆเหมือนกัน
  • เด็กยังต้องการการยอมรับ  ที่สำคัญ จากกลุ่มเพื่อน
  • เพราะคิดว่าเพื่อนเข้าใจเขาที่สุด มีเวลาให้เขาที่สุด สำหรับคนอื่นเข้าใจเขาน้อยมาก เพราะฉะนั้นถ้าเพื่อนบอกว่าสิ่งนั้นดี ทำแล้วเท่ห์ก็ต้องทำตาม เมื่อทำนานเข้าก็กลายเป็นความเคยชินคะ
  • ซึ่งกลุ่มที่ครูคิมเจอ ความโก๋เก๋ของกลุ่มนี้อาจจะเป็นการแสดงกริยาที่ไม่งดงามออกมาคะ
  • ความจริงแล้วทุกๆคนรอบตัวเขาต้องเปลี่ยนความเข้าใจซะใหม่ และค่อยๆใส่ความเข้าใจเหล่านี้ไปคะ ไม่อย่างนั้นคงยากที่จะเปลี่ยน
  • คุณครูคิมโชคดีมากที่เด็กๆของครูรักและให้ความสำคัญกับคุณครู
  • เด็กของครูจึงทำตัวน่ารัก พูดจาสุภาพ และรักษาชื่อเสียงของโรงเรียนไว้ได้อย่างดีคะ
  • ขอส่งกำลังใจเพื่อให้คุณครูคิมทำงานสอนเด็กๆ อย่างดี ให้เติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดีต่อๆไปคะ
  • รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
  • รักและคิดถึงเสมอ

สวัสดีค่ะน้องแอมแปร์~natadee และคุณแม่อ๋อย

+ บางที่ก็ซับซ้อนกว่าที่เราเห็นนะค่ะ...

+ เด็กบางคน...เลือกจะพูดกับเพื่อนค่ะ...

+ แต่กับผู้ใหญ่..เขาก็ไม่พูด...

แบบนี้พี่คิมรับได้นะคะ  เพราะเขารับรู้นี่คะว่าเขามีกาละเทศะ

+ เพราะนึกย้อนกลับไป...ตอนตัวเองเรียนหนังสือมัธยม...

+ อิ อิ..ก็พูดกันเกือบทั้งห้องนะค่ะ...

+ แต่พอโต..มีงานมีการทำ..ก็ไม่มีนะค่ะที่พูดแบบนั้น...

+ นึกไกลไปถึงคำพังเพยที่ว่า " สำเนียงส่อภาษา กิริยาส่อสกุล"..

พี่คิมเคยค่ะพูดตามเพื่อน กลัวเข้าเพื่อนไม่ได้ เพื่อนบอกว่า พูดดีน่ะดัดจริต  แต่พ่อแม่บอกว่าถ้าเคยตัวก็จะพูดอยู่อีก  พูดไม่ดีใคร ๆ ก็พูดได้  ต่อมาเพื่อน ๆ กลับมาพูดสุภาพตามพี่คิมทุกคนเลยค่ะ

+ มานั่ง ๆ นึกว่าปัจจุบันจะใช้ได้ไหม...เพราะมีหลายคนที่พูดเพราะ..แต่ใจและพฤติกรรมไม่เพราะตามวาจา...

+ อ๋อยมองว่านั่นเป็นวัยของเขาค่ะ..มีหลายคนที่ตอนวัยรุ่นไม่ได้แสดงออก...แต่มาแสดงออกตอนเป็นผู้ใหญ่...ซึ่งมีแต่พังกับพังค่ะ...

อันนี้เป็นจิตสสำนึกค่ะ...พี่คิมเคยเห็นลูกผู้ดี  มีนามสกุล (ราคาแพง ๆ) พูดคำหยาบคาย  ในที่สุดเขาก็ต้องถูกตำหนิจากสังคม

+ แต่เด็กที่เกเร หรือใช้วัยได้เหมาะสม..ถ้าหลุดพ้นวัยรุ่นมาได้...จะพบกับความเติมเต็มค่ะ...

+ อันนี้สรุปมาจากประสบการณ์ที่พบมานะค่ะ...

จริงค่ะ..มโนสำนึกเขาเกิดค่ะ  ว่าครั้งหนึ่งเขาเคยได้รับการอบรมสั่งสอน การฝึกฝนมา

+ ยังไงอ๋อยยืนยันค่ะว่า...เรื่องของวัยรุ่นซับซ้อนตามเมืองที่เขาอยู่ค่ะ...ถ้าเมืองที่อยู่ซับซ้อนมาก...พฤติกรรมเด็กก็ซับซ้อนเช่นกันค่ะ...

+ แต่ไม่ได้หมายความว่าสิ่งที่เป็นมาจากสันดาน..แต่เป็นไปตามวัยมากกว่าค่ะ...

+ พอผ่านช่วงนี้ไป...ทุกอย่างจะกลับมาสู่ปกติค่ะ....

พรุ่งนี้พี่คิมมีเรื่องเล่าค่ะน้องอ๋อย

ขอขอบคุณนะคะที่จุดประกายให้พี่คิม  ทุก ๆ ท่านร่วมกันจุดประกายให้พี่คิมเล่าเรื่องนี้ค่ะ

ฝันดีนะคะ  น้องแอมแปร์ ฝันถึงป้าคิมบ้างนะคะ

รักและคิดถึงเสมอค่ะ

สวัสดีค่ะคุณเก๋น้อย คนน่ารักนะคะ

พี่คิมยอมรับนะคะว่าสังคมและสิ่งแวดล้อมเป็นปัจจัยต่อพฤติกรรมของเด็ก

แต่เด็ก..ควรจะรู้ว่า พูดกับใคร ควรแสดงกิริยาอย่างไร

ฝันดีนะคะน้องสาวคนน่ารัก

รักและคิดถึงนะคะ

สวัสดีค่ะ คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน เพื่อนที่แสนดี

เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่นะคะ  ที่โรงเรียนของครูคิมนะคะ

อบรมก่อนสอนทุกกลุ่มสาระค่ะ (คุณธรรม 9 ประการ)

ครูวิชาการ/ ผอ. ติดตามเช็คบิลค่ะ

สังเกตจากพฤติกรรมที่เด็กแสดงออก จะรู้ถึงการอบรมของครู

ขอให้มีความสุขเช่นกันค่ะ

รักและคิดถึงนะคะ

สวัสดีค่ะคุณ ครูลี่

วันพรุ่งนี้ครูคิมมีเรื่องเล่าค่ะ

แบบเดียวกันนี้ค่ะ

ขอขอบคุณ  คุณครูลี่นะคะ  ที่มาเยี่ยมให้กำลังใจค่ะ

ขอให้ดูแลรักษาสุขภาพนะคะ

เด็กในวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้า ... นอกจากพ่อแม่และครูเป็นผู้อบรมสั่งสอนแล้ว ปัจจุบันมีสื่ออื่น ๆ มากมายเหลือเกิน...และสื่อก็มักเข้าถึงเด็กมากกว่าอย่างอื่น...งานนี้ต้องร่วมด้วยช่วยกันค่ะ

  • ตามมาเห็นด้วยมากๆ
  • กับเหตุการณ์ที่เจอ
  • เพราะบางครั้งตัวเองก็เจอบ่อย
  • โชคดีมากๆที่ลูกหลานตัวเองไม่ประพฤติเช่นนั้น
  • คงทำบุญมาดี
  • เห็นแล้วได้แต่ปลง
  • คงโทษใครไม่ได้
  • แต่ต้องคิดว่าแล้วใครจะช่วยเขาได้
  • ................
  • บ่นแล้ว
  • มาชวนไปอ่านเรื่องแนวกวน.............
  • ตามมาเร็ว ที่ น้องกิ๊บโบ
  • ลองอ่านทุกๆตอนนะเจ้า

หวัดดีค่ะเด็กโข่ง สี่ซี่ คนน่ารักสุด ๆ

  • แต่ก็เข้าใจเด็กๆเหมือนกัน
  • เด็กยังต้องการการยอมรับ  ที่สำคัญ จากกลุ่มเพื่อน
  • ตรงนี้ยอมรับค่ะ  แต่เด็กควรรู้กาละเทศะนะคะ
  • คุณครูคิมโชคดีมากที่เด็กๆของครูรักและให้ความสำคัญกับคุณครู
  • เด็กของครูจึงทำตัวน่ารัก พูดจาสุภาพ และรักษาชื่อเสียงของโรงเรียนไว้ได้อย่างดีคะ
  • ขอขอบคุณนะคะที่มีคนมาจุดประกายให้ครูคิมมีเรื่องเล่าอีกแล้วนะคะ
  • ขอส่งกำลังใจเพื่อให้คุณครูคิมทำงานสอนเด็กๆ อย่างดี ให้เติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดีต่อๆไปคะ
  • ที่โรงเรียนของครูคิมมีการปรับเปลี่ยนกระบวนการทัศน์ในการทำงาน ง่ายค่ะ  ช่วยกันคิดช่วยกันทำ
  • รักและคิดถึงเสมอ เช่นกันค่ะ  ราตรีสวัสดิ์นะคะ
  • แวะมาเยี่ยมคุณครูคิมค่ะ และก็แวะมาอ่านค่ะ

    ฝากขนมชั้นกุหลาบมาให้ค่ะ เป็นอาหารตาอาหารใจรับรองได้ไม่อ้วน ขอให้มีความสุขนะค่ะ

    • ครูคิมขา
    • อย่านอนดึกนักนะคะ
    • รักษาสุขภาพด้วย
    • เป็นห่วงคะ

    สวัสดีค่ะคุณครู หนูรี

    ได้ขนมก่อนนอน  ตอนเป็นเด็ก ๆ ชอบนำขนมชั้นไปแช่แข็ง แล้วนำมาลอกเป็นชั้น ๆ ก่อนทานค่ะ

    ขอขอบคุณนะคะ  ขอให้มีความสุขนอนหลับฝันดีนะคะ

    มองแล้วเห็นลิงเต็มเลยนะครับ

    ขอขอบคุณเด็กโข่งสี่ซี่ ค่ะ

    ซึ้ง...นะคะกับความคิดถึง ความห่วงใย

    มีกำลังใจมาก ๆ ค่ะ  ปกตินอนประมาณ 5 ทุ่มไปแล้ว

    เป็นคนนอนง่าย ไม่ง่วงก็นอนหลับได้ ม้วนเดียวตื่นค่ะ

    และตื่นเช้า  มาเตรียมงาน เช่นเดียวกับวันนี้ต้องไปโรงเรียนค่ะ

    ตอนเย็นเจอกันนะคะ

    ค่ะคุณกวิน

    บางเรื่อง..ที่เป็นตามวัยและธรรมชาตินั้นครูคิมรับได้นะคะ

    แต่เรื่องที่...เขาพูดกับใคร  มีใครอยู่ตรงหน้า

    แบบนี้ไม่มีสัมมาคารวะ  ยิ่งเป็นเด็กหญิง...ม่ทราบจะบรรยายอย่างไรค่ะ  วันนี้คงมีเรื่องเล่าอีกเกี่ยวข้องกันนี้ค่ะ

    ขอขอบคุณนะคะ


    • ครูคิมคะ
    • ไม่ชอบเลยค่ะเวลาเด็กพูด มึงมาพาโวย
    • แม้จะกลุ๋มเขากันเอง ถ้าเป็นลูกหลานจะตักเตือน
    • แต่บางครั้งผู้ใหญ่เราเองก็ทำตัวอย่างที่ไม่ดีเหมือนกัน
    • เคยถาม ว่าทำไมพูดมึงกูกับเด็ก
    • ท่านบอกว่าเพื่อให้รู้สึกเป็นกันเอง...

     

    ป้าคิม  เจ๊า  น้องพอ มีอารมณ์ ขัน  แต่ ไม่ชอบดู  รายการตลก ช่อง 23 ของ True เหตุผล ของน้องพอ  คือ   พูดไม่เพราะ เลย แม่  มี แต่  มึง  มึง   มึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  แม่กะ พ่อ อยาก ดู ตลก จำ ต้อง เปลี่ยน

    • สวัสดีค่ะ
    • กลัวอยู่เหมือนกันสำหรับเด็ก ๆ สมัยนี้
    • อยู่กับสอนอีกอย่าง อยู่กับเพื่อนก็อีกอย่าง
    • ปัจจุบันกลัวเขาจะว่าอยู่ 2 อย่าง  "พ่อแม่ไม่สั่งสอนหรือไง" กับ "ครูอาจารย์ไม่สั่งสอนหรือไง"  เพราะเป็นทั้งสองบทบาทเลย
    • โดน 2 เด้ง  ประมาณนั้น
    • ขอให้มีความสุขนะคะ

    สวัสดีค่ะครู...พอลล่าขอ มาพาดพิง... แซว พี่อ๋อยยยยย อิอิ เม้นเยอะจังเลยนะคะ พี่อ๋อยยยย ฮ่าๆๆๆ

    Dscf0574

    สวัสดีค่ะท่าน ศน.ลำดวน ที่นับถือค่ะ

    ขอขอบคุณค่ะกับการมาเยี่ยม ให้กำลังใจ

    ใช่คะ.....เหตุผลในการพูด...มึงกูกับเด็ก /เพื่อให้รู้สึกเป็นกันเอง

    ตรงนี้เห็นจะต้องเปลี่ยนให้..เด็กเป็นแบบอย่างและ..(เป็นผู้อบรมผู้ใหญ่แทน ด้วยพฤติกรรม)

     

    สวัสดีค่ะครูใหม่ บ้านน้ำจุน น้องพอ น้องเพียง

    ป้าคิมดีใจ  และชื่นใจจังนะคะ  ที่น้องพอกับน้องเพียงได้รับการปลูกมาตั้งแต่เล็ก ๆ

    วันนี้ป้าคิมมาโรงเรียน  สักพักก็จะกลับ  ไม่ทราบว่าจะเจออะไรบ้าง  เขามีการประท้วงอะไรก็ไม่ทราบค่ะ  ระหว่างทางกลับบ้าน

    • ภาพประกอบเข้าท่าดีที่เดียวครับครู
    • เอามาเพิ่มครับ 555

    สวัสดีค่ะคุณครูlovefull คนน่ารักค่ะ

    ใช่เลยค่ะ...ลูกใคร อยู่โรงเรียนไหน

    บ้าน   :  ครูไม่สั่งไม่สอน ไม่อบรมหรือไง ครูชื่ออะไร

    สังคม  : พ่อแม่เป็นใคร อยู่ที่ไหน ชื่ออะไร โรงเรียนอะไร

    โรงเรียน  :  ??????????


    สวัสดีค่ะน้อง paula ที่ปรึกษา~natadee และน่ารัก

    ดีค่ะ  เม้นแบบครู  พี่คิมจะได้มีเรื่องคุยเยอะ ๆ ค่ะ

    คุยคนเดียว  งานเข้าน้อยค่ะ

    สวัสดีค่ะคุณ เกษตร(อยู่)จังหวัด เพื่อนที่ดี

    "ลิง ค่าง กลางป่า เอามาหัด  สารพัดหัดได้ดั่งใจหมาย

    แต่คนบางคนสอนสั่งแทบตาย...."

    ได้ยินเด็ก ๆ อนุบาลท่องค่ะ

    ภาพนี้..ซึ้งค่ะ

    "ลูกบังเกิด...เกล้า"  แท้ ๆ เลยค่ะ

     

     

    พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
    ClassStart
    ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
    ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
    ClassStart Books
    โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท