"แตงโมสมานฉันท์" เรื่องราวยิ่งใหญ่ คนไทยรักกัน


ผมที่เป็นคนสัมผัสประสบการณ์ดีๆเหล่านี้เพียงผิวเผินยังรู้สึกดีๆได้ถึงขนาดนี้ และชาวบ้านที่อยู่ในเรื่องราวที่เขียนผมคิดว่าพวกเขาจะมีความรู้สึกดีๆที่มากกว่าผมรู้สึกหลายเท่านัก

 

เหมือนสายลมที่ฉ่ำเย็น พัดโบกดับร้อนในยามที่แผ่นดินกำลังระอุด้วยสงครามอคติ ผลประโยชน์และพวกพ้อง ความแตกแยกของสังคมเป็นปรากฏการณ์ที่น่าเป็นห่วงในประเทศสยาม...ที่ถูกถ่ายทอดผ่านสื่อให้เห็นตลอดเวลา...และเรายังไม่รู้อนาคตบ้านเมืองจะจบลงอย่างไร?

 

ผมโชคดีที่มีโอกาสรับรู้สิ่งดีงามท่ามกลางวิกฤติของสังคม สิ่งดีๆที่ทำให้ใจชุ่มชื้นและสร้างพลังแรงใจให้กับตัวเอง

 

ที่นราธิวาสเมื่อเดือนก่อน

ใต้สันติสุข : บทเริ่มต้นของการเดินทางไปนราธิวาส

ใต้สันติสุข : จากนราธิวาส สู่ มหกรรมสันติวิธีชายแดนใต้ ที่ยะลา

ผมเดินทางไปสำรวจพื้นที่ล่วงหน้าเพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับการศึกษาดูงานของนักศึกษาหลักสูตรเสริมสร้างสังคมสันติสุข สถาบันพระปกเกล้า และอีกวันต่อมาผมต้องไปรับคณะนักศึกษาฯ ยังสนามบินบ้านทอนนราธิวาส ...คนแปลกหน้าแบบผมตื่นเต้นตามประสาคนเยือนถิ่นใหม่ๆ ชาวบ้านหลายร้อยคนสวมเสื้อยืดสีเขียว ในมือต่างก็มีดอกไม้ บางคนมีช่อดอกไม้สะพรั่งช่อใหญ่อยู่ในมือ น่าตายิ้มแย้ม เสียงพูดคุยกลั้วเสียงหัวเราะของคนกลุ่มใหญ่ พวกเขาอาจรอใครสักคนที่สำคัญที่เดินทางมาในเที่ยวบินนี้แน่ๆ และผมเองก็ไม่ทราบว่าบุคคลนั้นท่านนั้นคือใคร...

 

เครื่องลงแล้ว ชาวบ้านเสื้อสีเขียวกลุ่มใหญ่ยืนเรียงรายตั้งแต่ประตูทางออกจนเต็มบริเวณ ผมพยายามแทรกตัวเข้าไปเพื่อที่จะได้อำนวยความสะดวกให้กับนักศึกษาที่เดินทางมากับเที่ยวบินนี้ แต่ผมไม่สามารถเข้าไปแทรกผู้คนเหล่านั้นได้ ผมสังเกตว่าทุกสายตาต่างจ้องมองไปยังประตู...รอคอยอย่างตื่นเต้น ผมก็พลอยตื่นเต้นไปกับบรรยากาศแบบนี้ด้วย

 Tangmo01

เสียงฮือฮาเมื่อนักศึกษาท่านหนึ่งปรากฏตัว...ท่านนั้นคือ คุณอมรา พวงชมภู นักธุรกิจหญิงจาก บริษัทสยามแฮนดส เป็นหนึ่งในนักศึกษาหลักสูตรเสริมสร้างสังคมสันติสุข สถาบันพระปกเกล้า และเสียงปรบมืออื้ออึงความชุลมุนเกิดขึ้นเมื่อทุกคนต่างยื่นจับมือ มอบดอกไม้...บรรยากาศแห่งความยินดีที่ผมได้สัมผัส  ผมเห็นรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ เสียงปรบมือ จับมือและโผคล้องแขนอย่างสนิทสนม ทั้ง คุณอมรา พวงชมภูและ พลโทพิเชษฐ์ วิสัยจร แม่ทัพภาคที่ ๔ ทั้งสองท่านเดินออกมาช้าๆ รับไหว้ รับดอกไม้ รอยยิ้ม อย่างมีความสุข 

 

Dsc03708  Dsc03709 

 

ปรากฏการณ์แบบนี้ทำให้ผมตั้งคำถามกับตัวเองว่า ทำไมทั้งสองท่าน (คุณอมรา และ พลโทพิเชษฐ์ วิสัยจร) ได้มาทำอะไรที่สามจังหวัดชายแดนใต้  และท่านได้สร้างคุณูปการให้กับผู้คนในพื้นที่นี้อย่างไร ถึงได้ใจกลุ่มชาวบ้านที่มาต้อนรับในวันนี้...ความสงสัยของผมกับปรากฏการณ์ที่สนามบินนราธิวาส ยังเก็บค้างในใจตลอดเวลา

 

 

ในวันนี้ผมได้มายืนอยู่หน้า โรงงานสยามแฮนดสซึ่งเป็นโรงงานของคุณอมรา พวงชมภู และที่รู้จักกันคือผู้ผลิตเสื้อผ้าแบรนด์ดัง แตงโม

 

จากปากทางโรงงานที่ร่มรื่น ต้นไม้น้อยใหญ่ กระจายความเขียวขจี ให้บรรยากาศสดชื่น สดใส  พวกเราเดินเข้าไปในโรงงาน ผ่านเส้นทางตรงไปสุดฝั่งแม่น้ำ สวนที่ถูกจัดขึ้นมาอย่างปราณีต ดอกกล้วยไม้บานสะพรั่งตามคบไม้  มองไปอีกฟากของฝั่งน้ำ เห็นวิถีชีวิตชุมชนไม่ไกลนัก ลมจากคุ้งน้ำพัดมาอย่างอ่อนโยน ...กระทบใบหน้าเย็นสบาย

ผมยืนสูดอากาสบริสุทธิ์จนเต็มปอดก่อนที่จะเข้าไปในอาคารรับรอง มีป้ายขนาดใหญ่เขียนคำต้อนรับ เช้านี้เราจะรับประทานอาหารที่นี่ ...และเป็นอาหารมื้อเช้าที่อร่อยมากที่สุดวันหนึ่งของผม

อิ่มหนำสำราญท้อง เราเดินทางต่อไปยังห้องรับรองอีกห้อง เพื่อชมเรื่องราวของ สยามแฮนดส

เป็นเรื่องที่น่ายินดีอีกเรื่อง ที่ คุณอดิศร พวงชมภู สามีของคุณอมรา ได้มาเป็นผู้เล่าเรื่องราวดีๆให้พวกเราฟัง ในโอกาสพิเศษแบบนี้

 

 

 

Dsc03631

คุณอมรา - คุณอดิศร พวงชมภู

 

--------------------------------------------------------------------------------

กว่าจะมาเป็นสยามแฮนดส

จาก ห้วยต้ม สู่ชุมชนสมานฉันท์ บอเกาะ

 

ประสบการณ์ที่คุณอมราและคุณอดิศร ได้ไปช่วยพี่น้องชาวกะเหรี่ยงที่บ้านห้วยต้มจังหวัดลำพูน โดยการใช้เวทีการเรียนรู้แบบไม่เป็นทางการ สืบค้นทุนที่มี สร้างพลังร่วมเพื่อพัฒนาชุมชนด้วยทุนที่ชาวบ้านมีอยู่ จากเรื่องที่ยาก เป็นเรื่องง่ายเพราะช่วยกันคิด ช่วยกันหาออก... เพราะป่าคือชีวิตของพี่น้องกะเหรี่ยง สร้างจิตสำนึกในการหวงแหนรักษาป่า เริ่มจากการสร้างฝาย 1 แห่ง 2 แห่ง จนถึง 100 กว่าแห่งถวายแด่พ่อหลวงของปวงชนชาวไทย  เมื่อน้ำที่ขุ่นข้นจากน้ำป่าไหลหลากเริ่มใส เมื่อน้ำมี ป่าก็คืนมา จากคนละไม้คนละมือไปสู่การพัฒนาการจัดการทรัพยากรอันเป็นชีวิตของพวกเขา สืบต่อลมหายใจของพี่น้องชายขอบ...ช่วยกันคิด ช่วยกันทำ ภายใต้ทรัพยากรที่มี ใช้ปัญญาในการนำทาง เป้าหมายเป็นความสำเร็จและความยั่งยืนของการพัฒนา  น้ำมา ป่าก็สมบูรณ์ ทุกวิถีชีวิตที่ห้วยต้มมีความสุขกับวิถีพอเพียงกับบ้านของพวกเขา

 

เริ่มต้นจากเหนือ เรียนรู้ประสบการณ์ที่ดี สู่ภาคใต้สมานฉันท์เรื่องราวเล็กๆแต่ยิ่งใหญ่

ตัวผมเองเดินทางไปสามจังหวัดชายแดนใต้บ่อยครั้งด้วยภาระกิจของงานที่รับผิดชอบ และความรักที่จะทำงานชิ้นนี้ด้วยความตั้งใจ เสียงท้วงติงและเป็นห่วงจากคนรู้จักว่า อันตรายมากสำหรับคนแปลกถิ่นแบบผม แต่ผมก็ไม่เคยท้าทายต่อใครๆ การเดินทางไปใต้ของผมก็เพื่อร่วมเป็นส่วนหนึ่งในการสร้างความสมานฉันท์ผ่านเนื้อหาของงานวิชาการหนุนนำสังคมสังคมสันติสุข ...

มีนักธุรกิจหญิงคนหนึ่ง ท่านนั้นก็คือ คุณอมรา ที่เดินทางไปใต้บ่อยๆ และเข้า- ออกในพื้นที่อย่างไม่หวั่นถึงอันตรายที่ทุกคนเป็นห่วง...ด้วยใจที่งดงาม มุ่งมั่น พร้อมให้โอกาสเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน  เรื่องราวที่หลายท่านตั้งคำถามว่าทำไมต้องมา? และมาในโซนอันตรายแบบนี้เพราะอะไร?

จากความคิดที่เริ่มต้น เราคนทำเสื้อห่วง บ้านห่วงเมืองได้หรือไม่

 

คุณอมรา ได้รู้จักเพื่อนร่วมรุ่น ที่วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร (วปอ.)  พลตรีพิเชษฐ์ วิสัยจร รองแม่ทัพภาค 4 ยศและตำแหน่งของท่านในครั้งนั้น ทั้งสองท่านได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นเรื่องต่างๆ และคุยกันถึงประเด็นปัญหาที่เกิดขึ้นในสามจังหวัดชายแดนใต้...

จากนั้นคุณอมราและครอบครัวก็เดินทางไป นราธิวาส ถึงแม้ว่าได้รับทราบว่าจุดที่ไปเป็นพื้นที่อันตราย และเสี่ยงเกินไปสำหรับคนแปลกถิ่นแบบคุณอมรา การเดินทางในครั้งนั้น ตัดสินใจเดินทางไปในพื้นที่แม้จะรู้สึกกลัวบ้าง ตามสื่อต่างๆที่ได้รับฟัง

ได้อ่านบทสัมภาษณ์หนึ่งถึงความรู้สึก จากบทความของประชาไท คุณอมราได้บอกถึงความรู้สึกลึกๆ ว่า

 

กลัวนะคะ แต่ใจลึกๆก็คิดว่า คนที่ละหมาดวันละ 5 เวลา จะฆ่าคนหรือทำร้ายคนมันเป็นไปไม่ได้ แล้วพอมาถึงที่นี่คนก็น่ารักมาก เขามาบอกว่าขาเป็นคนไทย เรารักในหลวงนะ ให้บอกใครๆด้วย ประโยคนี้เป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้คิดว่า เราต้องทำให้ได้” เจ้าของแบรนด์เสื้อแตงโม กล่าว

 

ความคิดในการพัฒนาอาชีพ คุณอมราได้มองถึง ทุนที่ชาวบ้านมีอยู่ คือ ฝีมือการเย็บของสตรีมุสลิม  จึงเกิดการการสร้างอาชีพต่อจากทุนเดิมที่มี "ตัดเย็บเสื้อ"  เป็นรายได้ของตนเองและชุมชน เสื้อที่ว่าคือ เสือสีเหลืองนนามของ แตงโม สมานฉันท์ ฝีมือของชาวบ้านบอเกาะ อ.สุไหงปาดี จ.นราธิวาส ปลายสุดด้ามขวานของไทย

 

Dsc03684

 Samanchan

จากการส่งเสริม จนมาถึงการส่งคนในชุมชนมาฝึกการตัดเย็บที่โรงงานนครปฐม

ผู้หญิงมุสลิมกลุ่มหนึ่งเดินทางจากบ้านเกิด หลายคนเดินทางไกลในครั้งแรกของชีวิต หลายคนยังประหวั่นพรั่นพรึงกับสถานการณ์ที่ไม่แน่นอนเมื่อต้องออกมาผจญโลกภายนอก แต่ความหวังเต็มเปี่ยมเพื่อการสร้างความอยู่ดีมีสุขให้กับครอบครัว และความห่วงใย เอาใจใส่เพื่อนมนุษย์ที่พึงกระทำต่อกัน เมื่อใจเชื่อมใจ จึงเกิดพลังความรักมหาศาล เย็บตัวแรก เริ่มชำนาญ จนถึงตัวสุดท้ายของการฝึกฝน ..ไม่ยากนักสำหรับนักตัดเย็บที่มีประสบการณ์...

 

เมื่อชำนาญ กลุ่มผู้หญิงที่มาฝึกฝนฝีมือ ก็เดินทางกลับบ้านเกิด ด้วยความมั่นใจในการฝีมือและการหล่อเลี้ยงด้วยความรักและมิตรไมตรีจากคนไทยด้วยกัน

๘ มีนาคม ๒๕๔๙

สำเร็จจากการฝึกอบรมเย็บผ้า

เดินทางกลับบ้าน...ไม่ใช่เพียงกลับไปเย็บผ้า

แต่จะกลับไป...เพื่อเย็บชีวิตที่ดีให้ตัวเอง

เพื่อเย็บอนาคตที่มั่นคงให้กับครอบครัว

เพื่อเย็บความยั่งยืน ให้กับบ้านบอเกาะ

แผ่นดินที่พวกเธอฝากชีวิตเอาไว้

เสื้อล็อตแรกกว่า 1,000 ตัว ที่ตัดแบบเรียบร้อยแล้ว ถูกทยอยนำออกจากโรงงานที่นครปฐม ไปยังบ้านบอเกาะด้วยรถไฟ ...ระยะทางที่ยาวไกล โบกี้ที่ลำเลียงหัวใจของคนไทยที่รักกัน...ผ่านการตัดเย็บที่ปราณีตทำด้วยใจ เกิดอาชีพ สร้างรายได้เข้าสู่ชุมชน

แม้ว่าในทางธุรกิจ อาจจะต้องยอมรับว่า การทำอย่างนี้นอกจากไม่ได้กำไรทางธุรกิจแล้วยังดูเหมือนเป็นภาระที่เกิดขึ้นอย่างไม่สมเหตุสมผล แต่หากมองไกลออกไป เสื้อที่ทำแบบเรียบร้อยแล้วจากโรงงานนครปฐมเดินทางไกลไปตัดเย็บถึงบอเกาะ ขอเพียงให้พวกเขาได้รับโอกาส ...เขาก็สามารถพัฒนาชุมชนตนเองได้จากพลังของพวกเขาเอง  ยิ่งในสถานการณ์ความรุนแรง ความเห็นอกเห็นใจ ความรักเพื่อนมนุษย์ เป็นเสมือนเป็นการเย็บโยงความรัก ร้อยรัก ถักทอความผูกพันเข้าด้วย เย็บความสมานฉันท์หลอมรวมให้เป็นหนึ่งเดียว

 

 Dsc03648

พี่มาตรงนี้ คงไม่ใช่เรื่องกำไร มันอยู่ไกลจังเลยที่จะคิดไปถึง มันเป็นเรื่องของสันติภาพ ความสุข ความสงบที่เกิดบนแผ่นดินไทย และเป็นเรื่องของความรักที่อยากจะให้ผู้คนสื่อถึงกันมากกว่า พี่จะกันรายได้จากการจำหน่ายเสื้อตัวนี้ นำขึ้นทูลเกล้าฯ อีกส่วนหนึ่งเอาไว้ทำงานพัฒนาด้านสังคม คือ ชีวิตพี่ทำงานให้กับแผ่นดิน เวลาทำอะไรให้กับในหลวงและศาสนาจะไม่คิด อุทิศทุกอย่างถวายให้หมด

เป็นอีกบทสัมภาษณ์หนึ่ง ที่ผมตัดตอนมาจากเวปประชาไท ที่กล่าวถึงเรื่องราวของคุณอมรา

 

เรื่องราวสิ่งดีๆประทับใจ ที่เกิดขึ้นระหว่างทาง สมานฉันท์ มีมากมาย หลายบทหลายตอนที่ผมอ่านหนังสือปกเหลืองที่มีรูปเสื้อสมานฉันท์ ผมตื้นตันใจมาก เหมือนมีอะไรมาจุกที่ลำคอ เรื่องราวที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องเล่าธรรมดา แต่ความรู้สึกที่แทรกระหว่างช่องไฟตัวอักษร ทำให้ผมน้ำตารื้นด้วยความประทับใจ ที่คนไทยรักกัน

 Dsc03660

 


อ้างอิงบทสัมภาษณ์บางส่วนจาก : ประชาไท ดอทคอม

 

 

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

๒๒ ก.ย.๕๑

นนทบุรี

  


ขวานไทยใจหนึ่งเดียว

ขอบคุณ mthai.com ครับ

 ไม่กี่วันที่ผ่านมา - โรงงานสยามแฮนดส สามพราน นครปฐม

หมายเลขบันทึก: 210740เขียนเมื่อ 22 กันยายน 2008 14:48 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:35 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (58)
  • ขอบคุณครับที่นำเรื่องราวดีๆ มาเผยแพร่...ความสมานฉันท์น่าจะยังเป็นทางออกที่ดีสำหรับทุกปัญหาที่เกิดขึ้นในสังคมบ้านเรา...
  • บล็อกสวย 
  • บันทึกดีมีสาระ 
  • รูปแบบการเขียนบันทึกน่าจดจำ
  • เป็นแบบอย่าง  ที่สำคัญเจ้าของบันทึก
  • หนุ่มหล่อ ทั้งเก่งและขยัน

ขอบคุณนะค่ะ ที่นำข้อความ + ความคิดดีๆ มาเผยแพร่ให้อ่านได้รับรู้กัน ในยามที่บ้านเมืองเราเป็นแบบนี้

  • ตามมาดู
  • อยากพบเรื่องดีแบบนี้ทั่วเมืองไทย
  • ไม่แปลกใจเลยจริงๆๆ
  • ที่ท่านประสบผลสำเร็จ
  • เอามาฝาก

สวัสดีค่ะคุณเอก

แค่เพียงได้อ่านก็มีความสุขตามไปด้วยค่ะ

อ่านแล้วน่าชื่นชมครับเอก

ผมว่า เป็นแนวคิดของการพัฒนาที่ทำอย่างรู้และเข้าใจครับ เข้าใจต้นทุนที่มีในชุมชน เข้าใจวิถีชุมชน จึงนำไปสู่การพัฒนาได้

น่าชื่นชมครับ

ขอบคุณมากครับ พี่บุญธรรม P

หากมองในความเท่าเทียม สิทธิของการเกิดมาเป็นมนุษย์ ทุกคนย่อมมีโอกาสได้รับสิ่งต่างๆอย่างเท่าเทียมกัน

แต่ความต่างเป็นเรื่องจริงในสังคม คนที่พร้อมให้โอกาสคนที่ยังไม่พร้อม เป็นรูปแบบสังคมที่เอื้ออาทร สมานฉันท์ เปี่ยมไปด้วยความรัก

สังคมาแบบนี้ ไม่ได้เป็นเพียงความฝัน แต่มีบทเรียนเล็กๆที่เกิดขึ้นมากมายท่ามกลางสังคมวิกฤติ ส่วนหนึ่งที่ทำให้ทุกคนรับรู้ และมีกำลังใจสานงานดีๆคือ การให้กำลังใจ

ผมจึงขอทำหน้าที่ที่ถนัด คือ "เขียน" และสื่อออกไปครับ

 

เรียน อาจารย์ประจักษ์ครับ

มีความสุขและยินดีมากๆครับที่ได้มีโอกาสพบเจอ คนเก่ง คนดี ของสุพรรณ ไม่ว่าจะเป็นอาจารย์ประจักษ์ อาจารย์พิสูจน์ และ ศน.ลำดวน ทุกท่านเป็นคนดีศรีสังคมที่ผมติดตามผลงานเรื่อยมา

ผมขอขอบคุณในความตั้งใจอันงดงามของทุกท่านด้วยใจครับ

อาจารย์ชมผมด้วยคำใหญ่ๆหลายคำเลยทีเดียว ขอบคุณอีกครั้งครับ

 

 

สวัสดีครับ  คุณวาสนา (แนน)-เกลียวคลื่น อันดามัน

ขอบคุณเช่นกันนะครับ ที่เข้ามาอ่านและให้กำลังผู้เขียน

ส่วนหนึ่งของกำลังใจนี้ ก็ช่วยให้ผมมีพลังในการคิด การเขียนเรื่องราวดีๆต่อเนื่องไป

สวัสดีครับ พี่ขจิตครับ

ต้องให้กำลัง อ.ขจิต ด้วยครับ ที่ทำหน้าที่จิตอาสา ทำงานเพื่อสังคมอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยด้วยครับ

สำหรับสยามแฮนด์ "มือของคนไทย" เรื่องราวดีๆที่เกิดขึ้นจะถูกเก็บไว้เป็นประวัติศาสตร์ ความทรงจำไว้ให้คนรุ่นต่อไปได้เรียนรู้

ธุรกิจที่อยู่บนพื้นฐานของ ความรักและความเอื้ออาทร

ให้กำลังใจทุกท่านครับผม

มาชื่นชมและให้กำลังใจมากๆเลยค่ะ

  • คุณเอกคะ
  • อ่านเรื่องราวดีๆ
  • ของคนดี ที่มีจิตใจ และการกระทำ เพื่อความสมานฉันท์
  • ผ่านการเล่าเรื่อง ของคุณเอกแล้ว
  • เกิดความรู้สืกว่า เรายังมีคนที่คิดดี ทำดี ซ่อนเร้นอยู่อีกมาก
  • ทำอย่างไรนะ ที่สังคมเราจะช่วยกัน ให้กำลังแรงใจ
  • ให้ท่านเหล่านั้น ได้มีพลังใจ
  • และได้เป็นตัวอย่าง ของผู้คิดดี ทำดีค่ะ

นี่คือบทเรียนส่วนหนึ่งของหลักสูตรที่จะต้องสรรค์สร้าง  ให้เกิดการจุดประกายขึ้นในจิตใจ  ที่หลายๆคนสามารถถ้าใจไปถึง  เป็นการเรียนแบบ case based

หลายๆคนมีประกายความคิดพลุ่งออกมาเมื่อเห็นภาพ  และการเล่าเรื่อง  สิ่งต่างๆเหล่านี้ยังมีอีกมากมายแต่จะขอค่อยๆคลี่ให้เห็นเป็นระยะๆ

เสียดายเอกไม่ได้อยู่ช่วงนำเสนอวันรุ่งขึ้น  เป็นเวทีที่ไม่ไล่ไม่เลิกเปิดประเด็นการแลกเปลี่ยนชนิดไม่ให้เกิดช่องว่าง  นี่คือความสวยงามของหลักสูตรเรา  "การเสริมสร้างสังคมสันติสุข"

+ หวัดดีค่ะน้องเอก.....

+ ...อ่านแล้วประทับใจค่ะ...

+ ถ้าคนที่มีทุน มีศักยภาพ มีจิตใจสวยงามอย่างคุณคุณอมรา และคุณอดิศร พวงชมภู

+ ประเทศเราคงเจริญอย่างมั่นคงและแข็งแกร่งค่ะ....

+ การพัฒนาที่เข้ามามีส่วนร่วมของทุกภาคส่วนจะทำให้สังคมเกิดสันติสุขที่ยั่งยืนค่ะ....

+ ขอขอบคุณ คุณอมรา และคุณอดิศร พวงชมภู มากค่ะ....

+ อ่านแล้วทำให้รู้ว่า "ความสุขที่จริงมาจากการที่เราได้ทำความดี ได้ทำอะไรๆ ที่ตอบแทนคุณแผ่นดินค่ะ"

+ ออ...ขอบคุรน้องเอกด้วยค่ะ...ที่เขียนบันทึกนี้ให้ได้อ่าน...

+ คนทำความดีเราต้องยกย่องชมเชยค่ะ...

+ เพราะกำลังใจสำคัญมากสำหรับทุกการทำดีค่ะ....

  • เรื่องดีๆของผู้ที่มีมีจิตใจดี
  • เรื่องบางเรื่องนี้ให้อะไรมากกว่าที่คิด
  • ขอบคุณคนเล่าเรื่อง
  • ความดีที่ยิ่งใหญ่

ได้รับ SMS แจ้งข่าว

พรุ่งนี้เช้า ๐๕.๔๕ น. - ๐๖.๑๕ คุณอัมรา เจ้าของเสื้อแตงโม สมานฉันท์ ออกรายการ"ช่วยคิด ช่วยทำ" ของคุณศิริบูรณ์ ณัฐพันธ์ ช่อง ๓

 

ขอบคุณ  ลุงเอก 
ที่แจ้งข่าวให้ทราบครับ

สวัสดีครับkrukim

เมื่อครูคิมอ่านแล้วมีความสุข ผมก็มีความสุขมากกว่าครับ

ขอให้กำลังใจครูในการทำงานเพื่อสังคมนะครับ

 

สวัสดีครับ จารุวัจน์

ผมประทับใจเรื่องราวที่ผมได้ไปพบและเรียนรู้ครั้งนี้มาก ดีใจที่มีโอกาสได้รู้จักกับคนดีมากมาย

เรื่องราวเหล่านี้เป็นแรงบรรดาลใจให้ผมไปด้วยครับ

 

ขอบคุณครับ พี่  Sasinand 

เราต่างมีความถนัด และมีความเชี่ยว ในแต่ละด้านแตกต่างกัน ดังนั้น หากจะช่วยให้สังคมสันติสุข ก็ทำได้คนละไม้ละมือ ตามที่ถนัด

ผมขอทำหน้าที่สื่อสารให้กำลังใจ เพียงแค่ได้เขียนถึงคนดี ผมก็รู้สึกอิ่มใจครับ

 

เอกคะ

พี่เคยใส่เสื้อผ้าแตงโมมานานมาก ตั้งแต่วัยรุ่นจนกระทั่งบัดนี้

ตอนนี้ยังมีเสื้อแตงโมหลายตัว

เพื่อนๆพี่...เธอก็ชอบเสื้อแตงโมทุกคน

พี่เคยใส่กางเกงขาสั้นแตงโมด้วยนะ แต่เดี๋ยวนี้ไม่รู้ว่ายังผลิตอยู่ไหม เพราะใส่สบายมากๆค่ะ..น้องชาย

 

น้องเอกบันทึกได้ดีมาก ๆ เลยครับ..สาระสร้างจิตสำนึกได้ดีมาก ๆ ครับ...อยากเอาเป็นแบบอย่างจังเลยครับ......ชยพร แอคะรัจน์

อ่านแล้วเล่าให้ครูที่เดินด้วยกันฟัง  เขาบอกจะกลับไปอ่านที่บ้าน

เมื่อสักครู่เขาโทรกลับมา  เขาถามว่า "พี่คิมคิดอะไร"

ก็คิดว่าอยากให้ใคร ๆ ได้อ่าน เผื่อจะได้มีจิตสำนึกในการแบ่งปันให้แก่กัน รักชาติ รักแผ่นดิน

แต่น้องคนนั้นเขาบอกว่า ต้องฟังเพลงช่วยดูแลคนดี (หมายถึง คนเขียน..ค่ะ  ที่เป็นส่วนหนึ่งในการทำดี)

พี่คิมขอบคุณแทนคุณจัตุพร ฯ แล้วนะคะ

ขอบคุณครับคุณเอก สำหรับบันทึกดีๆ อยากได้เสื้อตัวนี้จัง จากสุไหงปาดี

หาซื้อได้ที่ไหนครับ

  • ธรรมสวัสดีนะโยมเอก
  • อนุโมทนาสาธุกับผู้ใจบุญทุกๆท่าน
  • ให้มีความสุขความเจริญสืบต่อไป

คุณเอกคะ คุณพ่อขายาวที่บ้านก็เป็นศิษย์เก่าพระปกเกล้า แว่ว ๆว่าเคยเล่า ๆ ให้พี่ฟัง เพิ่งเห็นหน้าตาคุณพี่ผู้หญิง คุณอมรา อยู่ใกล้กันแท้ ๆ มาเห็นในบันทึกคุณเอก

นราธิวาส แฟนพี่ต้องไปบ่อยค่ะ

เห็นเขาว่าถ้าไปดี เป็นเวล่ำเวลา ก็ไม่น่ามีอะไร ;P

หวัดดีค่ะ...

อ่านแล้ว...รู้สึกดี

ชาวบ้านมีกำลังใจ

สำเร็จจากการฝึกอบรมเย็บผ้า

เดินทางกลับบ้าน...ไม่ใช่เพียงกลับไปเย็บผ้า

แต่จะกลับไป...เพื่อเย็บชีวิตที่ดีให้ตัวเอง

ชอบประโยคนี้...ค่ะ

 

สวัสดีครับ ท่าน ศน.ลำดวน

ดีใจมากครับที่มีโอกาสได้พบตัวจริงเสียงจริง ศน.ลำดวน ที่สุพรรณบุรี เหมือนเป็นธรรมะจัดสรรนะครับ

การนำเสนอเรื่องราวของคนดี ก็เพื่อให้กำลังใจคนดีไม่ให้ท้อแท้ครับ เหมือนเช่น อ.หมอ วิจารณ์ ท่านเขียนคนดีวันละคน ทำให้คนดีที่ท่านได้กล่าวอ้างถึงมีกำลังใจในการทำสิ่งดีๆมากขึ้น

ผมเป็นหนึ่งที่ อ.หมอ วิจารณ์เคยกล่าวถึงในบันทึก"คนดี วันละคน" ผมรับรู้ความรู้สึกดีใจนั้นได้ดีครับ

มีโอกาสเราขอเป็นฝ่ายชื่นชมคนดีท่านอื่นๆบ้างครับ

 

ผมนำภาพบรรยากาศชื่นมื่นที่สุพรรณบุรี มาฝาก ศน. ลำดวน ด้วยครับ

(ผมเองเพิ่งฟื้นจากไข้ ยังดูซึมๆเล็กน้อย)

Dsc03665

มาอ่านเรื่องการสร้างสันติสุข

เป็นกิจกรรมที่รับรู้ได้ถึงความตั้งใจในการทำความดีโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน

ขอให้ทุกท่านที่มีส่วนร่วมในการทำความดีมีความสุขทุกท่านครับ

ลุงเอก ครับ

ผมเชื่อว่าการศึกษาดูงานที่ สยามแฮนดส ช่วยสร้างแรงบันดาลใจให้หลายๆท่านในการมุ่งมั่นทำสิ่งดีๆกลับคืนทดแทนแผ่นดิน

ผมถือว่าได้กำไรเสมอครับ ในขณะที่ นศ.เดินทางไปไหนก็ตาม ผมก็มีโอกาสในการเรียนรู้ร่วมกับ นศ.ทุกท่าน ในบรรยากาศจริง การตีความของผมอาจจะภายใต้ความคิดของผมไปบ้าง ด้วยความด้อยอาวุโส แต่ขอสะท้อนออกมาแบบเด็กครับ

มีประเด็นที่เป็นประโยชน์ได้บ้าง เป็นเรื่องที่น่ายินดี

ทริป study tour ในครั้งนี้ถือว่าประสบความสำเร็จเป็นอย่างมากครับ เป็นกำลังใจให้ลุงเอกเสมอนะครับ

ในวันรุ่งขึ้น ผมต้องรีบกลับเพราะต้องไปเป็นวิทยากรอีกกลุ่มหนึ่ง ใน กทม. เป็นงานที่ผูกเวลาเอาไว้นานแล้วครับ ผมเลื่อนไม่ได้ น่าเสียดายมากที่ไม่ได้ดูการนำเสนอที่เร้าใจ แต่ผมก็ได้สรุปข้อมูลการระดมความคิดออกมาเป็น mind map แล้ว ที่ขาดคือบรรยากาศการนำเสนอ

ชมจากวิดีโอที่ ท่านบัณฑูรถ่ายไว้ สนุกสนานดีมากครับผม

:)

 

๐๖.๐๕ น.

วันที่ ๒๓ ก.ย.๕๑

กำลังถ่ายทอดสด การสนทนาพูดคุยระหว่าง คุณศิริบูรณ์ ณัฐพันธ์ กับ คุณอมรา พวงชมภู กรรมการและผู้จัดการ บริษัทสยามแฮนดส

เรื่องราวของการ สร้าง๑,๐๐๐ ฝายเพื่อในหลวง

ครูอ๋อยครับ แอมแปร์~natadee

ผมได้มาเรียนรู้เรื่องราวอันน่ายินดี ทำให้มีกำลังใจในการทำสิ่งดีๆ เพื่อผู้อื่นต่อไป มีเงินมากมายนั่นก็ไม่ได้เป็นความสุขที่แท้จริง การเพียรสร้างสิ่งดีๆให้กับสังคมต่างหากครับ เป็นความสุขที่ยั่งยืน

เราแต่ละคนก็ต่างบทบาท เราทำหน้าที่ให้ดีที่สุด ผมคิดว่าเป็นการช่วยกันคนละไม้คนละมือเพื่อสังคมสันติสุขแล้ว

ให้กำลังใจครูอ๋อยครับผม

สวัสดีค่ะคุณเอก

อ่านเรื่องราวด้วยความประทับใจ สิ่งที่คุณอมรา ได้สร้างแตงโมสมานฉันท์ ..ช่วยเหลือชาวบ้าน เป็นเรื่องราวที่ยิ่งใหญ่ที่น่าชื่นชมจริงๆค่ะ ขอบคุณคุณเอกสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่มีมาเสมอๆ ค่ะ

สวัสดีครับ pa_daeng [มณีแดง คนสวย แซ่เฮ]

ให้กำลังใจป้าแดงในการทำสิ่งดีๆต่อไปนะครับ

สวัสดีครับ พี่ยาวเกษตรยะลา

ยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ ขอทำหน้าที่ สื่อสารเรื่องราวดีๆออกไป

ขอบคุณผู้อ่านด้วยเช่นกันครับ

สวัสดีครับ พี่แก้วแก้ว..อุบล จ๋วงพานิช

ที่โรงงานสามพราน เห็นการผลิตเสื้อผ้าที่หลากหลายรูปแบบครับ เข้าใจว่ามีการผลิตอยู่นะครับ ส่วนหนึ่งก็มีการส่งออก

เสื้อแบบใหม่สวยๆมากมาย คุณภาพดี

ที่น่าทึ่งก็คือ แตงโม ปฏิเสธ การส่งเสื้อผ้าขึ้นห้างใหญ่ แต่ต้องการขายแบกะดิน ตามรูปแบบวิถีคนไทย โดยมีเหตุผลคือ ไม่เอาเปรียบผู้บริโภคครับ

ผมเองก็รู้จักแตงโฒ มานานมากๆแล้วเช่นกันครับ

ขอบคุณมากครับ อ.ชยพร แอคะรัจน์

ผมพยายามให้ความสำคัญกับการสื่อสารตรงนี้มากครับ เพราะมีผู้อ่านเยอะ การเขียนที่ตั้งใจ ผลที่ได้รับก็น่าพอใจ

การสื่อสารทางออนไลน์ เป็นสิ่งจำเป็นในวิถีของคนยุคใหม่ ...

เราขอเป็นหนึ่งของสื่อทางเลือกที่สร้างสรรค์ครับ

ขอบคุณอาจารย์มากครับ ที่มาเยี่ยมและอ่านแล้วมีแรงบันดาลใจ

สวัสดีครับ krukim

เราต้องช่วยกันให้กำลังใจคนดีครับ เพื่อให้คนดีได้มีกำลังใจ...

ฟังเพลง "หนอนผีเสื้อ" แล้วโดนใจดีนะครับ คนๆหนึ่งทำอะไรเพื่อใครตั้งมากมาย เป็นจิตอาอสาหัวใจทองคำจริงๆ

คุณครูก็เช่นกันครับ งานที่ครูทำมีคุณค่า อยากให้กำลังใจคุณครูทุกท่านนะครับ ช่วยกันพัฒนาเยาวชนไทย

งานหนัก แต่ขอให้มีความสุขนะครับ

ขอบคุณที่ช่วยประชาสัมพันธ์ บันทึกของผมนะครับ

คุณขจรศักดิ์ คนโรงงาน

มีขายครับ แถวๆบางลำภู หรือที่ร้านแตงโมก็น่าจะมี

หากหาไม่ได้ ผมจะสอบถามและฝากซื้อจากพี่อมรามาให้นะครับ สวมไซส์ขนาดไหนครับ?

 

นมัสการ ท่านtukkatummo

ยินดีมากๆครับที่ท่านมาเยี่ยม ถือว่าเป็นกำลังใจให้กับคนเขียนไปด้วย

ช่วยกันนำเสนอสิ่งดีๆ ถือว่าทำกุศลให้กับสังคมครับ

 

กราบท่านครับ .../\...

 

พี่หมอเล็ก ภูสุภา

แม่น้ำข้างๆโรงงานที่สามพราน สวยงามครับ บรรยากาศที่สามพรานก็ดูเป็นชนบท อากาศดีครับ

คุณอมรา เป็นผู้หญิงที่ดูอบอุ่น และท่าทางใจดี คุยด้วยก็สบายใจครับ

นราธิวาส เป็นครั้งแรกของผมที่เดินทางไป และก็ประทับใจครับ ทั้งอาหารและสถานที่ วัฒนธรรมที่ยังคงอนุรักษ์ไว้

มีโอกาสได้เดินทางไปอีกในเร็วนี้ครับผม

 

ครูwindy

การเย็บผ้าเป็นทุนเดิมของสตรีมุสลิมที่บอเกาะ เมื่อพวกเขาได้ฝึกฝนทักษะที่เพิ่มขึ้น ก็สามารถผลิตเสื้อคุณภาพออกมาให้กับคนในสังคมไทยได้สวมใส่

เสื้อจึงกลายมาเป็นเครื่องมือสร้างความสมานฉันท์ และร้อยรัดจิตใจของคนไทยเข้าด้วยกัน

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านบันทึกนะครับ

คุณวัชรา ทองหยอด 

ขอให้กำลังใจคุณวัชราเช่นกันครับ

ขอบคุณมากครับ

 

สวัสดีครับพี่อุ๊a l i n_x a n a =)

เป็นบันทึกหนึ่งที่ผมตั้งใจ เอาอารมณ์ที่ผมรู้สึกมาถ่ายทอด ถึงแม้เป็นเสี้ยวหนึ่งที่สามารถสื่อ แต่ก็ดีใจครับ ที่มีโอกาสได้เขียน สื่อเรื่องราวนี้ออกไป ให้คนไทยได้รับรู้

นอกจากสถานการณ์ที่เราไม่พึงประสงค์เกิดขึ้นบ่อยๆช่วงนี้ เรายังมีเรื่องราวดีๆให้รับรู้แล้วชื่นใจ

ขอบคุณพี่อุ๊ครับผม

จุดกำเนิดของเสื้อแตงโมและกรณีบ้านบอเกาะจะเหมือนกันอย่างหนึ่ง  ที่ลุงเอกพาไปดูและรับรู้ทั้งสองกรณี  และคงจะเป็นตัวแบบในการทำงานต่อไปของสมาชิกในหลักสูตร"การเสริมสร้างสังคมสันติสุข"

นั่นก็คือทั้งสองกรณีมาจากการศึกษาร่วมกันของคนเหล่านี้  จึงเกิดจิตรสาธารณะ

กรณีเสื้อแตงโมคุณอัมราและคุณอดิศร นั้นเรียนธรรมศาสตร์ด้วยกัน  คุณอัมราอยู่คณะรัฐศาสตร์  ส่วนคุณอดิศรอยู่คณะนิติศาสตร์  จึงทำให้มุมมองความคิดสอดประสานลงตัว  เสื้อแตงโมจึงเริ่มตั้งแต่  ทั้งสองคนเป็นนักศึกษาธรรมศาสตร์

กรณีบ้านบอเกาะ  สุไหงปาดี  เกิดขึ้นระหว่างทั้งสองคนมาเรียน วปอ. ที่ลุงเอกอยู่  ทำให้เกิดการประสานความคิดระหว่าง  รองแม่ทัพกองทัพภาคที่ 4 พลตรี พิเชษฐ์  วิสัยจร ในขณะนั้น  แนวคิดทั้งสองตรงกันคือ เปลี่ยนอาวุธให้เป็นอาชีพ  งาน "เสื้อแตงโมสมานฉันท์" จึงเกิดขึ้นมา  แล้วมีผลพวงต่อเนื่องมาอีกมากมาย  คงจะไว้เล่าต่อไป

สองกรณีนี้เป็นกรณีศึกษาในบทเรียน ของ "หลักสูตรการเสริมสร้างสังคมสันติสุข" ที่จะให้นักศึกษาได้ร่วมกันทำแผนปฏิบัติการ  แล้วนำแผนนั้นไปปฏิบัติให้บรรลุผล  โดยสถาบันพระปกเกล้าจะเป็น supporter และ  facilitator ทั้งในปัจจุบันและในอนาคตต่อไป   

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

ลุงเอก

ต้องขอบคุณ ลุงเอกมากครับ ที่ได้จัดกระบวนการเรียนรู้ที่สอดคล้อง และสร้างบรรยากาศให้ นศ.มีความสุข ร่วมคิด กันอย่างเป็นธรรมชาติ ไม่มีหลักสูตรไหนของพระปกเกล้าที่จะทำได้ขนาดนี้

หากเราลดความเป็นทางการลง ความผ่อนคลาย ความเป็นธรรมชาติ จะช่วยให้ วิถีการคิดของคนเราถูกปลดปล่อยมากขึ้น ได้ทั้งใจ ได้ทั้งปัญญา

ที่ โรงงานสามพราน...หลังจากที่ฟังบรรยายจากคุณอดิศร และคุณอมรา สังเกตว่าพี่ๆ นศ.หลายๆท่าน มีความสุข และคุยกันต่อเนื่องไม่ขาดปาก

นศ.สสสส1 ทุกท่าน ล้วนมีทุนในการรักบ้านรักเมืองอยู่แล้ว เมื่อได้เข้าร่วมกระบวนการเรียนรู้ แบบไร้รูปแบบ (แต่มีจุดเป้าหมายเดียวกันคือ สร้างสังคมสันติสุข) แบบนี้มีพลังผมชอบมากครับ

ต้องขอบคุณลุงเอก และผู้อยู่เบื้องหลังความสำเร็จที่เกิดขึ้นระหว่างทาง

ลุงเอกคงไม่สามารถป่วยได้เลยนะครับ...

ผมนำยาสมุนไพรบำรุงกำลังไว้ที่โต๊ะทำงานพี่เรียบร้อยแล้ว และในวันทำงานจะชงชาสมุนไพรบำรุงอีกด้วยนะครับ :)

ส่วนผมเองป่วยไปแล้ว-- - - เพิ่งฟื้นไข้

แต่ใจยังเกินร้อยครับ

เป็นบันทึกที่ดีมาก ๆ อีกบันทึกหนึ่งครับ รักษาสุขภาพด้วยนะ

ขอบคุณครับ อ.  ภูคา 
  ช่วงนี้หายป่วยเเล้ว ลุยงานหนักเหมือนเดิม แต่ก็พักผ่อนให้เยอะที่สุดครับ

อาจารย์ก็ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ

ขอบคุณครับ

Img_0358

ขวานไทยใจหนึ่งเดียว : รวมศิลปิน 309 คน
เนื้อร้อง, ทำนอง : ยืนยง โอภากุล
เรียบเรียง : พงษ์พรหม สนิทวงศ์ ณ อยุธยา , เทียรี่ เมฆวัฒนา

 

โลกนี้มีมาก่อนผู้คนแต่โลกจะทนอยู่ได้นานอีกสักเท่าใด (ทูลกระหม่อมหญิงฯ)
ถ้าเมื่อเงินหมื่นแสนล้านถูกผลาญไป
(หงา สุรชัย)
ใช้สร้างอาวุธมายัดใส่มือคน
(วิยะดา โกมารกุล ณ นคร)
ขวานนี้มีมาก่อนเราเกิด
(ปาน)
คือสิ่งประเสริฐที่มีบ้านเป็นของตน
(ศุ บุญเลี้ยง)
จะแยกไปทำไมไร้เหตุผล
(อ้อย กระท้อน)
พี่น้องประชาชนจะอยู่อย่างไร
(ปู พงษ์สิทธิ์)
แถบธงแดงขาวน้ำเงิน จงโบกนำความเจริญสู่พี่น้องผองไทย
(แอ๊ด คาราบาว)
ให้โลกรับรู้ว่าเราคือใคร ขวานเอยขวานไทยดวงใจเป็นหนึ่งเดียว
(อัสนี โชติกุล)
เป็นหนึ่งเดียว
(ดา อินคา ศักดา พัทธสีมา,ฮิวโก้ จุลจักร จักรพงษ์,เท่ห์ อุเทน พรหมินทร์)

ฟ้านี้มีโอกาสเป็นหนึ่ง (ทาทา ยัง)
เมื่อคนคำนึงถึงการเสียสละ
(ป๊อด Modern dog)
เหล่าบรรพชนพลีชีพแลกมา
(ปาล์มมี่)
ต้องเสียน้ำตาเลือดเนื้อไปเท่าใด
(ไมค์ ภิรมย์พร)
แผ่นดินยามมีคนคอยยุแหย่
(จินตรา พูลลาภ)
ระส่ำย่ำแย่บ้านเมืองลุกเป็นไฟ
(ใหม่ เจริญปุระ)
ถึงเวลาต้องร่วมแรงร่วมใจ
(น้อย วงพรู)
หวงแผ่นดินไทยด้วยหัวใจยุติธรรม
(สุรสีห์)
แถบธงแดงขาวน้ำเงิน จงโบกนำความเจริญสู่พี่น้องผองไทย
(หมู พงษ์เทพ)
ให้โลกรับรู้ว่าเราคือใคร ขวานเอยขวานไทยดวงใจเป็นหนึ่งเดียว
(โป่ง ปฐมพงษ์)
เป็นหนึ่งเดียว
(หมู่)

ขวานที่ไม่มีด้าม นำไปใช้ย่อมไร้พลัง (เสก Loso)
คนไทยไม่เคยแบ่งข้าง
(สุนารี)
ไทยแขกจีนฝรั่งที่เกิดยังเมืองไทย
(โจนัส)
ใต้ร่มบรมโพธิสมภาร พระเจ้าอยู่หัว พระราชินี ทรงห่วงใย
(เบิร์ด ธงไชย)
ลูกเอย หลานเอย ล้วนคนไทย
(ปู BlackHead)
มาสร้างฝันวันใหม่ให้ขวานไทยใจหนึ่งเดียว
(นูโว)
ให้ขวานไทยใจหนึ่งเดียว
(หมู่)

(โซโล่)

(หมู่) แถบธงแดงขาวน้ำเงิน จงโบกนำความเจริญสู่พี่น้องผองไทย
ให้โลกรับรู้ว่าเราคือใคร ขวานเอยขวานไทยดวงใจเป็นหนึ่งเดียว...เป็นหนึ่งเดียว

ขวานที่ไม่มีด้าม (ดัง)
นำไปใช้ย่อมไร้พลัง
(พลพล)
คนไทยไม่เคยแบ่งข้าง
(โฟลท์)
ไทยแขกจีนฝรั่งที่เกิดยังเมืองไทย
(อารี แฮมเมอร์)
ใต้ร่มบรมโพธิสมภาร
(ไท ธนาวุฒิ)
พระเจ้าอยู่หัว พระราชินี ทรงห่วงใย
(ฟอร์ด สบไชย)
ลูกเอย หลานเอย ล้วนคนไทย
(ดาว มยุรี)
มาสร้างฝันวันใหม่ ให้ขวานไทยใจหนึ่งเดียว
(หนุ่ย อำพล)
ให้ขวานไทยใจหนึ่งเดียว
(หมู่)

ขวานนี้มีมาก่อนเราเกิด (์เศรษฐา ศิระฉายา)
คือสิ่งประเสริฐที่มีบ้านเป็นของตน
(อุ๊ หฤทัย)
จะแยกไปทำไมไร้เหตุผล
(ป้าง นครินทร์)
เราล้วนเป็นคนเป็นประชาชนไทย
(เจมส์)
แผ่นดินยามที่คนคอยยุแหย่
(วินัย พันธุรักษ์)
ระส่ำย่ำแย่บ้านเมืองลุกเป็นไฟ
(แบงค์ แคลช)
ถึงเวลาต้องฮ่วมแฮงฮ่วมใจ
(ลานนา คัมมินส์)
ช่วยตักน้ำมาดับไฟด้วยหัวใจสามัคคี
(เอกชัย ศรีวิชัย)

(หมู่) แถบธงแดงขาวน้ำเงิน จงโบกนำความเจริญสู่พี่น้องผองไทย
ให้โลกรับรู้ว่าเราคือใคร ขวานเอยขวานไทยดวงใจเป็นหนึ่งเดียว เป็นหนึ่งเดียว...

ขวานที่ไม่มีด้าม นำไปใช้ย่อมไร้พลัง
คนไทยไม่เคยแบ่งข้าง ไทยแขกจีนฝรั่งที่เกิดยังเมืองไทย
ใต้ร่มบรมโพธิสมภาร พระเจ้าอยู่หัว พระราชินี ทรงห่วงใย
ลูกเอย หลานเอย ล้วนคนไทย
มาสร้างฝันวันใหม่ ให้ขวานไทยใจหนึ่งเดียว
(ซ้ำ)

ให้ขวานไทยใจหนึ่งเดียว.... (เทียรี่)
ให้ขวานไทยใจหนึ่งเดียว....
(เสก Loso)
ให้ขวานไทยใจหนึ่งเดียว....
(แอ๊ด คาราบาว)

พี่คิมมีเพลงนี้ค่ะ  เด็ก ๆร้องทุกวันท้งโรงเรียน

ชื่อเพลง / Song : โปรดช่วยกันดูแลคนดี
อัลบั้ม / Album : ชุดที่ 2 ถนนค้นฝัน
ศิลปิน / Artist : ตั๊กแตน ชลดา

ค่ายเพลง / Label : GMM

กว่าจะมีคนที่ดี ดี ซักคน ยอมอุทิศตนเพื่อคนส่วนใหญ่
กว่าจะเจอคนที่เราเห็น ว่าเป็นคนใช่ ต้องรอนานเท่าใดจึงได้มา

แต่คนดีก็อยู่กับเราไม่นาน โดนแรงเสียดทานโถมจนพ่ายล้า
ใครโง่ไม่เป็นใครเด่นเกินไป ต้องโดนคนว่า ทำถูกใจช้า ยังด่าทอ

ใช้คนดีเปลืองฝืดเคืองคำชม โยนเรื่องทับถมถึงทนก็ท้อ
เมื่อทำดียากใครอยากจะทำดีต่อ ก่อนที่คนดีจะท้อจึงร้องขอแรงส่งมา

* โปรดช่วยรักษาคนดี เชิดชูคนที่เสียสละ
ไม่ถูกใจบ้างบางเวลา อย่าด่วนกล่าวหาจนถอดใจ
โปรดช่วยดูแลคนดี ให้มีศักดิ์ศรีและยิ่งใหญ่
ปกป้องคนดีให้มีชัย เพื่อให้ใครใครอยากทำความดี

อยากให้มีคนที่ทำดี มากมาย ยืนหยัดสู้ไหวแรงใจมากมี
กว่าจะเจอก็อยากนักหนา ควรรักษาให้ดี ใช้เพชรที่เรามี อย่างรู้
ค่า

http://radio.sanook.com/radio/player7/?songID=72329

นึกว่าแตงโมจินตรา จะตามมากินซะหน่อย

อิอิ

สบายดีนะครับพี่

สวัสดีครับ คุณครู  krukim ครับ

ขอบคุณมากๆเลยครับ สำหรับบทเพลงที่มีความหมาย ใช่แล้วครับ เพราะเราต้องการให้คนดี ให้มีกำลังใจ สิ่งที่ทำได้คือ "ดูแลคนดี" โดยการให้กำลังใจ เสริมแรงโดยวิธีอื่นๆ หากอยู่ในวิสัยของเราที่สามารถทำได้ เราควรทำอย่างยิ่งครับ

 

"โปรดช่วยรักษาคนดี เชิดชูคนที่เสียสละ
ไม่ถูกใจบ้างบางเวลา อย่าด่วนกล่าวหาจนถอดใจ
โปรดช่วยดูแลคนดี ให้มีศักดิ์ศรีและยิ่งใหญ่
ปกป้องคนดีให้มีชัย เพื่อให้ใครใครอยากทำความดี"

ขอบคุณครูและเด็กๆของคุณครูทุกคนครับ

น้อง ครูโย่ง หัวหน้า~ natadee

สิ่งที่น้องทำตอนนี้ก็ถือว่าช่วยกันสร้างสังคมดีงามแล้วครับ คือ สร้างผ่านเยาวชน ปลูกฝังให้พวกเขาเติบใหญ่เป็นเมล็ดพันธุ์ที่ดีของชาติไทย

ขอให้กำลังใจคุณครูครับ

สวัสดีค่ะจตุพร

***การสร้างคนให้รู้ให้เก่งไม่ยากเท่าสร้างคนดี...เพลงนี้ถ้าร้องบ่อยๆ..ไพเราะเละมีความหมายดีมาก บทพลงเพียงบทเดียวอาจทำให้คนดีที่กำลังท้อแท้มีกำลังใจขึ้นมาก็ได้ ...อย่าปล่อยให้คนดีท้อแท้จนสุดทานทน..สังคมต้องช่วยกันรักษาคนดีค่ะ

สวัสดีครับ

เป็นบันทึกเกี่ยวกับแตงโมที่ดีมากบันทึกหนึ่งครับ เช่นดียวกับของท่านอัยการชาวเกาะ

เป็นความงดงามของจิตในการถ่ายทอดสิ่งประทับใจได้อย่างน่าชื่นชมครับ

จิตจับสิ่งที่ดี ก็งดงามตามไปด้วย

จิตจับคนดี ก็ทำให้คนอ่านได้รับสิงดีไปด้วย

ผมเชื่อว่าการช่วยกันถ่ายทอดสิ่งที่ดีงามหล่านี้ รวมทั้งผู้จัดหลักสูตร ผูร่วมศึกษา ผู้เผยแพร่และผู้อ่าน เรากำลังสร้างพลังความดีครับ

หวังว่าจะโดมิโนกันออกไปให้มาก

ัขอบคุณครับ สำหรับบันทึกดีๆ

สวัสดีครับ และยินดีต้อนรับสู่บันทึกของผมนะครับ พี่คุณครูกิติยา เตชะวรรณวุฒิ

บทเพลงของความสมานฉันท์ พร้อมที่จะบรรเลงตลอดเวลา หากคนไทยรักกัน เชื่อมใจกันด้วยใจให้เป็นหนึ่งเดียว

บทเพลงสรรเสริญคนดี ก็ดังกระหึ่มก้องเมื่อเราเพียรให้กำลังใจคนดี ให้ท่านเหล่านั้น ได้มีแรง พลังใจในการทำความดีต่อไปอย่างไม่หยุดยั้ง

และเราก็ช่วยได้โดยการเป็นคนดี จับมือคนดีๆรอบข้างพัฒนาสรรค์สร้างสังคมไทย

ร่วมด้วยช่วยกันครับ

 

ขอบคุณครูมากๆนะครับ ที่เป็นส่วนหนึ่งในการให้กำลังใจคนดี

"ความดี สวยงามเสมอ" ผมท่องจนขึ้นใจครับ

สวัสดีครับ ท่าน พลเดช วรฉัตร  ครับ

ผมและพี่บัณฑูร(อัยการชาวเกาะ) ได้คุยกันก่อนแล้ว ก่อนที่จะมีบันทึก"แตงโมสมานฉันท์" เพราะต่างก็ประทับใจเรื่องราวดีๆที่ได้พบ ได้เรียนรู้ ยามบ้านเมืองไม่ค่อยปกติ

การนำเสนอของพี่บัณฑูรท่านได้เสนอแบบข้อมูลละเอียดมากครับ(ผมนำข้อมูลเหล่านั้นมาประมวลให้ นศ.สสสส1 อีกครั้ง) ส่วนบันทึกผมก็จะช่วยเติมทางด้านอารมณ์ ความรู้สึกเข้าไป เพราะให้เป็นบันทึกที่มีชีวิต เมื่ออ่านของพี่บัณฑูร และผนวกกับของผม ก็ได้ทุกมิติของเรื่องราวเดียวกันครับ

สิ่งดีๆเหล่านั้น หากเราได้นำมาเผยแพร่ ก็จะสร้างแรงบันดาลใจ ให้คนดีได้มีพลังแรงใจในการทำดีต่อเนื่องไป ให้กำลังใจคนที่คิดจะทำ ให้ทำดี...

และพร้อมกันนี้ผมถือโอกาสให้กำลังใจ ท่านทูตพลเดช ด้วยครับ เรื่องราวของท่านก็เป็นต้นแบบคนดีที่ผมชื่นชมและพยายามทำตามรอย อีกท่านหนึ่งครับ

ขอให้ท่านมีความสุขและดูแลสุขภาพด้วยครับ

ขอบคุณมากครับ

 

"อยากให้มีคนที่ทำดี มากมาย ยืนหยัดสู้ไหวแรงใจมากมี
กว่าจะเจอก็อยากนักหนา ควรรักษาให้ดี ใช้เพชรที่เรามี อย่างรู้ค่า
"

ดีมากเลยล่ะ พี่เอก กับบันทึกนี้ ใช้ทุนของตนเองเป็นเครื่องมือพัฒนาชุมชน แต่ดีที่สุดคือ มีผู้ใจดีมอบโอกาสอันเป็นสิ่งจำเป็นในทุกพื้นที่ไม่เพียงที่แห่งนี้แห่งเดียวแต่ทุกพื้นที่ของประเทศนี้เลยล่ะ น้อยนักที่จะพบโอกาสอันงดงามเช่นนี้ ขอร่วมภูมิใจด้วยคนค่ะ

  • ตามมาดูแตงโม
  •  เป็นประวัติศาสตร์
  • พรุ่งนี้จะมีคนไปเยี่ยมไหม
  • ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

มาเก็บเกี่ยความรู้ที่ดี ๆ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

สวัสดีครับ น้องต่ายP

เรื่องราวการพัฒนาที่เหนือ ที่พวกเราเคยร่วมกันทำภายใต้โครงการวิจัยนั้น ล้วนแล้วแต่ใช้พลังมากครับ ที่จะช่วยกันคิด ช่วยกันทำให้ชุมชนแสดงพลังที่พวกเขามี (ทุน) เพื่อการขับเคลื่อน

เราต่างก็เหนื่อย แต่ก็มีความสุข กันใช่มั้ยครับ

ผมเข้าใจว่าความรู้สึกอิ่มใจนั้น ไม่ต่างกันกับผู้เสียสละที่ผมกล่าวถึงในบันทึกนี้

ขอบคุณครับ น้องต่ายครับ

ผมขอให้กำลังใจ หลังจากที่เกิดอุบัติเหตุรุนแรงในครั้งนั้น จากนี้ขอให้ต่ายโชคดี มีความสุขยิ่งๆขึ้นไป

 

 

สวัสดีครับ P

คนนี้ไงครับ "จิตอาสา" โดยแท้จริง

ขอบคุณอย่างจริงใจ จากใจของพวกเรานะครับ ดร.ขจิต

สวัสดีครับ P

ขอบคุณที่มาเก็บเกี่ยวสิ่งดีๆและแบ่งปันกำลังใจมาให้ครับ

ขอให้พี่มีความสุขยิ่งๆขึ้นไปด้วยครับ

 

 

ในที่สุดพี่ก็ตามหาน้องเอกจนเจอ...เป็นห่วง และยังคิดถึงเสมอนะ... ไม่เคยผิดหวังกับการอ่านบันทึกของน้องเลย...ยังคง คม ชัด และกินใจลึกซึ้งอยู่เหมือนเดิม..นี่เป็นการฝึกเขียนเพื่อตอบกลับใน Blog ครั้งแรกของพี่นะเนี่ย หากชำนาญแล้วพี่จะตอบกลับบ่อยๆนะจะ... รักษาสุขภาพ และคุณภาพของชีวิต เพื่อต่อยอดสังคมคุณภาพต่อไปนานๆนะเจ้า..

สวัสดีครับ พี่ อ.สุนิสา kimmy

ดีใจมากเช่นกันครับ ที่เจอพี่ในนี้ รู้สึกตื่นเต้นดีนะครับ อยากให้พี่เขียนบันทึกออกมาแลกเปลี่ยนกันบ้าง พอได้ทราบข่าวคราว

ผมสบายดี มีความสุขกับการงานที่หลากหลายครับผม

มีโอกาสผมจะไปเยี่ยม ที่ มช.นะครับ ผมกำลังจะไปเชียงใหม่ใน Flight บ่ายๆครับ ไปทำงานที่โน่นสักวันก็กลับแล้ว มีโอกาส คงได้พบเจอกันนะครับผม

ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะพี่

ชอบใส่เสื้อแดงโมมากเลยคุณภาพดี ใส่มาตลอด ประมาณ 10 กว่าปี

อยากจะรับไปขายบ้าง พี่พอจะทราบใหมว่า

รับซื้อได้ที่ใหนเป็นแหล่งที่มาจากโรงงานโดยตรง

ขอขอบคุณพี่ล่วงหน้าด้วยนะค่ะ

คุณน้ำเงิน

ติดต่อที่ โรงงาน สยามแฮนดส ที่ อ. สามพราน นครปฐมได้เลยครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท