28.จะเฮ้ย ครูต้อยเป็นทอมหวะ
เฮ้ยใจเย็นๆ เดี๊ยวข้าหยิบให้ เอ็งว่าอะไรน๊ะไอ้น้อง เปล่าพี่ ข้าได้ยินนา แต่ไม่ชัด งั้นเอ็งงดแ ด...... โธ่พี่หนูหิวจิงจิง งั้นเอ็งบอกมาก่อน ไม่งั้นข้าไม่ให้เอ็ง บอกก่อนใครเป็นทอม พี่..จุ๊ๆ เงียบ มาแล้ว โน่นไง ไอ้บ้าเอ๋ย เอ็งนี่มันวอนซะแล้ว พี่ ..หนูเห็นจิง จิง น๊ะ พี่ดู เห็นไม๊ หลักฐานเลย ชัด ฟันธง ข้าไม่ให้เอ็งกินแล้ว ไอ้นี่ไม่รู้จัก นี่ แม่กูโว๊ย จะเป็นทอมได้ไง พวกเราเรียกม่ามี๊โว๊ย ไอ้นี่วอน พี่ไม่น่าเลย เห็นไม๊น่ะผ้าขาวม้า เห็นไม๊พี่ สีออกแดง โธ่ ไม่เห็นแล้วมาว่า ดูให้ดีก่อน นุ่งผ้าขาวม้าอาบนำ แล้วยังเอาผ้าขาวม้ามาโพกหัวอีก เออข้าก็เห็น ข้าเห็นเขาเอามาเช็ดหน้า แล้วก็พันรอบคอ ตอนเย็นกินข้าวหนูยังบอกเพื่อนให้ดูเลย ได้ยินบอกว่าจะเดินลงเขาไปก่อนล่วงหน้า ไม่ไปกับรถ หนูว่าทอมแหงๆ เออ จริงซิ ม่ามี๊เดินลงเขาไปคนเดียวน๊ะ ข้าก็ได้ยินเหมือนกันว่าไปได้ยังไงมืดก็มืด ถ้าเป็นผู้หญิงต้องกลัวบ้างแหละน๊ะ อื่อ ไอ้จิ๊วว่าไง ครูต้อยเป็นทอมหวะ ฮิฮิ เฮ้ย ! ทำไมเป็นงี๊ ดีนะที่ข้ามาเที่ยวครั้งนี้ไม่งั้นก็ไม่รู้ เฮ้ยไอ้จิ๋วเอ็งรู้ไม๊วะว่า ระยะทางจากที่เราพักถีงห้องประชุมข้างล่างเท่าไร ข้าได้ยินม่ามี๊พูดว่า 5 กิโลเรื่องเล็ก เออ น่าจะได้ แต่มันคดนะโว้ย ทางทั้งคด ทั้งมืด กิโลเดียวข้าก็ไม่เดิน เฮ๊ย แล้วตอนลงที่ประชุมไปข้าเห็นเอาผ้าขาวม้าปูรองนั่งใต้ต้นไม้ ใช่ๆหนูเห็นตอนม่ามี๊เก็บคาดเอว งั้นพวกเรามาสังเกตดูว่าพรุ่งนี้ม่ามี๊ตื่นมาจะใส่ชุดอะไร ข้าว่านุ่งผ้าขาวม้าหวะทำแบบพ่อข้า นี่ยังงี๊ ฮะ ฮะ ฮิฮิ
เริ่มออกเดินทางลงจากเขายังไม่มืดเลย
แวะชมตรงนี้ แล้วก็เดินขี้นไปทางขวามือ ขึ้นไปตรงนี้ หุบเสือ ก่อนจะเลี้ยวลงมาที่เดิม
มองข้างทางเริ่มมืดแล้ว นานๆก็มีเจ้าหน้าที่ขี่มอเตอร์ไซค์ผ่าน ไป บ้างก็มองๆ บ้างก็จอด ก็เลยบอกว่าชอบเดินค่ะ เดินภาวนาพุธโธ
เจ้าหน้าที่เขาเขียวบางท่านก็แสดงนำใจ จอดรถแล้วก็ถาม ผมไปส่งให้ไหมครับ อีกไกลนะครับกว่าจะถึง ต้องบอกว่าไม่เป็นไรลูก ป้าเคยเดินเมื่อตอนสาวๆ ฮิฮิ
หันกลับมาอีกที เอ้ามืดแล้ว ก็เดินต่อ มีความมุ่งมั่นเป็นอาวุธ
เดินไปอีกข้างหน้าเริ่มมองไม่เห็นแล้ว ลองหลับตานิ่งๆ เพื่อให้สายตาคุ้นกับความมืด แล้วก็ใจหายนิดๆ ได้ยินเสียงนำตก ใจเริ่มปรุงแต่ง ก็เร่งภาวนา เรียกความเข้มแข็ง เราคือส่วนหนึ่งของท่าน ท่านกับเราต่างเป็นส่วนหนึ่งของโลก แล้วก็ตั้งสติภาวนาใหม่ เดิน ๆๆๆๆ เสียงอะไร ยืนนิ่ง ๆ สูดลมหายใจยาวๆ แล้วก็ค่อยๆ หันหลังกลับช้าๆ โอ้ ! ยังไม่มืดมิด แต่ที่เราเดินมันทึบไปด้วยกิ่ไม้โอบล้อมเหมือนจะปกป้อง
นี่ไงแสงสวย นึกถึงปรมาจารย์ผู้เชี่ยวชาญด้านเมฆ ก็เลยถ่ายภาพเก็บไว้
หันกลับมาอีกทีไม่รู้ว่าชมความงามยามคำนานเพียงใด ก็เลยจับภาพเบื้องหน้าก่อนจะรีบเร่งเดินลงเขาไปยังที่ประชุมให้ถึงก่อนที่ขบวนรถของเด็กๆจะตามมาทัน ไม่งั้นเสียมู๊ดหมด
และภาพต่อไปเป็นจันทร์เหงาที่เขาเขียวค่ะ
และนี่เป็นบทพิสูจน์ที่ต้องหาความจริงกันต่อไป ...ภาพสุดท้ายผลงานต่อยอดเรียนรู้เรื่องการย่อรูป แต่งรูป กับ G2K ค่ะ
ความเห็น (29)
- มายิ้มๆๆๆๆ
- อิอิอิๆๆๆๆๆ
- เอามาฝาก
-สวัสดีค่ะอาจารย์
-krutoi มีภาพมาฝาก แล้วก็มีภาพที่ต่อยอดจากการเรียนย่อรูป แต่งรูปที่อ.สอนให้ ดูซิว่าศิษย์ก้าวหน้าไหม
มารอชมภาพค่ะ แต่ทำไมนานจังเลยค่ะ หรือเน็ตบ้านน้องรวนเรไม่รู้ค่ะ
หวัดดีค่ะ
ใช่ ๆ ทำไมภาพนานจังค่ะ แต่ก็เอาใจช่วยนะค่ะ สู้ ๆ ต่อไปนะค่ะ (พอเอินเน็ตที่บ้านช้าด้วย อิอิ)
สวัสดีค่ะ
ดีค่ะ อ่านแล้วยิ้มได้ เป็นสุขค่ะ
สุขทางใจ แบบนี้ก็เป็นกุศลนะคะ
ขอให้คุณครูได้รับกุศลดีตลอดไปด้วยค่ะ
รักและคิดถึงนะคะ
สวัสดีค่ะ
แวะเวียนมาทักทาย แล้วเขียนเรื่องเล่าให้หนูได้อ่านอีกนะคะ
เป็นกำลังใจค่ะ
- แวะมาอ่านครับ
- ภาพใหญ่ไปครับ
- ก่อนอัพโหลดไฟล์อัลบั้ม
- ควรรีไซด์ให้เหลือ 400 ขอบคุณครับ
ขอโทษ ค่ะ น้องดาว เน๊ตบ้านน้องไม่รวรเรแน่ค่ะ เหตุเกิดที่ krutoi จะใส่ภาพก็พอดี ฝนจะตก เลยไปดูแลความเรียบร้อยหลังบ้านค่ะ มหาชัย เมืองอาภัพค่ะ ถ้าฝนตกต้องรีบปิดทางนำเข้า ปิดทุกรูร่อง เพราะ อาจท่วมได้ค่ะ อีกอย่างที่นี่เป็นเมืองประมง หากปิดไม่ดี เผลอๆ กุ้ง หอย ปู ปลา แหวกว่ายธารา แต่มาเฉพาะกลิ่นนะคะ ขอบคุณน้องดาวเมื่อไหร่จะมีของเล่นมาให้krutoi เล่นอีก วันก่อนเล่น เกมเป็ดซะมึนเลย ตามเด็กไม่ค่อยจะทัน วันรุ่นชักหงุดหงิด 555
-สวัสดีค่ะ น้องอ้อยควั่น
-เน็ตน้องไม่เป็นไร krutoi ขอโทษที่ทำให้รอ ขอบคุณกำลังใจจ๊ะ
ตามมาชมภาพสวยๆค่ะ
คุณครูคิม มีความสุข krutoi ก็ยินดีมากๆค่ะ ขอบคุณที่ให้กำลังใจค่ะ
สวัสดีค่ะท่านผอ. สบายดีนะคะ ขอบคุณค่ะ รักษาสุขภาพน๊ะคะ
น้องเก๋น้อย โอ..น่ารักมาก เก๋น้อย แต่น่ารักมาก
ปิดเทอมแล้ว krutoi มีเวลารวบรวมเรื่องราวที่ผ่านมา ตั้งใจว่าจะพยายามเขียนให้มากเท่าที่ครูแก่ คนนี้จะทำได้
น้องครูโย่งคะ ขอบคุณมากค่ะ เดี๋ยว จะแก้ไขค่ะ
แอบมาอ่านก่อนเข้านอนค่ะ
ขอบคุณค่ะ
- มาทักทายครูต้อย เป็นทอมครับ อิอิ
- สวัสดียามค่ำคืนครับ
ขอบคุณค่ะน้องอนงค์ เอ!คิดอะไรอยู่ krutoi เป็นแบบที่เห็นนั่นแหละ อิ อิ ดีใจที่มีนักจิตวิทยามาชมภาพสวยๆ
แวะมาเยี่ยม อ่านไปลุ้นไปครับ คอนเฟริม
สวัสดีค่ะ นอนหลับฝันดีนะคะ น้องเกศ ดีใจจังมีผู้เชี่ยวชาญ การเด็ก มาช่วยkrutoi วิเคราะห์เด็กๆของkrutoi
ราตรีสวัสด์ค่ะ คนพลัดถิ่น อิอิ krutoi เป็นทอมฮะ 555
-สวัสดียามดึกอ.จารุวัจน์
-จ๊าก....ก...กั๊ก กั๊ก ...ก...ก..ก หน่องบ่าว ฟันธงพี่สาวทำปือ
-ทำงานเสร๊จม๊าย
-อิไป่มาเลวันไหน อย่าลืมปาเต๊ะนะ เอามาฝากพี่สาว จะได้ไม่เป็นทอม 555
จั๊กกะจุ๋ย น้อง tiya ยังไม่นอนอีก รักษาสุขภาพน๊ะ ราตรีสวัสดิ์จ้า
แอบมาอ่าน น่ารักค่ะ อยากไปเที่ยวด้วยคนจังเยยยยยยยยยย
น้องเอ็ม อยากไปเที่ยวด้วยเดี๋ยวพี่พาไปค่ะ
นี่ไงคะเขาเขียว
เราไปดูหุบเสือกันต่อดีกว่านะคะ เข้าป่าต้องไปให้ถึงหุบที่เสืออยู่ค่ะ
เข้าไปดูแล้วก็สงสารค่ะ มันน่าจะมีความสุขมากกว่านี้ เดี๋ยวกลางคืนค่อยมาใหม่นะคะ เขามีส่องสัตว์กลางคืนด้วย
ไปปีนเขาดูลิงกันดีกว่า คนละพันธุ์ กับที่เขาช่องกระจก ทายซิเรียกว่าอะไร
ก่อนลงจากเขาก็ขอถ่ายรูปเป้นที่ คิดถึงก่อน
มืดแล้วไปดื่มดำกับยามเย็น พลบคำนะคะ
และก่อนลงเขาลูกนี้ไปชมเมฆสวยกับอ.ดรใบญชาค่ะ ที่นี่เลย
069 : ปรากฏการณ์ (เมฆ) สีรุ้ง ฝีมือ KruToi
สนุกใข่ไหมค่ะ นี่เป็นผลมาจากน้องดาวลูกไก่ที่สอนkrutoi ทำงานนำเสนอชิ่นนี้ค่ะ คราวหน้าเราไปเที่ยวกันใหม่นะคะ ไปพร้อมกับเสียงเพลงค่ะ
ขออภัยค่ะ krutoi รีบพิมพ์เลยผิดพลาด ลงเขาไปชมเมฆสวยกับอาจารย์ดร.บัญชา ธนสมบัติค่ะ ขอบคุณ ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ krutoi
อ่านแล้วต้อง ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ค่ะ...^_^... (^___^)
คนไม่มีรากก็โปรดปรานการเดินมากที่สุด เพราะการเดินทำให้ได้อยู่กับตัวเอง แต่ไม่เคยภาวนาพุทโธค่ะ
บางครั้ง การเดิน ก็ทำให้เราได้พิสูจน์ความเข้มแข็งของจิตใจด้วยว่าเราจะเรียนรู้และต่อสู้ก้บความคิดต่าง ๆ ที่เราปรุงแต่งขึ้นมาได้แค่ไหน
ภาพสวยมาก ๆ ...
-ขอบคุณรอยยิ้ม ที่มีให้กัน น้องคนไม่มีราก
-ชีวิตก็มีแค่นี โชคดียังปรุงแต่งขึ้นมาได้
-การเดินทาทุกย่างก้าวของชีวิตมีแต่ก่อเกิดประโยชน์อาจไม่เกิดกับตัวก็เกิดกับผู้อื่น
-มันคือความสวยงามที่จะจรรโลงโลกใบนี้ ใหญ่ไปไหม
-เอาแค่โลกของฉัน ที่บังเอิญหมุนไปเจอโลกของเธอในฐานะที่เป้นหนึ่งในระบบ แม้จะมองแทบไม่เห็น แต่ได้กลิ่นก็ยังดี 555